history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2024-01-01

Art. 28. [Zakres kontroli] 1. Kontrole, o których mowa w:

1) art. 47 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/625, obejmują weryfikację, czy przywożone z terytorium państwa trzeciego gatunki roślin i zwierząt są umieszczone na liście IGO stwarzających zagrożenie dla Polski oraz objęte zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1;

2) art. 27, obejmują weryfikację, czy przywożone z terytorium państwa trzeciego gatunki roślin i zwierząt są umieszczone:

a) w wykazie IGO stwarzających zagrożenie dla Unii oraz objęte zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1143/2014,

b) na liście IGO stwarzających zagrożenie dla Polski oraz objęte zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1.

2. Zezwolenie na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1143/2014, oraz zezwolenie na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, przedstawia się podczas kontroli, o której mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/625, oraz dołącza się do zgłoszenia celnego, a w przypadku gdy zgłoszenie celne jest dokonywane w formie ustnej – przedstawia się bez wezwania organowi celnemu podczas dokonywania zgłoszenia celnego.

3. W przypadku gdy kontrola, o której mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/625, albo kontrola, o której mowa w art. 27, wykaże, że IGO nie jest objęty zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1143/2014, albo zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, organ celny cofa ten IGO poza obszar celny Unii Europejskiej.

4. Koszty cofnięcia IGO, o którym mowa w ust. 3, ponosi podmiot dokonujący przywozu tego IGO.

5. Organem, któremu powierza się zatrzymane towary, o którym mowa w art. 15 ust. 5 rozporządzenia nr 1143/2014, jest organ celny.

6. Organ celny, o którym mowa w ust. 5, powiadamia o zatrzymaniu IGO:

1) regionalnego dyrektora ochrony środowiska właściwego ze względu na miejsce zatrzymania IGO będącego rośliną albo materiałem biologicznym pochodzącym od zwierzęcia;

2) powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce zatrzymania IGO będącego zwierzęciem albo materiałem biologicznym pochodzącym od zwierzęcia;

3) wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa właściwego ze względu na miejsce zatrzymania IGO będącego rośliną.

7. IGO, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 lub 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2073 oraz z 2023 r. poz. 1059):

1) będący rośliną albo materiałem biologicznym pochodzącym od zwierzęcia – podlega zniszczeniu;

2) będący zwierzęciem – podlega niezwłocznie badaniu klinicznemu, jeżeli jest to możliwe, oraz wstępnej ocenie ryzyka stwarzanego przez to zwierzę dla życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt.

8. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, nakazuje podmiotowi dokonującemu przywozu rośliny albo materiału biologicznego pochodzącego od zwierzęcia wskazanych w powiadomieniu, o której mowa w ust. 6 pkt 1, zniszczenie tej rośliny albo tego materiału. Koszty zniszczenia ponosi podmiot dokonujący przywozu tej rośliny albo tego materiału. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

9. W decyzji, o której mowa w ust. 8, określa się sposób zniszczenia rośliny albo materiału biologicznego pochodzącego od zwierzęcia.

10. Badanie kliniczne oraz ocena, o których mowa w ust. 7 pkt 2, są przeprowadzane przez powiatowego lekarza weterynarii. Wyniki tego badania i tę ocenę powiatowy lekarz weterynarii przekazuje organowi celnemu.

11. [3] W przypadku gdy powiatowy lekarz weterynarii w wyniku czynności, o których mowa w ust. 7 pkt 2, stwierdzi, że zwierzę stwarza zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt lub że niemożliwy jest transport tego zwierzęcia, organ celny przekazuje informacje w tym zakresie właściwemu regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska.

12. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, nakazuje podmiotowi dokonującemu przywozu zwierzęcia wskazanego w informacji, o której mowa w ust. 11, poddanie tego zwierzęcia uśmierceniu. Koszty uśmiercenia zwierzęcia ponosi podmiot dokonujący przywozu tego zwierzęcia. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

13. Do uśmiercenia stosuje się przepisy art. 11 ust. 4 i 5.

14. [4] IGO będący zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, może zostać przekazany przez organ celny do Centralnego Azylu dla Zwierząt, azylu dla zwierząt albo ogrodu zoologicznego na koszt podmiotu dokonującego przywozu.

15. [5] Organ celny przy przekazywaniu IGO będącego zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, do Centralnego Azylu dla Zwierząt, azylu dla zwierząt albo ogrodu zoologicznego współpracuje z Centralnym Azylem dla Zwierząt lub podmiotami prowadzącymi azyl dla zwierząt lub ogród zoologiczny.

16. [6] Współpraca, o której mowa w ust. 15, polega w szczególności na:

1) odbiorze i transporcie zwierzęcia przez Centralny Azyl dla Zwierząt lub podmioty prowadzące azyl dla zwierząt albo ogród zoologiczny;

2) przekazywaniu informacji dotyczących zwierzęcia, w tym o:

a) poniesionych kosztach jego transportu, wyżywienia, opieki weterynaryjnej nad nim, jego kwarantanny lub izolacji, znakowania lub uśmiercenia, w tym utylizacji zwłok,

b) uśmierceniu albo padnięciu zwierzęcia.

17. Za odbiór i transport IGO będącego zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, odpowiada podmiot, do którego to zwierzę zostanie przekazane.

18. Podmiot dokonujący przywozu IGO będącego zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, ponosi koszty utrzymywania tego zwierzęcia, o których mowa w ust. 16 pkt 2 lit. a, poniesione przez podmioty, o których mowa w ust. 15, do czasu: [7]

1) prawomocnego orzeczenia o przepadku tego zwierzęcia na rzecz Skarbu Państwa;

2) zrzeczenia się tego zwierzęcia na rzecz Skarbu Państwa – w przypadku, o którym mowa w ust. 14.

19. [8] Organ celny ustala, w drodze decyzji, wysokość kosztów, o których mowa w ust. 4, 14 i 18, uwzględniając poniesione koszty transportu, wyżywienia, opieki weterynaryjnej, kwarantanny lub izolacji, znakowania lub uśmiercenia, w tym utylizacji zwłok.

20. Decyzja, o której mowa w ust. 19, jest doręczana nie później niż po upływie roku od dnia zakończenia czynności wymienionych w tym przepisie.

21. Organy, o których mowa w art. 26 i art. 27, niezwłocznie informują Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska o przywozie IGO stwarzającego zagrożenie dla Unii na obszar celny Unii Europejskiej lub cofnięciu IGO stwarzającego zagrożenie dla Unii poza ten obszar.

[3] Art. 28 ust. 11 w brzmieniu ustalonym przez art. 31 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz.U. poz. 2375). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2024 r.

[4] Art. 28 ust. 14 w brzmieniu ustalonym przez art. 31 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz.U. poz. 2375). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2024 r.

[5] Art. 28 ust. 15 w brzmieniu ustalonym przez art. 31 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz.U. poz. 2375). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2024 r.

[6] Art. 28 ust. 16 w brzmieniu ustalonym przez art. 31 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz.U. poz. 2375). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2024 r.

[7] Art. 28 ust. 18 w brzmieniu ustalonym przez art. 31 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz.U. poz. 2375). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2024 r.

[8] Art. 28 ust. 19 w brzmieniu ustalonym przez art. 31 pkt 3 lit. d) ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz.U. poz. 2375). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2024 r.

Wersja obowiązująca od 2024-01-01

Art. 28. [Zakres kontroli] 1. Kontrole, o których mowa w:

1) art. 47 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/625, obejmują weryfikację, czy przywożone z terytorium państwa trzeciego gatunki roślin i zwierząt są umieszczone na liście IGO stwarzających zagrożenie dla Polski oraz objęte zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1;

2) art. 27, obejmują weryfikację, czy przywożone z terytorium państwa trzeciego gatunki roślin i zwierząt są umieszczone:

a) w wykazie IGO stwarzających zagrożenie dla Unii oraz objęte zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1143/2014,

b) na liście IGO stwarzających zagrożenie dla Polski oraz objęte zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1.

