Wersja obowiązująca od 2023-07-31 (Dz.U.2023.1465 tekst jednolity)

Art. 144. [Przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy ] Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022-07-19 do 2023-07-30 (Dz.U.2022.1510 tekst jednolity)

Art. 144. [Przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy ] Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-07-30 do 2022-07-18 (Dz.U.2020.1320 tekst jednolity)

Art. 144. [Przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy ] Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-06-05 do 2020-07-29 (Dz.U.2019.1040 tekst jednolity)

Art. 144. [Przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy ] Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-05-16 do 2019-06-04 (Dz.U.2018.917 tekst jednolity)

Art. 144. [Przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy ] Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-01-12 do 2018-05-15 (Dz.U.2018.108 tekst jednolity)

Art. 144. [Przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy ] Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-10-12 do 2018-01-11 (Dz.U.2016.1666 tekst jednolity)

Art. 144. [Przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy ] Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-11-04 do 2016-10-11 (Dz.U.2014.1502 tekst jednolity)

Art. 144. [Przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy ] Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-01-01 do 2014-11-03

Art. 144. [Przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy] [66] Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.

[66] Dział szósty w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 36 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 213, poz. 2081). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1998-02-16 do 2003-12-31 (Dz.U.1998.21.94 tekst jednolity)

Art. 144. [Czas dyżuru] § 1. Czasu dyżuru pełnionego przez pracownika poza normalnymi godzinami pracy w zakładzie lub innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru pracownik nie wykonywał pracy.

§ 2. Za czas dyżuru przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego – wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania – 60% wynagrodzenia. Nie dotyczy to dyżurów pełnionych przez pracownika w domu.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1997-01-01 do 1998-02-15

Art. 144. [Czas dyżuru] § 1. Czasu dyżuru pełnionego przez pracownika poza normalnymi godzinami pracy w zakładzie lub innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę [39] nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru pracownik nie wykonywał pracy.

§ 2. Za czas dyżuru przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego – wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania pracownika określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia [40]. Nie dotyczy to dyżurów pełnionych przez pracownika w domu.

[39] Art. 144 § 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 141 lit. a) ustawy z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 24, poz. 110). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1997 r.

[40] Art. 144 § 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 141 lit. b) ustawy z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 24, poz. 110). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1997 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1975-01-01 do 1996-12-31

Art. 144. [Czas dyżuru] § 1. Czasu dyżuru pełnionego przez pracownika poza normalnymi godzinami pracy w zakładzie lub innym miejscu wyznaczonym przez zakład pracy nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru pracownik nie wykonywał pracy.

§ 2. Za czas dyżuru przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego – wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania pracownika. Nie dotyczy to dyżurów pełnionych przez pracownika w domu.