Art. 125. [Nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi] 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.

1a. Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.

1b. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi, w wysokości ustalonej w sposób określony w ust. 1a, wypłaca się członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.

1c. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1a, nie wlicza się uposażenia otrzymywanego w okresie:

1) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;

2) w przypadku funkcjonariusza ABW – od uprawomocnienia się wyroku skazującego lub orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wydalenia ze służby do dnia zwolnienia ze służby;

3) w przypadku funkcjonariusza AW – niewykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby powstałej lub trwającej nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

1d. Nagrodę roczną obniża się nie więcej niż o 50 % jej wysokości w przypadku:

1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 1–5,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem lub surowszej kary dyscyplinarnej;

3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

4) nieprzydatności funkcjonariusza ABW na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

5) niewywiązywania się funkcjonariusza ABW z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w opinii służbowej w okresie służby stałej.

1e. W przypadkach, o których mowa w ust. 1d, przy obniżaniu nagrody rocznej kierownik odpowiednio jednostki organizacyjnej ABW lub AW uwzględnia całokształt okoliczności sprawy, w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki osiągane przez funkcjonariusza w służbie.

1f. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadku:

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 6–10,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

3) zwolnienia funkcjonariusza ABW ze służby z powodu:

a) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

b) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy.

1g. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi ABW za rok kalendarzowy, w którym:

1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 1–3;

2) funkcjonariuszowi wydano opinię służbową w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 4 i 5;

3) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 1 i 2;

4) funkcjonariusz został zwolniony ze służby w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 3.

1h. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi AW za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją.

1i. W przypadku toczącego się przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda roczna jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po prawomocnym zakończeniu takiego postępowania. Nagrodę roczną wypłaca się funkcjonariuszowi nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego. W przypadku funkcjonariusza ABW przepisy ust. 1d–1f stosuje się odpowiednio.

1j. W przypadku pełnienia służby przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym w różnych jednostkach organizacyjnych ABW nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w jednostce organizacyjnej ABW, która była w danym roku kalendarzowym ostatnim miejscem pełnienia służby przez funkcjonariusza.

1k. Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w terminie pierwszych 3 miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przyznaje się nagrodę roczną, z wyjątkiem nagrody rocznej, którą wypłaca się funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby, a także nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, którą wypłaca się odpowiednio w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród uznaniowych i zapomóg, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania środkami finansowymi.

3. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.

Art. 125. [Nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi] 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.

1a. Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.

1b. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi, w wysokości ustalonej w sposób określony w ust. 1a, wypłaca się członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.

1c. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1a, nie wlicza się uposażenia otrzymywanego w okresie:

1) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;

2) w przypadku funkcjonariusza ABW – od uprawomocnienia się wyroku skazującego lub orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wydalenia ze służby do dnia zwolnienia ze służby;

3) w przypadku funkcjonariusza AW – niewykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby powstałej lub trwającej nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

1d. Nagrodę roczną obniża się nie więcej niż o 50% jej wysokości w przypadku:

1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 1–5,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem lub surowszej kary dyscyplinarnej;

3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

4) nieprzydatności funkcjonariusza ABW na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

5) niewywiązywania się funkcjonariusza ABW z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w opinii służbowej w okresie służby stałej.

1e. W przypadkach, o których mowa w ust. 1d, przy obniżaniu nagrody rocznej kierownik odpowiednio jednostki organizacyjnej ABW lub AW uwzględnia całokształt okoliczności sprawy, w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki osiągane przez funkcjonariusza w służbie.

1f. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadku:

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 6–10,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

3) zwolnienia funkcjonariusza ABW ze służby z powodu:

a) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

b) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy.

1g. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi ABW za rok kalendarzowy, w którym:

1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 1–3;

2) funkcjonariuszowi wydano opinię służbową w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 4 i 5;

3) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 1 i 2;

4) funkcjonariusz został zwolniony ze służby w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 3.

1h. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi AW za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją.

1i. W przypadku toczącego się przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda roczna jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po prawomocnym zakończeniu takiego postępowania. Nagrodę roczną wypłaca się funkcjonariuszowi nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego. W przypadku funkcjonariusza ABW przepisy ust. 1d–1f stosuje się odpowiednio.

1j. W przypadku pełnienia służby przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym w różnych jednostkach organizacyjnych ABW nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w jednostce organizacyjnej ABW, która była w danym roku kalendarzowym ostatnim miejscem pełnienia służby przez funkcjonariusza.

