Wersja obowiązująca od 2024-04-18 (Dz.U.2024.597 tekst jednolity)

Art. 2. [Stosowanie przepisów ustawy] 1. Przepisy ustawy stosuje się do:

1) następujących rodzajów statków morskich o polskiej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

2) następujących rodzajów statków morskich o obcej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową, znajdujących się na polskim morzu terytorialnym lub morskich wodach wewnętrznych:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

3) morskich statków pasażerskich o polskiej i obcej przynależności uprawiających żeglugę krajową, w trakcie której znajdują się dalej niż 20 mil morskich od brzegu, a prawdopodobieństwo napotkania fal o znaczącej wysokości przekraczającej 2,5 m jest większe niż 10 %, zwanych dalej „statkami pasażerskimi klasy A”;

4) morskich statków pasażerskich, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;

5) obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 1–3;

6) innych obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 4;

7) portów morskich, na terenie których znajdują się obiekty portowe, o których mowa w pkt 5 i 6.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Policji oraz Krajowej Administracji Skarbowej;

2) innych statków pełniących specjalną służbę państwową;

3) portów wojennych, instalacji wojskowych w portach morskich oraz rejonów portów morskich wraz z infrastrukturą portową będących w użytkowaniu Straży Granicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 5–7.

2a. Przepisy ustawy w zakresie ochrony statku stosuje się do stałych platform wiertniczych rozumianych jako jednostki górnicze przeznaczone do wydobycia i przetwarzania węglowodorów, osadzone na dnie morskim na stałe, stanowiące morską budowlę hydrotechniczną, które znajdują się w polskich obszarach morskich.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę portów morskich podlegających przepisom ustawy, w których znajduje się jeden lub więcej obiektów portowych objętych postanowieniami Kodeksu ISPS, rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub ustawy, z uwzględnieniem obszarów portowych mających znaczenie z punktu widzenia ochrony.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji Europejskiej listę portów morskich podlegających przepisom ustawy oraz informuje ją o zmianach w tej liście.

5. Dyrektor Urzędu Morskiego ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę obiektów portowych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, znajdujących się w jego terytorialnym zakresie działania.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz:

1) rodzajów statków, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, do których stosuje się przepisy ustawy,

2) obiektów portowych obsługujących te statki

– mając na uwadze art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 oraz konieczność zapewnienia ochrony żeglugi i portów morskich.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-07-27 do 2024-04-17 (Dz.U.2023.1433 tekst jednolity)

Art. 2. [Stosowanie przepisów ustawy] 1. Przepisy ustawy stosuje się do:

1) następujących rodzajów statków morskich o polskiej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

2) następujących rodzajów statków morskich o obcej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową, znajdujących się na polskim morzu terytorialnym lub morskich wodach wewnętrznych:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

3) morskich statków pasażerskich o polskiej i obcej przynależności uprawiających żeglugę krajową, w trakcie której znajdują się dalej niż 20 mil morskich od brzegu, a prawdopodobieństwo napotkania fal o znaczącej wysokości przekraczającej 2,5 m jest większe niż 10%, zwanych dalej „statkami pasażerskimi klasy A”;

4) morskich statków pasażerskich, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;

5) obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 1–3;

6) innych obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 4;

7) portów morskich, na terenie których znajdują się obiekty portowe, o których mowa w pkt 5 i 6.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Policji oraz Krajowej Administracji Skarbowej;

2) innych statków pełniących specjalną służbę państwową;

3) portów wojennych, instalacji wojskowych w portach morskich oraz rejonów portów morskich wraz z infrastrukturą portową będących w użytkowaniu Straży Granicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 5–7.

2a. Przepisy ustawy w zakresie ochrony statku stosuje się do stałych platform wiertniczych rozumianych jako jednostki górnicze przeznaczone do wydobycia i przetwarzania węglowodorów, osadzone na dnie morskim na stałe, stanowiące morską budowlę hydrotechniczną, które znajdują się w polskich obszarach morskich.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę portów morskich podlegających przepisom ustawy, w których znajduje się jeden lub więcej obiektów portowych objętych postanowieniami Kodeksu ISPS, rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub ustawy, z uwzględnieniem obszarów portowych mających znaczenie z punktu widzenia ochrony.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji Europejskiej listę portów morskich podlegających przepisom ustawy oraz informuje ją o zmianach w tej liście.

