§ 2. [Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) ustawie o finansach publicznych – należy przez to rozumieć przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

2) krajowych środkach finansowych – należy przez to rozumieć dochody i wydatki budżetu państwa, z wyłączeniem dochodów i wydatków budżetu środków europejskich, oraz środki do sfinansowania pożyczkowych potrzeb budżetu państwa;

3) dysponentach środków budżetu państwa – należy przez to rozumieć dysponentów części budżetowych i kierowników podległych tym dysponentom państwowych jednostek budżetowych, dysponentów drugiego i trzeciego stopnia, dysponujących środkami budżetu państwa, które nie są objęte budżetem środków europejskich;

4) rachunkach państwowych jednostek budżetowych – należy przez to rozumieć odpowiednio rachunki bieżące dochodów i wydatków oraz rachunki pomocnicze dysponentów środków budżetu państwa w zakresie krajowych środków finansowych;

5) państwowych jednostkach budżetowych – należy przez to rozumieć państwowe jednostki budżetowe, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, oraz inne jednostki organizacyjne, których kierownicy są dysponentami środków budżetu państwa;

6) wydatkach niewygasających – należy przez to rozumieć wydatki, które nie wygasają z upływem roku budżetowego, ustalone przez Radę Ministrów w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ustawy;

7) sumach na zlecenie – rozumie się przez to środki w zakresie krajowych środków finansowych, służące do finansowania zadań, w tym inwestycji, realizowanych wspólnie lub zleconych do wykonania państwowej jednostce budżetowej przez inne jednostki organizacyjne, ze środków zleceniodawcy;

8) rachunkach VAT – rozumie się przez to prowadzone dla rachunków bieżących i pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz dla rachunków bieżących państwowych funduszy celowych rachunki VAT, o których mowa w rozdziale 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 2488);

9) instrumencie płatniczym – rozumie się przez to instrument płatniczy, o którym mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2024 r. poz. 30).

§ 2. [Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) ustawie o finansach publicznych – należy przez to rozumieć przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

2) krajowych środkach finansowych – należy przez to rozumieć dochody i wydatki budżetu państwa, z wyłączeniem dochodów i wydatków budżetu środków europejskich, oraz środki do sfinansowania pożyczkowych potrzeb budżetu państwa;

3) dysponentach środków budżetu państwa – należy przez to rozumieć dysponentów części budżetowych i kierowników podległych tym dysponentom państwowych jednostek budżetowych, dysponentów drugiego i trzeciego stopnia, dysponujących środkami budżetu państwa, które nie są objęte budżetem środków europejskich;

4) rachunkach państwowych jednostek budżetowych – należy przez to rozumieć odpowiednio rachunki bieżące dochodów i wydatków oraz rachunki pomocnicze dysponentów środków budżetu państwa w zakresie krajowych środków finansowych;

5) państwowych jednostkach budżetowych – należy przez to rozumieć państwowe jednostki budżetowe, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, oraz inne jednostki organizacyjne, których kierownicy są dysponentami środków budżetu państwa;

6) [2] wydatkach niewygasających − należy przez to rozumieć wydatki, które nie wygasają z upływem roku budżetowego, ustalone przez Radę Ministrów w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ustawy;

7) sumach na zlecenie – rozumie się przez to środki w zakresie krajowych środków finansowych, służące do finansowania zadań, w tym inwestycji, realizowanych wspólnie lub zleconych do wykonania państwowej jednostce budżetowej przez inne jednostki organizacyjne, ze środków zleceniodawcy;

8) rachunkach VAT – rozumie się przez to prowadzone dla rachunków bieżących i pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz dla rachunków bieżących państwowych funduszy celowych rachunki VAT, o których mowa w rozdziale 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1896, 2320 i 2419);

9) instrumencie płatniczym – rozumie się przez to instrument płatniczy, o którym mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2020 r. poz. 794 i 1639).

