Wersja obowiązująca od 2023.10.01

Art. 9. [Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi] W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 646) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Instrumenty finansowe mogą być zapisywane za pomocą technologii rozproszonego rejestru, wykorzystywanej przez operatora infrastruktury rynkowej opartej na DLT w rozumieniu art. 2 pkt 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/858 z dnia 30 maja 2022 r. w sprawie systemu pilotażowego na potrzeby infrastruktur rynkowych opartych na technologii rozproszonego rejestru, a także zmiany rozporządzeń (UE) nr 600/2014 i (UE) nr 909/2014 oraz dyrektywy 2014/65/UE (Dz. Urz. UE L 151 z 02.06.2022, str. 1), na zasadach określonych w przepisach tego rozporządzenia.”;

2) w art. 3 po pkt 4zd dodaje się pkt 4ze w brzmieniu:

„4ze) rozporządzeniu 2021/23 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/23 z dnia 16 grudnia 2020 r. w sprawie ram na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do kontrahentów centralnych oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, (UE) nr 648/2012, (UE) nr 600/2014, (UE) nr 806/2014 i (UE) 2015/2365 oraz dyrektywy 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2007/36/WE, 2014/59/UE i (UE) 2017/1132 (Dz. Urz. UE L 22 z 22.01.2021, str. 1);”;

3) w art. 7 w ust. 1 po wyrazach „art. 7a ust. 7a” dodaje się wyrazy „i art. 7aa ust. 5”;

4) w art. 7a w ust. 1 wyrazy „W przypadku obligacji emitowanych na podstawie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2022 r. poz. 454 i 872)” zastępuje się wyrazami „W przypadku obligacji emitowanych na podstawie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2022 r. poz. 2244 oraz z 2023 r. poz. 825), z zastrzeżeniem art. 27g tej ustawy,”;

5) [1] po art. 7a dodaje się art. 7aa w brzmieniu:

„Art. 7aa. 1. Emitent obligacji kapitałowych, o których mowa w art. 27g ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach, przed rozpoczęciem proponowania ich nabycia, zawiera z firmą inwestycyjną, bankiem państwowym prowadzącym działalność maklerską albo bankiem, o którym mowa w art. 70 ust. 2, uprawnionymi do prowadzenia rachunków papierów wartościowych, albo z bankiem powierniczym umowę, której przedmiotem jest przechowywanie dokumentów obligacji kapitałowych oraz prowadzenie rejestru osób uprawnionych z obligacji kapitałowych.

2. Na podstawie umowy, o której mowa w ust. 1, firma inwestycyjna, bank państwowy prowadzący działalność maklerską, bank, o którym mowa w art. 70 ust. 2, i bank powierniczy:

1) przechowują dokumenty obligacji kapitałowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do chwili ich wydania podmiotowi prowadzącemu inny system rejestracji, o którym mowa w art. 5 ust. 1a,

2) tworzą rejestr osób uprawnionych z obligacji kapitałowych, aktualizują wpisy w rejestrze na podstawie przedstawionych dokumentów potwierdzających przeniesienie obligacji kapitałowych oraz wydają obligatariuszom, na podstawie tego rejestru, zaświadczenia potwierdzające prawa z obligacji kapitałowych

– w sposób rzetelny i niezależny, z zachowaniem należytej staranności wynikającej z profesjonalnego charakteru prowadzonej działalności.

3. Jeżeli zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, wydaje się w celu wykazania prawa do uczestniczenia w zgromadzeniu obligatariuszy, przepis art. 55 ust. 1a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach stosuje się odpowiednio.

4. Emitent obligacji kapitałowych, niezwłocznie po dokonaniu ich przydziału, wydaje dokumenty obligacji kapitałowych do przechowania firmie inwestycyjnej, bankowi państwowemu prowadzącemu działalność maklerską, bankowi, o którym mowa w art. 70 ust. 2, albo bankowi powierniczemu, z którymi zawarł umowę, o której mowa w ust. 1.

5. Dokumenty obligacji kapitałowych w formie, w której zostały wydane, zachowują moc prawną po utworzeniu rejestru osób uprawnionych z obligacji kapitałowych.

6. Firma inwestycyjna, bank państwowy prowadzący działalność maklerską, bank, o którym mowa w art. 70 ust. 2, i bank powierniczy prowadzące rejestr, o którym mowa w ust. 1, przetwarzają w celach prowadzenia rejestru dane osobowe osób wpisanych do tego rejestru. Przepisy art. 83a ust. 4a oraz art. 90 stosuje się odpowiednio.

