history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2023-08-03 (Dz.U.2023.1504 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja obowiązująca od 2023-08-03 (Dz.U.2023.1504 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-06-15 do 2023-04-06 (Dz.U.2022.1264 tekst jednolity)
[Pomoc w dobrowolnym powrocie] 1. Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi, wobec którego została wydana decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej w przypadku, o którym mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1.
1a. Pomoc w dobrowolnym powrocie można cudzoziemcowi zapewnić kolejny raz nie wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z wykorzystaniem tej pomocy.
2. Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów podróży cudzoziemca;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem dokumentu podróży oraz niezbędnych wiz i zezwoleń;
3) kosztów wyżywienia w podróży;
4) kosztów opieki medycznej w podróży;
5) kosztów organizacji dobrowolnego powrotu przez podmiot, do którego statutowych obowiązków należy organizacja dobrowolnych powrotów.
3. Decyzję w sprawie przyznania pomocy w dobrowolnym powrocie wydaje, na wniosek cudzoziemca, Szef Urzędu.
3a. Cudzoziemiec może złożyć wniosek, o którym mowa w ust. 3, począwszy od dnia, w którym oświadczył, że wycofuje wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, jednak nie później niż przed upływem 30 dni od dnia, w którym decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia mu ochrony międzynarodowej stała się ostateczna. Jeżeli termin do złożenia wniosku nie zostanie zachowany, Szef Urzędu pozostawia wniosek bez rozpoznania.
4. Dobrowolny powrót cudzoziemca odbywa się w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-06-22 do 2022-06-14 (Dz.U.2021.1108 tekst jednolity)
[Pomoc w dobrowolnym powrocie] 1. Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi, wobec którego została wydana decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej w przypadku, o którym mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1.
1a. Pomoc w dobrowolnym powrocie można cudzoziemcowi zapewnić kolejny raz nie wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z wykorzystaniem tej pomocy.
2. Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów podróży cudzoziemca;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem dokumentu podróży oraz niezbędnych wiz i zezwoleń;
3) kosztów wyżywienia w podróży;
4) kosztów opieki medycznej w podróży;
5) kosztów organizacji dobrowolnego powrotu przez podmiot, do którego statutowych obowiązków należy organizacja dobrowolnych powrotów.
3. Decyzję w sprawie przyznania pomocy w dobrowolnym powrocie wydaje, na wniosek cudzoziemca, Szef Urzędu.
3a. Cudzoziemiec może złożyć wniosek, o którym mowa w ust. 3, począwszy od dnia, w którym oświadczył, że wycofuje wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, jednak nie później niż przed upływem 30 dni od dnia, w którym decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia mu ochrony międzynarodowej stała się ostateczna. Jeżeli termin do złożenia wniosku nie zostanie zachowany, Szef Urzędu pozostawia wniosek bez rozpoznania.
4. Dobrowolny powrót cudzoziemca odbywa się w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-09-02 do 2021-06-21 (Dz.U.2019.1666 tekst jednolity)
[Pomoc w dobrowolnym powrocie] 1. Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi, wobec którego została wydana decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej w przypadku, o którym mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1.
1a. Pomoc w dobrowolnym powrocie można cudzoziemcowi zapewnić kolejny raz nie wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z wykorzystaniem tej pomocy.
2. Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów podróży cudzoziemca;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem dokumentu podróży oraz niezbędnych wiz i zezwoleń;
3) kosztów wyżywienia w podróży;
4) kosztów opieki medycznej w podróży;
5) kosztów organizacji dobrowolnego powrotu przez podmiot, do którego statutowych obowiązków należy organizacja dobrowolnych powrotów.
3. Decyzję w sprawie przyznania pomocy w dobrowolnym powrocie wydaje, na wniosek cudzoziemca, Szef Urzędu.
3a. Cudzoziemiec może złożyć wniosek, o którym mowa w ust. 3, począwszy od dnia, w którym oświadczył, że wycofuje wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, jednak nie później niż przed upływem 30 dni od dnia, w którym decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia mu ochrony międzynarodowej stała się ostateczna. Jeżeli termin do złożenia wniosku nie zostanie zachowany, Szef Urzędu pozostawia wniosek bez rozpoznania.
