Wersja obowiązująca od 2024-01-04 (Dz.U.2024.17 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-05-30 do 2024-01-03 (Dz.U.2022.1138 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-12-17 do 2022-05-29 (Dz.U.2021.2345 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-08-25 do 2021-12-16 (Dz.U.2020.1444 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-10-14 do 2020-08-24 (Dz.U.2019.1950 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-08-21 do 2019-10-13 (Dz.U.2018.1600 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-11-29 do 2018-08-20 (Dz.U.2017.2204 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-07-29 do 2017-11-28 (Dz.U.2016.1137 tekst jednolity)

Art. 49. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-07-01 do 2016-07-28

Art. 49. [48] (uchylony).

[48] Art. 49 uchylony przez art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 396). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2015 r.

Zmiana art. 49 § 2 wprowadzona przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 541), nie została naniesiona w tekście przez redakcję w związku z jej bezprzedmiotowością, spowodowaną wcześniejszym uchyleniem art. 49 w całości.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-05-18 do 2015-06-30

Art. 49. [Świadczenie pieniężne] § 1. Odstępując od wymierzenia kary, a także w wypadkach wskazanych w ustawie, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej; świadczenie to nie może przekroczyć 60 000 złotych.

§ 2. [11] W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 1, art. 179 lub art. 180, sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5000 złotych, a w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 4 co najmniej 10 000 złotych, do wysokości określonej w § 1.

[11] Art. 49 § 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 541). Zmiana weszła w życie 18 maja 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-01-01 do 2015-05-17

Art. 49. [Świadczenie pieniężne] [3] § 1. Odstępując od wymierzenia kary, a także w wypadkach wskazanych w ustawie, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej; świadczenie to nie może przekroczyć 60 000 złotych.

§ 2. W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a, 179 lub art. 180, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej do wysokości określonej w § 1.

[3] Art. 49 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy – Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 40, poz. 227; ost. zm.: Dz.U. z 2011 r. Nr 129, poz. 734). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2012 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-05-16 do 2011-12-31

Art. 49. [Świadczenie pieniężne] [4] § 1. Odstępując od wymierzenia kary, a także w wypadkach wskazanych w ustawie, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz instytucji, stowarzyszenia, fundacji lub organizacji społecznej, wpisanej do wykazu prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości, której podstawowym zadaniem lub celem statutowym jest spełnianie świadczeń na określony cel społeczny, bezpośrednio związany z ochroną dobra naruszonego lub zagrożonego przestępstwem, za które skazano sprawcę, z przeznaczeniem na ten cel; świadczenie to nie może przekroczyć 20 000 złotych.

§ 2. W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz instytucji, stowarzyszenia, fundacji lub organizacji społecznej, o których mowa w art. 47 § 3, z przeznaczeniem na cel bezpośrednio związany z udzielaniem pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych; świadczenie to nie może przekroczyć 60 000 złotych.

[4] Art. 49 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny i ustawy – Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 243, poz. 2426). Zmiana weszła w życie 16 maja 2005 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1998-09-01 do 2005-05-15

Art. 49. [Świadczenie pieniężne] Odstępując od wymierzenia kary, a także w wypadkach przewidzianych w ustawie, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na określony cel społeczny; nie może ono przekroczyć trzykrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia w czasie orzekania w pierwszej instancji.