7. Dane, o których mowa w ust. 6, obejmują:

1) imię i nazwisko, adres miejsca zamieszkania, numer PESEL i numery identyfikacji podatkowej;

2) dane określone w art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonywania obowiązków związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

3) dane w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonania obowiązków, o których mowa w art. 39 ust. 3 oraz art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.”;

6) w art. 7b w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Emitent papierów wartościowych, o których mowa w art. 7a ust. 1 albo art. 7aa ust. 1, korzystający z uprawnienia, o którym mowa w art. 5 ust. 1a, w terminie 15 dni od dnia dokonania ich emisji przekazuje Krajowemu Depozytowi następujące informacje dotyczące tych papierów wartościowych:”;

7) po art. 47e dodaje się art. 47f–47i w brzmieniu:

„Art. 47f. W postępowaniach prowadzonych w sprawach, o których mowa w art. 9–11, art. 18 i art. 19 rozporządzenia 2021/23, Komisja może odstąpić od stosowania art. 10 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego także w przypadkach, gdy zastosowanie tego przepisu mogłoby uniemożliwić lub znacznie utrudnić osiągnięcie celów wczesnej interwencji.

Art. 47g. 1. Decyzje wydawane przez Komisję na podstawie art. 9–11, art. 18 i art. 19 rozporządzenia 2021/23 podlegają natychmiastowemu wykonaniu.

2. Uzasadnienie decyzji, o której mowa w ust. 1, może zostać doręczone w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

3. W przypadku gdy uzasadnienie jest doręczane po doręczeniu decyzji, termin na złożenie wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy biegnie od dnia doręczenia uzasadnienia decyzji.

Art. 47h. Do postępowań przed Komisją prowadzonych na podstawie art. 9–11, art. 18 i art. 19 rozporządzenia 2021/23 nie stosuje się przepisu art. 31 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

Art. 47i. 1. Doręczanie przez Komisję pism w postępowaniach prowadzonych na podstawie art. 9–11, art. 18 i art. 19 rozporządzenia 2021/23 następuje za pokwitowaniem przez operatora wyznaczonego w rozumieniu art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 896, 1933 i 2042) albo na adres do doręczeń elektronicznych, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 285), CCP, wpisany do bazy adresów elektronicznych, o której mowa w art. 25 tej ustawy.

2. W przypadku ustanowienia pełnomocnika pełnomocnictwo powinno określać adres do doręczeń elektronicznych pełnomocnika, wpisany do bazy adresów elektronicznych. W przypadku braku podania adresu do doręczeń elektronicznych w pełnomocnictwie doręczenie pisma na adres do doręczeń elektronicznych CCP, który ustanowił pełnomocnika, wpisany do bazy adresów elektronicznych, ma skutek prawny.

3. W przypadku nieodebrania pisma doręczanego na adres do doręczeń elektronicznych wpisany do bazy adresów elektronicznych doręczenie uważa się za dokonane po upływie 2 dni roboczych, licząc od dnia wystawienia dowodu wysłania, o którym mowa w art. 40 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych.”;

8) w art. 106 w ust. 4 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) podmiotu, który otrzymał akcje domu maklerskiego w wyniku zamiany instrumentów kapitałowych zakwalifikowanych do funduszy własnych jako instrumenty dodatkowe w Tier I, o których mowa w art. 52 rozporządzenia 575/2013, albo instrumenty w Tier II, o których mowa w art. 63 rozporządzenia 575/2013.”;

9) po art. 110e dodaje się art. 110ea–110eg w brzmieniu:

„Art. 110ea. 1. Instrumenty kapitałowe i pożyczki podporządkowane kwalifikuje się do funduszy własnych jako instrumenty dodatkowe w Tier I, zgodnie z art. 52 rozporządzenia 575/2013, po uzyskaniu zgody Komisji.

2. Komisja udziela zgody, o której mowa w ust. 1, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 52 rozporządzenia 575/2013.

3. Instrumenty kapitałowe i pożyczki podporządkowane kwalifikuje się do funduszy własnych jako instrumenty w Tier II, zgodnie z art. 63 rozporządzenia 575/2013, po zawiadomieniu Komisji.

Art. 110eb. 1. Zaciągnięcie pożyczki podporządkowanej kwalifikowanej do funduszy własnych jako instrumenty dodatkowe w Tier I, o których mowa w art. 52 rozporządzenia 575/2013, wymaga uchwały zarządu domu maklerskiego albo małego domu maklerskiego oraz zgody rady nadzorczej odpowiednio domu maklerskiego albo małego domu maklerskiego.

2. Przedmiotem pożyczki podporządkowanej, o której mowa w ust. 1, mogą być środki pieniężne w wysokości nie niższej niż 400 000 zł lub równowartość tej kwoty wyrażona w innej walucie, ustalona przy zastosowaniu średniego kursu tej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w dniu podjęcia uchwały, o której mowa w ust. 1.