4. Dobrowolny powrót cudzoziemca odbywa się w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-06-08 do 2019-09-01 (Dz.U.2018.1109 tekst jednolity)
[Pomoc w dobrowolnym powrocie] 1. Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi, wobec którego została wydana decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej w przypadku, o którym mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1.
1a. Pomoc w dobrowolnym powrocie można cudzoziemcowi zapewnić kolejny raz nie wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z wykorzystaniem tej pomocy.
2. Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów podróży cudzoziemca;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem dokumentu podróży oraz niezbędnych wiz i zezwoleń;
3) kosztów wyżywienia w podróży;
4) kosztów opieki medycznej w podróży;
5) kosztów organizacji dobrowolnego powrotu przez podmiot, do którego statutowych obowiązków należy organizacja dobrowolnych powrotów.
3. Decyzję w sprawie przyznania pomocy w dobrowolnym powrocie wydaje, na wniosek cudzoziemca, Szef Urzędu.
3a. Cudzoziemiec może złożyć wniosek, o którym mowa w ust. 3, począwszy od dnia, w którym oświadczył, że wycofuje wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, jednak nie później niż przed upływem 30 dni od dnia, w którym decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia mu ochrony międzynarodowej stała się ostateczna. Jeżeli termin do złożenia wniosku nie zostanie zachowany, Szef Urzędu pozostawia wniosek bez rozpoznania.
4. Dobrowolny powrót cudzoziemca odbywa się w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-01-09 do 2018-06-07 (Dz.U.2018.51 tekst jednolity)
[Pomoc w dobrowolnym powrocie] 1. Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi, wobec którego została wydana decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej w przypadku, o którym mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1.
1a. Pomoc w dobrowolnym powrocie można cudzoziemcowi zapewnić kolejny raz nie wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z wykorzystaniem tej pomocy.
2. Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów podróży cudzoziemca;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem dokumentu podróży oraz niezbędnych wiz i zezwoleń;
3) kosztów wyżywienia w podróży;
4) kosztów opieki medycznej w podróży;
5) kosztów organizacji dobrowolnego powrotu przez podmiot, do którego statutowych obowiązków należy organizacja dobrowolnych powrotów.
3. Decyzję w sprawie przyznania pomocy w dobrowolnym powrocie wydaje, na wniosek cudzoziemca, Szef Urzędu.
3a. Cudzoziemiec może złożyć wniosek, o którym mowa w ust. 3, począwszy od dnia, w którym oświadczył, że wycofuje wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, jednak nie później niż przed upływem 30 dni od dnia, w którym decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia mu ochrony międzynarodowej stała się ostateczna. Jeżeli termin do złożenia wniosku nie zostanie zachowany, Szef Urzędu pozostawia wniosek bez rozpoznania.
4. Dobrowolny powrót cudzoziemca odbywa się w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-11-14 do 2018-01-08 (Dz.U.2016.1836 tekst jednolity)
[Pomoc w dobrowolnym powrocie] 1. Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi, wobec którego została wydana decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej w przypadku, o którym mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1.
1a. Pomoc w dobrowolnym powrocie można cudzoziemcowi zapewnić kolejny raz nie wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z wykorzystaniem tej pomocy.
2. Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów podróży cudzoziemca;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem dokumentu podróży oraz niezbędnych wiz i zezwoleń;
3) kosztów wyżywienia w podróży;
4) kosztów opieki medycznej w podróży;
5) kosztów organizacji dobrowolnego powrotu przez podmiot, do którego statutowych obowiązków należy organizacja dobrowolnych powrotów.
