Wersja obowiązująca od 2024-01-31 (Dz.U.2024.115 tekst jednolity)
[Czas trwania specjalizacji] 1. Czas trwania specjalizacji obejmuje okres niezbędny do zrealizowania programu specjalizacji, nie krótszy niż 15 miesięcy i nie dłuższy niż 20 miesięcy.
1a. W przypadkach uzasadnionych nadzwyczajnymi okolicznościami, w szczególności zagrażającymi życiu lub zdrowiu osób uczestniczących w specjalizacji, minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek organizatora kształcenia, może wyrazić zgodę na wydłużenie czasu trwania specjalizacji.
1b. Wniosek, o którym mowa w ust. 1a, zawiera:
1) oznaczenie organizatora kształcenia;
2) uzasadnienie wniosku;
3) wnioskowany czas wydłużenia specjalizacji.
1c. Informację o wyrażeniu zgody albo odmowie wyrażenia zgody na wydłużenie czasu trwania specjalizacji zamieszcza się w Systemie Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2023 r. poz. 2465).
1d. Do wyrażenia zgody oraz odmowy wyrażenia zgody na wydłużenie czasu trwania specjalizacji nie stosuje przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803).
2. Organizator kształcenia, na wniosek pielęgniarki lub położnej, może zaliczyć moduły, wybrane jednostki modułowe i szkolenie praktyczne i zwolnić z obowiązku ich odbywania, jeżeli pielęgniarka lub położna ukończyła:
1) szkolenie za granicą, w zakresie zgodnym z dziedziną specjalizacji, trwające co najmniej 3 miesiące;
2) specjalizację i posiada tytuł specjalisty w innej dziedzinie pielęgniarstwa objętej programem specjalizacji lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia;
3) kurs kwalifikacyjny w dziedzinie objętej programem specjalizacji – w wymiarze nie większym niż określony w programie kształcenia dla tego rodzaju kursu;
4) kurs specjalistyczny w zakresie objętym programem specjalizacji – w wymiarze nie większym niż określony w programie kształcenia dla tego rodzaju kursu;
5) studia podyplomowe w zakresie zgodnym z dziedziną specjalizacji.
3. Organizator kształcenia, na wniosek pielęgniarki lub położnej, może również zaliczyć część szkolenia praktycznego i zwolnić pielęgniarkę lub położną z obowiązku jego odbywania w przypadku, gdy pielęgniarka lub położna posiada co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe w dziedzinie objętej programem specjalizacji i jest aktualnie zatrudniona w komórce organizacyjnej o profilu zgodnym ze stażem określonym w programie kształcenia.
4. Zaliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2–4, może dotyczyć modułów, wybranych jednostek modułowych i szkolenia praktycznego, zrealizowanych w ramach specjalizacji, kursów kwalifikacyjnych i kursów specjalistycznych po dniu 1 lipca 1999 r.
5. W celu uzyskania zaliczeń, o których mowa w ust. 2 i 3, pielęgniarka lub położna składają do organizatora kształcenia wniosek, którego wzór jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
6. Organizator kształcenia może zaliczyć pielęgniarce lub położnej, które przerwały specjalizację i ponownie do niej przystąpiły, zrealizowane i zaliczone poprzednio moduły i szkolenie praktyczne na podstawie przedłożonej karty specjalizacji, jeżeli przerwa w odbywaniu specjalizacji jest nie dłuższa niż 5 lat.
7. Przed podjęciem decyzji w sprawie zaliczenia pielęgniarce lub położnej zajęć, o których mowa w ust. 2, organizator kształcenia zasięga merytorycznej opinii kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 6 ust. 1.
Wersja obowiązująca od 2024-01-31 (Dz.U.2024.115 tekst jednolity)
[Czas trwania specjalizacji] 1. Czas trwania specjalizacji obejmuje okres niezbędny do zrealizowania programu specjalizacji, nie krótszy niż 15 miesięcy i nie dłuższy niż 20 miesięcy.
1a. W przypadkach uzasadnionych nadzwyczajnymi okolicznościami, w szczególności zagrażającymi życiu lub zdrowiu osób uczestniczących w specjalizacji, minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek organizatora kształcenia, może wyrazić zgodę na wydłużenie czasu trwania specjalizacji.
1b. Wniosek, o którym mowa w ust. 1a, zawiera:
1) oznaczenie organizatora kształcenia;
2) uzasadnienie wniosku;
3) wnioskowany czas wydłużenia specjalizacji.
1c. Informację o wyrażeniu zgody albo odmowie wyrażenia zgody na wydłużenie czasu trwania specjalizacji zamieszcza się w Systemie Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2023 r. poz. 2465).
