§ 7. [Postępowanie ze zbędnymi lub zużytymi składnikami rzeczowymi majątku ruchomego] 1. (uchylony).

2. Przy podejmowaniu decyzji przez organ, o którym mowa w § 1, albo kierownika jednostki o zagospodarowaniu zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego przez nieodpłatne przekazanie lub darowiznę uwzględnia się, w pierwszej kolejności, potrzeby jednostek sektora finansów publicznych.

2a. Zbędne lub zużyte składniki rzeczowe majątku ruchomego mogą być, bez względu na ich wartość i bez wcześniejszego podjęcia działań mających na celu ich sprzedaż, przedmiotem nieodpłatnego przekazania lub darowizny na rzecz:

1) nieposiadającej osobowości prawnej państwowej jednostki sektora finansów publicznych,

2) podmiotu leczniczego prowadzonego w formie określonej w art. 6 ust. 1, 2 lub 6 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2023 r. poz. 991, 1675 i 1972),

3) podmiotu leczniczego będącego instytutem badawczym, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2022 r. poz. 498 oraz z 2023 r. poz. 1672)

– jeżeli przemawia za tym interes publiczny.

Przepisy § 38 ust. 3–8 lub § 39 ust. 2–6 stosuje się odpowiednio.

3. (uchylony).

3a. Jeżeli z oceny, o której mowa w § 5 ust. 2, wynika uzasadnione przekonanie, że z uwagi na stan techniczny zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego oraz stopień ich przydatności do dalszego użytkowania ich sprzedaż nie dojdzie do skutku, mogą być one przedmiotem:

1) nieodpłatnego przekazania lub darowizny na rzecz jednostek sektora finansów publicznych lub państwowych osób prawnych, które nie są jednostkami sektora finansów publicznych,

2) darowizny na rzecz jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, niebędących jednostkami sektora finansów publicznych, oraz fundacji lub organizacji pożytku publicznego, które prowadzą działalność charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, naukową, badawczo-rozwojową, wychowawczą, sportową lub turystyczną, z przeznaczeniem na realizację ich celów statutowych

– bez wcześniejszego podjęcia działań mających na celu sprzedaż, z zastrzeżeniem § 39 ust. 2 i § 41.

3b. Wartość zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego będących przedmiotem nieodpłatnego przekazania lub darowizny w trybie określonym w ust. 3a nie może przekraczać kwoty 200 000 zł.

3c. Nieodpłatne przekazanie lub dokonanie darowizny, zgodnie z ust. 3a i 3b, zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego, na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, stanowi pomoc de minimis, której udzielenie następuje na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, z późn. zm.).

4. (uchylony).

5. Po dokonaniu oceny, o której mowa w § 5 ust. 2, organ, o którym mowa w § 1, albo kierownik jednostki zgłaszają Prezesowi Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zamiar zagospodarowania zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego w określony sposób, jeżeli wartość tych składników łącznie w ramach danego sposobu zagospodarowania przekracza kwotę:

1) 200 000 zł albo

2) 100 000 zł – w przypadku gdy zgłaszane zagospodarowanie zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego ma się odbyć w trybie określonym w ust. 2a lub 3a.

6. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, dołącza się protokół, o którym mowa w § 5 ust. 5, wraz z wykazem, o którym mowa w § 5 ust. 6, oraz informację, o której mowa w § 6 ust. 2, wraz ze wskazaniem terminu jej zamieszczenia w Biuletynie Informacji Publicznej, a w przypadku zgłoszenia dotyczącego zagospodarowania przez nieodpłatne przekazanie lub darowiznę – również wniosek, o którym mowa odpowiednio w § 38 ust. 3 lub w § 39 ust. 3, oraz projekt protokołu zdawczo-odbiorczego, o którym mowa w § 38 ust. 6.

7. Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej może zwrócić się do organu, o którym mowa w § 1, albo kierownika jednostki o dodatkowe wyjaśnienia niezbędne do rozpatrzenia zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5.

8. Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej może, w terminie 30 dni od dnia otrzymania kompletnego zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, zgłosić zastrzeżenia do zamierzonego sposobu zagospodarowania zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego. Zastrzeżenia Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zawierają uzasadnienie.

9. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 8, przeprowadza się ponowną ocenę, o której mowa w § 5 ust. 2.

10. [1] Przepisów ust. 5 pkt 2 oraz ust. 6–9 nie stosuje się do nieodpłatnego przekazywania składników rzeczowych majątku ruchomego między placówkami zagranicznymi lub między placówkami zagranicznymi a urzędem obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych lub między nieposiadającymi osobowości prawnej państwowymi jednostkami sektora finansów publicznych.

§ 7. [Postępowanie ze zbędnymi lub zużytymi składnikami rzeczowymi majątku ruchomego] 1. (uchylony).

2. Przy podejmowaniu decyzji przez organ, o którym mowa w § 1, albo kierownika jednostki o zagospodarowaniu zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego przez nieodpłatne przekazanie lub darowiznę uwzględnia się, w pierwszej kolejności, potrzeby jednostek sektora finansów publicznych.

2a. Zbędne lub zużyte składniki rzeczowe majątku ruchomego mogą być, bez względu na ich wartość i bez wcześniejszego podjęcia działań mających na celu ich sprzedaż, przedmiotem nieodpłatnego przekazania lub darowizny na rzecz:

1) nieposiadającej osobowości prawnej państwowej jednostki sektora finansów publicznych,

2) podmiotu leczniczego prowadzonego w formie określonej w art. 6 ust. 1, 2 lub 6 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2023 r. poz. 991, 1675 i 1972),

3) podmiotu leczniczego będącego instytutem badawczym, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2022 r. poz. 498 oraz z 2023 r. poz. 1672)

– jeżeli przemawia za tym interes publiczny.

Przepisy § 38 ust. 3–8 lub § 39 ust. 2–6 stosuje się odpowiednio.

3. (uchylony).

3a. Jeżeli z oceny, o której mowa w § 5 ust. 2, wynika uzasadnione przekonanie, że z uwagi na stan techniczny zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego oraz stopień ich przydatności do dalszego użytkowania ich sprzedaż nie dojdzie do skutku, mogą być one przedmiotem:

1) nieodpłatnego przekazania lub darowizny na rzecz jednostek sektora finansów publicznych lub państwowych osób prawnych, które nie są jednostkami sektora finansów publicznych,

2) darowizny na rzecz jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, niebędących jednostkami sektora finansów publicznych, oraz fundacji lub organizacji pożytku publicznego, które prowadzą działalność charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, naukową, badawczo-rozwojową, wychowawczą, sportową lub turystyczną, z przeznaczeniem na realizację ich celów statutowych

– bez wcześniejszego podjęcia działań mających na celu sprzedaż, z zastrzeżeniem § 39 ust. 2 i § 41.

3b. Wartość zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego będących przedmiotem nieodpłatnego przekazania lub darowizny w trybie określonym w ust. 3a nie może przekraczać kwoty 200 000 zł.

3c. Nieodpłatne przekazanie lub dokonanie darowizny, zgodnie z ust. 3a i 3b, zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego, na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, stanowi pomoc de minimis, której udzielenie następuje na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, z późn. zm.).

4. (uchylony).

5. Po dokonaniu oceny, o której mowa w § 5 ust. 2, organ, o którym mowa w § 1, albo kierownik jednostki zgłaszają Prezesowi Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zamiar zagospodarowania zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego w określony sposób, jeżeli wartość tych składników łącznie w ramach danego sposobu zagospodarowania przekracza kwotę:

1) 200 000 zł albo

2) 100 000 zł – w przypadku gdy zgłaszane zagospodarowanie zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego ma się odbyć w trybie określonym w ust. 2a lub 3a.

6. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, dołącza się protokół, o którym mowa w § 5 ust. 5, wraz z wykazem, o którym mowa w § 5 ust. 6, oraz informację, o której mowa w § 6 ust. 2, wraz ze wskazaniem terminu jej zamieszczenia w Biuletynie Informacji Publicznej, a w przypadku zgłoszenia dotyczącego zagospodarowania przez nieodpłatne przekazanie lub darowiznę – również wniosek, o którym mowa odpowiednio w § 38 ust. 3 lub w § 39 ust. 3, oraz projekt protokołu zdawczo-odbiorczego, o którym mowa w § 38 ust. 6.

7. Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej może zwrócić się do organu, o którym mowa w § 1, albo kierownika jednostki o dodatkowe wyjaśnienia niezbędne do rozpatrzenia zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5.

8. Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej może, w terminie 30 dni od dnia otrzymania kompletnego zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, zgłosić zastrzeżenia do zamierzonego sposobu zagospodarowania zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego. Zastrzeżenia Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zawierają uzasadnienie.

9. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 8, przeprowadza się ponowną ocenę, o której mowa w § 5 ust. 2.

10. Przepisów ust. 5 pkt 2 oraz ust. 6–9 nie stosuje się do nieodpłatnego przekazywania składników rzeczowych majątku ruchomego między placówkami zagranicznymi lub między placówkami zagranicznymi a urzędem obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych.

§ 7. [Postępowanie ze zbędnymi lub zużytymi składnikami rzeczowymi majątku ruchomego] 1. (uchylony).

2.  Przy podejmowaniu decyzji przez organ, o którym mowa w § 1, albo kierownika jednostki o zagospodarowaniu zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego przez nieodpłatne przekazanie lub darowiznę uwzględnia się, w pierwszej kolejności, potrzeby jednostek sektora finansów publicznych.

2a. [3] Zbędne lub zużyte składniki rzeczowe majątku ruchomego mogą być, bez względu na ich wartość i bez wcześniejszego podjęcia działań mających na celu ich sprzedaż, przedmiotem nieodpłatnego przekazania lub darowizny na rzecz:

1) nieposiadającej osobowości prawnej państwowej jednostki sektora finansów publicznych,

2) podmiotu leczniczego prowadzonego w formie określonej w art. 6 ust. 1, 2 lub 6 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2023 r. poz. 991),

3) podmiotu leczniczego będącego instytutem badawczym, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2022 r. poz. 498)

– jeżeli przemawia za tym interes publiczny.

Przepisy § 38 ust. 3–8 lub § 39 ust. 2–6 stosuje się odpowiednio.

3. (uchylony).

3a. Jeżeli z oceny, o której mowa w § 5 ust. 2, wynika uzasadnione przekonanie, że z uwagi na stan techniczny zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego oraz stopień ich przydatności do dalszego użytkowania ich sprzedaż nie dojdzie do skutku, mogą być one przedmiotem: 

1) nieodpłatnego przekazania lub darowizny na rzecz jednostek sektora finansów publicznych lub państwowych osób prawnych, które nie są jednostkami sektora finansów publicznych,

2) darowizny na rzecz jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, niebędących jednostkami sektora finansów publicznych, oraz fundacji lub organizacji pożytku publicznego, które prowadzą działalność charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, naukową, badawczo-rozwojową, wychowawczą, sportową lub turystyczną, z przeznaczeniem na realizację ich celów statutowych

– bez wcześniejszego podjęcia działań mających na celu sprzedaż, z zastrzeżeniem § 39 ust. 2 i § 41.

3b. Wartość zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego będących przedmiotem nieodpłatnego przekazania lub darowizny w trybie określonym w ust. 3a nie może przekraczać kwoty 200 000 zł.

3c. Nieodpłatne przekazanie lub dokonanie darowizny, zgodnie z ust. 3a i 3b, zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego, na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, stanowi pomoc de minimis, której udzielenie następuje na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, z późn. zm.).

4. (uchylony).

5.  Po dokonaniu oceny, o której mowa w § 5 ust. 2, organ, o którym mowa w § 1, albo kierownik jednostki zgłaszają Prezesowi Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zamiar zagospodarowania zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego w określony sposób, jeżeli wartość tych składników łącznie w ramach danego sposobu zagospodarowania przekracza kwotę:

1) 200 000 zł albo

2) 100 000 zł – w przypadku gdy zgłaszane zagospodarowanie zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego ma się odbyć w trybie określonym w ust. 2a lub 3a.

