Wersja obowiązująca od 2024-01-11 (Dz.U.2024.37 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja obowiązująca od 2024-01-11 (Dz.U.2024.37 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-06-30 do 2024-01-10 (Dz.U.2022.1375 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-03-24 do 2022-06-29 (Dz.U.2021.534 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-01-09 do 2021-03-23 (Dz.U.2020.30 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-10-17 do 2020-01-08 (Dz.U.2018.1987 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-10-12 do 2018-10-16 (Dz.U.2017.1904 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-10-24 do 2017-10-11 (Dz.U.2016.1749 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-07-01 do 2016-10-23
Wersja archiwalna obowiązująca od 1998-09-01 do 2015-06-30
[Sprzeciw od wyroku zaocznego] § 1. Wyrok zaoczny doręcza się oskarżonemu. W terminie 7 dni od doręczenia odpisu wyroku zaocznego oskarżony może wnieść sprzeciw, w którym powinien usprawiedliwić swoją nieobecność na rozprawie. Może on połączyć ze sprzeciwem wniosek o uzasadnienie wyroku na wypadek nieprzyjęcia lub nieuwzględnienia sprzeciwu.
§ 2. Sąd nie uwzględni sprzeciwu, jeżeli uzna nieobecność oskarżonego na rozprawie za nie usprawiedliwioną. Na postanowienie to służy zażalenie.
§ 3. Uwzględnienie sprzeciwu powoduje ponowne rozpoznanie sprawy. Wyrok zaoczny traci moc, gdy oskarżony lub jego obrońca stawi się na rozprawę.