Art. 110ec. 1. Umowa pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 110eb ust. 1, może być zawarta wyłącznie z podmiotami wymienionymi w art. 3 pkt 39b lit. a–m w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

2. W umowie pożyczki podporządkowanej określa się ryzyko związane z możliwością wystąpienia zdarzenia inicjującego, o którym mowa w art. 54 ust. 1 rozporządzenia 575/2013, oraz ryzyko dokonania umorzenia, w formie odpisu trwałego albo odpisu tymczasowego, obniżających w całości albo w części kwotę tej pożyczki, a także ryzyko umorzenia odsetek albo części odsetek z tytułu tej pożyczki.

3. Udzielającemu pożyczki podporządkowanej nie przysługuje prawo wypowiedzenia umowy pożyczki podporządkowanej ani odstąpienia od tej umowy.

4. Umowa pożyczki podporządkowanej uprawnia udzielającego pożyczki podporządkowanej do otrzymywania przez czas nieoznaczony odsetek od kwoty udzielonej pożyczki podporządkowanej. Przepisów art. 359 § 21–23, art. 3651 i art. 395 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny nie stosuje się.

5. Wierzytelność wynikająca z pożyczki podporządkowanej może być przedmiotem przeniesienia wyłącznie między podmiotami wymienionymi w art. 3 pkt 39b lit. a–m.

Art. 110ed. 1. Pożyczka podporządkowana, o której mowa w art. 110eb ust. 1, podlega spłacie, w przypadku gdy:

1) umowa pożyczki podporządkowanej przewiduje jej spłatę oraz

2) dom maklerski albo mały dom maklerski uzyskał zezwolenie Komisji na spłatę pożyczki podporządkowanej, oraz

3) upłynęło nie mniej niż 5 lat od dnia zawarcia umowy pożyczki podporządkowanej zgodnie z art. 77 rozporządzenia 575/2013, z wyjątkiem przypadku określonego w art. 78 ust. 4 rozporządzenia 575/2013.

2. Pożyczka podporządkowana może podlegać spłacie przez dom maklerski albo mały dom maklerski również w przypadku odmowy wydania zezwolenia przez Komisję na jej zakwalifikowanie do funduszy własnych jako instrumentu dodatkowego w Tier I, o którym mowa w art. 52 rozporządzenia 575/213, jeżeli w umowie pożyczki podporządkowanej zostało zawarte uprawnienie domu maklerskiego albo małego domu maklerskiego do spłaty pożyczki podporządkowanej w takim przypadku.

3. Wymogu uzyskania zezwolenia na spłatę pożyczki podporządkowanej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się w przypadku określonym w art. 9 ust. 3 rozporządzenia 2019/2033.

Art. 110ee. 1. Zarząd domu maklerskiego i zarząd małego domu maklerskiego może, w drodze uchwały, umorzyć odsetki albo część odsetek z tytułu umowy pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 110eb ust. 1. Zarząd domu maklerskiego i zarząd małego domu maklerskiego niezwłocznie informuje o tym umorzeniu udzielającego pożyczkę podporządkowaną.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, umorzenie odsetek nie stanowi niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania lub zwłoki w wykonaniu zobowiązania przez dom maklerski albo mały dom maklerski.

Art. 110ef. 1. W przypadku wystąpienia zdarzenia inicjującego, o którym mowa w art. 54 ust. 1 rozporządzenia 575/2013, określonego w umowie pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 110eb ust. 1, dom maklerski i mały dom maklerski dokonuje umorzenia tej pożyczki w formie odpisu trwałego albo odpisu tymczasowego obniżających w całości albo w części kwotę tej pożyczki.

2. Wysokość odpisu, o którym mowa w ust. 1, określa uchwała zarządu domu maklerskiego albo zarządu małego domu maklerskiego.

3. Umowa pożyczki podporządkowanej może przewidywać kryteria, po których spełnieniu dom maklerski albo mały domu maklerski będzie uprawniony do podwyższenia kwoty tej pożyczki, w przypadku gdy została ona umorzona w formie odpisu tymczasowego obniżającego w części kwotę tej pożyczki w wyniku wystąpienia zdarzenia inicjującego, o którym mowa w art. 54 ust. 1 rozporządzenia 575/2013.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, kwota pożyczki podporządkowanej nie może być wyższa niż kwota z dnia jej zaciągnięcia.

