§ 6. [Instrukcja ewakuacji] 1. Instrukcja ewakuacji, o której mowa w § 3 ust. 3 pkt 8 lit. d, z wyłączeniem urządzeń, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2–4, powinna zawierać informacje, zalecenia oraz instrukcje szczegółowe na wypadek przedłużającego się zatrzymania UTL.

2. Instrukcja ewakuacji zawiera w szczególności:

1) ogólny opis kolei, w tym:

a) nazwę i dane kontaktowe producenta UTL,

b) adres stacji UTL, w tym koordynaty geograficzne stacji UTL (szerokość i długość geograficzną) w stopniach dziesiętnych,

c) informację o warunkach dojazdu dla ekip ratowniczych do stacji UTL,

d) rok budowy i przekazania do użytkowania UTL,

e) dane kontaktowe do właściciela UTL, eksploatującego UTL oraz kierownika kolei;

2) dane techniczne UTL, w tym:

a) rodzaj ruchu,

b) położenie stacji napędowej,

c) położenie stacji przewojowej,

d) długość trasy po stoku,

e) różnice poziomów pomiędzy stacjami UTL,

f) średnie nachylenie trasy UTL,

g) maksymalną prędkość jazdy pojazdów,

h) maksymalną liczbę osób mogących się znajdować na pojedynczym toku,

i) zdolność przewozową w określonych warunkach eksploatacyjnych,

j) liczbę pojazdów,

k) liczbę pojazdów na pojedynczym toku,

l) liczbę podpór,

m) średnicę liny,

n) odległość między pojazdami,

o) wysokość poszczególnych stacji (w m n.p.m.),

p) maksymalną odległość między podporami,

q) minimalną odległość między podporami,

r) czas jazdy pomiędzy stacjami UTL;

3) informacje o przewidywanych zagrożeniach pożarowych i innych miejscowych zagrożeniach, w tym identyfikację zagrożeń rozpatrywanych w analizie bezpieczeństwa UTL, które mogą wystąpić w trakcie eksploatacji;

4) warunki ochrony przeciwpożarowej UTL oraz środki zapewniające, aby skutki pożaru UTL nie stanowiły zagrożenia dla bezpieczeństwa osób;

5) opis sprzętu przewidywanego do ewakuacji osób, określonego w szczególności na podstawie ustaleń analizy bezpieczeństwa, będącego w dyspozycji właściciela UTL, eksploatującego UTL lub kierownika kolei, w tym wskazanie:

a) liczby zestawów sprzętu przewidywanego do ewakuacji i ich zawartości, uwzględniającej maksymalną liczbę osób przewidzianych do ewakuacji, założone czasy ewakuacji oraz liczbę osób wyznaczonych do wykonywania działań w zakresie ewakuacji,

b) miejsc składowania i przechowywania sprzętu przewidywanego do ewakuacji,

c) sposobów poddawania sprzętu przewidywanego do ewakuacji przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym,

d) nazw oraz adresów innych UTL, zabezpieczanych przez sprzęt przewidywany do ewakuacji,

e) sposobów dostarczenia sprzętu przewidywanego do ewakuacji ze wskazaniem czasów na ich dostarczenie;

6) opis metod ewakuacji osób z wykorzystaniem sprzętu do ewakuacji osób;

7) opis sprzętu transportowego przekazywanego do dyspozycji ekip ratowniczych na czas prowadzenia ewakuacji osób, określonego w szczególności na podstawie ustaleń analizy bezpieczeństwa, będącego w dyspozycji właściciela UTL, eksploatującego UTL lub kierownika kolei, w tym wskazanie:

a) miejsc oczekiwania sprzętu transportowego do czasu przybycia ekip ratowniczych,

b) wykazu nazw oraz adresów innych UTL, zabezpieczanych przez sprzęt transportowy,

c) sposobów dojazdu sprzętu transportowego, w tym przewidywanych i maksymalnych czasów dojazdu, do miejsca przybycia ekip ratowniczych;