§ 2. [Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) ustawie o finansach publicznych – należy przez to rozumieć przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

2) krajowych środkach finansowych – należy przez to rozumieć dochody i wydatki budżetu państwa, z wyłączeniem dochodów i wydatków budżetu środków europejskich, oraz środki do sfinansowania pożyczkowych potrzeb budżetu państwa;

3) dysponentach środków budżetu państwa – należy przez to rozumieć dysponentów części budżetowych i kierowników podległych tym dysponentom państwowych jednostek budżetowych, dysponentów drugiego i trzeciego stopnia, dysponujących środkami budżetu państwa, które nie są objęte budżetem środków europejskich;

4) rachunkach państwowych jednostek budżetowych – należy przez to rozumieć odpowiednio rachunki bieżące dochodów i wydatków oraz rachunki pomocnicze dysponentów środków budżetu państwa w zakresie krajowych środków finansowych;

5) państwowych jednostkach budżetowych – należy przez to rozumieć państwowe jednostki budżetowe, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, oraz inne jednostki organizacyjne, których kierownicy są dysponentami środków budżetu państwa;

6) wydatkach niewygasających – rozumie się przez to wydatki ujęte w rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 181 ust. 2 ustawy o finansach publicznych;

7) sumach na zlecenie – rozumie się przez to środki w zakresie krajowych środków finansowych, służące do finansowania zadań, w tym inwestycji, realizowanych wspólnie lub zleconych do wykonania państwowej jednostce budżetowej przez inne jednostki organizacyjne, ze środków zleceniodawcy;

8) rachunkach VAT – rozumie się przez to prowadzone dla rachunków bieżących i pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz dla rachunków bieżących państwowych funduszy celowych rachunki VAT, o których mowa w rozdziale 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1896, 2320 i 2419);

9) instrumencie płatniczym – rozumie się przez to instrument płatniczy, o którym mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2020 r. poz. 794 i 1639).

§ 2. [Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) ustawie o finansach publicznych – należy przez to rozumieć przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

2) krajowych środkach finansowych – należy przez to rozumieć dochody i wydatki budżetu państwa, z wyłączeniem dochodów i wydatków budżetu środków europejskich, oraz środki do sfinansowania pożyczkowych potrzeb budżetu państwa;

3) dysponentach środków budżetu państwa – należy przez to rozumieć dysponentów części budżetowych i kierowników podległych tym dysponentom państwowych jednostek budżetowych, dysponentów drugiego i trzeciego stopnia, dysponujących środkami budżetu państwa, które nie są objęte budżetem środków europejskich;

4) rachunkach państwowych jednostek budżetowych – należy przez to rozumieć odpowiednio rachunki bieżące dochodów i wydatków oraz rachunki pomocnicze dysponentów środków budżetu państwa w zakresie krajowych środków finansowych;

5) państwowych jednostkach budżetowych – należy przez to rozumieć państwowe jednostki budżetowe, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, oraz inne jednostki organizacyjne, których kierownicy są dysponentami środków budżetu państwa;

6) wydatkach niewygasających – rozumie się przez to wydatki ujęte w rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 181 ust. 2 ustawy o finansach publicznych;

7) sumach na zlecenie – rozumie się przez to środki w zakresie krajowych środków finansowych, służące do finansowania zadań, w tym inwestycji, realizowanych wspólnie lub zleconych do wykonania państwowej jednostce budżetowej przez inne jednostki organizacyjne, ze środków zleceniodawcy;

8) rachunkach VAT – rozumie się przez to prowadzone dla rachunków bieżących i pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz dla rachunków bieżących państwowych funduszy celowych rachunki VAT, o których mowa w rozdziale 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2187, z późn. zm.);

9) instrumencie płatniczym – rozumie się przez to instrument płatniczy, o którym mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 659, 730 i 1495).