2. Zezwolenie na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1143/2014, oraz zezwolenie na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, przedstawia się podczas kontroli, o której mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/625, oraz dołącza się do zgłoszenia celnego, a w przypadku gdy zgłoszenie celne jest dokonywane w formie ustnej – przedstawia się bez wezwania organowi celnemu podczas dokonywania zgłoszenia celnego.

3. W przypadku gdy kontrola, o której mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/625, albo kontrola, o której mowa w art. 27, wykaże, że IGO nie jest objęty zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1143/2014, albo zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, organ celny cofa ten IGO poza obszar celny Unii Europejskiej.

4. Koszty cofnięcia IGO, o którym mowa w ust. 3, ponosi podmiot dokonujący przywozu tego IGO.

5. Organem, któremu powierza się zatrzymane towary, o którym mowa w art. 15 ust. 5 rozporządzenia nr 1143/2014, jest organ celny.

6. Organ celny, o którym mowa w ust. 5, powiadamia o zatrzymaniu IGO:

1) regionalnego dyrektora ochrony środowiska właściwego ze względu na miejsce zatrzymania IGO będącego rośliną albo materiałem biologicznym pochodzącym od zwierzęcia;

2) powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce zatrzymania IGO będącego zwierzęciem albo materiałem biologicznym pochodzącym od zwierzęcia;

3) wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa właściwego ze względu na miejsce zatrzymania IGO będącego rośliną.

7. IGO, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 lub 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2073 oraz z 2023 r. poz. 1059):

1) będący rośliną albo materiałem biologicznym pochodzącym od zwierzęcia – podlega zniszczeniu;

2) będący zwierzęciem – podlega niezwłocznie badaniu klinicznemu, jeżeli jest to możliwe, oraz wstępnej ocenie ryzyka stwarzanego przez to zwierzę dla życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt.

8. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, nakazuje podmiotowi dokonującemu przywozu rośliny albo materiału biologicznego pochodzącego od zwierzęcia wskazanych w powiadomieniu, o której mowa w ust. 6 pkt 1, zniszczenie tej rośliny albo tego materiału. Koszty zniszczenia ponosi podmiot dokonujący przywozu tej rośliny albo tego materiału. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

9. W decyzji, o której mowa w ust. 8, określa się sposób zniszczenia rośliny albo materiału biologicznego pochodzącego od zwierzęcia.

10. Badanie kliniczne oraz ocena, o których mowa w ust. 7 pkt 2, są przeprowadzane przez powiatowego lekarza weterynarii. Wyniki tego badania i tę ocenę powiatowy lekarz weterynarii przekazuje organowi celnemu.

11. [3] W przypadku gdy powiatowy lekarz weterynarii w wyniku czynności, o których mowa w ust. 7 pkt 2, stwierdzi, że zwierzę stwarza zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt lub że niemożliwy jest transport tego zwierzęcia, organ celny przekazuje informacje w tym zakresie właściwemu regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska.

12. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, nakazuje podmiotowi dokonującemu przywozu zwierzęcia wskazanego w informacji, o której mowa w ust. 11, poddanie tego zwierzęcia uśmierceniu. Koszty uśmiercenia zwierzęcia ponosi podmiot dokonujący przywozu tego zwierzęcia. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

13. Do uśmiercenia stosuje się przepisy art. 11 ust. 4 i 5.

14. [4] IGO będący zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, może zostać przekazany przez organ celny do Centralnego Azylu dla Zwierząt, azylu dla zwierząt albo ogrodu zoologicznego na koszt podmiotu dokonującego przywozu.