8) opis systemu ostrzegania w formie komunikatów głosowych lub sygnałów ostrzegawczych podawanych do wiadomości pasażerom, pracownikom obsługi oraz osobom trzecim, w tym zawierający:

a) teksty komunikatów głosowych i rodzaje sygnałów ostrzegawczych, w zależności od przewidywanych zagrożeń,

b) wskazanie obszarów objętych zasięgiem nadawanych komunikatów głosowych i sygnałów ostrzegawczych, w zależności od przewidywanych zagrożeń,

c) wykaz osób upoważnionych do nadawania komunikatów głosowych i sygnałów ostrzegawczych;

9) przybliżony i maksymalny czas ewakuacji osób, z uwzględnieniem w szczególności:

a) dopuszczalnego czasu podejmowania przez obsługę prób uruchomienia UTL,

b) czasu alarmowania podmiotów ratowniczych przewidzianych do prowadzenia ewakuacji w razie awaryjnego zatrzymania UTL,

c) czasu dojazdu oraz dotarcia ekip ratowniczych,

d) czasu ewakuacji do miejsc zbiórki do ewakuacji oraz miejsc bezpiecznych;

10) podział UTL na odcinki ewakuacyjne ze wskazaniem:

a) metod ewakuacji, w tym wskazanie odcinków UTL przewidywanych do ewakuacji z wykorzystaniem:

– drabin przystawnych,

– technik linowych,

– innych metod,

b) dojść i dojazdów osób ewakuowanych do miejsc zbiórki do ewakuacji oraz miejsc bezpiecznych,

c) planowanej kolejności prowadzenia ewakuacji;

11) warunki i organizację ewakuacji osób oraz praktyczne sposoby ich sprawdzania, w tym wskazanie:

a) miejsc zbiórki do ewakuacji oraz miejsc bezpiecznych,

b) zadań i obowiązków w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa UTL dla właściciela, kierownika kolei, obsługujących, konserwujących i eksploatujących UTL,

c) zadań i obowiązków kierownika kolei oraz obsługi, na wypadek awaryjnego zatrzymania UTL,

d) nazw i danych kontaktowych do podmiotów przewidzianych do prowadzenia ewakuacji w razie awaryjnego zatrzymania UTL;

12) warunki łączności pomiędzy podmiotami przewidywanymi do prowadzenia ewakuacji osób na wypadek awaryjnego zatrzymania UTL;

13) sposoby zapoznania użytkowników UTL, w tym zatrudnionych pracowników, z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa eksploatacji UTL oraz treścią instrukcji ewakuacji;

14) część rysunkową, sporządzoną w skali dostosowanej do rodzaju i wielkości UTL i zapewniającej jej czytelność, zawierającą w szczególności:

a) mapę topograficzną otoczenia UTL przedstawiającą co najmniej:

– przeszkody mające wpływ na prowadzenie działań ratowniczych, w tym inne UTL,

– napowietrzne linie elektroenergetyczne,

– miejsce lądowania śmigłowca wraz z podaniem koordynatów geograficznych (szerokość i długość geograficzną) w stopniach dziesiętnych,

– dojazdy dla ekip ratowniczych,

b) plan UTL zawierający co najmniej:

– rozmieszczenie i oznakowanie podpór,

– drogi dojścia i dojazdu zespołów ratowniczych,

– wskazanie miejsc zbiórki do ewakuacji osób oraz miejsc bezpiecznych,

– wskazanie miejsca kierowania ewakuacją osób,

– wskazanie dróg ewakuacji osób,

– wskazanie miejsc usytuowania i przebiegu linii zasilających UTL w energię elektryczną, w tym źródeł zasilania awaryjnego, oraz wskazanie usytuowania wyłączników prądu elektrycznego,

– wskazanie miejsca usytuowania urządzeń oraz ich elementów istotnych dla ekip ratowniczych.