6.  Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, dołącza się protokół, o którym mowa w § 5 ust. 5, wraz z wykazem, o którym mowa w § 5 ust. 6, oraz informację, o której mowa w § 6 ust. 2, wraz ze wskazaniem terminu jej zamieszczenia w Biuletynie Informacji Publicznej, a w przypadku zgłoszenia dotyczącego zagospodarowania przez nieodpłatne przekazanie lub darowiznę – również wniosek, o którym mowa odpowiednio w § 38 ust. 3 lub w § 39 ust. 3, oraz projekt protokołu zdawczo-odbiorczego, o którym mowa w § 38 ust. 6.

7.  Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej może zwrócić się do organu, o którym mowa w § 1, albo kierownika jednostki o dodatkowe wyjaśnienia niezbędne do rozpatrzenia zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5.

8.  Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej może, w terminie 30 dni od dnia otrzymania kompletnego zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, zgłosić zastrzeżenia do zamierzonego sposobu zagospodarowania zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego. Zastrzeżenia Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zawierają uzasadnienie.

9.  W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 8, przeprowadza się ponowną ocenę, o której mowa w § 5 ust. 2.

10.  Przepisów ust. 5 pkt 2 oraz ust. 6–9 nie stosuje się do nieodpłatnego przekazywania składników rzeczowych majątku ruchomego między placówkami zagranicznymi lub między placówkami zagranicznymi a urzędem obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych.

§ 7. [Postępowanie ze zbędnymi lub zużytymi składnikami rzeczowymi majątku ruchomego] 1. (uchylony).

2. [7] Przy podejmowaniu decyzji przez organ, o którym mowa w § 1, albo kierownika jednostki o zagospodarowaniu zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego przez nieodpłatne przekazanie lub darowiznę uwzględnia się, w pierwszej kolejności, potrzeby jednostek sektora finansów publicznych.

2a. [8] Zbędne lub zużyte składniki rzeczowe majątku ruchomego mogą być, bez względu na ich wartość, przedmiotem nieodpłatnego przekazania na rzecz nieposiadającej osobowości prawnej państwowej jednostki sektora finansów publicznych bez wcześniejszego podjęcia działań mających na celu sprzedaż, jeżeli przemawia za tym interes publiczny.

3. (uchylony).

3a. Jeżeli z oceny, o której mowa w § 5 ust. 2, wynika uzasadnione przekonanie, że z uwagi na stan techniczny zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego oraz stopień ich przydatności do dalszego użytkowania ich sprzedaż nie dojdzie do skutku, mogą być one przedmiotem: [9]

1) nieodpłatnego przekazania lub darowizny na rzecz jednostek sektora finansów publicznych lub państwowych osób prawnych, które nie są jednostkami sektora finansów publicznych,

2) darowizny na rzecz jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, niebędących jednostkami sektora finansów publicznych, oraz fundacji lub organizacji pożytku publicznego, które prowadzą działalność charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, naukową, badawczo-rozwojową, wychowawczą, sportową lub turystyczną, z przeznaczeniem na realizację ich celów statutowych

– bez wcześniejszego podjęcia działań mających na celu sprzedaż, z zastrzeżeniem § 39 ust. 2 i § 41.

3b. Wartość zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego będących przedmiotem nieodpłatnego przekazania lub darowizny w trybie określonym w ust. 3a nie może przekraczać kwoty 200 000 zł.

3c. Nieodpłatne przekazanie lub dokonanie darowizny, zgodnie z ust. 3a i 3b, zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego, na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, stanowi pomoc de minimis, której udzielenie następuje na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, z późn. zm.).

4. (uchylony).

5. [10] Po dokonaniu oceny, o której mowa w § 5 ust. 2, organ, o którym mowa w § 1, albo kierownik jednostki zgłaszają Prezesowi Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zamiar zagospodarowania zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego w określony sposób, jeżeli wartość tych składników łącznie w ramach danego sposobu zagospodarowania przekracza kwotę:

1) 200 000 zł albo

2) 100 000 zł – w przypadku gdy zgłaszane zagospodarowanie zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego ma się odbyć w trybie określonym w ust. 2a lub 3a.