3. Decyzję w sprawie przyznania pomocy w dobrowolnym powrocie wydaje, na wniosek cudzoziemca, Szef Urzędu.
3a. Cudzoziemiec może złożyć wniosek, o którym mowa w ust. 3, począwszy od dnia, w którym oświadczył, że wycofuje wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, jednak nie później niż przed upływem 30 dni od dnia, w którym decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia mu ochrony międzynarodowej stała się ostateczna. Jeżeli termin do złożenia wniosku nie zostanie zachowany, Szef Urzędu pozostawia wniosek bez rozpoznania.
4. Dobrowolny powrót cudzoziemca odbywa się w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-11-13 do 2016-11-13
[Pomoc w dobrowolnym powrocie] 1. [99] Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi, wobec którego została wydana decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej w przypadku, o którym mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1.
1a. Pomoc w dobrowolnym powrocie można cudzoziemcowi zapewnić kolejny raz nie wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z wykorzystaniem tej pomocy.
2. Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów podróży cudzoziemca;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem dokumentu podróży oraz niezbędnych wiz i zezwoleń;
3) kosztów wyżywienia w podróży;
4) kosztów opieki medycznej w podróży;
5) kosztów organizacji dobrowolnego powrotu przez podmiot, do którego statutowych obowiązków należy organizacja dobrowolnych powrotów.
3. Decyzję w sprawie przyznania pomocy w dobrowolnym powrocie wydaje, na wniosek cudzoziemca, Szef Urzędu.
3a. [100] Cudzoziemiec może złożyć wniosek, o którym mowa w ust. 3, począwszy od dnia, w którym oświadczył, że wycofuje wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, jednak nie później niż przed upływem 30 dni od dnia, w którym decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia mu ochrony międzynarodowej stała się ostateczna. Jeżeli termin do złożenia wniosku nie zostanie zachowany, Szef Urzędu pozostawia wniosek bez rozpoznania.
4. Dobrowolny powrót cudzoziemca odbywa się w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.
[99] Art. 75 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 32 lit. a) ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1607). Zmiana weszła w życie 13 listopada 2015 r.
[100] Art. 75 ust. 3a w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 32 lit. b) ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1607). Zmiana weszła w życie 13 listopada 2015 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-05-01 do 2015-11-12
[Pomoc w dobrowolnym powrocie] 1. [36] Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi:
1) w stosunku do którego wszczęto postępowanie w sprawie nadania mu statusu uchodźcy, które zakończyło się decyzją o odmowie nadania mu statusu uchodźcy lub udzielenia mu ochrony uzupełniającej;
2) który po złożeniu wniosku o nadanie statusu uchodźcy zrezygnował z ubiegania się o ten status.
1a. [37] Pomoc w dobrowolnym powrocie można cudzoziemcowi zapewnić kolejny raz nie wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z wykorzystaniem tej pomocy.
2. [38] Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów podróży cudzoziemca;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem dokumentu podróży oraz niezbędnych wiz i zezwoleń;
3) kosztów wyżywienia w podróży;
4) kosztów opieki medycznej w podróży;
5) kosztów organizacji dobrowolnego powrotu przez podmiot, do którego statutowych obowiązków należy organizacja dobrowolnych powrotów.
3. Decyzję w sprawie przyznania pomocy w dobrowolnym powrocie wydaje, na wniosek cudzoziemca, Szef Urzędu.
3a. [39] Wniosek, o którym mowa w ust. 3, cudzoziemiec składa nie później niż przed upływem 30 dni liczonych od dnia, w którym decyzja o odmowie nadania mu statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej lub decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie nadania mu statusu uchodźcy stała się ostateczna. Jeżeli termin do złożenia wniosku nie zostanie zachowany, Szef Urzędu pozostawia wniosek bez rozpoznania.
4. Dobrowolny powrót cudzoziemca odbywa się w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.
[36] Art. 75 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 484 pkt 17 lit. a) ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. poz. 1650). Zmiana weszła w życie 1 maja 2014 r.
[37] Art. 75 ust. 1a dodany przez art. 484 pkt 17 lit. b) ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. poz. 1650). Zmiana weszła w życie 1 maja 2014 r.
[38] Art. 75 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 484 pkt 17 lit. c) ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. poz. 1650). Zmiana weszła w życie 1 maja 2014 r.