Art. 110eg. Roszczenie o spłatę pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 110eb ust. 1, staje się wymagalne z chwilą ogłoszenia upadłości albo likwidacji domu maklerskiego albo małego domu maklerskiego.”;

10) w art. 150 w ust. 1:

a) po pkt 11a dodaje się pkt 11b w brzmieniu:

„11b) przez Krajowy Depozyt lub spółkę, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 1–6, a także przez uczestników Krajowego Depozytu lub tej spółki – spółce, której zarząd podjął uchwałę o przyznaniu akcji na zasadach określonych w warunkach emisji obligacji kapitałowych, w przypadku i zakresie określonych w art. 4545 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych;”,

b) w pkt 15 w lit. d po wyrazach „organów do spraw przymusowej restrukturyzacji” dodaje się wyrazy „oraz organów do spraw restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji CCP”,

c) w pkt 21 w lit. b dodaje się przecinek i dodaje się lit. c w brzmieniu:

„c) danych umożliwiających identyfikację osób uprawnionych z papierów wartościowych wskazanych w decyzji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w sprawie objęcia restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją CCP, o której mowa w art. 22 rozporządzenia 2021/23, albo w decyzji w sprawie umorzenia lub konwersji instrumentów właścicielskich oraz instrumentów dłużnych, o której mowa w art. 33 rozporządzenia 2021/23, a także liczby tych papierów wartościowych posiadanych przez te osoby, na dzień umorzenia lub konwersji określony w tej decyzji”;

11) po art. 169b dodaje się art. 169ba w brzmieniu:

„Art. 169ba. 1. W przypadku naruszenia art. 110ec ust. 1 przez osobę inną niż dom maklerski Komisja może, w drodze decyzji:

1) nakazać osobie oferującej podmiotowi innemu niż podmioty wymienione w art. 3 pkt 39b lit. a–m zawarcie umowy pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 110eb ust. 1, zaprzestanie działań skutkujących naruszeniem art. 110ec ust. 1 lub powstrzymanie się od takich działań w przyszłości;

2) nałożyć na osobę oferującą podmiotowi innemu niż podmioty wymienione w art. 3 pkt 39b lit. a–m zawarcie umowy pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 110eb ust. 1, karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej:

a) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej:

– 10% całkowitego rocznego przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym albo

– dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie,

b) w przypadku osoby fizycznej:

– kwoty 2 905 000 zł albo

– dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.

2. Przepisy art. 3h ust. 3–8 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym stosuje się odpowiednio.”;

12) po art. 173d dodaje się art. 173e i art. 173f w brzmieniu:

„Art. 173e. 1. W przypadku naruszenia obowiązku sporządzenia, utrzymywania lub aktualizacji planów naprawy, o którym mowa w art. 9 rozporządzenia 2021/23, lub obowiązku powiadomienia Komisji o wystąpieniu sytuacji, o której mowa w art. 70 ust. 1 rozporządzenia 2021/23, Komisja może, w drodze decyzji:

1) podać do publicznej wiadomości informację wskazującą osobę fizyczną, CCP lub inną osobę prawną odpowiedzialne za naruszenie, a także wskazującą charakter tego naruszenia;

2) nakazać osobie fizycznej, CCP lub innej osobie prawnej odpowiedzialnym za naruszenie zaprzestanie zachowania skutkującego naruszeniem oraz powstrzymanie się od takiego zachowania w przyszłości;

3) tymczasowo zakazać osobie fizycznej odpowiedzialnej za naruszenie pełnienia funkcji członka organu CCP lub funkcji kierowniczych w CCP;

4) nałożyć na osobę fizyczną odpowiedzialną za naruszenie karę pieniężną do wysokości:

a) 22 500 000 zł albo

b) dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie;

5) nałożyć na CCP lub inną osobę prawną odpowiedzialne za naruszenie karę pieniężną do wysokości:

a) 10% przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku takiego sprawozdania – w wysokości do 10% prognozowanego przychodu określonego na podstawie sytuacji ekonomiczno-finansowej tego CCP lub tej innej osoby prawnej, albo

b) dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.

2. W przypadku gdy CCP lub inna osoba prawna, o których mowa w ust. 1 pkt 5, są podmiotami zależnymi, przy obliczaniu przychodu bierze się pod uwagę przychód wynikający ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego jednostki dominującej najwyższego szczebla wykazany w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku takiego sprawozdania – prognozowany przychód określony na podstawie sytuacji ekonomiczno-finansowej tej jednostki dominującej.

3. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 1, Komisja uwzględnia okoliczności, o których mowa w art. 85 rozporządzenia 2021/23.

Art. 173f. W przypadku, o którym mowa w art. 173e ust. 1, Komisja niezwłocznie podaje do publicznej wiadomości, w szczególności przez publikację na swojej stronie internetowej, informację o treści rozstrzygnięcia oraz o rodzaju i charakterze naruszenia, imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub o firmie (nazwie) podmiotu, na który została nałożona sankcja zgodnie z art. 83 rozporządzenia 2021/23.”.

[1] Art. 9 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 40 pkt 1 ustawy z dnia 16 sierpnia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku (Dz.U. poz. 1723). Zmiana weszła w życie 1 października 2023 r.

