Wersja obowiązująca od 2024.02.06 (Dz.U.2024.145 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

Art. 132. [Przesłanki odpowiedzialności dyscyplinarnej policjanta ] 1. Policjant odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej.

2. Naruszenie dyscypliny służbowej stanowi czyn policjanta polegający na zawinionym przekroczeniu uprawnień lub niewykonaniu obowiązków wynikających z przepisów prawa lub rozkazów i poleceń wydanych przez przełożonych uprawnionych na podstawie tych przepisów.

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

1) niedopełnienie obowiązków policjanta wynikających ze złożonego ślubowania, a także przepisów prawa;

2) odmowa wykonania lub niewykonanie rozkazu lub polecenia, z zastrzeżeniem przypadku określonego w art. 58 ust. 2;

3) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

4) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

5) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

6) nadużycie zajmowanego stanowiska dla osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej;

7) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

8) porzucenie służby;

9) samowolne oddalenie się z rejonu zakwaterowania lub nieusprawiedliwione opuszczenie miejsca pełnienia służby lub niestawienie się w tym miejscu;

10) stawienie się do służby w stanie nietrzeźwości albo po użyciu alkoholu lub po użyciu podobnie działającego środka, pełnienie jej w takim stanie, a także spożywanie alkoholu lub używanie podobnie działającego środka w czasie służby;

11) umyślne naruszenie dóbr osobistych innego policjanta;

12) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

13) utrata przedmiotu stanowiącego wyposażenie służbowe, którego wykorzystanie przez osoby nieuprawnione wyrządziło szkodę innej osobie lub stworzyło zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa powszechnego;

14) ujawnienie informacji pozostającej w związku z wykonywaniem czynności służbowych, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie.

4. Czyn stanowiący przewinienie dyscyplinarne, wypełniający jednocześnie znamiona przestępstwa lub wykroczenia albo przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej niezależnie od odpowiedzialności karnej.

4a. W przypadku czynu stanowiącego przewinienie dyscyplinarne, wypełniającego jednocześnie znamiona wykroczenia, w przypadku mniejszej wagi lub ukarania grzywną, przełożony dyscyplinarny może nie wszczynać postępowania dyscyplinarnego, a wszczęte umorzyć.

4b. W przypadku czynu stanowiącego przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi przełożony dyscyplinarny może odstąpić od wszczęcia postępowania i przeprowadzić ze sprawcą przewinienia dyscyplinarnego udokumentowaną w formie notatki rozmowę dyscyplinującą.

4ba. Rozmowę dyscyplinującą, o której mowa w ust. 4b, można przeprowadzić w terminie do 30 dni od dnia powzięcia przez przełożonego dyscyplinarnego wiadomości o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego. Rozmowa ta polega na wytknięciu policjantowi niewłaściwego postępowania oraz uprzedzeniu go o możliwości zastosowania innych środków dyscyplinujących, a także wszczęcia postępowania i wymierzenia kary dyscyplinarnej w przypadku ponownego popełnienia czynu, za który policjant ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną.

4c. Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres 5 miesięcy.

4d. W terminie 5 dni od dnia przeprowadzenia rozmowy dyscyplinującej sprawca przewinienia dyscyplinarnego może złożyć sprzeciw do przełożonego dyscyplinarnego. Złożenie sprzeciwu skutkuje wszczęciem postępowania dyscyplinarnego, a zebrane dotychczas materiały stają się materiałami postępowania dyscyplinarnego.

4e. Rozmowę dyscyplinującą przeprowadza przełożony dyscyplinarny. W uzasadnionym przypadku przełożony dyscyplinarny może na piśmie upoważnić do przeprowadzenia w jego imieniu rozmowy dyscyplinującej policjanta w stopniu nie niższym od stopnia posiadanego przez policjanta, z którym rozmowa dyscyplinująca ma być prowadzona, lub zajmującego co najmniej równorzędne z tym policjantem stanowisko służbowe.

