Wersja obowiązująca od 2024.05.14     (Dz.U.2024.722 tekst jednolity)

Art. 105b. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023.04.05 do 2024.05.13     (Dz.U.2023.646 tekst jednolity)

Art. 105b. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.07.18 do 2023.04.04     (Dz.U.2022.1500 tekst jednolity)

Art. 105b. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.04.21 do 2022.07.17     (Dz.U.2022.861 tekst jednolity)

Art. 105b. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021.02.22 do 2022.04.20     (Dz.U.2021.328 tekst jednolity)

Art. 105b. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020.01.20 do 2021.02.21     (Dz.U.2020.89 tekst jednolity)

Art. 105b. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018.12.07 do 2020.01.19     (Dz.U.2018.2286 tekst jednolity)

Art. 105b. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.09.22 do 2018.12.06     (Dz.U.2017.1768 tekst jednolity)

Art. 105b. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.10.07 do 2017.09.21     (Dz.U.2016.1636 tekst jednolity)

Art. 105b. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015.11.01 do 2016.10.06

Art. 105b. [60] (uchylony).

[60] Art. 105b uchylony przez art. 72 pkt 21 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym (Dz.U. poz. 1513). Zmiana weszła w życie 1 listopada 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014.01.21 do 2015.10.31     (Dz.U.2014.94 tekst jednolity)

Art. 105b. [Ocena wiarygodności kredytowej] 1. Dom maklerski może na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych wykorzystywać oceny wiarygodności kredytowej poszczególnych klas ekspozycji opracowane, na wniosek podmiotu, którego ocena dotyczy, przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej.

2. Komisja prowadzi jawny rejestr uznanych, zgodnie z ust. 3–6, zewnętrznych instytucji oceny wiarygodności kredytowej.

3. Na wniosek domu maklerskiego lub zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej Komisja uznaje, w drodze uchwały, zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej, pod warunkiem że opracowywane przez nią oceny wiarygodności kredytowej zapewniają, że ich wykorzystanie przez dom maklerski spowoduje prawidłowe obliczenie wymogów kapitałowych przez ten dom maklerski. Komisja w szczególności bada, czy stosowana przez tę instytucję metodologia opracowywania ocen wiarygodności kredytowej jest obiektywna, niezależna, przejrzysta i podlega regularnemu przeglądowi oraz czy wydane oceny wiarygodności kredytowej spełniają wymogi wiarygodności i przejrzystości. Komisja może także dokonać uznania z urzędu zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej uznanej przez inny właściwy organ nadzoru państwa członkowskiego.

3a. Komisja z urzędu wpisuje do rejestru, o którym mowa w ust. 2, zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej, która jest zarejestrowana jako agencja ratingowa zgodnie z rozporządzeniem (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych (Dz. Urz. WE L 302 z 17.11.2009, str. 1).

4. Zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej może również zostać uznana przez Komisję na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych przez domy maklerskie, jeżeli została ona uprzednio uznana, zgodnie z odrębnymi przepisami, na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych przez banki krajowe.

5. W przypadku gdy zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej wystąpiła o uznanie do organu nadzoru innego państwa członkowskiego, uznanie jej przez Komisję następuje, pod warunkiem że ten organ nadzoru udostępnił Komisji informacje umożliwiające dokonanie weryfikacji, czy instytucja ta spełnia warunki określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 13 pkt 1.

6. W przypadku gdy dana zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej została uznana przez organ nadzoru w innym państwie członkowskim, Komisja może uznać tę instytucję oceny wiarygodności kredytowej.

7. Dla każdej uznanej zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej Komisja, w formie uchwały, ustala powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowanymi przez tę uznaną instytucję.

8. Powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowanymi przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej może być wykorzystywane przez dom maklerski na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych również w przypadku, jeżeli to powiązanie zostało ustalone, zgodnie z odrębnymi przepisami, na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych przez banki krajowe.

9. Powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowanymi przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej może być wykorzystywane przez dom maklerski na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych również, w przypadku gdy powiązanie zostało ustalone przez organ nadzoru w innym państwie członkowskim a Komisja, w formie uchwały, przyjmuje powiązanie ustalone w ten sposób.

10. Dom maklerski może na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych wykorzystywać niezlecone oceny wiarygodności kredytowej opracowane przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej, jeżeli Komisja, w formie uchwały, uzna, że te niezlecone oceny wiarygodności kredytowej opracowywane przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej zapewniają obliczanie przez domy maklerskie wymogów kapitałowych w sposób prawidłowy. Komisja, w formie uchwały, ustala powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi niezleconymi ocenami wiarygodności kredytowej.