1k. Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w terminie pierwszych 3 miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przyznaje się nagrodę roczną, z wyjątkiem nagrody rocznej, którą wypłaca się funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby, a także nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, którą wypłaca się odpowiednio w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród uznaniowych i zapomóg, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania środkami finansowymi.

3. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.

Art. 125. [Nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi] 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.

1a. Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.

1b. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi, w wysokości ustalonej w sposób określony w ust. 1a, wypłaca się członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.

1c. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1a, nie wlicza się uposażenia otrzymywanego w okresie:

1) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;

2) w przypadku funkcjonariusza ABW – od uprawomocnienia się wyroku skazującego lub orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wydalenia ze służby do dnia zwolnienia ze służby;

3) w przypadku funkcjonariusza AW – niewykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby powstałej lub trwającej nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

1d. Nagrodę roczną obniża się nie więcej niż o 50% jej wysokości w przypadku:

1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 1–5,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem lub surowszej kary dyscyplinarnej;

3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

4) nieprzydatności funkcjonariusza ABW na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

5) niewywiązywania się funkcjonariusza ABW z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w opinii służbowej w okresie służby stałej.

1e. W przypadkach, o których mowa w ust. 1d, przy obniżaniu nagrody rocznej kierownik odpowiednio jednostki organizacyjnej ABW lub AW uwzględnia całokształt okoliczności sprawy, w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki osiągane przez funkcjonariusza w służbie.

1f. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadku:

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 6–10,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

3) zwolnienia funkcjonariusza ABW ze służby z powodu:

a) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

b) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy.

1g. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi ABW za rok kalendarzowy, w którym:

1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 1–3;

2) funkcjonariuszowi wydano opinię służbową w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 4 i 5;

3) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 1 i 2;

4) funkcjonariusz został zwolniony ze służby w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 3.

1h. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi AW za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją.

1i. W przypadku toczącego się przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda roczna jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po prawomocnym zakończeniu takiego postępowania. Nagrodę roczną wypłaca się funkcjonariuszowi nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego. W przypadku funkcjonariusza ABW przepisy ust. 1d–1f stosuje się odpowiednio.

1j. W przypadku pełnienia służby przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym w różnych jednostkach organizacyjnych ABW nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w jednostce organizacyjnej ABW, która była w danym roku kalendarzowym ostatnim miejscem pełnienia służby przez funkcjonariusza.

1k. Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w terminie pierwszych 3 miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przyznaje się nagrodę roczną, z wyjątkiem nagrody rocznej, którą wypłaca się funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby, a także nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, którą wypłaca się odpowiednio w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród uznaniowych i zapomóg, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania środkami finansowymi.

3. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.

Art. 125. [Nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi ] 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.

1a. Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.

1b. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi, w wysokości ustalonej w sposób określony w ust. 1a, wypłaca się członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.

1c. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1a, nie wlicza się uposażenia otrzymywanego w okresie:

1) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;

2) w przypadku funkcjonariusza ABW – od uprawomocnienia się wyroku skazującego lub orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wydalenia ze służby do dnia zwolnienia ze służby;

3) w przypadku funkcjonariusza AW – niewykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby powstałej lub trwającej nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

1d. Nagrodę roczną obniża się nie więcej niż o 50% jej wysokości w przypadku:

1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 1–5,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem lub surowszej kary dyscyplinarnej;

3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

4) nieprzydatności funkcjonariusza ABW na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

5) niewywiązywania się funkcjonariusza ABW z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w opinii służbowej w okresie służby stałej.

1e. W przypadkach, o których mowa w ust. 1d, przy obniżaniu nagrody rocznej kierownik odpowiednio jednostki organizacyjnej ABW lub AW uwzględnia całokształt okoliczności sprawy, w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki osiągane przez funkcjonariusza w służbie.

1f. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadku:

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 6–10,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

3) zwolnienia funkcjonariusza ABW ze służby z powodu:

a) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

b) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy.

1g. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi ABW za rok kalendarzowy, w którym:

1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 1–3;

2) funkcjonariuszowi wydano opinię służbową w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 4 i 5;

3) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 1 i 2;

4) funkcjonariusz został zwolniony ze służby w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 3.

1h. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi AW za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją.

1i. W przypadku toczącego się przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda roczna jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po prawomocnym zakończeniu takiego postępowania. Nagrodę roczną wypłaca się funkcjonariuszowi nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego. W przypadku funkcjonariusza ABW przepisy ust. 1d–1f stosuje się odpowiednio.