3. Instrukcja ewakuacji jest przekazywana do:

1) właściwego dla miejsca lokalizacji UTL komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej;

2) wskazanego w tej instrukcji podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa górskiego, jeżeli jego udział w prowadzeniu ewakuacji osób z UTL, na wypadek awaryjnego zatrzymania UTL, wynika z postanowień umowy zawartej pomiędzy tym podmiotem i eksploatującym UTL;

3) właściwego dla miejsca lokalizacji UTL Oddziału Terenowego Transportowego Dozoru Technicznego.

4. Instrukcja ewakuacji może być przekazana w formie elektronicznej.

5. Sposób przechowywania instrukcji ewakuacji zapewnia możliwość jej natychmiastowego wykorzystania na potrzeby prowadzenia działań ratowniczych.

6. Instrukcja ewakuacji jest poddawana przez eksploatującego UTL okresowej aktualizacji, co najmniej raz na 3 lata, a także po zmianach organizacyjnych lub technicznych, które wpływają na zmianę warunków i organizację ewakuacji osób.

7. Do aktualizacji instrukcji ewakuacji stosuje się odpowiednio przepisy ust. 3–5.

8. Przed dopuszczeniem UTL do eksploatacji oraz co najmniej raz na 3 lata, a także po zmianach organizacyjnych lub technicznych, które wpływają na zmianę warunków i organizację ewakuacji osób z UTL, eksploatujący UTL przeprowadza praktyczne sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji osób z UTL, z którego sporządza sprawozdanie. Sprawdzenie przeprowadza się w obecności wskazanego w instrukcji ewakuacji podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa górskiego, o ile jego udział w prowadzeniu ewakuacji osób z UTL, na wypadek awaryjnego zatrzymania UTL, wynika z postanowień umowy zawartej pomiędzy tym podmiotem i eksploatującym UTL oraz inspektora Transportowego Dozoru Technicznego.

9. Zakres i termin praktycznego sprawdzenia organizacji i warunków ewakuacji osób eksploatujący UTL uzgadnia z właściwym Oddziałem Terenowym Transportowego Dozoru Technicznego oraz z podmiotem uprawnionym do wykonywania ratownictwa górskiego, o ile jego udział w prowadzeniu ewakuacji osób z UTL, na wypadek awaryjnego zatrzymania UTL, wynika z postanowień umowy zawartej pomiędzy tym podmiotem i eksploatującym UTL.

10. Eksploatujący UTL powiadamia właściwego dla miejsca lokalizacji UTL komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej o terminie przeprowadzenia praktycznego sprawdzenia, o którym mowa w ust. 9, nie później niż na 7 dni przed jego przeprowadzeniem.

11. Eksploatujący UTL składa sprawozdanie, o którym mowa w ust. 8, do podmiotów, o których mowa w ust. 3, oraz dołącza je do dokumentacji UTL.

§ 6. 1. Instrukcja ewakuacji, o której mowa w § 3 ust. 3 pkt 8 lit. d, z wyłączeniem urządzeń, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2–4, powinna zawierać informacje, zalecenia oraz instrukcje szczegółowe na wypadek przedłużającego się zatrzymania UTL.

2. [6] Instrukcja ewakuacji zawiera w szczególności:

1) ogólny opis kolei, w tym:

a) nazwę i dane kontaktowe producenta UTL,

b) adres stacji UTL, w tym koordynaty geograficzne stacji UTL (szerokość i długość geograficzną) w stopniach dziesiętnych,

c) informację o warunkach dojazdu dla ekip ratowniczych do stacji UTL,

d) rok budowy i przekazania do użytkowania UTL,

e) dane kontaktowe do właściciela UTL, eksploatującego UTL oraz kierownika kolei;

2) dane techniczne UTL, w tym:

a) rodzaj ruchu,

b) położenie stacji napędowej,

c) położenie stacji przewojowej,

d) długość trasy po stoku,

e) różnice poziomów pomiędzy stacjami UTL,

f) średnie nachylenie trasy UTL,

g) maksymalną prędkość jazdy pojazdów,

h) maksymalną liczbę osób mogących się znajdować na pojedynczym toku,

i) zdolność przewozową w określonych warunkach eksploatacyjnych,

j) liczbę pojazdów,

k) liczbę pojazdów na pojedynczym toku,

l) liczbę podpór,

m) średnicę liny,

n) odległość między pojazdami,

o) wysokość poszczególnych stacji (w m n.p.m.),

p) maksymalną odległość między podporami,

q) minimalną odległość między podporami,

r) czas jazdy pomiędzy stacjami UTL;

3) informacje o przewidywanych zagrożeniach pożarowych i innych miejscowych zagrożeniach, w tym identyfikację zagrożeń rozpatrywanych w analizie bezpieczeństwa UTL, które mogą wystąpić w trakcie eksploatacji;

4) warunki ochrony przeciwpożarowej UTL oraz środki zapewniające, aby skutki pożaru UTL nie stanowiły zagrożenia dla bezpieczeństwa osób;

5) opis sprzętu przewidywanego do ewakuacji osób, określonego w szczególności na podstawie ustaleń analizy bezpieczeństwa, będącego w dyspozycji właściciela UTL, eksploatującego UTL lub kierownika kolei, w tym wskazanie:

a) liczby zestawów sprzętu przewidywanego do ewakuacji i ich zawartości, uwzględniającej maksymalną liczbę osób przewidzianych do ewakuacji, założone czasy ewakuacji oraz liczbę osób wyznaczonych do wykonywania działań w zakresie ewakuacji,

b) miejsc składowania i przechowywania sprzętu przewidywanego do ewakuacji,

c) sposobów poddawania sprzętu przewidywanego do ewakuacji przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym,

d) nazw oraz adresów innych UTL, zabezpieczanych przez sprzęt przewidywany do ewakuacji,

e) sposobów dostarczenia sprzętu przewidywanego do ewakuacji ze wskazaniem czasów na ich dostarczenie;

6) opis metod ewakuacji osób z wykorzystaniem sprzętu do ewakuacji osób;

7) opis sprzętu transportowego przekazywanego do dyspozycji ekip ratowniczych na czas prowadzenia ewakuacji osób, określonego w szczególności na podstawie ustaleń analizy bezpieczeństwa, będącego w dyspozycji właściciela UTL, eksploatującego UTL lub kierownika kolei, w tym wskazanie:

a) miejsc oczekiwania sprzętu transportowego do czasu przybycia ekip ratowniczych,

b) wykazu nazw oraz adresów innych UTL, zabezpieczanych przez sprzęt transportowy,

c) sposobów dojazdu sprzętu transportowego, w tym przewidywanych i maksymalnych czasów dojazdu, do miejsca przybycia ekip ratowniczych;

8) opis systemu ostrzegania w formie komunikatów głosowych lub sygnałów ostrzegawczych podawanych do wiadomości pasażerom, pracownikom obsługi oraz osobom trzecim, w tym zawierający:

a) teksty komunikatów głosowych i rodzaje sygnałów ostrzegawczych, w zależności od przewidywanych zagrożeń,

b) wskazanie obszarów objętych zasięgiem nadawanych komunikatów głosowych i sygnałów ostrzegawczych, w zależności od przewidywanych zagrożeń,

c) wykaz osób upoważnionych do nadawania komunikatów głosowych i sygnałów ostrzegawczych;

9) przybliżony i maksymalny czas ewakuacji osób, z uwzględnieniem w szczególności:

a) dopuszczalnego czasu podejmowania przez obsługę prób uruchomienia UTL,

b) czasu alarmowania podmiotów ratowniczych przewidzianych do prowadzenia ewakuacji w razie awaryjnego zatrzymania UTL,

c) czasu dojazdu oraz dotarcia ekip ratowniczych,

d) czasu ewakuacji do miejsc zbiórki do ewakuacji oraz miejsc bezpiecznych;

10) podział UTL na odcinki ewakuacyjne ze wskazaniem:

a) metod ewakuacji, w tym wskazanie odcinków UTL przewidywanych do ewakuacji z wykorzystaniem:

– drabin przystawnych,

– technik linowych,

– innych metod,

b) dojść i dojazdów osób ewakuowanych do miejsc zbiórki do ewakuacji oraz miejsc bezpiecznych,

c) planowanej kolejności prowadzenia ewakuacji;

11) warunki i organizację ewakuacji osób oraz praktyczne sposoby ich sprawdzania, w tym wskazanie:

a) miejsc zbiórki do ewakuacji oraz miejsc bezpiecznych,

b) zadań i obowiązków w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa UTL dla właściciela, kierownika kolei, obsługujących, konserwujących i eksploatujących UTL,

c) zadań i obowiązków kierownika kolei oraz obsługi, na wypadek awaryjnego zatrzymania UTL,

d) nazw i danych kontaktowych do podmiotów przewidzianych do prowadzenia ewakuacji w razie awaryjnego zatrzymania UTL;

12) warunki łączności pomiędzy podmiotami przewidywanymi do prowadzenia ewakuacji osób na wypadek awaryjnego zatrzymania UTL;

13) sposoby zapoznania użytkowników UTL, w tym zatrudnionych pracowników, z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa eksploatacji UTL oraz treścią instrukcji ewakuacji;

14) część rysunkową, sporządzoną w skali dostosowanej do rodzaju i wielkości UTL i zapewniającej jej czytelność, zawierającą w szczególności:

a) mapę topograficzną otoczenia UTL przedstawiającą co najmniej:

– przeszkody mające wpływ na prowadzenie działań ratowniczych, w tym inne UTL,

– napowietrzne linie elektroenergetyczne,

– miejsce lądowania śmigłowca wraz z podaniem koordynatów geograficznych (szerokość i długość geograficzną) w stopniach dziesiętnych,

– dojazdy dla ekip ratowniczych,

b) plan UTL zawierający co najmniej:

– rozmieszczenie i oznakowanie podpór,

– drogi dojścia i dojazdu zespołów ratowniczych,

– wskazanie miejsc zbiórki do ewakuacji osób oraz miejsc bezpiecznych,

– wskazanie miejsca kierowania ewakuacją osób,

– wskazanie dróg ewakuacji osób,

– wskazanie miejsc usytuowania i przebiegu linii zasilających UTL w energię elektryczną, w tym źródeł zasilania awaryjnego, oraz wskazanie usytuowania wyłączników prądu elektrycznego,

– wskazanie miejsca usytuowania urządzeń oraz ich elementów istotnych dla ekip ratowniczych.

3. [7] Instrukcja ewakuacji jest przekazywana do:

1) właściwego dla miejsca lokalizacji UTL komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej;

2) wskazanego w tej instrukcji podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa górskiego, jeżeli jego udział w prowadzeniu ewakuacji osób z UTL, na wypadek awaryjnego zatrzymania UTL, wynika z postanowień umowy zawartej pomiędzy tym podmiotem i eksploatującym UTL;

3) właściwego dla miejsca lokalizacji UTL Oddziału Terenowego Transportowego Dozoru Technicznego.

4. [8] Instrukcja ewakuacji może być przekazana w formie elektronicznej.

5. [9] Sposób przechowywania instrukcji ewakuacji zapewnia możliwość jej natychmiastowego wykorzystania na potrzeby prowadzenia działań ratowniczych.

6. [10] Instrukcja ewakuacji jest poddawana przez eksploatującego UTL okresowej aktualizacji, co najmniej raz na 3 lata, a także po zmianach organizacyjnych lub technicznych, które wpływają na zmianę warunków i organizację ewakuacji osób.

7. [11] Do aktualizacji instrukcji ewakuacji stosuje się odpowiednio przepisy ust. 3–5.