Wersja obowiązująca od 2023.10.01

Art. 9. [Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi] W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 646) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Instrumenty finansowe mogą być zapisywane za pomocą technologii rozproszonego rejestru, wykorzystywanej przez operatora infrastruktury rynkowej opartej na DLT w rozumieniu art. 2 pkt 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/858 z dnia 30 maja 2022 r. w sprawie systemu pilotażowego na potrzeby infrastruktur rynkowych opartych na technologii rozproszonego rejestru, a także zmiany rozporządzeń (UE) nr 600/2014 i (UE) nr 909/2014 oraz dyrektywy 2014/65/UE (Dz. Urz. UE L 151 z 02.06.2022, str. 1), na zasadach określonych w przepisach tego rozporządzenia.”;

2) w art. 3 po pkt 4zd dodaje się pkt 4ze w brzmieniu:

„4ze) rozporządzeniu 2021/23 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/23 z dnia 16 grudnia 2020 r. w sprawie ram na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do kontrahentów centralnych oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, (UE) nr 648/2012, (UE) nr 600/2014, (UE) nr 806/2014 i (UE) 2015/2365 oraz dyrektywy 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2007/36/WE, 2014/59/UE i (UE) 2017/1132 (Dz. Urz. UE L 22 z 22.01.2021, str. 1);”;

3) w art. 7 w ust. 1 po wyrazach „art. 7a ust. 7a” dodaje się wyrazy „i art. 7aa ust. 5”;

4) w art. 7a w ust. 1 wyrazy „W przypadku obligacji emitowanych na podstawie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2022 r. poz. 454 i 872)” zastępuje się wyrazami „W przypadku obligacji emitowanych na podstawie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2022 r. poz. 2244 oraz z 2023 r. poz. 825), z zastrzeżeniem art. 27g tej ustawy,”;

5) [1] po art. 7a dodaje się art. 7aa w brzmieniu:

„Art. 7aa. 1. Emitent obligacji kapitałowych, o których mowa w art. 27g ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach, przed rozpoczęciem proponowania ich nabycia, zawiera z firmą inwestycyjną, bankiem państwowym prowadzącym działalność maklerską albo bankiem, o którym mowa w art. 70 ust. 2, uprawnionymi do prowadzenia rachunków papierów wartościowych, albo z bankiem powierniczym umowę, której przedmiotem jest przechowywanie dokumentów obligacji kapitałowych oraz prowadzenie rejestru osób uprawnionych z obligacji kapitałowych.

2. Na podstawie umowy, o której mowa w ust. 1, firma inwestycyjna, bank państwowy prowadzący działalność maklerską, bank, o którym mowa w art. 70 ust. 2, i bank powierniczy:

1) przechowują dokumenty obligacji kapitałowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do chwili ich wydania podmiotowi prowadzącemu inny system rejestracji, o którym mowa w art. 5 ust. 1a,

2) tworzą rejestr osób uprawnionych z obligacji kapitałowych, aktualizują wpisy w rejestrze na podstawie przedstawionych dokumentów potwierdzających przeniesienie obligacji kapitałowych oraz wydają obligatariuszom, na podstawie tego rejestru, zaświadczenia potwierdzające prawa z obligacji kapitałowych

– w sposób rzetelny i niezależny, z zachowaniem należytej staranności wynikającej z profesjonalnego charakteru prowadzonej działalności.

3. Jeżeli zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, wydaje się w celu wykazania prawa do uczestniczenia w zgromadzeniu obligatariuszy, przepis art. 55 ust. 1a ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach stosuje się odpowiednio.

4. Emitent obligacji kapitałowych, niezwłocznie po dokonaniu ich przydziału, wydaje dokumenty obligacji kapitałowych do przechowania firmie inwestycyjnej, bankowi państwowemu prowadzącemu działalność maklerską, bankowi, o którym mowa w art. 70 ust. 2, albo bankowi powierniczemu, z którymi zawarł umowę, o której mowa w ust. 1.

5. Dokumenty obligacji kapitałowych w formie, w której zostały wydane, zachowują moc prawną po utworzeniu rejestru osób uprawnionych z obligacji kapitałowych.

6. Firma inwestycyjna, bank państwowy prowadzący działalność maklerską, bank, o którym mowa w art. 70 ust. 2, i bank powierniczy prowadzące rejestr, o którym mowa w ust. 1, przetwarzają w celach prowadzenia rejestru dane osobowe osób wpisanych do tego rejestru. Przepisy art. 83a ust. 4a oraz art. 90 stosuje się odpowiednio.