1d. Do wyrażenia zgody oraz odmowy wyrażenia zgody na wydłużenie czasu trwania specjalizacji nie stosuje przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803).
2. Organizator kształcenia, na wniosek pielęgniarki lub położnej, może zaliczyć moduły, wybrane jednostki modułowe i szkolenie praktyczne i zwolnić z obowiązku ich odbywania, jeżeli pielęgniarka lub położna ukończyła:
1) szkolenie za granicą, w zakresie zgodnym z dziedziną specjalizacji, trwające co najmniej 3 miesiące;
2) specjalizację i posiada tytuł specjalisty w innej dziedzinie pielęgniarstwa objętej programem specjalizacji lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia;
3) kurs kwalifikacyjny w dziedzinie objętej programem specjalizacji – w wymiarze nie większym niż określony w programie kształcenia dla tego rodzaju kursu;
4) kurs specjalistyczny w zakresie objętym programem specjalizacji – w wymiarze nie większym niż określony w programie kształcenia dla tego rodzaju kursu;
5) studia podyplomowe w zakresie zgodnym z dziedziną specjalizacji.
3. Organizator kształcenia, na wniosek pielęgniarki lub położnej, może również zaliczyć część szkolenia praktycznego i zwolnić pielęgniarkę lub położną z obowiązku jego odbywania w przypadku, gdy pielęgniarka lub położna posiada co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe w dziedzinie objętej programem specjalizacji i jest aktualnie zatrudniona w komórce organizacyjnej o profilu zgodnym ze stażem określonym w programie kształcenia.
4. Zaliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2–4, może dotyczyć modułów, wybranych jednostek modułowych i szkolenia praktycznego, zrealizowanych w ramach specjalizacji, kursów kwalifikacyjnych i kursów specjalistycznych po dniu 1 lipca 1999 r.
5. W celu uzyskania zaliczeń, o których mowa w ust. 2 i 3, pielęgniarka lub położna składają do organizatora kształcenia wniosek, którego wzór jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
6. Organizator kształcenia może zaliczyć pielęgniarce lub położnej, które przerwały specjalizację i ponownie do niej przystąpiły, zrealizowane i zaliczone poprzednio moduły i szkolenie praktyczne na podstawie przedłożonej karty specjalizacji, jeżeli przerwa w odbywaniu specjalizacji jest nie dłuższa niż 5 lat.
7. Przed podjęciem decyzji w sprawie zaliczenia pielęgniarce lub położnej zajęć, o których mowa w ust. 2, organizator kształcenia zasięga merytorycznej opinii kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 6 ust. 1.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-03-17 do 2024-01-30
[Czas trwania specjalizacji] 1. Czas trwania specjalizacji obejmuje okres niezbędny do zrealizowania programu specjalizacji, nie krótszy niż 15 miesięcy i nie dłuższy niż 20 miesięcy.
1a. [1] W przypadkach uzasadnionych nadzwyczajnymi okolicznościami, w szczególności zagrażającymi życiu lub zdrowiu osób uczestniczących w specjalizacji, minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek organizatora kształcenia, może wyrazić zgodę na wydłużenie czasu trwania specjalizacji.
1b. [2] Wniosek, o którym mowa w ust. 1a, zawiera:
1) oznaczenie organizatora kształcenia;
2) uzasadnienie wniosku;
3) wnioskowany czas wydłużenia specjalizacji.
1c. [3] Informację o wyrażeniu zgody albo odmowie wyrażenia zgody na wydłużenie czasu trwania specjalizacji zamieszcza się w Systemie Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2019 r. poz. 408, 730, 1590 i 1905).
1d. [4] Do wyrażenia zgody oraz odmowy wyrażenia zgody na wydłużenie czasu trwania specjalizacji nie stosuje przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256).
2. Organizator kształcenia, na wniosek pielęgniarki lub położnej, może zaliczyć moduły, wybrane jednostki modułowe i szkolenie praktyczne i zwolnić z obowiązku ich odbywania, jeżeli pielęgniarka lub położna ukończyła:
1) szkolenie za granicą, w zakresie zgodnym z dziedziną specjalizacji, trwające co najmniej 3 miesiące;
2) specjalizację i posiada tytuł specjalisty w innej dziedzinie pielęgniarstwa objętej programem specjalizacji lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia;
3) kurs kwalifikacyjny w dziedzinie objętej programem specjalizacji – w wymiarze nie większym niż określony w programie kształcenia dla tego rodzaju kursu;
4) kurs specjalistyczny w zakresie objętym programem specjalizacji – w wymiarze nie większym niż określony w programie kształcenia dla tego rodzaju kursu;
5) studia podyplomowe w zakresie zgodnym z dziedziną specjalizacji.
