Wersja obowiązująca od 2024-01-10 do 2024-11-10 (Dz.U.2024.34 tekst jednolity)

Art. 184. [Opłata za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:

1) za numer abonencki – 0,35 złotego;

1a) za numer dla komunikacji maszyna-maszyna – 0,35 złotego;

2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;

3) za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej (PLMN) – 1 800 000 złotych;

4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;

5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;

6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;

7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną, w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest pobierana;

8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;

9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów – 36 000 złotych;

10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;

11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG – 55 złotych;

12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;

13) za kod sieci ATM – 1200 złotych;

14) za numer rutingowy (NR) – 1000 złotych.

3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji, kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-08-05 do 2024-01-09 (Dz.U.2022.1648 tekst jednolity)

Art. 184. [Opłata za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:

1) za numer abonencki – 0,35 złotego;

1a) za numer dla komunikacji maszyna-maszyna – 0,35 złotego;

2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;

3) za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej (PLMN) – 1 800 000 złotych;

4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;

5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;

6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;

7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną, w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest pobierana;

8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;

9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów – 36 000 złotych;

10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;

11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG – 55 złotych;

12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;

13) za kod sieci ATM – 1200 złotych;

14) za numer rutingowy (NR) – 1000 złotych.

3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji, kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-03-30 do 2022-08-04 (Dz.U.2021.576 tekst jednolity)

Art. 184. [Opłata za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:

1) za numer abonencki – 0,35 złotego;

1a) za numer dla komunikacji maszyna-maszyna – 0,35 złotego;

2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;

3) za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej (PLMN) – 1 800 000 złotych;

4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;

5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;

6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;

7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną, w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest pobierana;

8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;

9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów – 36 000 złotych;

10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;

11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG – 55 złotych;

12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;

13) za kod sieci ATM – 1200 złotych;

14) za numer rutingowy (NR) – 1000 złotych.

3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji, kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-05-16 do 2021-03-29

Art. 184. [Opłata za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:

1) za numer abonencki – 0,35 złotego;

1a) [5] za numer dla komunikacji maszyna-maszyna – 0,35 złotego;

2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;

3) za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej (PLMN) – 1 800 000 złotych;

4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;

5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;

6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;

7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną, w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest pobierana;

8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;

9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów – 36 000 złotych;

10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;

11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG – 55 złotych;

12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;

13) za kod sieci ATM – 1200 złotych;

14) za numer rutingowy (NR) – 1000 złotych.

3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji, kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.

[5] Art. 184 ust. 2 pkt 1a dodany przez art. 14 pkt 10 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz.U. poz. 875). Zmiana weszła w życie 16 maja 2020 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-12-20 do 2020-05-15 (Dz.U.2019.2460 tekst jednolity)

Art. 184. [Opłata za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:

1) za numer abonencki – 0,35 złotego;

2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;

3) za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej (PLMN) – 1 800 000 złotych;

4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;

5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;

6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;

7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną, w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest pobierana;

8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;

9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów – 36 000 złotych;

10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;

11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG – 55 złotych;

12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;

13) za kod sieci ATM – 1200 złotych;

14) za numer rutingowy (NR) – 1000 złotych.

3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji, kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-10-12 do 2019-12-19 (Dz.U.2018.1954 tekst jednolity)

Art. 184. [Opłata za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:

1) za numer abonencki – 0,35 złotego;

2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;

3) za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej (PLMN) – 1 800 000 złotych;

4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;

5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;

6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;

7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną, w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest pobierana;

8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;

9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów – 36 000 złotych;

10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;

11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG – 55 złotych;

12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;

13) za kod sieci ATM – 1200 złotych;

14) za numer rutingowy (NR) – 1000 złotych.

3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji, kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-10-12 do 2018-10-11 (Dz.U.2017.1907 tekst jednolity)

Art. 184. [Opłata za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:

1) za numer abonencki – 0,35 złotego;

2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;

3) za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej (PLMN) – 1 800 000 złotych;

4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;

5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;

6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;

7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną, w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest pobierana;

8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;

9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów – 36 000 złotych;

10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;

11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG – 55 złotych;

12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;

13) za kod sieci ATM – 1200 złotych;

14) za numer rutingowy (NR) – 1000 złotych.

3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji, kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-09-16 do 2017-10-11 (Dz.U.2016.1489 tekst jednolity)

Art. 184. [Opłata za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:

1) za numer abonencki – 0,35 złotego;

2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;

3) za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej (PLMN) – 1 800 000 złotych;

4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;

5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;

6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;

7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną, w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest pobierana;

8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;

9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów – 36 000 złotych;

10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;

11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG – 55 złotych;

12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;

13) za kod sieci ATM – 1200 złotych;

14) za numer rutingowy (NR) – 1000 złotych.

3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji, kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-01-01 do 2016-09-15

Art. 184. [Opłata za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:

1) za numer abonencki – 0,35 złotego;

2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;

3) za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej (PLMN) – 1 800 000 złotych;

4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;

5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;

6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;

7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną, w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest pobierana;

8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;

9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów – 36 000 złotych;

10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;

11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG – 55 złotych;

12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;

13) za kod sieci ATM – 1200 złotych;

14) za numer rutingowy (NR) – 1000 złotych.

3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji [47] , w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji, kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.

[47] Art. 184 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2281). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2016 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-02-26 do 2015-12-31 (Dz.U.2014.243 tekst jednolity)

Art. 184. [Opłata za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:

1) za numer abonencki – 0,35 złotego;

2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;

3) za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej (PLMN) – 1 800 000 złotych;

4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;

5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;

6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;

7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną, w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest pobierana;

8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;

9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów – 36 000 złotych;

10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;

11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG – 55 złotych;

12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;

13) za kod sieci ATM – 1200 złotych;

14) za numer rutingowy (NR) – 1000 złotych.

3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

4. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji, kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-01-01 do 2014-02-25

Art. 184. [Opłata za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:

1) za numer abonencki – 0,35 złotego;

2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;

3) [1] za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej (PLMN) – 1 800 000 złotych;

4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;

5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;

6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;

7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną, w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest pobierana;

8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;

9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów – 36 000 złotych;

10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;

11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG – 55 złotych;

12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;

13) za kod sieci ATM – 1200 złotych;

14) [2] za numer rutingowy (NR) – 1000 złotych.

3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

4. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji, kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.

[1] Art. 184 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 130 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1445). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2013 r.

[2] Art. 184 ust. 2 pkt 14 dodany przez art. 1 pkt 130 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1445). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-09-03 do 2012-12-31

Art. 184. [Opłata za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:

1) za numer abonencki – 0,35 złotego;

2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;

3) za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telefonicznej (PLMN) – 1 800 000 złotych;

4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;

5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;

6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;

7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną, w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest pobierana;

8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;

9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów – 36 000 złotych;

10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;

11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG – 55 złotych;

12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;

13) za kod sieci ATM – 1200 złotych.

3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

4. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji, kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.