1j. W przypadku pełnienia służby przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym w różnych jednostkach organizacyjnych ABW nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w jednostce organizacyjnej ABW, która była w danym roku kalendarzowym ostatnim miejscem pełnienia służby przez funkcjonariusza.

1k. Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w terminie pierwszych 3 miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przyznaje się nagrodę roczną, z wyjątkiem nagrody rocznej, którą wypłaca się funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby, a także nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, którą wypłaca się odpowiednio w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród uznaniowych i zapomóg, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania środkami finansowymi.

3. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.

Art. 125. [Nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi ] 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.

1a. Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.

1b. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi, w wysokości ustalonej w sposób określony w ust. 1a, wypłaca się członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.

1c. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1a, nie wlicza się uposażenia otrzymywanego w okresie:

1) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;

2) w przypadku funkcjonariusza ABW – od uprawomocnienia się wyroku skazującego lub orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wydalenia ze służby do dnia zwolnienia ze służby;

3) w przypadku funkcjonariusza AW – niewykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby powstałej lub trwającej nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

1d. Nagrodę roczną obniża się nie więcej niż o 50% jej wysokości w przypadku:

1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 1–5,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem lub surowszej kary dyscyplinarnej;

3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

4) nieprzydatności funkcjonariusza ABW na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

5) niewywiązywania się funkcjonariusza ABW z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w opinii służbowej w okresie służby stałej.

1e. W przypadkach, o których mowa w ust. 1d, przy obniżaniu nagrody rocznej kierownik odpowiednio jednostki organizacyjnej ABW lub AW uwzględnia całokształt okoliczności sprawy, w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki osiągane przez funkcjonariusza w służbie.

1f. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadku:

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 6–10,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

3) zwolnienia funkcjonariusza ABW ze służby z powodu:

a) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

b) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy.

1g. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi ABW za rok kalendarzowy, w którym:

1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 1–3;

2) funkcjonariuszowi wydano opinię służbową w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 4 i 5;

3) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 1 i 2;

4) funkcjonariusz został zwolniony ze służby w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 3.

1h. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi AW za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją.

1i. W przypadku toczącego się przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda roczna jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po prawomocnym zakończeniu takiego postępowania. Nagrodę roczną wypłaca się funkcjonariuszowi nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego. W przypadku funkcjonariusza ABW przepisy ust. 1d–1f stosuje się odpowiednio.

1j. W przypadku pełnienia służby przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym w różnych jednostkach organizacyjnych ABW nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w jednostce organizacyjnej ABW, która była w danym roku kalendarzowym ostatnim miejscem pełnienia służby przez funkcjonariusza.

1k. Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w terminie pierwszych 3 miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przyznaje się nagrodę roczną, z wyjątkiem nagrody rocznej, którą wypłaca się funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby, a także nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, którą wypłaca się odpowiednio w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród uznaniowych i zapomóg, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania środkami finansowymi.

3. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.

Art. 125. [Nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi ] 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.

1a. Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.

1b. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi, w wysokości ustalonej w sposób określony w ust. 1a, wypłaca się członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.

1c. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1a, nie wlicza się uposażenia otrzymywanego w okresie:

1) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;

2) w przypadku funkcjonariusza ABW – od uprawomocnienia się wyroku skazującego lub orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wydalenia ze służby do dnia zwolnienia ze służby;

3) w przypadku funkcjonariusza AW – niewykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby powstałej lub trwającej nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

1d. Nagrodę roczną obniża się nie więcej niż o 50% jej wysokości w przypadku:

1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 1–5,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem lub surowszej kary dyscyplinarnej;

3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

4) nieprzydatności funkcjonariusza ABW na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

5) niewywiązywania się funkcjonariusza ABW z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w opinii służbowej w okresie służby stałej.

1e. W przypadkach, o których mowa w ust. 1d, przy obniżaniu nagrody rocznej kierownik odpowiednio jednostki organizacyjnej ABW lub AW uwzględnia całokształt okoliczności sprawy, w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki osiągane przez funkcjonariusza w służbie.

1f. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadku:

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 6–10,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

3) zwolnienia funkcjonariusza ABW ze służby z powodu:

a) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

b) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy.

1g. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi ABW za rok kalendarzowy, w którym:

1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 1–3;

2) funkcjonariuszowi wydano opinię służbową w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 4 i 5;

3) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 1 i 2;

4) funkcjonariusz został zwolniony ze służby w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 3.

1h. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi AW za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją.