5. Dyrektor Urzędu Morskiego ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę obiektów portowych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, znajdujących się w jego terytorialnym zakresie działania.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz:

1) rodzajów statków, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, do których stosuje się przepisy ustawy,

2) obiektów portowych obsługujących te statki

– mając na uwadze art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 oraz konieczność zapewnienia ochrony żeglugi i portów morskich.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-03-11 do 2023-07-26

Art. 2. [Stosowanie przepisów ustawy] 1. Przepisy ustawy stosuje się do:

1) następujących rodzajów statków morskich o polskiej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

2) następujących rodzajów statków morskich o obcej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową, znajdujących się na polskim morzu terytorialnym lub morskich wodach wewnętrznych:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

3) morskich statków pasażerskich o polskiej i obcej przynależności uprawiających żeglugę krajową, w trakcie której znajdują się dalej niż 20 mil morskich od brzegu, a prawdopodobieństwo napotkania fal o znaczącej wysokości przekraczającej 2,5 m jest większe niż 10%, zwanych dalej „statkami pasażerskimi klasy A”;

4) morskich statków pasażerskich, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;

5) obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 1–3;

6) innych obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 4;

7) portów morskich, na terenie których znajdują się obiekty portowe, o których mowa w pkt 5 i 6.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Policji oraz Krajowej Administracji Skarbowej;

2) innych statków pełniących specjalną służbę państwową;

3) portów wojennych, instalacji wojskowych w portach morskich oraz rejonów portów morskich wraz z infrastrukturą portową będących w użytkowaniu Straży Granicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 5–7.

2a. [1] Przepisy ustawy w zakresie ochrony statku stosuje się do stałych platform wiertniczych rozumianych jako jednostki górnicze przeznaczone do wydobycia i przetwarzania węglowodorów, osadzone na dnie morskim na stałe, stanowiące morską budowlę hydrotechniczną, które znajdują się w polskich obszarach morskich.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę portów morskich podlegających przepisom ustawy, w których znajduje się jeden lub więcej obiektów portowych objętych postanowieniami Kodeksu ISPS, rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub ustawy, z uwzględnieniem obszarów portowych mających znaczenie z punktu widzenia ochrony.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji Europejskiej listę portów morskich podlegających przepisom ustawy oraz informuje ją o zmianach w tej liście.

5. Dyrektor Urzędu Morskiego ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę obiektów portowych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, znajdujących się w jego terytorialnym zakresie działania.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz:

1) rodzajów statków, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, do których stosuje się przepisy ustawy,

2) obiektów portowych obsługujących te statki

– mając na uwadze art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 oraz konieczność zapewnienia ochrony żeglugi i portów morskich.

[1] Art. 2 ust. 2a w brzmieniu ustalonym przez art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 13 stycznia 2023 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie morskim oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 261). Zmiana weszła w życie 11 marca 2023 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-11-07 do 2023-03-10 (Dz.U.2022.2257 tekst jednolity)

Art. 2. [Stosowanie przepisów ustawy] 1. Przepisy ustawy stosuje się do:

1) następujących rodzajów statków morskich o polskiej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

2) następujących rodzajów statków morskich o obcej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową, znajdujących się na polskim morzu terytorialnym lub morskich wodach wewnętrznych:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

3) morskich statków pasażerskich o polskiej i obcej przynależności uprawiających żeglugę krajową, w trakcie której znajdują się dalej niż 20 mil morskich od brzegu, a prawdopodobieństwo napotkania fal o znaczącej wysokości przekraczającej 2,5 m jest większe niż 10%, zwanych dalej „statkami pasażerskimi klasy A”;

4) morskich statków pasażerskich, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;

5) obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 1–3;

6) innych obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 4;

7) portów morskich, na terenie których znajdują się obiekty portowe, o których mowa w pkt 5 i 6.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Policji oraz Krajowej Administracji Skarbowej;

2) innych statków pełniących specjalną służbę państwową;

3) portów wojennych, instalacji wojskowych w portach morskich oraz rejonów portów morskich wraz z infrastrukturą portową będących w użytkowaniu Straży Granicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 5–7.