7. Dane, o których mowa w ust. 6, obejmują:

1) imię i nazwisko, adres miejsca zamieszkania, numer PESEL i numery identyfikacji podatkowej;

2) dane określone w art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonywania obowiązków związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

3) dane w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonania obowiązków, o których mowa w art. 39 ust. 3 oraz art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.”;

6) w art. 7b w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Emitent papierów wartościowych, o których mowa w art. 7a ust. 1 albo art. 7aa ust. 1, korzystający z uprawnienia, o którym mowa w art. 5 ust. 1a, w terminie 15 dni od dnia dokonania ich emisji przekazuje Krajowemu Depozytowi następujące informacje dotyczące tych papierów wartościowych:”;

7) po art. 47e dodaje się art. 47f–47i w brzmieniu:

„Art. 47f. W postępowaniach prowadzonych w sprawach, o których mowa w art. 9–11, art. 18 i art. 19 rozporządzenia 2021/23, Komisja może odstąpić od stosowania art. 10 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego także w przypadkach, gdy zastosowanie tego przepisu mogłoby uniemożliwić lub znacznie utrudnić osiągnięcie celów wczesnej interwencji.

Art. 47g. 1. Decyzje wydawane przez Komisję na podstawie art. 9–11, art. 18 i art. 19 rozporządzenia 2021/23 podlegają natychmiastowemu wykonaniu.

2. Uzasadnienie decyzji, o której mowa w ust. 1, może zostać doręczone w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

3. W przypadku gdy uzasadnienie jest doręczane po doręczeniu decyzji, termin na złożenie wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy biegnie od dnia doręczenia uzasadnienia decyzji.

Art. 47h. Do postępowań przed Komisją prowadzonych na podstawie art. 9–11, art. 18 i art. 19 rozporządzenia 2021/23 nie stosuje się przepisu art. 31 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

Art. 47i. 1. Doręczanie przez Komisję pism w postępowaniach prowadzonych na podstawie art. 9–11, art. 18 i art. 19 rozporządzenia 2021/23 następuje za pokwitowaniem przez operatora wyznaczonego w rozumieniu art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 896, 1933 i 2042) albo na adres do doręczeń elektronicznych, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 285), CCP, wpisany do bazy adresów elektronicznych, o której mowa w art. 25 tej ustawy.

2. W przypadku ustanowienia pełnomocnika pełnomocnictwo powinno określać adres do doręczeń elektronicznych pełnomocnika, wpisany do bazy adresów elektronicznych. W przypadku braku podania adresu do doręczeń elektronicznych w pełnomocnictwie doręczenie pisma na adres do doręczeń elektronicznych CCP, który ustanowił pełnomocnika, wpisany do bazy adresów elektronicznych, ma skutek prawny.

3. W przypadku nieodebrania pisma doręczanego na adres do doręczeń elektronicznych wpisany do bazy adresów elektronicznych doręczenie uważa się za dokonane po upływie 2 dni roboczych, licząc od dnia wystawienia dowodu wysłania, o którym mowa w art. 40 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych.”;

8) w art. 106 w ust. 4 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) podmiotu, który otrzymał akcje domu maklerskiego w wyniku zamiany instrumentów kapitałowych zakwalifikowanych do funduszy własnych jako instrumenty dodatkowe w Tier I, o których mowa w art. 52 rozporządzenia 575/2013, albo instrumenty w Tier II, o których mowa w art. 63 rozporządzenia 575/2013.”;

9) po art. 110e dodaje się art. 110ea–110eg w brzmieniu:

„Art. 110ea. 1. Instrumenty kapitałowe i pożyczki podporządkowane kwalifikuje się do funduszy własnych jako instrumenty dodatkowe w Tier I, zgodnie z art. 52 rozporządzenia 575/2013, po uzyskaniu zgody Komisji.

2. Komisja udziela zgody, o której mowa w ust. 1, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 52 rozporządzenia 575/2013.

3. Instrumenty kapitałowe i pożyczki podporządkowane kwalifikuje się do funduszy własnych jako instrumenty w Tier II, zgodnie z art. 63 rozporządzenia 575/2013, po zawiadomieniu Komisji.

Art. 110eb. 1. Zaciągnięcie pożyczki podporządkowanej kwalifikowanej do funduszy własnych jako instrumenty dodatkowe w Tier I, o których mowa w art. 52 rozporządzenia 575/2013, wymaga uchwały zarządu domu maklerskiego albo małego domu maklerskiego oraz zgody rady nadzorczej odpowiednio domu maklerskiego albo małego domu maklerskiego.

2. Przedmiotem pożyczki podporządkowanej, o której mowa w ust. 1, mogą być środki pieniężne w wysokości nie niższej niż 400 000 zł lub równowartość tej kwoty wyrażona w innej walucie, ustalona przy zastosowaniu średniego kursu tej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w dniu podjęcia uchwały, o której mowa w ust. 1.

