Wersja obowiązująca od 2023.10.01

Art. 14. [Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej] W ustawie z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 656 i 614) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 82 w ust. 4 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) podmiotu, który otrzymał akcje w wyniku zamiany obligacji kapitałowych na akcje zgodnie z art. 27h ust. 1 pkt 2 lit. b tiret drugie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2022 r. poz. 2244 oraz z 2023 r. poz. 825).”;

2) po art. 247 dodaje się art. 247a–247e w brzmieniu:

„Art. 247a. 1. Zaciągnięcie pożyczki podporządkowanej w celu jej zakwalifikowania do środków własnych jako pozycji środków własnych kategorii 1, kategorii 2 albo kategorii 3 wymaga uchwały zarządu zakładu ubezpieczeń albo zarządu zakładu reasekuracji oraz zgody rady nadzorczej zakładu ubezpieczeń albo zakładu reasekuracji, a w przypadku zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracji wykonującego działalność w formie spółki europejskiej, w której przyjęto system monistyczny – uchwały rady administrującej.

2. Przedmiotem umowy pożyczki podporządkowanej, o której mowa w ust. 1, mogą być środki pieniężne w wysokości nie niższej niż 400 000 zł lub równowartość tej kwoty wyrażona w innej walucie, ustalona przy zastosowaniu średniego kursu tej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w dniu podjęcia uchwały, o której mowa w ust. 1.

Art. 247b. 1. Umowa pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 247a ust. 1, może być zawarta wyłącznie z podmiotami wymienionymi w art. 3 pkt 39b lit. a–m ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

2. W umowie pożyczki podporządkowanej określa się ryzyko związane z możliwością wystąpienia zdarzenia inicjującego, o którym mowa w art. 71 ust. 8 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35, oraz ryzyko wstrzymania wypłaty odsetek albo części odsetek z tytułu tej pożyczki.

3. Udzielającemu pożyczki podporządkowanej nie przysługuje prawo wypowiedzenia umowy pożyczki podporządkowanej ani odstąpienia od takiej umowy.

4. Umowa pożyczki podporządkowanej uprawnia udzielającego pożyczki podporządkowanej do otrzymywania przez czas nieoznaczony odsetek od kwoty udzielonej pożyczki podporządkowanej. Przepisów art. 359 § 21–23, art. 3651 i art. 395 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny nie stosuje się.

5. Wierzytelność wynikająca z umowy pożyczki podporządkowanej może być przedmiotem przeniesienia wyłącznie między podmiotami wymienionymi w art. 3 pkt 39b lit. a–m ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Art. 247c. Zarząd zakładu ubezpieczeń albo zakładu reasekuracji może, w drodze uchwały, wstrzymać wypłatę odsetek albo części odsetek z tytułu pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 247a ust. 1, zaciągniętej w celu zakwalifikowania jej do środków własnych jako pozycji podstawowych środków własnych kategorii 1 zgodnie z art. 71 ust. 1 lit. n oraz ust. 4 lit. b, e i f rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35.

Art. 247d. 1. Jeżeli warunki umowy pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 247a ust. 1, zaciągniętej przez zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji w celu zakwalifikowania jej do środków własnych jako pozycji podstawowych środków własnych kategorii 1 przewidują dokonanie odliczeń obniżających kwotę pożyczki podporządkowanej w całości albo w części w razie wystąpienia zdarzenia inicjującego, o którym mowa w art. 71 ust. 8 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35, wysokość odliczeń obniżających określa uchwała zarządu zakładu ubezpieczeń albo zakładu reasekuracji.

2. Umowa pożyczki podporządkowanej może przewidywać kryteria, po których spełnieniu zakład ubezpieczeń albo zakład reasekuracji będzie uprawniony do podwyższenia kwoty pożyczki podporządkowanej, w przypadku gdy została ona obniżona w wyniku wystąpienia zdarzenia inicjującego, o którym mowa w art. 71 ust. 8 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, kwota pożyczki podporządkowanej nie może być wyższa niż kwota z dnia jej zaciągnięcia.