1i. W przypadku toczącego się przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda roczna jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po prawomocnym zakończeniu takiego postępowania. Nagrodę roczną wypłaca się funkcjonariuszowi nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego. W przypadku funkcjonariusza ABW przepisy ust. 1d–1f stosuje się odpowiednio.

1j. W przypadku pełnienia służby przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym w różnych jednostkach organizacyjnych ABW nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w jednostce organizacyjnej ABW, która była w danym roku kalendarzowym ostatnim miejscem pełnienia służby przez funkcjonariusza.

1k. Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w terminie pierwszych 3 miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przyznaje się nagrodę roczną, z wyjątkiem nagrody rocznej, którą wypłaca się funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby, a także nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, którą wypłaca się odpowiednio w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród uznaniowych i zapomóg, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania środkami finansowymi.

3. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.

Art. 125. [Nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi ] 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.

1a. Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.

1b. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi, w wysokości ustalonej w sposób określony w ust. 1a, wypłaca się członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.

1c. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1a, nie wlicza się uposażenia otrzymywanego w okresie:

1) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;

2) w przypadku funkcjonariusza ABW – od uprawomocnienia się wyroku skazującego lub orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wydalenia ze służby do dnia zwolnienia ze służby;

3) w przypadku funkcjonariusza AW – niewykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby powstałej lub trwającej nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

1d. Nagrodę roczną obniża się nie więcej niż o 50% jej wysokości w przypadku:

1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 1–5,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem lub surowszej kary dyscyplinarnej;

3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

4) nieprzydatności funkcjonariusza ABW na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

5) niewywiązywania się funkcjonariusza ABW z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w opinii służbowej w okresie służby stałej.

1e. W przypadkach, o których mowa w ust. 1d, przy obniżaniu nagrody rocznej kierownik odpowiednio jednostki organizacyjnej ABW lub AW uwzględnia całokształt okoliczności sprawy, w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki osiągane przez funkcjonariusza w służbie.

1f. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadku:

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 6–10,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

3) zwolnienia funkcjonariusza ABW ze służby z powodu:

a) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

b) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy.

1g. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi ABW za rok kalendarzowy, w którym:

1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 1–3;

2) funkcjonariuszowi wydano opinię służbową w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 4 i 5;

3) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 1 i 2;

4) funkcjonariusz został zwolniony ze służby w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 3.

1h. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi AW za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją.

1i. W przypadku toczącego się przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda roczna jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po prawomocnym zakończeniu takiego postępowania. Nagrodę roczną wypłaca się funkcjonariuszowi nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego. W przypadku funkcjonariusza ABW przepisy ust. 1d–1f stosuje się odpowiednio.

1j. W przypadku pełnienia służby przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym w różnych jednostkach organizacyjnych ABW nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w jednostce organizacyjnej ABW, która była w danym roku kalendarzowym ostatnim miejscem pełnienia służby przez funkcjonariusza.

1k. Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w terminie pierwszych 3 miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przyznaje się nagrodę roczną, z wyjątkiem nagrody rocznej, którą wypłaca się funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby, a także nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, którą wypłaca się odpowiednio w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród uznaniowych i zapomóg, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania środkami finansowymi.

3. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.

Art. 125. [Nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi ] 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.

1a. Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.

1b. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi, w wysokości ustalonej w sposób określony w ust. 1a, wypłaca się członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.

1c. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1a, nie wlicza się uposażenia otrzymywanego w okresie:

1) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;

2) w przypadku funkcjonariusza ABW – od uprawomocnienia się wyroku skazującego lub orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wydalenia ze służby do dnia zwolnienia ze służby;

3) w przypadku funkcjonariusza AW – niewykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby powstałej lub trwającej nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

1d. Nagrodę roczną obniża się nie więcej niż o 50% jej wysokości w przypadku:

1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 1–5,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem lub surowszej kary dyscyplinarnej;

3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

4) nieprzydatności funkcjonariusza ABW na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

5) niewywiązywania się funkcjonariusza ABW z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w opinii służbowej w okresie służby stałej.

1e. W przypadkach, o których mowa w ust. 1d, przy obniżaniu nagrody rocznej kierownik odpowiednio jednostki organizacyjnej ABW lub AW uwzględnia całokształt okoliczności sprawy, w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki osiągane przez funkcjonariusza w służbie.

1f. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadku:

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 6–10,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

3) zwolnienia funkcjonariusza ABW ze służby z powodu:

a) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

b) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy.

1g. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi ABW za rok kalendarzowy, w którym:

1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 1–3;

2) funkcjonariuszowi wydano opinię służbową w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 4 i 5;

3) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 1 i 2;

4) funkcjonariusz został zwolniony ze służby w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 3.