[39] Art. 75 ust. 3a dodany przez art. 484 pkt 17 lit. d) ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. poz. 1650). Zmiana weszła w życie 1 maja 2014 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-06-19 do 2014-04-30 (Dz.U.2012.680 tekst jednolity)
[Pomoc w dobrowolnym powrocie] 1. Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi, który zawiadomi na piśmie Szefa Urzędu o zamiarze dobrowolnego powrotu, nie później niż przed upływem terminu, do którego jest on obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów zakupu biletu na przejazd środkiem komunikacji publicznej do wybranego przez cudzoziemca kraju, do którego ma prawo wjazdu, lub do państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o nadanie statusu uchodźcy;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem wiz i zezwoleń;
3) kosztów wyżywienia w podróży.
3. Decyzję w sprawie przyznania pomocy w dobrowolnym powrocie wydaje, na wniosek cudzoziemca, Szef Urzędu.
4. Dobrowolny powrót cudzoziemca odbywa się w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-01-01 do 2012-06-18
[Pomoc w dobrowolnym powrocie] 1. Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi, który zawiadomi na piśmie Szefa Urzędu o zamiarze dobrowolnego powrotu, nie później niż przed upływem terminu, do którego jest on obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. [28] Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów zakupu biletu na przejazd środkiem komunikacji publicznej do wybranego przez cudzoziemca kraju, do którego ma prawo wjazdu, lub do państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o nadanie statusu uchodźcy;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem wiz i zezwoleń;
3) kosztów wyżywienia w podróży.
3. Decyzję w sprawie przyznania pomocy w dobrowolnym powrocie wydaje, na wniosek cudzoziemca, Szef Urzędu.
4. Dobrowolny powrót cudzoziemca odbywa się w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.
[28] Art. 75 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 14 pkt 16 ustawy z dnia 28 lipca 2011 r. o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 191, poz. 1133). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2009-11-10 do 2011-12-31 (Dz.U.2009.189.1472 tekst jednolity)
[Pomoc w dobrowolnym powrocie] 1. Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi, który zawiadomi na piśmie Szefa Urzędu o zamiarze dobrowolnego powrotu, nie później niż przed upływem terminu, do którego jest on obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów zakupu biletu na przejazd najtańszym środkiem komunikacji publicznej do wybranego przez cudzoziemca kraju, do którego ma prawo wjazdu;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem niezbędnych wiz i zezwoleń;
3) części kosztów wyżywienia w podróży.
3. Decyzję w sprawie przyznania pomocy w dobrowolnym powrocie wydaje, na wniosek cudzoziemca, Szef Urzędu.
4. Dobrowolny powrót cudzoziemca odbywa się w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-05-29 do 2009-11-09
1. Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi, który zawiadomi na piśmie Szefa Urzędu o zamiarze dobrowolnego powrotu, nie później niż przed upływem terminu, do którego jest on obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów zakupu biletu na przejazd najtańszym środkiem komunikacji publicznej do wybranego przez cudzoziemca kraju, do którego ma prawo wjazdu;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem niezbędnych wiz i zezwoleń;
3) części kosztów wyżywienia w podróży.
3. Decyzję w sprawie przyznania pomocy w dobrowolnym powrocie wydaje, na wniosek cudzoziemca, Szef Urzędu.
4. Dobrowolny powrót cudzoziemca odbywa się w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-12-18 do 2008-05-28 (Dz.U.2006.234.1695 tekst jednolity)
Cudzoziemiec jest obowiązany wymienić dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej w przypadku, gdy:
1) uległ on uszkodzeniu w stopniu utrudniającym posługiwanie się nim lub został utracony;
2) wyczerpały się możliwości jego dalszego przedłużania.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-09-01 do 2006-12-17
Cudzoziemiec jest obowiązany wymienić dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej w przypadku, gdy:
1) uległ on uszkodzeniu w stopniu utrudniającym posługiwanie się nim lub został utracony;
2) wyczerpały się możliwości jego dalszego przedłużania.