4f. Upoważnienie do przeprowadzenia rozmowy dyscyplinującej zawiera:

1) podstawę prawną;

2) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe upoważnionego policjanta;

3) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe policjanta, z którym ma być prowadzona rozmowa dyscyplinująca;

4) określenie czynu, w związku z którym rozmowa dyscyplinująca ma być prowadzona, wraz z jego kwalifikacją prawną;

5) określenie przesłanek, jakie spowodowały podjęcie przez przełożonego dyscyplinarnego rozstrzygnięcia o przeprowadzeniu w danym przypadku rozmowy dyscyplinującej;

6) określenie terminu, w jakim przeprowadza się rozmowę dyscyplinującą.

Wersja obowiązująca od 2024.02.06 (Dz.U.2024.145 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

1) niedopełnienie obowiązków policjanta wynikających ze złożonego ślubowania, a także przepisów prawa;

2) odmowa wykonania lub niewykonanie rozkazu lub polecenia, z zastrzeżeniem przypadku określonego w art. 58 ust. 2;

3) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

4) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

5) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

6) nadużycie zajmowanego stanowiska dla osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej;

7) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

8) porzucenie służby;

9) samowolne oddalenie się z rejonu zakwaterowania lub nieusprawiedliwione opuszczenie miejsca pełnienia służby lub niestawienie się w tym miejscu;

11) umyślne naruszenie dóbr osobistych innego policjanta;

12) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

14) ujawnienie informacji pozostającej w związku z wykonywaniem czynności służbowych, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie.

4c. Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres 5 miesięcy.

4f. Upoważnienie do przeprowadzenia rozmowy dyscyplinującej zawiera:

1) podstawę prawną;

2) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe upoważnionego policjanta;

3) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe policjanta, z którym ma być prowadzona rozmowa dyscyplinująca;

4) określenie czynu, w związku z którym rozmowa dyscyplinująca ma być prowadzona, wraz z jego kwalifikacją prawną;

5) określenie przesłanek, jakie spowodowały podjęcie przez przełożonego dyscyplinarnego rozstrzygnięcia o przeprowadzeniu w danym przypadku rozmowy dyscyplinującej;

6) określenie terminu, w jakim przeprowadza się rozmowę dyscyplinującą.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023.01.24 do 2024.02.05 (Dz.U.2023.171 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

1) niedopełnienie obowiązków policjanta wynikających ze złożonego ślubowania, a także przepisów prawa;

2) odmowa wykonania lub niewykonanie rozkazu lub polecenia, z zastrzeżeniem przypadku określonego w art. 58 ust. 2;

3) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

4) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

5) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

6) nadużycie zajmowanego stanowiska dla osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej;

7) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

8) porzucenie służby;

9) samowolne oddalenie się z rejonu zakwaterowania lub nieusprawiedliwione opuszczenie miejsca pełnienia służby lub niestawienie się w tym miejscu;

11) umyślne naruszenie dóbr osobistych innego policjanta;

12) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

14) ujawnienie informacji pozostającej w związku z wykonywaniem czynności służbowych, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie.

4c. Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres 5 miesięcy.

4f. Upoważnienie do przeprowadzenia rozmowy dyscyplinującej zawiera:

1) podstawę prawną;

2) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe upoważnionego policjanta;

3) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe policjanta, z którym ma być prowadzona rozmowa dyscyplinująca;

4) określenie czynu, w związku z którym rozmowa dyscyplinująca ma być prowadzona, wraz z jego kwalifikacją prawną;

5) określenie przesłanek, jakie spowodowały podjęcie przez przełożonego dyscyplinarnego rozstrzygnięcia o przeprowadzeniu w danym przypadku rozmowy dyscyplinującej;

6) określenie terminu, w jakim przeprowadza się rozmowę dyscyplinującą.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021.10.18 do 2023.01.23 (Dz.U.2021.1882 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