1h. Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi AW za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją.

1i. W przypadku toczącego się przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda roczna jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po prawomocnym zakończeniu takiego postępowania. Nagrodę roczną wypłaca się funkcjonariuszowi nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego. W przypadku funkcjonariusza ABW przepisy ust. 1d–1f stosuje się odpowiednio.

1j. W przypadku pełnienia służby przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym w różnych jednostkach organizacyjnych ABW nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w jednostce organizacyjnej ABW, która była w danym roku kalendarzowym ostatnim miejscem pełnienia służby przez funkcjonariusza.

1k. Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w terminie pierwszych 3 miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przyznaje się nagrodę roczną, z wyjątkiem nagrody rocznej, którą wypłaca się funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby, a także nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, którą wypłaca się odpowiednio w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród uznaniowych i zapomóg, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania środkami finansowymi.

3. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.

Art. 125. [Nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi] 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.

1a. [3] Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.

1b. [4] Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi, w wysokości ustalonej w sposób określony w ust. 1a, wypłaca się członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.

1c. [5] Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1a, nie wlicza się uposażenia otrzymywanego w okresie:

1) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;

2) w przypadku funkcjonariusza ABW – od uprawomocnienia się wyroku skazującego lub orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wydalenia ze służby do dnia zwolnienia ze służby;

3) w przypadku funkcjonariusza AW – niewykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby powstałej lub trwającej nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

1d. [6] Nagrodę roczną obniża się nie więcej niż o 50% jej wysokości w przypadku:

1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 1–5,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem lub surowszej kary dyscyplinarnej;

3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

4) nieprzydatności funkcjonariusza ABW na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

5) niewywiązywania się funkcjonariusza ABW z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w opinii służbowej w okresie służby stałej.

1e. [7] W przypadkach, o których mowa w ust. 1d, przy obniżaniu nagrody rocznej kierownik odpowiednio jednostki organizacyjnej ABW lub AW uwzględnia całokształt okoliczności sprawy, w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki osiągane przez funkcjonariusza w służbie.

1f. [8] Nagroda roczna nie przysługuje w przypadku:

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej:

a) w przypadku funkcjonariusza ABW – wymienionej w art. 146 ust. 1 pkt 6–10,

b) w przypadku funkcjonariusza AW – kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

3) zwolnienia funkcjonariusza ABW ze służby z powodu:

a) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

b) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy.

1g. [9] Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi ABW za rok kalendarzowy, w którym:

1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 1–3;

2) funkcjonariuszowi wydano opinię służbową w przypadkach, o których mowa w ust. 1d pkt 4 i 5;

3) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 1 i 2;

4) funkcjonariusz został zwolniony ze służby w przypadkach, o których mowa w ust. 1f pkt 3.

1h. [10] Nagroda roczna jest obniżana lub nie przysługuje funkcjonariuszowi AW za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją.

1i. [11] W przypadku toczącego się przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda roczna jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po prawomocnym zakończeniu takiego postępowania. Nagrodę roczną wypłaca się funkcjonariuszowi nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego. W przypadku funkcjonariusza ABW przepisy ust. 1d–1f stosuje się odpowiednio.

1j. [12] W przypadku pełnienia służby przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym w różnych jednostkach organizacyjnych ABW nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w jednostce organizacyjnej ABW, która była w danym roku kalendarzowym ostatnim miejscem pełnienia służby przez funkcjonariusza.

1k. [13] Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w terminie pierwszych 3 miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przyznaje się nagrodę roczną, z wyjątkiem nagrody rocznej, którą wypłaca się funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby, a także nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, którą wypłaca się odpowiednio w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego.

2. [14] Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród uznaniowych i zapomóg, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania środkami finansowymi.

3. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.

Art. 125. [Nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi] 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg, uwzględniając sposób ustalenia okresu służby warunkującego nabycie prawa do nagrody rocznej, wysokość tej nagrody, przesłanki jej obniżenia i przypadki, kiedy nagroda nie przysługuje, termin wypłaty nagrody rocznej, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach.

3. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.

Art. 125. [Nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi] 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla każdej Agencji, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg, uwzględniając sposób ustalenia okresu służby warunkującego nabycie prawa do nagrody rocznej, wysokość tej nagrody, przesłanki jej obniżenia i przypadki, kiedy nagroda nie przysługuje, termin wypłaty nagrody rocznej, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach.

3. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.