15. [5] Organ celny przy przekazywaniu IGO będącego zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, do Centralnego Azylu dla Zwierząt, azylu dla zwierząt albo ogrodu zoologicznego współpracuje z Centralnym Azylem dla Zwierząt lub podmiotami prowadzącymi azyl dla zwierząt lub ogród zoologiczny.

16. [6] Współpraca, o której mowa w ust. 15, polega w szczególności na:

1) odbiorze i transporcie zwierzęcia przez Centralny Azyl dla Zwierząt lub podmioty prowadzące azyl dla zwierząt albo ogród zoologiczny;

2) przekazywaniu informacji dotyczących zwierzęcia, w tym o:

a) poniesionych kosztach jego transportu, wyżywienia, opieki weterynaryjnej nad nim, jego kwarantanny lub izolacji, znakowania lub uśmiercenia, w tym utylizacji zwłok,

b) uśmierceniu albo padnięciu zwierzęcia.

17. Za odbiór i transport IGO będącego zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, odpowiada podmiot, do którego to zwierzę zostanie przekazane.

18. Podmiot dokonujący przywozu IGO będącego zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, ponosi koszty utrzymywania tego zwierzęcia, o których mowa w ust. 16 pkt 2 lit. a, poniesione przez podmioty, o których mowa w ust. 15, do czasu: [7]

1) prawomocnego orzeczenia o przepadku tego zwierzęcia na rzecz Skarbu Państwa;

2) zrzeczenia się tego zwierzęcia na rzecz Skarbu Państwa – w przypadku, o którym mowa w ust. 14.

19. [8] Organ celny ustala, w drodze decyzji, wysokość kosztów, o których mowa w ust. 4, 14 i 18, uwzględniając poniesione koszty transportu, wyżywienia, opieki weterynaryjnej, kwarantanny lub izolacji, znakowania lub uśmiercenia, w tym utylizacji zwłok.

20. Decyzja, o której mowa w ust. 19, jest doręczana nie później niż po upływie roku od dnia zakończenia czynności wymienionych w tym przepisie.

21. Organy, o których mowa w art. 26 i art. 27, niezwłocznie informują Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska o przywozie IGO stwarzającego zagrożenie dla Unii na obszar celny Unii Europejskiej lub cofnięciu IGO stwarzającego zagrożenie dla Unii poza ten obszar.

[3] Art. 28 ust. 11 w brzmieniu ustalonym przez art. 31 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz.U. poz. 2375). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2024 r.

[4] Art. 28 ust. 14 w brzmieniu ustalonym przez art. 31 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz.U. poz. 2375). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2024 r.

[5] Art. 28 ust. 15 w brzmieniu ustalonym przez art. 31 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz.U. poz. 2375). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2024 r.

[6] Art. 28 ust. 16 w brzmieniu ustalonym przez art. 31 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz.U. poz. 2375). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2024 r.

[7] Art. 28 ust. 18 w brzmieniu ustalonym przez art. 31 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz.U. poz. 2375). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2024 r.

[8] Art. 28 ust. 19 w brzmieniu ustalonym przez art. 31 pkt 3 lit. d) ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz.U. poz. 2375). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2024 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-08-11 do 2023-12-31    (Dz.U.2023.1589 tekst jednolity)

Art. 28. [Zakres kontroli] 1. Kontrole, o których mowa w:

1) art. 47 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/625, obejmują weryfikację, czy przywożone z terytorium państwa trzeciego gatunki roślin i zwierząt są umieszczone na liście IGO stwarzających zagrożenie dla Polski oraz objęte zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1;

2) art. 27, obejmują weryfikację, czy przywożone z terytorium państwa trzeciego gatunki roślin i zwierząt są umieszczone:

a) w wykazie IGO stwarzających zagrożenie dla Unii oraz objęte zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1143/2014,

b) na liście IGO stwarzających zagrożenie dla Polski oraz objęte zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1.