3. Organizator kształcenia, na wniosek pielęgniarki lub położnej, może również zaliczyć część szkolenia praktycznego i zwolnić pielęgniarkę lub położną z obowiązku jego odbywania w przypadku, gdy pielęgniarka lub położna posiada co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe w dziedzinie objętej programem specjalizacji i jest aktualnie zatrudniona w komórce organizacyjnej o profilu zgodnym ze stażem określonym w programie kształcenia.
4. Zaliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2–4, może dotyczyć modułów, wybranych jednostek modułowych i szkolenia praktycznego, zrealizowanych w ramach specjalizacji, kursów kwalifikacyjnych i kursów specjalistycznych po dniu 1 lipca 1999 r.
5. W celu uzyskania zaliczeń, o których mowa w ust. 2 i 3, pielęgniarka lub położna składają do organizatora kształcenia wniosek, którego wzór jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
6. Organizator kształcenia może zaliczyć pielęgniarce lub położnej, które przerwały specjalizację i ponownie do niej przystąpiły, zrealizowane i zaliczone poprzednio moduły i szkolenie praktyczne na podstawie przedłożonej karty specjalizacji, jeżeli przerwa w odbywaniu specjalizacji jest nie dłuższa niż 5 lat.
7. Przed podjęciem decyzji w sprawie zaliczenia pielęgniarce lub położnej zajęć, o których mowa w ust. 2, organizator kształcenia zasięga merytorycznej opinii kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 6 ust. 1.
[1] § 4 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 marca 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych (Dz.U. poz. 458). Zmiana weszła w życie 17 marca 2020 r.
[2] § 4 ust. 1b dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 marca 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych (Dz.U. poz. 458). Zmiana weszła w życie 17 marca 2020 r.
[3] § 4 ust. 1c dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 marca 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych (Dz.U. poz. 458). Zmiana weszła w życie 17 marca 2020 r.
[4] § 4 ust. 1d dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 marca 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych (Dz.U. poz. 458). Zmiana weszła w życie 17 marca 2020 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-11-10 do 2020-03-16
[Czas trwania specjalizacji] 1. Czas trwania specjalizacji obejmuje okres niezbędny do zrealizowania programu specjalizacji, nie krótszy niż 15 miesięcy i nie dłuższy niż 20 miesięcy.
2. Organizator kształcenia, na wniosek pielęgniarki lub położnej, może zaliczyć moduły, wybrane jednostki modułowe i szkolenie praktyczne i zwolnić z obowiązku ich odbywania, jeżeli pielęgniarka lub położna ukończyła:
1) szkolenie za granicą, w zakresie zgodnym z dziedziną specjalizacji, trwające co najmniej 3 miesiące;
2) specjalizację i posiada tytuł specjalisty w innej dziedzinie pielęgniarstwa objętej programem specjalizacji lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia;
3) kurs kwalifikacyjny w dziedzinie objętej programem specjalizacji – w wymiarze nie większym niż określony w programie kształcenia dla tego rodzaju kursu;
4) kurs specjalistyczny w zakresie objętym programem specjalizacji – w wymiarze nie większym niż określony w programie kształcenia dla tego rodzaju kursu;
5) studia podyplomowe w zakresie zgodnym z dziedziną specjalizacji.
3. Organizator kształcenia, na wniosek pielęgniarki lub położnej, może również zaliczyć część szkolenia praktycznego i zwolnić pielęgniarkę lub położną z obowiązku jego odbywania w przypadku, gdy pielęgniarka lub położna posiada co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe w dziedzinie objętej programem specjalizacji i jest aktualnie zatrudniona w komórce organizacyjnej o profilu zgodnym ze stażem określonym w programie kształcenia.
4. Zaliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2–4, może dotyczyć modułów, wybranych jednostek modułowych i szkolenia praktycznego, zrealizowanych w ramach specjalizacji, kursów kwalifikacyjnych i kursów specjalistycznych po dniu 1 lipca 1999 r.
5. W celu uzyskania zaliczeń, o których mowa w ust. 2 i 3, pielęgniarka lub położna składają do organizatora kształcenia wniosek, którego wzór jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
6. Organizator kształcenia może zaliczyć pielęgniarce lub położnej, które przerwały specjalizację i ponownie do niej przystąpiły, zrealizowane i zaliczone poprzednio moduły i szkolenie praktyczne na podstawie przedłożonej karty specjalizacji, jeżeli przerwa w odbywaniu specjalizacji jest nie dłuższa niż 5 lat.
7. Przed podjęciem decyzji w sprawie zaliczenia pielęgniarce lub położnej zajęć, o których mowa w ust. 2, organizator kształcenia zasięga merytorycznej opinii kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 6 ust. 1.