2a. Przepisy ustawy w zakresie wymagań odnoszących się do obiektu portowego stosuje się do stałych platform wiertniczych, rozumianych jako jednostki górnicze przeznaczone do wydobycia i przetwarzania węglowodorów, osadzone na dnie morskim na stałe, stanowiące morską budowlę hydrotechniczną, znajdujących się w polskich obszarach morskich.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę portów morskich podlegających przepisom ustawy, w których znajduje się jeden lub więcej obiektów portowych objętych postanowieniami Kodeksu ISPS, rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub ustawy, z uwzględnieniem obszarów portowych mających znaczenie z punktu widzenia ochrony.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji Europejskiej listę portów morskich podlegających przepisom ustawy oraz informuje ją o zmianach w tej liście.

5. Dyrektor Urzędu Morskiego ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę obiektów portowych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, znajdujących się w jego terytorialnym zakresie działania.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz:

1) rodzajów statków, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, do których stosuje się przepisy ustawy,

2) obiektów portowych obsługujących te statki

– mając na uwadze art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 oraz konieczność zapewnienia ochrony żeglugi i portów morskich.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-04-15 do 2022-11-06 (Dz.U.2019.692 tekst jednolity)

Art. 2. [Stosowanie przepisów ustawy] 1. Przepisy ustawy stosuje się do:

1) następujących rodzajów statków morskich o polskiej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

2) następujących rodzajów statków morskich o obcej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową, znajdujących się na polskim morzu terytorialnym lub morskich wodach wewnętrznych:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

3) morskich statków pasażerskich o polskiej i obcej przynależności uprawiających żeglugę krajową, w trakcie której znajdują się dalej niż 20 mil morskich od brzegu, a prawdopodobieństwo napotkania fal o znaczącej wysokości przekraczającej 2,5 m jest większe niż 10%, zwanych dalej „statkami pasażerskimi klasy A”;

4) morskich statków pasażerskich, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;

5) obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 1–3;

6) innych obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 4;

7) portów morskich, na terenie których znajdują się obiekty portowe, o których mowa w pkt 5 i 6.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Policji oraz Krajowej Administracji Skarbowej;

2) innych statków pełniących specjalną służbę państwową;

3) portów wojennych, instalacji wojskowych w portach morskich oraz rejonów portów morskich wraz z infrastrukturą portową będących w użytkowaniu Straży Granicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 5–7.

2a. Przepisy ustawy w zakresie wymagań odnoszących się do obiektu portowego stosuje się do stałych platform wiertniczych, rozumianych jako jednostki górnicze przeznaczone do wydobycia i przetwarzania węglowodorów, osadzone na dnie morskim na stałe, stanowiące morską budowlę hydrotechniczną, znajdujących się w polskich obszarach morskich.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę portów morskich podlegających przepisom ustawy, w których znajduje się jeden lub więcej obiektów portowych objętych postanowieniami Kodeksu ISPS, rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub ustawy, z uwzględnieniem obszarów portowych mających znaczenie z punktu widzenia ochrony.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji Europejskiej listę portów morskich podlegających przepisom ustawy oraz informuje ją o zmianach w tej liście.