§ 2. [Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) ustawie o finansach publicznych – należy przez to rozumieć przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

2) krajowych środkach finansowych – należy przez to rozumieć dochody i wydatki budżetu państwa, z wyłączeniem dochodów i wydatków budżetu środków europejskich, oraz środki do sfinansowania pożyczkowych potrzeb budżetu państwa;

3) dysponentach środków budżetu państwa – należy przez to rozumieć dysponentów części budżetowych i kierowników podległych tym dysponentom państwowych jednostek budżetowych, dysponentów drugiego i trzeciego stopnia, dysponujących środkami budżetu państwa, które nie są objęte budżetem środków europejskich;

4) rachunkach państwowych jednostek budżetowych – należy przez to rozumieć odpowiednio rachunki bieżące dochodów i wydatków oraz rachunki pomocnicze dysponentów środków budżetu państwa w zakresie krajowych środków finansowych;

5) państwowych jednostkach budżetowych – należy przez to rozumieć państwowe jednostki budżetowe, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, oraz inne jednostki organizacyjne, których kierownicy są dysponentami środków budżetu państwa;

6) wydatkach niewygasających – rozumie się przez to wydatki ujęte w rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 181 ust. 2 ustawy o finansach publicznych;

7) sumach na zlecenie – rozumie się przez to środki w zakresie krajowych środków finansowych, służące do finansowania zadań, w tym inwestycji, realizowanych wspólnie lub zleconych do wykonania państwowej jednostce budżetowej przez inne jednostki organizacyjne, ze środków zleceniodawcy;

8) rachunkach VAT – rozumie się przez to prowadzone dla rachunków bieżących i pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz dla rachunków bieżących państwowych funduszy celowych rachunki VAT, o których mowa w rozdziale 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1876, z późn. zm.);

9) [1] instrumencie płatniczym – rozumie się przez to instrument płatniczy, o którym mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2003, z późn. zm.).

§ 2. [Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) ustawie o finansach publicznych – należy przez to rozumieć przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

2) krajowych środkach finansowych – należy przez to rozumieć dochody i wydatki budżetu państwa, z wyłączeniem dochodów i wydatków budżetu środków europejskich, oraz środki do sfinansowania pożyczkowych potrzeb budżetu państwa;

3) dysponentach środków budżetu państwa – należy przez to rozumieć dysponentów części budżetowych i kierowników podległych tym dysponentom państwowych jednostek budżetowych, dysponentów drugiego i trzeciego stopnia, dysponujących środkami budżetu państwa, które nie są objęte budżetem środków europejskich;

4) rachunkach państwowych jednostek budżetowych – należy przez to rozumieć odpowiednio rachunki bieżące dochodów i wydatków oraz rachunki pomocnicze dysponentów środków budżetu państwa w zakresie krajowych środków finansowych;

5) państwowych jednostkach budżetowych – należy przez to rozumieć państwowe jednostki budżetowe, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, oraz inne jednostki organizacyjne, których kierownicy są dysponentami środków budżetu państwa;

6) wydatkach niewygasających – rozumie się przez to wydatki ujęte w rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 181 ust. 2 ustawy o finansach publicznych;

7) sumach na zlecenie – rozumie się przez to środki w zakresie krajowych środków finansowych, służące do finansowania zadań, w tym inwestycji, realizowanych wspólnie lub zleconych do wykonania państwowej jednostce budżetowej przez inne jednostki organizacyjne, ze środków zleceniodawcy;

8) [1] rachunkach VAT – rozumie się przez to prowadzone dla rachunków bieżących i pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz dla rachunków bieżących państwowych funduszy celowych rachunki VAT, o których mowa w rozdziale 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1876, z późn. zm.).

§ 2. [Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) ustawie o finansach publicznych – należy przez to rozumieć przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

2) krajowych środkach finansowych – należy przez to rozumieć dochody i wydatki budżetu państwa, z wyłączeniem dochodów i wydatków budżetu środków europejskich, oraz środki do sfinansowania pożyczkowych potrzeb budżetu państwa;

3) dysponentach środków budżetu państwa – należy przez to rozumieć dysponentów części budżetowych i kierowników podległych tym dysponentom państwowych jednostek budżetowych, dysponentów drugiego i trzeciego stopnia, dysponujących środkami budżetu państwa, które nie są objęte budżetem środków europejskich;