1) niedopełnienie obowiązków policjanta wynikających ze złożonego ślubowania, a także przepisów prawa;

2) odmowa wykonania lub niewykonanie rozkazu lub polecenia, z zastrzeżeniem przypadku określonego w art. 58 ust. 2;

3) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

4) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

5) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

6) nadużycie zajmowanego stanowiska dla osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej;

7) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

8) porzucenie służby;

9) samowolne oddalenie się z rejonu zakwaterowania lub nieusprawiedliwione opuszczenie miejsca pełnienia służby lub niestawienie się w tym miejscu;

11) umyślne naruszenie dóbr osobistych innego policjanta;

12) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

14) ujawnienie informacji pozostającej w związku z wykonywaniem czynności służbowych, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie.

4c. Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres 5 miesięcy.

4f. Upoważnienie do przeprowadzenia rozmowy dyscyplinującej zawiera:

1) podstawę prawną;

2) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe upoważnionego policjanta;

3) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe policjanta, z którym ma być prowadzona rozmowa dyscyplinująca;

4) określenie czynu, w związku z którym rozmowa dyscyplinująca ma być prowadzona, wraz z jego kwalifikacją prawną;

5) określenie przesłanek, jakie spowodowały podjęcie przez przełożonego dyscyplinarnego rozstrzygnięcia o przeprowadzeniu w danym przypadku rozmowy dyscyplinującej;

6) określenie terminu, w jakim przeprowadza się rozmowę dyscyplinującą.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020.10.01 do 2021.10.17

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

Art. 132. [Przesłanki odpowiedzialności dyscyplinarnej policjanta] 1. Policjant odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej.

3. [31] Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

1) niedopełnienie obowiązków policjanta wynikających ze złożonego ślubowania, a także przepisów prawa;

2) odmowa wykonania lub niewykonanie rozkazu lub polecenia, z zastrzeżeniem przypadku określonego w art. 58 ust. 2;

3) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

4) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

5) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

6) nadużycie zajmowanego stanowiska dla osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej;

7) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

8) porzucenie służby;

9) samowolne oddalenie się z rejonu zakwaterowania lub nieusprawiedliwione opuszczenie miejsca pełnienia służby lub niestawienie się w tym miejscu;

11) umyślne naruszenie dóbr osobistych innego policjanta;

12) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

14) ujawnienie informacji pozostającej w związku z wykonywaniem czynności służbowych, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie.

4ba. [32] Rozmowę dyscyplinującą, o której mowa w ust. 4b, można przeprowadzić w terminie do 30 dni od dnia powzięcia przez przełożonego dyscyplinarnego wiadomości o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego. Rozmowa ta polega na wytknięciu policjantowi niewłaściwego postępowania oraz uprzedzeniu go o możliwości zastosowania innych środków dyscyplinujących, a także wszczęcia postępowania i wymierzenia kary dyscyplinarnej w przypadku ponownego popełnienia czynu, za który policjant ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną.

4c. [33] Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres 5 miesięcy.

4d. [34] W terminie 5 dni od dnia przeprowadzenia rozmowy dyscyplinującej sprawca przewinienia dyscyplinarnego może złożyć sprzeciw do przełożonego dyscyplinarnego. Złożenie sprzeciwu skutkuje wszczęciem postępowania dyscyplinarnego, a zebrane dotychczas materiały stają się materiałami postępowania dyscyplinarnego.

4e. [35] Rozmowę dyscyplinującą przeprowadza przełożony dyscyplinarny. W uzasadnionym przypadku przełożony dyscyplinarny może na piśmie upoważnić do przeprowadzenia w jego imieniu rozmowy dyscyplinującej policjanta w stopniu nie niższym od stopnia posiadanego przez policjanta, z którym rozmowa dyscyplinująca ma być prowadzona, lub zajmującego co najmniej równorzędne z tym policjantem stanowisko służbowe.

