Wersja obowiązująca od 2024.03.14     (Dz.U.2024.375 tekst jednolity)

Rozdział 3

Zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym

Art. 11. [Obowiązek podawania identyfikatora podatkowego] 1. Podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) organów Krajowej Administracji Skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) (uchylony)

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;

5) podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 i 232).

5. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.12.05 do 2024.03.13     (Dz.U.2022.2500 tekst jednolity)

Rozdział 3

Zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym

Art. 11. [Obowiązek podawania identyfikatora podatkowego] 1. Podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) organów Krajowej Administracji Skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) (uchylony)

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;

5) podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.).

5. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.01.25 do 2022.12.04     (Dz.U.2022.166 tekst jednolity)

Rozdział 3

Zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym

Art. 11. [Obowiązek podawania identyfikatora podatkowego] 1. Podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) organów Krajowej Administracji Skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) (uchylony)

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;

5) podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.).

5. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020.02.04 do 2022.01.24     (Dz.U.2020.170 tekst jednolity)

Rozdział 3

Zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym

Art. 11. [Obowiązek podawania identyfikatora podatkowego ] 1. Podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) organów Krajowej Administracji Skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) (uchylony)

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;

5) podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.).

5. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019.01.14 do 2020.02.03     (Dz.U.2019.63 tekst jednolity)

Rozdział 3

Zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym

Art. 11. [Obowiązek podawania identyfikatora podatkowego] 1. Podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) organów Krajowej Administracji Skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) (uchylony)

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;

5) podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.).

5. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.04.28 do 2019.01.13     (Dz.U.2017.869 tekst jednolity)

Rozdział 3

Zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym

Art. 11. [Obowiązek podawania identyfikatora podatkowego ] 1. Podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) organów Krajowej Administracji Skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) (uchylony)

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;

5) podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 i 2048 oraz z 2017 r. poz. 60, 528 i 648).

5. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.03.01 do 2017.04.27

Rozdział 3

Zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym

Art. 11. [Obowiązek podawania identyfikatora podatkowego] 1. Podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) [4] organów Krajowej Administracji Skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) [5] (uchylony);

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;

5) podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

5. (uchylony)

[4] Art. 11 ust. 2 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 26 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. poz. 1948). Zmiana weszła w życie 1 marca 2017 r.

[5] Art. 11 ust. 4 pkt 2 uchylony przez art. 26 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. poz. 1948). Zmiana weszła w życie 1 marca 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.04.08 do 2017.02.28     (Dz.U.2016.476 tekst jednolity)

Rozdział 3

Zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym

Art. 11. [Obowiązek podawania identyfikatora podatkowego ] 1. Podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) organów kontroli skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) organów kontroli skarbowej i jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej;

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;

5) podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

5. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015.12.31 do 2016.04.07

Rozdział 3

Zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym

Art. 11. [Obowiązek podawania identyfikatora podatkowego ] 1. Podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) organów kontroli skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) organów kontroli skarbowej i jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej;

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;

5) podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

5. [2] (uchylony).

[2] Art. 11 ust. 5 uchylony przez art. 3 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1932). Zmiana weszła w życie 31 grudnia 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012.11.27 do 2015.12.30     (Dz.U.2012.1314 tekst jednolity)

Rozdział 3

Zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym

Art. 11. [Obowiązek podawania identyfikatora podatkowego] 1. Podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) organów kontroli skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) organów kontroli skarbowej i jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej;

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;

5) podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

5. Faktyczny odbiorca określony w art. 42c ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, mający numer identyfikacji podatkowej nadany w państwie miejsca zamieszkania innym niż Rzeczpospolita Polska, jest obowiązany podawać ten numer podmiotowi wypłacającemu określonemu w art. 42c ust. 2 tej ustawy. Podmiot wypłacający jest obowiązany żądać podania numeru identyfikacji podatkowej i przekazywać go naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla opodatkowania osób zagranicznych.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011.09.01 do 2012.11.26

Rozdział 3

Zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym

Art. 11. [Obowiązek podawania NIP] [15] 1. [16] Podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

2. [17] W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) organów kontroli skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. [18] Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) organów kontroli skarbowej i jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej;

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;

5) podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.).

5. Faktyczny odbiorca określony w art. 42c ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, mający numer identyfikacji podatkowej nadany w państwie miejsca zamieszkania innym niż Rzeczpospolita Polska, jest obowiązany podawać ten numer podmiotowi wypłacającemu określonemu w art. 42c ust. 2 tej ustawy. Podmiot wypłacający jest obowiązany żądać podania numeru identyfikacji podatkowej i przekazywać go naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla opodatkowania osób zagranicznych.

[15] Tytuł rozdziału 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 171, poz. 1016). Zmiana weszła w życie 1 września 2011 r.

[16] Art. 11 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 171, poz. 1016). Zmiana weszła w życie 1 września 2011 r.

[17] Art. 11 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 171, poz. 1016). Zmiana weszła w życie 1 września 2011 r.

[18] Art. 11 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 171, poz. 1016). Zmiana weszła w życie 1 września 2011 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.07.01 do 2011.08.31

Rozdział 3

Zasady posługiwania się numerami identyfikacji podatkowej

Art. 11. [Obowiązek podawania NIP] 1. Podatnicy podają NIP na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać NIP na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) organów kontroli skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, obowiązani są żądać od podatników podania NIP i przekazywać go organom podatkowym.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) organów kontroli skarbowej i jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej;

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych;

5) [3] podmiotów określonych w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.).

5. [4] Faktyczny odbiorca określony w art. 42c ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, mający numer identyfikacji podatkowej nadany w państwie miejsca zamieszkania innym niż Rzeczpospolita Polska, jest obowiązany podawać ten numer podmiotowi wypłacającemu określonemu w art. 42c ust. 2 tej ustawy. Podmiot wypłacający jest obowiązany żądać podania numeru identyfikacji podatkowej i przekazywać go naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla opodatkowania osób zagranicznych.

[3] Art. 11 ust. 4 pkt 5 dodany przez art. 4 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 93, poz. 894, ost. zm. Dz.U. Nr 263, poz. 2619). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2005 r. i ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 lipca 2005 r.

[4] Art. 11 ust. 5 dodany przez art. 4 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 93, poz. 894, ost. zm. Dz.U. Nr 263, poz. 2619). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2005 r. i ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 lipca 2005 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.12.22 do 2005.06.30     (Dz.U.2004.269.2681 tekst jednolity)

Rozdział 3

Zasady posługiwania się numerami identyfikacji podatkowej

Art. 11. [Obowiązek podawania NIP] 1. Podatnicy podają NIP na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać NIP na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej;

2) organów kontroli skarbowej;

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;

4) banków;

5) stron czynności cywilnoprawnych;

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, obowiązani są żądać od podatników podania NIP i przekazywać go organom podatkowym.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych;

2) organów kontroli skarbowej i jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej;

3) płatników podatków;

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.06.23 do 2004.12.21

Rozdział 3

Zasady posługiwania się numerami identyfikacji podatkowej

Art. 11. [Obowiązek podawania NIP] 1. Podatnicy podają NIP na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne.

2. W sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać NIP na żądanie:

1) organów administracji rządowej i samorządowej,

2) organów kontroli skarbowej,

3) przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli,

4) banków,

5) stron czynności cywilnoprawnych,

6) płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

3. Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6, obowiązani są żądać od podatników podania NIP i przekazywać go organom podatkowym.

4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie:

1) organów podatkowych,

2) organów kontroli skarbowej i jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej,

3) płatników podatków,

4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych.