history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2023-09-19    (Dz.U.2023.1917 tekst jednolity)

Art. 36. [Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [4] . Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [5] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Urzędu Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Kancelarii Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

9ba) Państwowej Komisji do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 – dla urzędników Urzędu Państwowej Komisji do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15;

9c) Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców – dla urzędników Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[4] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[5] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

Wersja obowiązująca od 2023-09-19    (Dz.U.2023.1917 tekst jednolity)

Art. 36. [Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [4] . Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [5] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Urzędu Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Kancelarii Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

9ba) Państwowej Komisji do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 – dla urzędników Urzędu Państwowej Komisji do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15;

9c) Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców – dla urzędników Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[4] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[5] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-04-24 do 2023-09-18    (Dz.U.2023.765 tekst jednolity)

Art. 36. [Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [4] . Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [5] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Urzędu Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Kancelarii Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

9ba) Państwowej Komisji do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 – dla urzędników Urzędu Państwowej Komisji do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15;

9c) Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców – dla urzędników Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[4] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[5] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-02-26 do 2023-04-23

Art. 36. [Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [5] . Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [6] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Urzędu Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Kancelarii Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

9ba) [7] Państwowej Komisji do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 – dla urzędników Urzędu Państwowej Komisji do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15;

9c) Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców – dla urzędników Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[5] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[6] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[7] Art. 36 ust. 5 pkt 9ba w brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 13 stycznia 2023 r. o zmianie ustawy o Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15 oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 181). Zmiana weszła w życie 26 lutego 2023 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-11-10 do 2023-02-25    (Dz.U.2022.2290 tekst jednolity)

Art. 36. [Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [4] . Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [5] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Urzędu Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Kancelarii Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

9ba) Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15 – dla urzędników Urzędu Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15;

9c) Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców – dla urzędników Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[4] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[5] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-03-27 do 2022-11-09    (Dz.U.2020.537 tekst jednolity)

[Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [4]. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [5] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Urzędu Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Kancelarii Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

9ba) Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15 – dla urzędników Urzędu Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15;

9c) Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców – dla urzędników Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[4] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[5] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-09-26 do 2020-03-26

Art. 36. [Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [5] . Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [6] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Urzędu Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Kancelarii Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

9ba) [7] Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15 – dla urzędników Urzędu Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15;

9c) Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców – dla urzędników Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[5] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[6] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[7] Art. 36 ust. 5 pkt 9ba dodany przez art. 46 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2019 r. o Państwowej Komisji do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15 (Dz.U. poz. 1820). Zmiana weszła w życie 26 września 2019 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-10-05 do 2019-09-25    (Dz.U.2018.1915 tekst jednolity)

Art. 36. [Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [4] . Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [5] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Urzędu Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Kancelarii Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

9c) Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców – dla urzędników Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[4] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[5] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-05-25 do 2018-10-04

Art. 36. [Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [5]. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [6] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Urzędu Ochrony Danych Osobowych [7] oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Kancelarii Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

9c) Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców – dla urzędników Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[5] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[6] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[7] Art. 36 ust. 5 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 113 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. poz. 1000). Zmiana weszła w życie 25 maja 2018 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-04-30 do 2018-05-24

Art. 36. [Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [5]. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [6] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Kancelarii Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

9c) [7] Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców – dla urzędników Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[5] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[6] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[7] Art. 36 ust. 5 pkt 9c dodany przez art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarcze (Dz.U. poz. 650). Zmiana weszła w życie 30 kwietnia 2018 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-01-01 do 2018-04-29

Art. 36. [Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [5]. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [6] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) [7] Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Kancelarii Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[5] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[6] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[7] Art. 36 ust. 5 pkt 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 13 grudnia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym oraz ustawę o statusie sędziów Trybunału Konstytucyjnego (Dz.U. poz. 2074). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2018 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-11-21 do 2017-12-31    (Dz.U.2017.2142 tekst jednolity)

Art. 36. [Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [4]. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [5] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Biura Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[4] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[5] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-09-20 do 2017-11-20    (Dz.U.2016.1511 tekst jednolity)

[Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [4] . Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego [5] w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Biura Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony)

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

10) (uchylony)

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[4] Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

[5] Organy rządowej administracji specjalnej działały na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. poz. 176), która utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. poz. 631).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-02-27 do 2016-09-19    (Dz.U.2013.269 tekst jednolity)

[Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [4]. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu;

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu;

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta;

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej;

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej;

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych;

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a;

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego – dla urzędników Sądu Najwyższego;

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Biura Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a;

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich;

9a) (uchylony);

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka;

10) (uchylony);

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[4] Obecnie nie ma rejonowych organów rządowej administracji ogólnej, gdyż ustawa z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176) utraciła moc z dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 99, poz. 631).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-07-01 do 2013-02-26

[Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [6]. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) [7] Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,

2) Marszałku Senatu - dla urzędników Kancelarii Senatu,

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej - dla urzędników Kancelarii Prezydenta,

4) prezesie Rady Ministrów - dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej,

5) właściwym ministrze - dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej,

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej - dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych,

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a,

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego –– dla urzędników Sądu Najwyższego,

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego - dla urzędników Biura Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a,

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich - dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich,

9a) (uchylony),

9b) Rzeczniku Praw Dziecka - dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka,

10) (skreślony),

11) wojewodzie - dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 - przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[6] Obecnie nie ma rejonowych organów rządowej administracji ogólnej, gdyż ustawa z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176) utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 99, poz. 631).