11. W rejestrze, o którym mowa w ust. 2, Komisja wskazuje również ustalone dla poszczególnych zewnętrznych instytucji oceny wiarygodności kredytowej powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowywanymi przez daną instytucję oraz niezlecone oceny wiarygodności kredytowej uznane przez Komisję zgodnie z ust. 10 wraz z ustalonym powiązaniem wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z tymi ocenami.

12. Komisja skreśla uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej z rejestru, o którym mowa w ust. 2:

1) na wniosek zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej;

2) w przypadku powzięcia wiadomości o zaprzestaniu przez zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej ustalania ocen wiarygodności kredytowej;

3) w przypadku stwierdzenia, że zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej przestała spełniać warunki, o których mowa w ust. 3.

13. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki, których spełnienie przez zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej jest niezbędne do uznania jej przez Komisję,

2) kryteria ustalania powiązania wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowywanymi przez uznaną przez Komisję zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej,

3) szczegółowy sposób stosowania przez domy maklerskie ocen wiarygodności kredytowej

– przy uwzględnieniu konieczności zapewnienia obliczania przez domy maklerskie wymogów kapitałowych w sposób rzetelny i ostrożny.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011.07.12 do 2014.01.20

Art. 105b. [Ocena wiarygodności kredytowej] 1. Dom maklerski może na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych wykorzystywać oceny wiarygodności kredytowej poszczególnych klas ekspozycji opracowane, na wniosek podmiotu, którego ocena dotyczy, przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej.

2. Komisja prowadzi jawny rejestr uznanych, zgodnie z ust. 3–6, zewnętrznych instytucji oceny wiarygodności kredytowej.

3. [50] Na wniosek domu maklerskiego lub zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej Komisja uznaje, w drodze uchwały, zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej, pod warunkiem że opracowywane przez nią oceny wiarygodności kredytowej zapewniają, że ich wykorzystanie przez dom maklerski spowoduje prawidłowe obliczenie wymogów kapitałowych przez ten dom maklerski. Komisja w szczególności bada, czy stosowana przez tę instytucję metodologia opracowywania ocen wiarygodności kredytowej jest obiektywna, niezależna, przejrzysta i podlega regularnemu przeglądowi oraz czy wydane oceny wiarygodności kredytowej spełniają wymogi wiarygodności i przejrzystości. Komisja może także dokonać uznania z urzędu zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej uznanej przez inny właściwy organ nadzoru państwa członkowskiego.

3a. [51] Komisja z urzędu wpisuje do rejestru, o którym mowa w ust. 2, zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej, która jest zarejestrowana jako agencja ratingowa zgodnie z rozporządzeniem (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych (Dz. Urz. WE L 302 z 17.11.2009, str. 1).

4. Zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej może również zostać uznana przez Komisję na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych przez domy maklerskie, jeżeli została ona uprzednio uznana, zgodnie z odrębnymi przepisami, na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych przez banki krajowe.

5. W przypadku gdy zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej wystąpiła o uznanie do organu nadzoru innego państwa członkowskiego, uznanie jej przez Komisję następuje, pod warunkiem że ten organ nadzoru udostępnił Komisji informacje umożliwiające dokonanie weryfikacji, czy instytucja ta spełnia warunki określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 13 pkt 1.

6. W przypadku gdy dana zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej została uznana przez organ nadzoru w innym państwie członkowskim, Komisja może uznać tę instytucję oceny wiarygodności kredytowej.

7. Dla każdej uznanej zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej Komisja, w formie uchwały, ustala powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowanymi przez tę uznaną instytucję.

8. Powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowanymi przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej może być wykorzystywane przez dom maklerski na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych również w przypadku, jeżeli to powiązanie zostało ustalone, zgodnie z odrębnymi przepisami, na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych przez banki krajowe.

9. Powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowanymi przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej może być wykorzystywane przez dom maklerski na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych również, w przypadku gdy powiązanie zostało ustalone przez organ nadzoru w innym państwie członkowskim a Komisja, w formie uchwały, przyjmuje powiązanie ustalone w ten sposób.

10. Dom maklerski może na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych wykorzystywać niezlecone oceny wiarygodności kredytowej opracowane przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej, jeżeli Komisja, w formie uchwały, uzna, że te niezlecone oceny wiarygodności kredytowej opracowywane przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej zapewniają obliczanie przez domy maklerskie wymogów kapitałowych w sposób prawidłowy. Komisja, w formie uchwały, ustala powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi niezleconymi ocenami wiarygodności kredytowej.

11. W rejestrze, o którym mowa w ust. 2, Komisja wskazuje również ustalone dla poszczególnych zewnętrznych instytucji oceny wiarygodności kredytowej powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowywanymi przez daną instytucję oraz niezlecone oceny wiarygodności kredytowej uznane przez Komisję zgodnie z ust. 10 wraz z ustalonym powiązaniem wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z tymi ocenami.