5. Dyrektor Urzędu Morskiego ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę obiektów portowych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, znajdujących się w jego terytorialnym zakresie działania.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz:

1) rodzajów statków, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, do których stosuje się przepisy ustawy,

2) obiektów portowych obsługujących te statki

– mając na uwadze art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 oraz konieczność zapewnienia ochrony żeglugi i portów morskich.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-02-27 do 2019-04-14 (Dz.U.2018.435 tekst jednolity)

Art. 2. [Stosowanie przepisów ustawy] 1. Przepisy ustawy stosuje się do:

1) następujących rodzajów statków morskich o polskiej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

2) następujących rodzajów statków morskich o obcej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową, znajdujących się na polskim morzu terytorialnym lub morskich wodach wewnętrznych:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

3) morskich statków pasażerskich o polskiej i obcej przynależności uprawiających żeglugę krajową, w trakcie której znajdują się dalej niż 20 mil morskich od brzegu, a prawdopodobieństwo napotkania fal o znaczącej wysokości przekraczającej 2,5 m jest większe niż 10%, zwanych dalej „statkami pasażerskimi klasy A”;

4) morskich statków pasażerskich, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;

5) obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 1–3;

6) innych obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 4;

7) portów morskich, na terenie których znajdują się obiekty portowe, o których mowa w pkt 5 i 6.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Policji oraz Krajowej Administracji Skarbowej;

2) innych statków pełniących specjalną służbę państwową;

3) portów wojennych, instalacji wojskowych w portach morskich oraz rejonów portów morskich wraz z infrastrukturą portową będących w użytkowaniu Straży Granicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 5–7.

2a. Przepisy ustawy w zakresie wymagań odnoszących się do obiektu portowego stosuje się do stałych platform wiertniczych, rozumianych jako jednostki górnicze przeznaczone do wydobycia i przetwarzania węglowodorów, osadzone na dnie morskim na stałe, stanowiące morską budowlę hydrotechniczną, znajdujących się w polskich obszarach morskich.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę portów morskich podlegających przepisom ustawy, w których znajduje się jeden lub więcej obiektów portowych objętych postanowieniami Kodeksu ISPS, rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub ustawy, z uwzględnieniem obszarów portowych mających znaczenie z punktu widzenia ochrony.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji Europejskiej listę portów morskich podlegających przepisom ustawy oraz informuje ją o zmianach w tej liście.

5. Dyrektor Urzędu Morskiego ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę obiektów portowych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, znajdujących się w jego terytorialnym zakresie działania.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz:

1) rodzajów statków, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, do których stosuje się przepisy ustawy,

2) obiektów portowych obsługujących te statki

– mając na uwadze art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 oraz konieczność zapewnienia ochrony żeglugi i portów morskich.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-03-01 do 2018-02-26

Art. 2. [Stosowanie przepisów ustawy] 1. Przepisy ustawy stosuje się do:

1) następujących rodzajów statków morskich o polskiej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

2) następujących rodzajów statków morskich o obcej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową, znajdujących się na polskim morzu terytorialnym lub morskich wodach wewnętrznych:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

3) morskich statków pasażerskich o polskiej i obcej przynależności uprawiających żeglugę krajową, w trakcie której znajdują się dalej niż 20 mil morskich od brzegu, a prawdopodobieństwo napotkania fal o znaczącej wysokości przekraczającej 2,5 m jest większe niż 10%, zwanych dalej „statkami pasażerskimi klasy A”;

4) morskich statków pasażerskich, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;

5) obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 1–3;

6) innych obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 4;

7) portów morskich, na terenie których znajdują się obiekty portowe, o których mowa w pkt 5 i 6.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) [1] jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Policji oraz Krajowej Administracji Skarbowej;

2) innych statków pełniących specjalną służbę państwową;

3) portów wojennych, instalacji wojskowych w portach morskich oraz rejonów portów morskich wraz z infrastrukturą portową będących w użytkowaniu Straży Granicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 5–7.

2a. Przepisy ustawy w zakresie wymagań odnoszących się do obiektu portowego stosuje się do stałych platform wiertniczych, rozumianych jako jednostki górnicze przeznaczone do wydobycia i przetwarzania węglowodorów, osadzone na dnie morskim na stałe, stanowiące morską budowlę hydrotechniczną, znajdujących się w polskich obszarach morskich.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę portów morskich podlegających przepisom ustawy, w których znajduje się jeden lub więcej obiektów portowych objętych postanowieniami Kodeksu ISPS, rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub ustawy, z uwzględnieniem obszarów portowych mających znaczenie z punktu widzenia ochrony.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji Europejskiej listę portów morskich podlegających przepisom ustawy oraz informuje ją o zmianach w tej liście.

