history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2024-04-25 (Dz.U.2024.633 tekst jednolity)
[Decyzja o odmowie wydania, cofnięciu lub unieważnieniu wizy oraz o odmowie wjazdu] 1. W przypadku wydawania decyzji o:
1) odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6 lub 7,
2) cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a ust. 1 pkt 2 lub 3,
3) unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b pkt 6 lub 7,
4) odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 lub 4
– uwzględnia się zasadę proporcjonalności.
2. Decyzja o:
1) odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6,
2) cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a ust. 1 pkt 2,
3) unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b pkt 6,
4) odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2
– może być wydana wyłącznie osobie, której zachowanie stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego, przy czym wcześniejsza karalność tej osoby nie może stanowić samoistnej podstawy do wydania decyzji.
3. Na zagrożenie dla interesu społecznego nie można się powoływać dla celów gospodarczych.
Wersja obowiązująca od 2024-04-25 (Dz.U.2024.633 tekst jednolity)
[Decyzja o odmowie wydania, cofnięciu lub unieważnieniu wizy oraz o odmowie wjazdu] 1. W przypadku wydawania decyzji o:
1) odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6 lub 7,
2) cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a ust. 1 pkt 2 lub 3,
3) unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b pkt 6 lub 7,
4) odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 lub 4
– uwzględnia się zasadę proporcjonalności.
2. Decyzja o:
1) odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6,
2) cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a ust. 1 pkt 2,
3) unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b pkt 6,
4) odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2
– może być wydana wyłącznie osobie, której zachowanie stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego, przy czym wcześniejsza karalność tej osoby nie może stanowić samoistnej podstawy do wydania decyzji.
3. Na zagrożenie dla interesu społecznego nie można się powoływać dla celów gospodarczych.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-09-15 do 2024-04-24 (Dz.U.2021.1697 tekst jednolity)
[Decyzja o odmowie wydania cofnięciu lub unieważnieniu wizy oraz o odmowie wjazdu] 1. W przypadku wydawania decyzji o:
1) odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6 lub 7,
2) cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a ust. 1 pkt 2 lub 3,
3) unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b pkt 6 lub 7,
4) odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 lub 4
– uwzględnia się zasadę proporcjonalności.
2. Decyzja o:
1) odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6,
2) cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a ust. 1 pkt 2,
3) unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b pkt 6,
4) odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2
– może być wydana wyłącznie osobie, której zachowanie stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego, przy czym wcześniejsza karalność tej osoby nie może stanowić samoistnej podstawy do wydania decyzji.
3. Na zagrożenie dla interesu społecznego nie można się powoływać dla celów gospodarczych.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-01-01 do 2021-09-14
[Decyzja o odmowie wydania cofnięciu lub unieważnieniu wizy oraz o odmowie wjazdu ] [25] 1. W przypadku wydawania decyzji o:
1) odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6 lub 7,
2) cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a ust. 1 pkt 2 lub 3,
3) unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b pkt 6 lub 7,
4) odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 lub 4
– uwzględnia się zasadę proporcjonalności.
2. Decyzja o:
1) odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6,
2) cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a ust. 1 pkt 2,
3) unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b pkt 6,
4) odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2
– może być wydana wyłącznie osobie, której zachowanie stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego, przy czym wcześniejsza karalność tej osoby nie może stanowić samoistnej podstawy do wydania decyzji.
3. Na zagrożenie dla interesu społecznego nie można się powoływać dla celów gospodarczych.
[25] Art. 11a w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2369). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2021 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-02-15 do 2020-12-31 (Dz.U.2019.293 tekst jednolity)
[Decyzja o odmowie wydania wizy] 1. Decyzja o odmowie wydania wizy członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE wydana na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 lub decyzja o odmowie wjazdu wydana członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE lub obywatelowi UE na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 2, powinny uwzględniać zasadę proporcjonalności i być wydawane wyłącznie w przypadku, gdy zachowanie danej osoby stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego.
2. Wcześniejsza karalność nie może stanowić samoistnej podstawy do podjęcia decyzji na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 lub art. 11 ust. 1 pkt 2. Na zagrożenia, o których mowa w ust. 1, nie można się powoływać dla celów gospodarczych.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-05-09 do 2019-02-14 (Dz.U.2017.900 tekst jednolity)
[Decyzja o odmowie wydania wizy ] 1. Decyzja o odmowie wydania wizy członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE wydana na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 lub decyzja o odmowie wjazdu wydana członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE lub obywatelowi UE na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 2, powinny uwzględniać zasadę proporcjonalności i być wydawane wyłącznie w przypadku, gdy zachowanie danej osoby stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego.
2. Wcześniejsza karalność nie może stanowić samoistnej podstawy do podjęcia decyzji na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 lub art. 11 ust. 1 pkt 2. Na zagrożenia, o których mowa w ust. 1, nie można się powoływać dla celów gospodarczych.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-11-06 do 2017-05-08 (Dz.U.2014.1525 tekst jednolity)
[Decyzja o odmowie wydania wizy] 1. Decyzja o odmowie wydania wizy członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE wydana na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 lub decyzja o odmowie wjazdu wydana członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE lub obywatelowi UE na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 2, powinny uwzględniać zasadę proporcjonalności i być wydawane wyłącznie w przypadku, gdy zachowanie danej osoby stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego.
2. Wcześniejsza karalność nie może stanowić samoistnej podstawy do podjęcia decyzji na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 lub art. 11 ust. 1 pkt 2. Na zagrożenia, o których mowa w ust. 1, nie można się powoływać dla celów gospodarczych.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2009-01-01 do 2014-11-05
[Decyzja o odmowie wydania wizy] [6] 1. Decyzja o odmowie wydania wizy członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE wydana na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 lub decyzja o odmowie wjazdu wydana członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE lub obywatelowi UE na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 2, powinny uwzględniać zasadę proporcjonalności i być wydawane wyłącznie w przypadku, gdy zachowanie danej osoby stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego.
2. Wcześniejsza karalność nie może stanowić samoistnej podstawy do podjęcia decyzji na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 lub art. 11 ust. 1 pkt 2. Na zagrożenia, o których mowa w ust. 1, nie można się powoływać dla celów gospodarczych.
[6] Art. 11a dodany przez art. 14 pkt 4 ustawy z dnia 24 października 2008 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 216, poz. 1367). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2009 r.