6. [11] Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, dołącza się protokół, o którym mowa w § 5 ust. 5, wraz z wykazem, o którym mowa w § 5 ust. 6, oraz informację, o której mowa w § 6 ust. 2, wraz ze wskazaniem terminu jej zamieszczenia w Biuletynie Informacji Publicznej, a w przypadku zgłoszenia dotyczącego zagospodarowania przez nieodpłatne przekazanie lub darowiznę – również wniosek, o którym mowa odpowiednio w § 38 ust. 3 lub w § 39 ust. 3, oraz projekt protokołu zdawczo-odbiorczego, o którym mowa w § 38 ust. 6.

7. [12] Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej może zwrócić się do organu, o którym mowa w § 1, albo kierownika jednostki o dodatkowe wyjaśnienia niezbędne do rozpatrzenia zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5.

8. [13] Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej może, w terminie 30 dni od dnia otrzymania kompletnego zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, zgłosić zastrzeżenia do zamierzonego sposobu zagospodarowania zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego. Zastrzeżenia Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zawierają uzasadnienie.

9. [14] W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 8, przeprowadza się ponowną ocenę, o której mowa w § 5 ust. 2.

10. [15] Przepisów ust. 5 pkt 2 oraz ust. 6–9 nie stosuje się do nieodpłatnego przekazywania składników rzeczowych majątku ruchomego między placówkami zagranicznymi lub między placówkami zagranicznymi a urzędem obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych.

§ 7. [Postępowanie ze zbędnymi lub zużytymi składnikami rzeczowymi majątku ruchomego] 1. (uchylony).

2. Przy gospodarowaniu zbędnymi lub zużytymi składnikami rzeczowymi majątku ruchomego uwzględnia się, w pierwszej kolejności, potrzeby jednostek sektora finansów publicznych.

3. (uchylony).

3a. Jeżeli z oceny, o której mowa w § 5 ust. 2, wynika uzasadnione przekonanie, że z uwagi na stan techniczny zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego o znacznej wartości oraz stopień ich przydatności do dalszego użytkowania ich sprzedaż nie dojdzie do skutku, mogą być one przedmiotem:

1) nieodpłatnego przekazania lub darowizny na rzecz jednostek sektora finansów publicznych lub państwowych osób prawnych, które nie są jednostkami sektora finansów publicznych,

2) darowizny na rzecz jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, niebędących jednostkami sektora finansów publicznych, oraz fundacji lub organizacji pożytku publicznego, które prowadzą działalność charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, naukową, badawczo-rozwojową, wychowawczą, sportową lub turystyczną, z przeznaczeniem na realizację ich celów statutowych

– bez wcześniejszego podjęcia działań mających na celu sprzedaż, z zastrzeżeniem § 39 ust. 2 i § 41.

3b. Wartość zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego będących przedmiotem nieodpłatnego przekazania lub darowizny w trybie określonym w ust. 3a nie może przekraczać kwoty 200 000 zł.

3c. Nieodpłatne przekazanie lub dokonanie darowizny, zgodnie z ust. 3a i 3b, zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego, na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, stanowi pomoc de minimis, której udzielenie następuje na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, z późn. zm.).

4. (uchylony).

5. Po dokonaniu oceny, o której mowa w § 5 ust. 2, organ, o którym mowa w § 1, albo kierownik jednostki, zgłasza Prezesowi Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zamiar zagospodarowania zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego, jeżeli ich wartość przekracza kwotę 200 000 zł, z tym że jeżeli organ, o którym mowa w § 1, albo kierownik jednostki, zamierza zagospodarować składniki rzeczowe majątku ruchomego przez ich nieodpłatne przekazanie lub darowiznę w trybie określonym w ust. 3a i 3b, zamiar takiego ich zagospodarowania podlega zgłoszeniu Prezesowi Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej także gdy ich wartość nie przekracza tej kwoty. Zgłoszenie przez Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zastrzeżeń wobec zamierzonego sposobu zagospodarowania takich składników rzeczowych majątku ruchomego skutkuje obowiązkiem ponownego przeprowadzenia oceny, o której mowa w § 5 ust. 2. Zastrzeżenia Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zawierają uzasadnienie.