4) rachunkach państwowych jednostek budżetowych – należy przez to rozumieć odpowiednio rachunki bieżące dochodów i wydatków oraz rachunki pomocnicze dysponentów środków budżetu państwa w zakresie krajowych środków finansowych;

5) państwowych jednostkach budżetowych – należy przez to rozumieć państwowe jednostki budżetowe, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, oraz inne jednostki organizacyjne, których kierownicy są dysponentami środków budżetu państwa;

6) wydatkach niewygasających – rozumie się przez to wydatki ujęte w rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 181 ust. 2 ustawy o finansach publicznych;

7) sumach na zlecenie – rozumie się przez to środki w zakresie krajowych środków finansowych, służące do finansowania zadań, w tym inwestycji, realizowanych wspólnie lub zleconych do wykonania państwowej jednostce budżetowej przez inne jednostki organizacyjne, ze środków zleceniodawcy.

§ 2. [Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) ustawie o finansach publicznych – należy przez to rozumieć przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

2) krajowych środkach finansowych – należy przez to rozumieć dochody i wydatki budżetu państwa, z wyłączeniem dochodów i wydatków budżetu środków europejskich, oraz środki do sfinansowania pożyczkowych potrzeb budżetu państwa;

3) dysponentach środków budżetu państwa – należy przez to rozumieć dysponentów części budżetowych i kierowników podległych tym dysponentom państwowych jednostek budżetowych, dysponentów drugiego i trzeciego stopnia, dysponujących środkami budżetu państwa, które nie są objęte budżetem środków europejskich;

4) rachunkach państwowych jednostek budżetowych – należy przez to rozumieć odpowiednio rachunki bieżące dochodów i wydatków oraz rachunki pomocnicze dysponentów środków budżetu państwa w zakresie krajowych środków finansowych;

5) państwowych jednostkach budżetowych – należy przez to rozumieć państwowe jednostki budżetowe, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, oraz inne jednostki organizacyjne, których kierownicy są dysponentami środków budżetu państwa;

6) wydatkach niewygasających – rozumie się przez to wydatki ujęte w rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 181 ust. 2 ustawy o finansach publicznych;

7) sumach na zlecenie – rozumie się przez to środki w zakresie krajowych środków finansowych, służące do finansowania zadań, w tym inwestycji, realizowanych wspólnie lub zleconych do wykonania państwowej jednostce budżetowej przez inne jednostki organizacyjne, ze środków zleceniodawcy.

§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1)  ustawie o finansach publicznych – należy przez to rozumieć przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

2)  krajowych środkach finansowych – należy przez to rozumieć dochody i wydatki budżetu państwa, z wyłączeniem dochodów i wydatków budżetu środków europejskich, oraz środki do sfinansowania pożyczkowych potrzeb budżetu państwa;

3)  dysponentach środków budżetu państwa – należy przez to rozumieć dysponentów części budżetowych i kierowników podległych tym dysponentom państwowych jednostek budżetowych, dysponentów drugiego i trzeciego stopnia, dysponujących środkami budżetu państwa, które nie są objęte budżetem środków europejskich;

4)  rachunkach państwowych jednostek budżetowych – należy przez to rozumieć odpowiednio rachunki bieżące dochodów i wydatków oraz rachunki pomocnicze dysponentów środków budżetu państwa w zakresie krajowych środków finansowych;

5)  państwowych jednostkach budżetowych – należy przez to rozumieć państwowe jednostki budżetowe, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, oraz inne jednostki organizacyjne, których kierownicy są dysponentami środków budżetu państwa;

6)  wydatkach niewygasających – rozumie się przez to wydatki ujęte w rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 181 ust. 2 ustawy o finansach publicznych;

7)  sumach na zlecenie – rozumie się przez to środki w zakresie krajowych środków finansowych, służące do finansowania zadań, w tym inwestycji, realizowanych wspólnie lub zleconych do wykonania państwowej jednostce budżetowej przez inne jednostki organizacyjne, ze środków zleceniodawcy.