2. Zezwolenie na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1143/2014, oraz zezwolenie na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, przedstawia się podczas kontroli, o której mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/625, oraz dołącza się do zgłoszenia celnego, a w przypadku gdy zgłoszenie celne jest dokonywane w formie ustnej – przedstawia się bez wezwania organowi celnemu podczas dokonywania zgłoszenia celnego.

3. W przypadku gdy kontrola, o której mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/625, albo kontrola, o której mowa w art. 27, wykaże, że IGO nie jest objęty zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1143/2014, albo zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, organ celny cofa ten IGO poza obszar celny Unii Europejskiej.

4. Koszty cofnięcia IGO, o którym mowa w ust. 3, ponosi podmiot dokonujący przywozu tego IGO.

5. Organem, któremu powierza się zatrzymane towary, o którym mowa w art. 15 ust. 5 rozporządzenia nr 1143/2014, jest organ celny.

6. Organ celny, o którym mowa w ust. 5, powiadamia o zatrzymaniu IGO:

1) regionalnego dyrektora ochrony środowiska właściwego ze względu na miejsce zatrzymania IGO będącego rośliną albo materiałem biologicznym pochodzącym od zwierzęcia;

2) powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce zatrzymania IGO będącego zwierzęciem albo materiałem biologicznym pochodzącym od zwierzęcia;

3) wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa właściwego ze względu na miejsce zatrzymania IGO będącego rośliną.

7. IGO, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 lub 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2073 oraz z 2023 r. poz. 1059):

1) będący rośliną albo materiałem biologicznym pochodzącym od zwierzęcia – podlega zniszczeniu;

2) będący zwierzęciem – podlega niezwłocznie badaniu klinicznemu, jeżeli jest to możliwe, oraz wstępnej ocenie ryzyka stwarzanego przez to zwierzę dla życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt.

8. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, nakazuje podmiotowi dokonującemu przywozu rośliny albo materiału biologicznego pochodzącego od zwierzęcia wskazanych w powiadomieniu, o której mowa w ust. 6 pkt 1, zniszczenie tej rośliny albo tego materiału. Koszty zniszczenia ponosi podmiot dokonujący przywozu tej rośliny albo tego materiału. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

9. W decyzji, o której mowa w ust. 8, określa się sposób zniszczenia rośliny albo materiału biologicznego pochodzącego od zwierzęcia.

10. Badanie kliniczne oraz ocena, o których mowa w ust. 7 pkt 2, są przeprowadzane przez powiatowego lekarza weterynarii. Wyniki tego badania i tę ocenę powiatowy lekarz weterynarii przekazuje organowi celnemu.

11. W przypadku gdy:

1) powiatowy lekarz weterynarii w wyniku czynności, o których mowa w ust. 7 pkt 2, stwierdzi, że zwierzę stwarza zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt lub niemożliwy jest transport tego zwierzęcia,

2) niemożliwe jest przekazanie zwierzęcia do azylu dla zwierząt albo ogrodu zoologicznego

– organ celny przekazuje informacje w tym zakresie właściwemu regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska.

12. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, nakazuje podmiotowi dokonującemu przywozu zwierzęcia wskazanego w informacji, o której mowa w ust. 11, poddanie tego zwierzęcia uśmierceniu. Koszty uśmiercenia zwierzęcia ponosi podmiot dokonujący przywozu tego zwierzęcia. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

13. Do uśmiercenia stosuje się przepisy art. 11 ust. 4 i 5.

14. IGO będący zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 lub 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, może zostać przekazany przez organ celny do azylu dla zwierząt albo ogrodu zoologicznego na koszt podmiotu dokonującego przywozu.

15. Organ celny przy przekazywaniu IGO będącego zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, do azylu dla zwierząt albo ogrodu zoologicznego współpracuje z podmiotami prowadzącymi dany azyl dla zwierząt albo ogród zoologiczny.