Art. 110ec. 1. Umowa pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 110eb ust. 1, może być zawarta wyłącznie z podmiotami wymienionymi w art. 3 pkt 39b lit. a–m w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

2. W umowie pożyczki podporządkowanej określa się ryzyko związane z możliwością wystąpienia zdarzenia inicjującego, o którym mowa w art. 54 ust. 1 rozporządzenia 575/2013, oraz ryzyko dokonania umorzenia, w formie odpisu trwałego albo odpisu tymczasowego, obniżających w całości albo w części kwotę tej pożyczki, a także ryzyko umorzenia odsetek albo części odsetek z tytułu tej pożyczki.

3. Udzielającemu pożyczki podporządkowanej nie przysługuje prawo wypowiedzenia umowy pożyczki podporządkowanej ani odstąpienia od tej umowy.

4. Umowa pożyczki podporządkowanej uprawnia udzielającego pożyczki podporządkowanej do otrzymywania przez czas nieoznaczony odsetek od kwoty udzielonej pożyczki podporządkowanej. Przepisów art. 359 § 21–23, art. 3651 i art. 395 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny nie stosuje się.

5. Wierzytelność wynikająca z pożyczki podporządkowanej może być przedmiotem przeniesienia wyłącznie między podmiotami wymienionymi w art. 3 pkt 39b lit. a–m.

Art. 110ed. 1. Pożyczka podporządkowana, o której mowa w art. 110eb ust. 1, podlega spłacie, w przypadku gdy:

1) umowa pożyczki podporządkowanej przewiduje jej spłatę oraz

2) dom maklerski albo mały dom maklerski uzyskał zezwolenie Komisji na spłatę pożyczki podporządkowanej, oraz

3) upłynęło nie mniej niż 5 lat od dnia zawarcia umowy pożyczki podporządkowanej zgodnie z art. 77 rozporządzenia 575/2013, z wyjątkiem przypadku określonego w art. 78 ust. 4 rozporządzenia 575/2013.

2. Pożyczka podporządkowana może podlegać spłacie przez dom maklerski albo mały dom maklerski również w przypadku odmowy wydania zezwolenia przez Komisję na jej zakwalifikowanie do funduszy własnych jako instrumentu dodatkowego w Tier I, o którym mowa w art. 52 rozporządzenia 575/213, jeżeli w umowie pożyczki podporządkowanej zostało zawarte uprawnienie domu maklerskiego albo małego domu maklerskiego do spłaty pożyczki podporządkowanej w takim przypadku.

3. Wymogu uzyskania zezwolenia na spłatę pożyczki podporządkowanej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się w przypadku określonym w art. 9 ust. 3 rozporządzenia 2019/2033.

Art. 110ee. 1. Zarząd domu maklerskiego i zarząd małego domu maklerskiego może, w drodze uchwały, umorzyć odsetki albo część odsetek z tytułu umowy pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 110eb ust. 1. Zarząd domu maklerskiego i zarząd małego domu maklerskiego niezwłocznie informuje o tym umorzeniu udzielającego pożyczkę podporządkowaną.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, umorzenie odsetek nie stanowi niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania lub zwłoki w wykonaniu zobowiązania przez dom maklerski albo mały dom maklerski.

Art. 110ef. 1. W przypadku wystąpienia zdarzenia inicjującego, o którym mowa w art. 54 ust. 1 rozporządzenia 575/2013, określonego w umowie pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 110eb ust. 1, dom maklerski i mały dom maklerski dokonuje umorzenia tej pożyczki w formie odpisu trwałego albo odpisu tymczasowego obniżających w całości albo w części kwotę tej pożyczki.

2. Wysokość odpisu, o którym mowa w ust. 1, określa uchwała zarządu domu maklerskiego albo zarządu małego domu maklerskiego.

3. Umowa pożyczki podporządkowanej może przewidywać kryteria, po których spełnieniu dom maklerski albo mały domu maklerski będzie uprawniony do podwyższenia kwoty tej pożyczki, w przypadku gdy została ona umorzona w formie odpisu tymczasowego obniżającego w części kwotę tej pożyczki w wyniku wystąpienia zdarzenia inicjującego, o którym mowa w art. 54 ust. 1 rozporządzenia 575/2013.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, kwota pożyczki podporządkowanej nie może być wyższa niż kwota z dnia jej zaciągnięcia.