5. Dyrektor Urzędu Morskiego ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę obiektów portowych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, znajdujących się w jego terytorialnym zakresie działania.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz:

1) rodzajów statków, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, do których stosuje się przepisy ustawy,

2) obiektów portowych obsługujących te statki

– mając na uwadze art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 oraz konieczność zapewnienia ochrony żeglugi i portów morskich.

[1] Art. 2 ust. 2 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 111 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. poz. 1948). Zmiana weszła w życie 1 marca 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-01-11 do 2017-02-28 (Dz.U.2016.49 tekst jednolity)

Art. 2. [Stosowanie przepisów ustawy] 1. Przepisy ustawy stosuje się do:

1) następujących rodzajów statków morskich o polskiej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

2) następujących rodzajów statków morskich o obcej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową, znajdujących się na polskim morzu terytorialnym lub morskich wodach wewnętrznych:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

3) morskich statków pasażerskich o polskiej i obcej przynależności uprawiających żeglugę krajową, w trakcie której znajdują się dalej niż 20 mil morskich od brzegu, a prawdopodobieństwo napotkania fal o znaczącej wysokości przekraczającej 2,5 m jest większe niż 10%, zwanych dalej „statkami pasażerskimi klasy A”;

4) morskich statków pasażerskich, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;

5) obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 1–3;

6) innych obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 4;

7) portów morskich, na terenie których znajdują się obiekty portowe, o których mowa w pkt 5 i 6.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Policji oraz Służby Celnej;

2) innych statków pełniących specjalną służbę państwową;

3) portów wojennych, instalacji wojskowych w portach morskich oraz rejonów portów morskich wraz z infrastrukturą portową będących w użytkowaniu Straży Granicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 5–7.

2a. Przepisy ustawy w zakresie wymagań odnoszących się do obiektu portowego stosuje się do stałych platform wiertniczych, rozumianych jako jednostki górnicze przeznaczone do wydobycia i przetwarzania węglowodorów, osadzone na dnie morskim na stałe, stanowiące morską budowlę hydrotechniczną, znajdujących się w polskich obszarach morskich.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę portów morskich podlegających przepisom ustawy, w których znajduje się jeden lub więcej obiektów portowych objętych postanowieniami Kodeksu ISPS, rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub ustawy, z uwzględnieniem obszarów portowych mających znaczenie z punktu widzenia ochrony.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji Europejskiej listę portów morskich podlegających przepisom ustawy oraz informuje ją o zmianach w tej liście.

5. Dyrektor Urzędu Morskiego ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę obiektów portowych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, znajdujących się w jego terytorialnym zakresie działania.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz:

1) rodzajów statków, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, do których stosuje się przepisy ustawy,

2) obiektów portowych obsługujących te statki

– mając na uwadze art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 oraz konieczność zapewnienia ochrony żeglugi i portów morskich.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-12-08 do 2016-01-10

Art. 2. [Stosowanie przepisów ustawy] 1. Przepisy ustawy stosuje się do:

1) następujących rodzajów statków morskich o polskiej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie.

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

2) następujących rodzajów statków morskich o obcej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową, znajdujących się na polskim morzu terytorialnym lub morskich wodach wewnętrznych:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

3) morskich statków pasażerskich o polskiej i obcej przynależności uprawiających żeglugę krajową, w trakcie której znajdują się dalej niż 20 mil morskich od brzegu, a prawdopodobieństwo napotkania fal o znaczącej wysokości przekraczającej 2,5 m jest większe niż 10 %, zwanych dalej „statkami pasażerskimi klasy A”;

4) morskich statków pasażerskich, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;

5) obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 1–3;

6) innych obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 4;

7) portów morskich, na terenie których znajdują się obiekty portowe, o których mowa w pkt 5 i 6.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Policji oraz Służby Celnej;

2) innych statków pełniących specjalną służbę państwową;

3) portów wojennych, instalacji wojskowych w portach morskich oraz rejonów portów morskich wraz z infrastrukturą portową będących w użytkowaniu Straży Granicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 5–7.