4f. [36] Upoważnienie do przeprowadzenia rozmowy dyscyplinującej zawiera:

1) podstawę prawną;

2) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe upoważnionego policjanta;

3) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe policjanta, z którym ma być prowadzona rozmowa dyscyplinująca;

4) określenie czynu, w związku z którym rozmowa dyscyplinująca ma być prowadzona, wraz z jego kwalifikacją prawną;

5) określenie przesłanek, jakie spowodowały podjęcie przez przełożonego dyscyplinarnego rozstrzygnięcia o przeprowadzeniu w danym przypadku rozmowy dyscyplinującej;

6) określenie terminu, w jakim przeprowadza się rozmowę dyscyplinującą.

[31] Art. 132 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 lit. a) ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1610). Zmiana weszła w życie 1 października 2020 r.

[32] Art. 132 ust. 4ba dodany przez art. 1 pkt 18 lit. b) ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1610). Zmiana weszła w życie 1 października 2020 r.

[33] Art. 132 ust. 4c w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 lit. c) ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1610). Zmiana weszła w życie 1 października 2020 r.

[34] Art. 132 ust. 4d dodany przez art. 1 pkt 18 lit. d) ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1610). Zmiana weszła w życie 1 października 2020 r.

[35] Art. 132 ust. 4e dodany przez art. 1 pkt 18 lit. d) ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1610). Zmiana weszła w życie 1 października 2020 r.

[36] Art. 132 ust. 4f dodany przez art. 1 pkt 18 lit. d) ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1610). Zmiana weszła w życie 1 października 2020 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020.03.06 do 2020.09.30 (Dz.U.2020.360 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

1) odmowa wykonania albo niewykonanie rozkazu lub polecenia przełożonego, względnie organu uprawnionego na podstawie ustawy do wydawania poleceń policjantom, z wyłączeniem rozkazów i poleceń, o których mowa w art. 58 ust. 2;

2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

6) stawienie się do służby w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka oraz spożywanie alkoholu lub podobnie działającego środka w czasie służby albo w obiektach lub na terenach zajmowanych przez Policję;

7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

8) utrata przedmiotu stanowiącego wyposażenie służbowe, którego wykorzystanie przez osoby nieuprawnione wyrządziło szkodę obywatelowi lub stworzyło zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa powszechnego;

9) utrata materiału zawierającego informacje niejawne.

4c. Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres roku.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019.01.28 do 2020.03.05 (Dz.U.2019.161 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

9) utrata materiału zawierającego informacje niejawne.

4c. Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres roku.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.11.08 do 2019.01.27 (Dz.U.2017.2067 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

9) utrata materiału zawierającego informacje niejawne.

4c. Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres roku.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.10.31 do 2017.11.07 (Dz.U.2016.1782 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

Art. 132. [Przesłanki odpowiedzialności dyscyplinarnej policjanta] 1. Policjant odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej.

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

9) utrata materiału zawierającego informacje niejawne.

4c. Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres roku.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015.03.16 do 2016.10.30 (Dz.U.2015.355 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

9) utrata materiału zawierającego informacje niejawne.

4c. Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres roku.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011.12.29 do 2015.03.15 (Dz.U.2011.287.1687 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

Art. 132. [Przesłanki odpowiedzialności dyscyplinarnej policjanta] 1. Policjant odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej.

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

9) utrata materiału zawierającego informacje niejawne.

4c. Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres roku.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011.01.02 do 2011.12.28

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

Art. 132. [Przesłanki odpowiedzialności dyscyplinarnej policjanta] 1. Policjant odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej.

2. [23] Naruszenie dyscypliny służbowej stanowi czyn policjanta polegający na zawinionym przekroczeniu uprawnień lub niewykonaniu obowiązków wynikających z przepisów prawa lub rozkazów i poleceń wydanych przez przełożonych uprawnionych na podstawie tych przepisów.

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

9) [24] utrata materiału zawierającego informacje niejawne.