12. Komisja skreśla uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej z rejestru, o którym mowa w ust. 2:

1) na wniosek zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej;

2) w przypadku powzięcia wiadomości o zaprzestaniu przez zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej ustalania ocen wiarygodności kredytowej;

3) w przypadku stwierdzenia, że zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej przestała spełniać warunki, o których mowa w ust. 3.

13. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki, których spełnienie przez zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej jest niezbędne do uznania jej przez Komisję,

2) kryteria ustalania powiązania wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowywanymi przez uznaną przez Komisję zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej,

3) szczegółowy sposób stosowania przez domy maklerskie ocen wiarygodności kredytowej

– przy uwzględnieniu konieczności zapewnienia obliczania przez domy maklerskie wymogów kapitałowych w sposób rzetelny i ostrożny.

[50] Art. 105b ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe, ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz.U. Nr 131, poz. 763). Zmiana weszła w życie 12 lipca 2011 r.

[51] Art. 105b ust. 3a dodany przez art. 2 pkt 10 lit. b) ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe, ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz.U. Nr 131, poz. 763). Zmiana weszła w życie 12 lipca 2011 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010.11.09 do 2011.07.11     (Dz.U.2010.211.1384 tekst jednolity)

Art. 105b. [Ocena wiarygodności kredytowej] 1. Dom maklerski może na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych wykorzystywać oceny wiarygodności kredytowej poszczególnych klas ekspozycji opracowane, na wniosek podmiotu, którego ocena dotyczy, przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej.

2. Komisja prowadzi jawny rejestr uznanych, zgodnie z ust. 3–6, zewnętrznych instytucji oceny wiarygodności kredytowej.

3. Na wniosek domu maklerskiego lub zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej Komisja uznaje, w drodze uchwały, zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej, pod warunkiem że opracowywane przez nią oceny wiarygodności kredytowej zapewniają, że ich wykorzystanie przez dom maklerski spowoduje prawidłowe obliczenie wymogów kapitałowych przez ten dom maklerski. Komisja może także dokonać uznania z urzędu.

4. Zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej może również zostać uznana przez Komisję na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych przez domy maklerskie, jeżeli została ona uprzednio uznana, zgodnie z odrębnymi przepisami, na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych przez banki krajowe.

5. W przypadku gdy zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej wystąpiła o uznanie do organu nadzoru innego państwa członkowskiego, uznanie jej przez Komisję następuje, pod warunkiem że ten organ nadzoru udostępnił Komisji informacje umożliwiające dokonanie weryfikacji, czy instytucja ta spełnia warunki określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 13 pkt 1.

6. W przypadku gdy dana zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej została uznana przez organ nadzoru w innym państwie członkowskim, Komisja może uznać tę instytucję oceny wiarygodności kredytowej.

7. Dla każdej uznanej zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej Komisja, w formie uchwały, ustala powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowanymi przez tę uznaną instytucję.

8. Powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowanymi przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej może być wykorzystywane przez dom maklerski na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych również w przypadku, jeżeli to powiązanie zostało ustalone, zgodnie z odrębnymi przepisami, na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych przez banki krajowe.

9. Powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowanymi przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej może być wykorzystywane przez dom maklerski na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych również, w przypadku gdy powiązanie zostało ustalone przez organ nadzoru w innym państwie członkowskim a Komisja, w formie uchwały, przyjmuje powiązanie ustalone w ten sposób.

10. Dom maklerski może na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych wykorzystywać niezlecone oceny wiarygodności kredytowej opracowane przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej, jeżeli Komisja, w formie uchwały, uzna, że te niezlecone oceny wiarygodności kredytowej opracowywane przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej zapewniają obliczanie przez domy maklerskie wymogów kapitałowych w sposób prawidłowy. Komisja, w formie uchwały, ustala powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi niezleconymi ocenami wiarygodności kredytowej.

11. W rejestrze, o którym mowa w ust. 2, Komisja wskazuje również ustalone dla poszczególnych zewnętrznych instytucji oceny wiarygodności kredytowej powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowywanymi przez daną instytucję oraz niezlecone oceny wiarygodności kredytowej uznane przez Komisję zgodnie z ust. 10 wraz z ustalonym powiązaniem wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z tymi ocenami.

12. Komisja skreśla uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej z rejestru, o którym mowa w ust. 2:

1) na wniosek zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej;

2) w przypadku powzięcia wiadomości o zaprzestaniu przez zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej ustalania ocen wiarygodności kredytowej;

3) w przypadku stwierdzenia, że zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej przestała spełniać warunki, o których mowa w ust. 3.

13. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki, których spełnienie przez zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej jest niezbędne do uznania jej przez Komisję,

2) kryteria ustalania powiązania wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowywanymi przez uznaną przez Komisję zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej,

3) szczegółowy sposób stosowania przez domy maklerskie ocen wiarygodności kredytowej

– przy uwzględnieniu konieczności zapewnienia obliczania przez domy maklerskie wymogów kapitałowych w sposób rzetelny i ostrożny.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2009.10.21 do 2010.11.08

Art. 105b. [Ocena wiarygodności kredytowej] [270] 1. Dom maklerski może na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych wykorzystywać oceny wiarygodności kredytowej poszczególnych klas ekspozycji opracowane, na wniosek podmiotu, którego ocena dotyczy, przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej.

2. Komisja prowadzi jawny rejestr uznanych, zgodnie z ust. 3–6, zewnętrznych instytucji oceny wiarygodności kredytowej.

3. Na wniosek domu maklerskiego lub zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej Komisja uznaje, w drodze uchwały, zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej, pod warunkiem że opracowywane przez nią oceny wiarygodności kredytowej zapewniają, że ich wykorzystanie przez dom maklerski spowoduje prawidłowe obliczenie wymogów kapitałowych przez ten dom maklerski. Komisja może także dokonać uznania z urzędu.

4. Zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej może również zostać uznana przez Komisję na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych przez domy maklerskie, jeżeli została ona uprzednio uznana, zgodnie z odrębnymi przepisami, na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych przez banki krajowe.

5. W przypadku gdy zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej wystąpiła o uznanie do organu nadzoru innego państwa członkowskiego, uznanie jej przez Komisję następuje, pod warunkiem że ten organ nadzoru udostępnił Komisji informacje umożliwiające dokonanie weryfikacji, czy instytucja ta spełnia warunki określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 13 pkt 1.

6. W przypadku gdy dana zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej została uznana przez organ nadzoru w innym państwie członkowskim, Komisja może uznać tę instytucję oceny wiarygodności kredytowej.

7. Dla każdej uznanej zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej Komisja, w formie uchwały, ustala powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowanymi przez tę uznaną instytucję.

8. Powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowanymi przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej może być wykorzystywane przez dom maklerski na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych również w przypadku, jeżeli to powiązanie zostało ustalone, zgodnie z odrębnymi przepisami, na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych przez banki krajowe.

9. Powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowanymi przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej może być wykorzystywane przez dom maklerski na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych również, w przypadku gdy powiązanie zostało ustalone przez organ nadzoru w innym państwie członkowskim a Komisja, w formie uchwały, przyjmuje powiązanie ustalone w ten sposób.

10. Dom maklerski może na potrzeby obliczania wymogów kapitałowych wykorzystywać niezlecone oceny wiarygodności kredytowej opracowane przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej, jeżeli Komisja, w formie uchwały, uzna, że te niezlecone oceny wiarygodności kredytowej opracowywane przez uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej zapewniają obliczanie przez domy maklerskie wymogów kapitałowych w sposób prawidłowy. Komisja, w formie uchwały, ustala powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi niezleconymi ocenami wiarygodności kredytowej.

11. W rejestrze, o którym mowa w ust. 2, Komisja wskazuje również ustalone dla poszczególnych zewnętrznych instytucji oceny wiarygodności kredytowej powiązanie wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowywanymi przez daną instytucję oraz niezlecone oceny wiarygodności kredytowej uznane przez Komisję zgodnie z ust. 10 wraz z ustalonym powiązaniem wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z tymi ocenami.

12. Komisja skreśla uznaną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej z rejestru, o którym mowa w ust. 2:

1) na wniosek zewnętrznej instytucji oceny wiarygodności kredytowej;

2) w przypadku powzięcia wiadomości o zaprzestaniu przez zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej ustalania ocen wiarygodności kredytowej;

3) w przypadku stwierdzenia, że zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej przestała spełniać warunki, o których mowa w ust. 3.

13. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki, których spełnienie przez zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej jest niezbędne do uznania jej przez Komisję,

2) kryteria ustalania powiązania wag ryzyka poszczególnych klas ekspozycji domu maklerskiego z odpowiednimi ocenami wiarygodności kredytowej opracowywanymi przez uznaną przez Komisję zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej,

3) szczegółowy sposób stosowania przez domy maklerskie ocen wiarygodności kredytowej

– przy uwzględnieniu konieczności zapewnienia obliczania przez domy maklerskie wymogów kapitałowych w sposób rzetelny i ostrożny.

[270] Art. 105b dodany przez art. 1 pkt 94 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2009 r. Nr 165, poz. 1316). Zmiana weszła w życie 21 października 2009 r.