8. [12] Przed dopuszczeniem UTL do eksploatacji oraz co najmniej raz na 3 lata, a także po zmianach organizacyjnych lub technicznych, które wpływają na zmianę warunków i organizację ewakuacji osób z UTL, eksploatujący UTL przeprowadza praktyczne sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji osób z UTL, z którego sporządza sprawozdanie. Sprawdzenie przeprowadza się w obecności wskazanego w instrukcji ewakuacji podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa górskiego, o ile jego udział w prowadzeniu ewakuacji osób z UTL, na wypadek awaryjnego zatrzymania UTL, wynika z postanowień umowy zawartej pomiędzy tym podmiotem i eksploatującym UTL oraz inspektora Transportowego Dozoru Technicznego.

9. [13] Zakres i termin praktycznego sprawdzenia organizacji i warunków ewakuacji osób eksploatujący UTL uzgadnia z właściwym Oddziałem Terenowym Transportowego Dozoru Technicznego oraz z podmiotem uprawnionym do wykonywania ratownictwa górskiego, o ile jego udział w prowadzeniu ewakuacji osób z UTL, na wypadek awaryjnego zatrzymania UTL, wynika z postanowień umowy zawartej pomiędzy tym podmiotem i eksploatującym UTL.

10. [14] Eksploatujący UTL powiadamia właściwego dla miejsca lokalizacji UTL komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej o terminie przeprowadzenia praktycznego sprawdzenia, o którym mowa w ust. 9, nie później niż na 7 dni przed jego przeprowadzeniem.

11. [15] Eksploatujący UTL składa sprawozdanie, o którym mowa w ust. 8, do podmiotów, o których mowa w ust. 3, oraz dołącza je do dokumentacji UTL.

§ 6. 1. Instrukcja ewakuacji, o której mowa w § 3 ust. 3 pkt 8 lit. d, z wyłączeniem urządzeń, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2–4, powinna zawierać informacje, zalecenia oraz instrukcje szczegółowe na wypadek przedłużającego się zatrzymania UTL.

2. Instrukcja ewakuacji powinna zawierać w szczególności:

1) założenie przybliżonego czasu ewakuacji;

2) określenie bezpiecznych miejsc i dróg dla wycofania osób, charakterystyki trasy, maksymalnej liczby pojazdów i osób na trasie kolei, wysokości jazdy powyżej terenu;

3) określenie metod ewakuacji stosowanych na różnych odcinkach trasy, określenie długości profilu;

4) określenie naturalnych dojść do pojazdów w przypadku pojazdów bez obsługi;

5) sposoby wymiany personelu ewakuacyjnego, założenie punktu kontrolnego, nadzorującego akcję ewakuacyjną i koniecznych sposobów łączności oraz warunków informowania ewakuowanych osób;

6) zespoły ewakuacyjne, określenie odcinków trasy, za które są one odpowiedzialne, elementy sprzętu przydzielonego każdemu zespołowi i jego miejsce składowania oraz środki transportujące ich do miejsca ewakuacji;

7) przydzielenie każdemu zespołowi zadań i wyposażenia, określenie sposobu transportu do miejsca ewakuacji i do pojazdów, ustalenie metod schodzenia na ziemię i obowiązków związanych z opieką nad osobami do czasu ich doprowadzenia do ustalonych bezpiecznych miejsc, a także ustalenie warunków powrotu zespołu, dla najbardziej złożonego przypadku;

8) opis sprzętu i wyposażenia ewakuacyjnego;

9) plan ewakuacyjny i mapę topograficzną obszaru wokół trasy, na której powinny być przedstawione wszystkie przeszkody, a w szczególności inne UTL lub napowietrzne linie elektroenergetyczne;

10) postanowienia dotyczące przyjmowania, kontroli i składowania sprzętu ewakuacyjnego po użyciu;

11) wzór sprawozdania z przeprowadzonej ewakuacji.