Art. 247e. Roszczenie o spłatę pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 247a ust. 1, staje się wymagalne z chwilą ogłoszenia upadłości albo otwarcia likwidacji zakładu ubezpieczeń albo zakładu reasekuracji.”;

3) [4] po art. 362 dodaje się art. 362a w brzmieniu:

„Art. 362a. 1. W przypadku naruszenia art. 247b ust. 1 organ nadzoru, zamiast zastosowania środków określonych w art. 362 ust. 1, może, w drodze decyzji:

1) nakazać zakładowi ubezpieczeń lub zakładowi reasekuracji zaprzestanie działań skutkujących naruszeniem lub powstrzymanie się od takich działań w przyszłości;

2) nałożyć na zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji karę pieniężną do wysokości kwoty stanowiącej równowartość 0,5% składki przypisanej brutto wykazanej przez zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji w ostatnim sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, zatwierdzonym przez organ zatwierdzający, a w przypadku gdy zakład nie wykonywał działalności albo uzyskał składkę przypisaną brutto poniżej 20 000 000 zł – do wysokości 100 000 zł, albo dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie;

3) nałożyć na osobę odpowiedzialną za naruszenie, która w tym okresie pełniła obowiązki członka zarządu, karę pieniężną do wysokości 2 905 000 zł albo dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.

2. W przypadku gdy zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się na podstawie przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń – składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez organ zatwierdzający jednostki dominującej.

3. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się do członków rady administrującej w przypadku wykonywania działalności ubezpieczeniowej lub działalności reasekuracyjnej w formie spółki europejskiej, w której przyjęto system monistyczny.

4. Decyzje, o których mowa w ust. 1, są natychmiast wykonalne.

5. Organ nadzoru przekazuje do publicznej wiadomości informacje o treści rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 1, rodzaju i charakterze naruszenia, imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub firmie (nazwie) podmiotu, na który została nałożona sankcja.

6. Informacje, o których mowa w ust. 5, dotyczące imienia i nazwiska osoby, na którą została nałożona sankcja, organ nadzoru udostępnia na stronie internetowej przez okres 5 lat, licząc od dnia ich udostępnienia.”.

[4] Art. 14 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 40 pkt 2 ustawy z dnia 16 sierpnia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku (Dz.U. poz. 1723). Zmiana weszła w życie 1 października 2023 r.

Wersja obowiązująca od 2023.10.01

Art. 14. [Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej] W ustawie z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 656 i 614) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 82 w ust. 4 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) podmiotu, który otrzymał akcje w wyniku zamiany obligacji kapitałowych na akcje zgodnie z art. 27h ust. 1 pkt 2 lit. b tiret drugie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2022 r. poz. 2244 oraz z 2023 r. poz. 825).”;

2) po art. 247 dodaje się art. 247a–247e w brzmieniu:

„Art. 247a. 1. Zaciągnięcie pożyczki podporządkowanej w celu jej zakwalifikowania do środków własnych jako pozycji środków własnych kategorii 1, kategorii 2 albo kategorii 3 wymaga uchwały zarządu zakładu ubezpieczeń albo zarządu zakładu reasekuracji oraz zgody rady nadzorczej zakładu ubezpieczeń albo zakładu reasekuracji, a w przypadku zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracji wykonującego działalność w formie spółki europejskiej, w której przyjęto system monistyczny – uchwały rady administrującej.

2. Przedmiotem umowy pożyczki podporządkowanej, o której mowa w ust. 1, mogą być środki pieniężne w wysokości nie niższej niż 400 000 zł lub równowartość tej kwoty wyrażona w innej walucie, ustalona przy zastosowaniu średniego kursu tej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w dniu podjęcia uchwały, o której mowa w ust. 1.

Art. 247b. 1. Umowa pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 247a ust. 1, może być zawarta wyłącznie z podmiotami wymienionymi w art. 3 pkt 39b lit. a–m ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

2. W umowie pożyczki podporządkowanej określa się ryzyko związane z możliwością wystąpienia zdarzenia inicjującego, o którym mowa w art. 71 ust. 8 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35, oraz ryzyko wstrzymania wypłaty odsetek albo części odsetek z tytułu tej pożyczki.

3. Udzielającemu pożyczki podporządkowanej nie przysługuje prawo wypowiedzenia umowy pożyczki podporządkowanej ani odstąpienia od takiej umowy.