§ 7. [Postępowanie ze zbędnymi lub zużytymi składnikami rzeczowymi majątku ruchomego] 1. [7] (uchylony)

2. [8] Przy gospodarowaniu zbędnymi lub zużytymi składnikami rzeczowymi majątku ruchomego uwzględnia się, w pierwszej kolejności, potrzeby jednostek sektora finansów publicznych.

3. [9] (uchylony)

3a. [10] Jeżeli z oceny, o której mowa w § 5 ust. 2, wynika uzasadnione przekonanie, że z uwagi na stan techniczny zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego o znacznej wartości oraz stopień ich przydatności do dalszego użytkowania ich sprzedaż nie dojdzie do skutku, mogą być one przedmiotem:

1) nieodpłatnego przekazania lub darowizny na rzecz jednostek sektora finansów publicznych lub państwowych osób prawnych, które nie są jednostkami sektora finansów publicznych,

2) darowizny na rzecz jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, niebędących jednostkami sektora finansów publicznych, oraz fundacji lub organizacji pożytku publicznego, które prowadzą działalność charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, naukową, badawczo-rozwojową, wychowawczą, sportową lub turystyczną, z przeznaczeniem na realizację ich celów statutowych

– bez wcześniejszego podjęcia działań mających na celu sprzedaż, z zastrzeżeniem § 39 ust. 2 i § 41.

3b. [11] Wartość zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego będących przedmiotem nieodpłatnego przekazania lub darowizny w trybie określonym w ust. 3a nie może przekraczać kwoty 200 000 zł.

3c. [12] Nieodpłatne przekazanie lub dokonanie darowizny, zgodnie z ust. 3a i 3b, zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego, na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, stanowi pomoc de minimis, której udzielenie następuje na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, z późn. zm. ).

4. [13] (uchylony)

5. [14] Po dokonaniu oceny, o której mowa w § 5 ust. 2, organ, o którym mowa w § 1, albo kierownik jednostki, zgłasza Prezesowi Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zamiar zagospodarowania zbędnych lub zużytych składników rzeczowych majątku ruchomego, jeżeli ich wartość przekracza kwotę 200 000 zł, z tym że jeżeli organ, o którym mowa w § 1, albo kierownik jednostki, zamierza zagospodarować składniki rzeczowe majątku ruchomego przez ich nieodpłatne przekazanie lub darowiznę w trybie określonym w ust. 3a i 3b, zamiar takiego ich zagospodarowania podlega zgłoszeniu Prezesowi Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej także gdy ich wartość nie przekracza tej kwoty. Zgłoszenie przez Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zastrzeżeń wobec zamierzonego sposobu zagospodarowania takich składników rzeczowych majątku ruchomego skutkuje obowiązkiem ponownego przeprowadzenia oceny, o której mowa w § 5 ust. 2. Zastrzeżenia Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej zawierają uzasadnienie.

§ 7. [Postępowanie ze zbędnymi lub zużytymi składnikami rzeczowymi majątku ruchomego] 1. Zbędne lub zużyte składniki rzeczowe majątku ruchomego mogą być przedmiotem nieodpłatnego przekazania, sprzedaży, oddania w najem lub dzierżawę oraz darowizny.

2. Przy gospodarowaniu zbędnymi i zużytymi składnikami rzeczowymi majątku ruchomego uwzględnia się, w pierwszej kolejności, potrzeby innych organów lub jednostek, o których mowa w § 1.

3. Zbędne lub zużyte składniki rzeczowe majątku ruchomego o znacznej wartości mogą być przedmiotem darowizny, jeżeli ich sprzedaż nie dojdzie do skutku.

4. Zbędne lub zużyte składniki rzeczowe majątku ruchomego, niezagospodarowane w sposób, o którym mowa w ust. 1, mogą być zlikwidowane.

5. Decyzja o zagospodarowaniu składników rzeczowych majątku ruchomego o wartości przekraczającej 200 000 zł, określonej na dzień podjęcia decyzji o zagospodarowaniu w sposób, o którym mowa w ust. 1 i 4, jest podejmowana w porozumieniu z Prezesem Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.