Art. 110eg. Roszczenie o spłatę pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 110eb ust. 1, staje się wymagalne z chwilą ogłoszenia upadłości albo likwidacji domu maklerskiego albo małego domu maklerskiego.”;

10) w art. 150 w ust. 1:

a) po pkt 11a dodaje się pkt 11b w brzmieniu:

„11b) przez Krajowy Depozyt lub spółkę, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 1–6, a także przez uczestników Krajowego Depozytu lub tej spółki – spółce, której zarząd podjął uchwałę o przyznaniu akcji na zasadach określonych w warunkach emisji obligacji kapitałowych, w przypadku i zakresie określonych w art. 4545 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych;”,

b) w pkt 15 w lit. d po wyrazach „organów do spraw przymusowej restrukturyzacji” dodaje się wyrazy „oraz organów do spraw restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji CCP”,

c) w pkt 21 w lit. b dodaje się przecinek i dodaje się lit. c w brzmieniu:

„c) danych umożliwiających identyfikację osób uprawnionych z papierów wartościowych wskazanych w decyzji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w sprawie objęcia restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją CCP, o której mowa w art. 22 rozporządzenia 2021/23, albo w decyzji w sprawie umorzenia lub konwersji instrumentów właścicielskich oraz instrumentów dłużnych, o której mowa w art. 33 rozporządzenia 2021/23, a także liczby tych papierów wartościowych posiadanych przez te osoby, na dzień umorzenia lub konwersji określony w tej decyzji”;

11) po art. 169b dodaje się art. 169ba w brzmieniu:

„Art. 169ba. 1. W przypadku naruszenia art. 110ec ust. 1 przez osobę inną niż dom maklerski Komisja może, w drodze decyzji:

1) nakazać osobie oferującej podmiotowi innemu niż podmioty wymienione w art. 3 pkt 39b lit. a–m zawarcie umowy pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 110eb ust. 1, zaprzestanie działań skutkujących naruszeniem art. 110ec ust. 1 lub powstrzymanie się od takich działań w przyszłości;

2) nałożyć na osobę oferującą podmiotowi innemu niż podmioty wymienione w art. 3 pkt 39b lit. a–m zawarcie umowy pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 110eb ust. 1, karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej:

a) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej:

– 10% całkowitego rocznego przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym albo

– dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie,

b) w przypadku osoby fizycznej:

– kwoty 2 905 000 zł albo

– dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.

2. Przepisy art. 3h ust. 3–8 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym stosuje się odpowiednio.”;

12) po art. 173d dodaje się art. 173e i art. 173f w brzmieniu:

„Art. 173e. 1. W przypadku naruszenia obowiązku sporządzenia, utrzymywania lub aktualizacji planów naprawy, o którym mowa w art. 9 rozporządzenia 2021/23, lub obowiązku powiadomienia Komisji o wystąpieniu sytuacji, o której mowa w art. 70 ust. 1 rozporządzenia 2021/23, Komisja może, w drodze decyzji:

1) podać do publicznej wiadomości informację wskazującą osobę fizyczną, CCP lub inną osobę prawną odpowiedzialne za naruszenie, a także wskazującą charakter tego naruszenia;

2) nakazać osobie fizycznej, CCP lub innej osobie prawnej odpowiedzialnym za naruszenie zaprzestanie zachowania skutkującego naruszeniem oraz powstrzymanie się od takiego zachowania w przyszłości;

3) tymczasowo zakazać osobie fizycznej odpowiedzialnej za naruszenie pełnienia funkcji członka organu CCP lub funkcji kierowniczych w CCP;

4) nałożyć na osobę fizyczną odpowiedzialną za naruszenie karę pieniężną do wysokości:

a) 22 500 000 zł albo

b) dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie;

5) nałożyć na CCP lub inną osobę prawną odpowiedzialne za naruszenie karę pieniężną do wysokości:

a) 10% przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku takiego sprawozdania – w wysokości do 10% prognozowanego przychodu określonego na podstawie sytuacji ekonomiczno-finansowej tego CCP lub tej innej osoby prawnej, albo

b) dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.

2. W przypadku gdy CCP lub inna osoba prawna, o których mowa w ust. 1 pkt 5, są podmiotami zależnymi, przy obliczaniu przychodu bierze się pod uwagę przychód wynikający ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego jednostki dominującej najwyższego szczebla wykazany w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku takiego sprawozdania – prognozowany przychód określony na podstawie sytuacji ekonomiczno-finansowej tej jednostki dominującej.

3. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 1, Komisja uwzględnia okoliczności, o których mowa w art. 85 rozporządzenia 2021/23.

Art. 173f. W przypadku, o którym mowa w art. 173e ust. 1, Komisja niezwłocznie podaje do publicznej wiadomości, w szczególności przez publikację na swojej stronie internetowej, informację o treści rozstrzygnięcia oraz o rodzaju i charakterze naruszenia, imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub o firmie (nazwie) podmiotu, na który została nałożona sankcja zgodnie z art. 83 rozporządzenia 2021/23.”.

[1] Art. 9 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 40 pkt 1 ustawy z dnia 16 sierpnia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku (Dz.U. poz. 1723). Zmiana weszła w życie 1 października 2023 r.