[7] Art. 36 ust. 5 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 96 pkt 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. Nr 89, poz. 589). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-03-15 do 2007-06-30

[Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [6]. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu - dla urzędników Kancelarii Sejmu, Państwowej Inspekcji Pracy, Krajowego Biura Wyborczego, Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,

2) Marszałku Senatu - dla urzędników Kancelarii Senatu,

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej - dla urzędników Kancelarii Prezydenta,

4) prezesie Rady Ministrów - dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej,

5) właściwym ministrze - dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej,

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej - dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych,

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a,

7a) Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego –– dla urzędników Sądu Najwyższego,

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego - dla urzędników Biura Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a,

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich - dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich,

9a) [7] (uchylony),

9b) Rzeczniku Praw Dziecka - dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka,

10) (skreślony),

11) wojewodzie - dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 - przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[6] Obecnie nie ma rejonowych organów rządowej administracji ogólnej, gdyż ustawa z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176) utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 99, poz. 631).

[7] Art. 36 ust. 5 pkt 9a uchylony przez art. 32 pkt 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944 – 1990 oraz treści tych dokumentów (Dz.U. Nr 218, poz. 1592; ost. zm.: Dz.U. z 2007 r. Nr 25, poz. 162). Zmiana weszła w życie 15 marca 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-01-01 do 2007-03-14

[Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [6]. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu - dla urzędników Kancelarii Sejmu, Państwowej Inspekcji Pracy, Krajowego Biura Wyborczego, Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,

2) Marszałku Senatu - dla urzędników Kancelarii Senatu,

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej - dla urzędników Kancelarii Prezydenta,

4) prezesie Rady Ministrów - dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej,

5) właściwym ministrze - dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej,

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej - dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych,

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a,

7a) [7] Pierwszym Prezesie Sądu Najwyższego –– dla urzędników Sądu Najwyższego,

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego - dla urzędników Biura Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a,

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich - dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich,

9a) Rzeczniku Interesu Publicznego - dla urzędników Biura Rzecznika Interesu Publicznego,

9b) Rzeczniku Praw Dziecka - dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka,

10) (skreślony),

11) wojewodzie - dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 - przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[6] Obecnie nie ma rejonowych organów rządowej administracji ogólnej, gdyż ustawa z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176) utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 99, poz. 631).

[7] Art. 36 ust. 5 pkt 7a dodany przez art. 75 pkt 2 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. Nr 240, poz. 2052). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-08-22 do 2002-12-31

[Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej [4]. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu - dla urzędników Kancelarii Sejmu, Państwowej Inspekcji Pracy, Krajowego Biura Wyborczego, Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,

2) Marszałku Senatu - dla urzędników Kancelarii Senatu,

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej - dla urzędników Kancelarii Prezydenta,

4) prezesie Rady Ministrów - dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej,

5) właściwym ministrze - dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej,

6) ministrze właściwym do spraw administracji publicznej - dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych,

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a,

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego - dla urzędników Biura Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a,

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich - dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich,

9a) Rzeczniku Interesu Publicznego - dla urzędników Biura Rzecznika Interesu Publicznego,

9b) Rzeczniku Praw Dziecka - dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka,

10) (skreślony),

11) wojewodzie - dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 - przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.

[4] Obecnie nie ma rejonowych organów rządowej administracji ogólnej, gdyż ustawa z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176) utraciła moc 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 99, poz. 631).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2000-08-26 do 2001-08-21

[Komisje dyscyplinarne] 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne I i II instancji powoływane przez kierowników urzędów, przy których działają.

2. Członków komisji dyscyplinarnych, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje na okres czterech lat kierownik urzędu, przy którym komisja działa, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej. Członkiem komisji dyscyplinarnej może być urzędnik mianowany, zatrudniony w urzędzie co najmniej pięć lat, dający rękojmię należytego pełnienia tej funkcji.

3. Komisja dyscyplinarna orzeka w składach trzyosobowych.

4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego w stosunku do podległych im urzędów.

5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy:

1) Marszałku Sejmu – dla urzędników Kancelarii Sejmu, Państwowej Inspekcji Pracy, Krajowego Biura Wyborczego, Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,

2) Marszałku Senatu – dla urzędników Kancelarii Senatu,

3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej – dla urzędników Kancelarii Prezydenta,

4) Prezesie Rady Ministrów – dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej,

5) właściwym ministrze – dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej,

6) Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji – dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych,

7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5a,

8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego – dla urzędników Biura Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5a,

9) Rzeczniku Praw Obywatelskich – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich,

9a) Rzeczniku Interesu Publicznego – dla urzędników Biura Rzecznika Interesu Publicznego,

9b) Rzeczniku Praw Dziecka – dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka,

10) (skreślony),

11) wojewodzie – dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.

5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

6. Członkowie komisji dyscyplinarnych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom.

7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.