4. Umowa pożyczki podporządkowanej uprawnia udzielającego pożyczki podporządkowanej do otrzymywania przez czas nieoznaczony odsetek od kwoty udzielonej pożyczki podporządkowanej. Przepisów art. 359 § 21–23, art. 3651 i art. 395 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny nie stosuje się.

5. Wierzytelność wynikająca z umowy pożyczki podporządkowanej może być przedmiotem przeniesienia wyłącznie między podmiotami wymienionymi w art. 3 pkt 39b lit. a–m ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Art. 247c. Zarząd zakładu ubezpieczeń albo zakładu reasekuracji może, w drodze uchwały, wstrzymać wypłatę odsetek albo części odsetek z tytułu pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 247a ust. 1, zaciągniętej w celu zakwalifikowania jej do środków własnych jako pozycji podstawowych środków własnych kategorii 1 zgodnie z art. 71 ust. 1 lit. n oraz ust. 4 lit. b, e i f rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35.

Art. 247d. 1. Jeżeli warunki umowy pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 247a ust. 1, zaciągniętej przez zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji w celu zakwalifikowania jej do środków własnych jako pozycji podstawowych środków własnych kategorii 1 przewidują dokonanie odliczeń obniżających kwotę pożyczki podporządkowanej w całości albo w części w razie wystąpienia zdarzenia inicjującego, o którym mowa w art. 71 ust. 8 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35, wysokość odliczeń obniżających określa uchwała zarządu zakładu ubezpieczeń albo zakładu reasekuracji.

2. Umowa pożyczki podporządkowanej może przewidywać kryteria, po których spełnieniu zakład ubezpieczeń albo zakład reasekuracji będzie uprawniony do podwyższenia kwoty pożyczki podporządkowanej, w przypadku gdy została ona obniżona w wyniku wystąpienia zdarzenia inicjującego, o którym mowa w art. 71 ust. 8 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, kwota pożyczki podporządkowanej nie może być wyższa niż kwota z dnia jej zaciągnięcia.

Art. 247e. Roszczenie o spłatę pożyczki podporządkowanej, o której mowa w art. 247a ust. 1, staje się wymagalne z chwilą ogłoszenia upadłości albo otwarcia likwidacji zakładu ubezpieczeń albo zakładu reasekuracji.”;

3) [4] po art. 362 dodaje się art. 362a w brzmieniu:

„Art. 362a. 1. W przypadku naruszenia art. 247b ust. 1 organ nadzoru, zamiast zastosowania środków określonych w art. 362 ust. 1, może, w drodze decyzji:

1) nakazać zakładowi ubezpieczeń lub zakładowi reasekuracji zaprzestanie działań skutkujących naruszeniem lub powstrzymanie się od takich działań w przyszłości;

2) nałożyć na zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji karę pieniężną do wysokości kwoty stanowiącej równowartość 0,5% składki przypisanej brutto wykazanej przez zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji w ostatnim sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, zatwierdzonym przez organ zatwierdzający, a w przypadku gdy zakład nie wykonywał działalności albo uzyskał składkę przypisaną brutto poniżej 20 000 000 zł – do wysokości 100 000 zł, albo dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie;

3) nałożyć na osobę odpowiedzialną za naruszenie, która w tym okresie pełniła obowiązki członka zarządu, karę pieniężną do wysokości 2 905 000 zł albo dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.

2. W przypadku gdy zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się na podstawie przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń – składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez organ zatwierdzający jednostki dominującej.

3. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się do członków rady administrującej w przypadku wykonywania działalności ubezpieczeniowej lub działalności reasekuracyjnej w formie spółki europejskiej, w której przyjęto system monistyczny.

4. Decyzje, o których mowa w ust. 1, są natychmiast wykonalne.

5. Organ nadzoru przekazuje do publicznej wiadomości informacje o treści rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 1, rodzaju i charakterze naruszenia, imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub firmie (nazwie) podmiotu, na który została nałożona sankcja.

6. Informacje, o których mowa w ust. 5, dotyczące imienia i nazwiska osoby, na którą została nałożona sankcja, organ nadzoru udostępnia na stronie internetowej przez okres 5 lat, licząc od dnia ich udostępnienia.”.

[4] Art. 14 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 40 pkt 2 ustawy z dnia 16 sierpnia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku (Dz.U. poz. 1723). Zmiana weszła w życie 1 października 2023 r.