2a. [1] Przepisy ustawy w zakresie wymagań odnoszących się do obiektu portowego stosuje się do stałych platform wiertniczych, rozumianych jako jednostki górnicze przeznaczone do wydobycia i przetwarzania węglowodorów, osadzone na dnie morskim na stałe, stanowiące morską budowlę hydrotechniczną, znajdujących się w polskich obszarach morskich.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę portów morskich podlegających przepisom ustawy, w których znajduje się jeden lub więcej obiektów portowych objętych postanowieniami Kodeksu ISPS, rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub ustawy, z uwzględnieniem obszarów portowych mających znaczenie z punktu widzenia ochrony.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji Europejskiej listę portów morskich podlegających przepisom ustawy oraz informuje ją o zmianach w tej liście.

5. Dyrektor Urzędu Morskiego ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę obiektów portowych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, znajdujących się w jego terytorialnym zakresie działania.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz:

1) rodzajów statków, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, do których stosuje się przepisy ustawy,

2) obiektów portowych obsługujących te statki

– mając na uwadze art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 oraz konieczność zapewnienia ochrony żeglugi i portów morskich.

[1] Art. 2 ust. 2a dodany przez art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie morskim oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1320). Zmiana weszła w życie 8 grudnia 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-10-08 do 2015-12-07

Art. 2. [Stosowanie przepisów ustawy] 1. Przepisy ustawy stosuje się do:

1) następujących rodzajów statków morskich o polskiej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie.

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

2) następujących rodzajów statków morskich o obcej przynależności uprawiających żeglugę międzynarodową, znajdujących się na polskim morzu terytorialnym lub morskich wodach wewnętrznych:

a) statków pasażerskich, włączając pasażerskie jednostki szybkie,

b) statków towarowych, włączając jednostki szybkie, o pojemności brutto 500 i powyżej,

c) ruchomych platform wiertniczych;

3) morskich statków pasażerskich o polskiej i obcej przynależności uprawiających żeglugę krajową, w trakcie której znajdują się dalej niż 20 mil morskich od brzegu, a prawdopodobieństwo napotkania fal o znaczącej wysokości przekraczającej 2,5 m jest większe niż 10 %, zwanych dalej „statkami pasażerskimi klasy A”;

4) morskich statków pasażerskich, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;

5) obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 1–3;

6) innych obiektów portowych obsługujących statki, o których mowa w pkt 4;

7) portów morskich, na terenie których znajdują się obiekty portowe, o których mowa w pkt 5 i 6.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Policji oraz Służby Celnej;

2) innych statków pełniących specjalną służbę państwową;

3) portów wojennych, instalacji wojskowych w portach morskich oraz rejonów portów morskich wraz z infrastrukturą portową będących w użytkowaniu Straży Granicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 5–7.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę portów morskich podlegających przepisom ustawy, w których znajduje się jeden lub więcej obiektów portowych objętych postanowieniami Kodeksu ISPS, rozporządzenia (WE) nr 725/2004 lub ustawy, z uwzględnieniem obszarów portowych mających znaczenie z punktu widzenia ochrony.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji Europejskiej listę portów morskich podlegających przepisom ustawy oraz informuje ją o zmianach w tej liście.

5. Dyrektor Urzędu Morskiego ogłasza, w drodze obwieszczenia, listę obiektów portowych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, znajdujących się w jego terytorialnym zakresie działania.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz:

1) rodzajów statków, innych niż statki pasażerskie klasy A, uprawiających żeglugę krajową, do których stosuje się przepisy ustawy,

2) obiektów portowych obsługujących te statki

– mając na uwadze art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 725/2004 oraz konieczność zapewnienia ochrony żeglugi i portów morskich.