4. [25] Czyn stanowiący przewinienie dyscyplinarne, wypełniający jednocześnie znamiona przestępstwa lub wykroczenia albo przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej niezależnie od odpowiedzialności karnej.

4c. Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres roku.

[23] Na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 września 2008 r. (Dz.U. Nr 163, poz. 1026) art. 132 ust. 2 w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 29 października 2003 r. o zmianie ustawy o Policji (Dz.U. Nr 192, poz. 1873), jest zgodny z art. 2, art. 31 ust. 3 i art. 42 ust. 1 Konstytucji RP.

[24] Art. 132 ust. 3 pkt 9 w brzmieniu ustalonym przez art. 92 pkt 5 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 182, poz. 1228). Zmiana weszła w życie 2 stycznia 2011 r.

[25] Na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 września 2008 r. (Dz.U. Nr 163, poz. 1026) art. 132 ust. 4 w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 29 października 2003 r. o zmianie ustawy o Policji (Dz.U. Nr 192, poz. 1873), jest zgodny z art. 2 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007.03.12 do 2011.01.01 (Dz.U.2007.43.277 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

Art. 132. 1. Policjant odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej.

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;

3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;

4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie;

5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji;

7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;

9) utrata dokumentu zawierającego informacje stanowiące tajemnicę państwową lub służbową.

4c. Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres roku.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006.09.20 do 2007.03.11

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

Art. 132. [Odpowiedzialność dyscyplinarna] 1. Policjant odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej.

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy,

3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa,

4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie,

5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji,

7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej,

9) utrata dokumentu zawierającego informacje stanowiące tajemnicę państwową lub służbową.

4a. [68] W przypadku czynu stanowiącego przewinienie dyscyplinarne, wypełniającego jednocześnie znamiona wykroczenia, w przypadku mniejszej wagi lub ukarania grzywną, przełożony dyscyplinarny może nie wszczynać postępowania dyscyplinarnego, a wszczęte umorzyć.

4b. [69] W przypadku czynu stanowiącego przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi przełożony dyscyplinarny może odstąpić od wszczęcia postępowania i przeprowadzić ze sprawcą przewinienia dyscyplinarnego udokumentowaną w formie notatki rozmowę dyscyplinującą.

4c. [70] Notatkę, o której mowa w ust. 4b, włącza się do akt osobowych na okres roku.

[68] Art. 132 ust. 4a dodany przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 158, poz. 1122). Zmiana weszła w życie 20 września 2006 r.

[69] Art. 132 ust. 4b dodany przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 158, poz. 1122). Zmiana weszła w życie 20 września 2006 r.

[70] Art. 132 ust. 4c dodany przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 158, poz. 1122). Zmiana weszła w życie 20 września 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003.11.29 do 2006.09.19

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

Art. 132. [Odpowiedzialność dyscyplinarna] [33] 1. Policjant odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej.

3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:

2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy,

3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa,

4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego policjanta, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, policjantowi lub innej osobie,

5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej Policji,

7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej,

9) utrata dokumentu zawierającego informacje stanowiące tajemnicę państwową lub służbową.

[33] Art. 132 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 29 października 2003 r. o zmianie ustawy o Policji (Dz.U. Nr 192, poz. 1873). Zmiana weszła w życie 29 listopada 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.01.29 do 2003.11.28 (Dz.U.2002.7.58 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

Art. 132. [Odpowiedzialność dyscyplinarna] Policjant ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za popełnione przestępstwa i wykroczenia – niezależnie od odpowiedzialności karnej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.05.24 do 2002.01.28 (Dz.U.2000.101.1092 tekst jednolity)

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

Art. 132. [Odpowiedzialność dyscyplinarna] Policjant ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za popełnione przestępstwa i wykroczenia – niezależnie od odpowiedzialności karnej.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1990.05.10

Rozdział 10

Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów

Art. 132. Policjant ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za popełnione przestępstwa i wykroczenia – niezależnie od odpowiedzialności karnej.