16. Współpraca, o której mowa w ust. 15, polega zwłaszcza na:

1) odbiorze i transporcie zwierzęcia;

2) przekazywaniu informacji dotyczących zwierzęcia, w tym o:

a) poniesionych kosztach jego transportu, wyżywienia, opieki weterynaryjnej lub uśmiercenia,

b) uśmierceniu albo padnięciu zwierzęcia.

17. Za odbiór i transport IGO będącego zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, odpowiada podmiot, do którego to zwierzę zostanie przekazane.

18. Podmiot dokonujący przywozu IGO będącego zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 lub 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, ponosi koszty utrzymywania tego zwierzęcia w azylu dla zwierząt albo ogrodzie zoologicznym do czasu:

1) prawomocnego orzeczenia o przepadku tego zwierzęcia na rzecz Skarbu Państwa;

2) zrzeczenia się tego zwierzęcia na rzecz Skarbu Państwa – w przypadku, o którym mowa w ust. 14.

19. Organ celny ustala, w drodze decyzji, wysokość kosztów, o których mowa w ust. 4, 14 i 18, uwzględniając poniesione koszty transportu, wyżywienia, opieki weterynaryjnej lub uśmiercenia.

20. Decyzja, o której mowa w ust. 19, jest doręczana nie później niż po upływie roku od dnia zakończenia czynności wymienionych w tym przepisie.

21. Organy, o których mowa w art. 26 i art. 27, niezwłocznie informują Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska o przywozie IGO stwarzającego zagrożenie dla Unii na obszar celny Unii Europejskiej lub cofnięciu IGO stwarzającego zagrożenie dla Unii poza ten obszar.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-12-18 do 2023-08-10

Art. 28. [Zakres kontroli] 1. Kontrole, o których mowa w:

1) art. 47 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/625, obejmują weryfikację, czy przywożone z terytorium państwa trzeciego gatunki roślin i zwierząt są umieszczone na liście IGO stwarzających zagrożenie dla Polski oraz objęte zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1;

2) art. 27, obejmują weryfikację, czy przywożone z terytorium państwa trzeciego gatunki roślin i zwierząt są umieszczone:

a) w wykazie IGO stwarzających zagrożenie dla Unii oraz objęte zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1143/2014,

b) na liście IGO stwarzających zagrożenie dla Polski oraz objęte zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1.

2. Zezwolenie na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1143/2014, oraz zezwolenie na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, przedstawia się podczas kontroli, o której mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/625, oraz dołącza się do zgłoszenia celnego, a w przypadku gdy zgłoszenie celne jest dokonywane w formie ustnej – przedstawia się bez wezwania organowi celnemu podczas dokonywania zgłoszenia celnego.

3. W przypadku gdy kontrola, o której mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/625, albo kontrola, o której mowa w art. 27, wykaże, że IGO nie jest objęty zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1143/2014, albo zezwoleniem na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, organ celny cofa ten IGO poza obszar celny Unii Europejskiej.

4. Koszty cofnięcia IGO, o którym mowa w ust. 3, ponosi podmiot dokonujący przywozu tego IGO.

5. Organem, któremu powierza się zatrzymane towary, o którym mowa w art. 15 ust. 5 rozporządzenia nr 1143/2014, jest organ celny.

6. Organ celny, o którym mowa w ust. 5, powiadamia o zatrzymaniu IGO:

1) regionalnego dyrektora ochrony środowiska właściwego ze względu na miejsce zatrzymania IGO będącego rośliną albo materiałem biologicznym pochodzącym od zwierzęcia;

2) powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce zatrzymania IGO będącego zwierzęciem albo materiałem biologicznym pochodzącym od zwierzęcia;

3) wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa właściwego ze względu na miejsce zatrzymania IGO będącego rośliną.

7. IGO, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 lub 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1382 oraz z 2021 r. poz. 802 i 1163):

1) będący rośliną albo materiałem biologicznym pochodzącym od zwierzęcia – podlega zniszczeniu;

2) będący zwierzęciem – podlega niezwłocznie badaniu klinicznemu, jeżeli jest to możliwe, oraz wstępnej ocenie ryzyka stwarzanego przez to zwierzę dla życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt.

8. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, nakazuje podmiotowi dokonującemu przywozu rośliny albo materiału biologicznego pochodzącego od zwierzęcia wskazanych w powiadomieniu, o której mowa w ust. 6 pkt 1, zniszczenie tej rośliny albo tego materiału. Koszty zniszczenia ponosi podmiot dokonujący przywozu tej rośliny albo tego materiału. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

9. W decyzji, o której mowa w ust. 8, określa się sposób zniszczenia rośliny albo materiału biologicznego pochodzącego od zwierzęcia.

10. Badanie kliniczne oraz ocena, o których mowa w ust. 7 pkt 2, są przeprowadzane przez powiatowego lekarza weterynarii. Wyniki tego badania i tę ocenę powiatowy lekarz weterynarii przekazuje organowi celnemu.

11. W przypadku gdy:

1) powiatowy lekarz weterynarii w wyniku czynności, o których mowa w ust. 7 pkt 2, stwierdzi, że zwierzę stwarza zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt lub niemożliwy jest transport tego zwierzęcia,

2) niemożliwe jest przekazanie zwierzęcia do azylu dla zwierząt albo ogrodu zoologicznego

– organ celny przekazuje informacje w tym zakresie właściwemu regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska.

12. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, nakazuje podmiotowi dokonującemu przywozu zwierzęcia wskazanego w informacji, o której mowa w ust. 11, poddanie tego zwierzęcia uśmierceniu. Koszty uśmiercenia zwierzęcia ponosi podmiot dokonujący przywozu tego zwierzęcia. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

13. Do uśmiercenia stosuje się przepisy art. 11 ust. 4 i 5.

14. IGO będący zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 lub 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, może zostać przekazany przez organ celny do azylu dla zwierząt albo ogrodu zoologicznego na koszt podmiotu dokonującego przywozu.

15. Organ celny przy przekazywaniu IGO będącego zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, do azylu dla zwierząt albo ogrodu zoologicznego współpracuje z podmiotami prowadzącymi dany azyl dla zwierząt albo ogród zoologiczny.

16. Współpraca, o której mowa w ust. 15, polega zwłaszcza na:

1) odbiorze i transporcie zwierzęcia;

2) przekazywaniu informacji dotyczących zwierzęcia, w tym o:

a) poniesionych kosztach jego transportu, wyżywienia, opieki weterynaryjnej lub uśmiercenia,

b) uśmierceniu albo padnięciu zwierzęcia.

17. Za odbiór i transport IGO będącego zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 albo 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, odpowiada podmiot, do którego to zwierzę zostanie przekazane.

18. Podmiot dokonujący przywozu IGO będącego zwierzęciem, wobec którego zastosowano art. 31 ust. 1 pkt 2 lub 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, ponosi koszty utrzymywania tego zwierzęcia w azylu dla zwierząt albo ogrodzie zoologicznym do czasu:

1) prawomocnego orzeczenia o przepadku tego zwierzęcia na rzecz Skarbu Państwa;

2) zrzeczenia się tego zwierzęcia na rzecz Skarbu Państwa – w przypadku, o którym mowa w ust. 14.

19. Organ celny ustala, w drodze decyzji, wysokość kosztów, o których mowa w ust. 4, 14 i 18, uwzględniając poniesione koszty transportu, wyżywienia, opieki weterynaryjnej lub uśmiercenia.

20. Decyzja, o której mowa w ust. 19, jest doręczana nie później niż po upływie roku od dnia zakończenia czynności wymienionych w tym przepisie.

21. Organy, o których mowa w art. 26 i art. 27, niezwłocznie informują Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska o przywozie IGO stwarzającego zagrożenie dla Unii na obszar celny Unii Europejskiej lub cofnięciu IGO stwarzającego zagrożenie dla Unii poza ten obszar.