Wersja obowiązująca od 2023.02.09     (Dz.U.2023.265 tekst jednolity)

Art. 4. [Prawo do posiadania i korzystania z przedmiotów kultu i praktyk religijnych] 1. Prawo określone w art. 2 pkt 2 oraz prawo do posiadania i korzystania z przedmiotów potrzebnych do uprawiania kultu i praktyk religijnych przysługują również osobom:

1) pełniącym służbę wojskową lub zasadniczą służbę w obronie cywilnej;

2) przebywającym w zakładach służby zdrowia [1] i opieki społecznej [2] oraz dzieciom i młodzieży na krajowych koloniach i obozach organizowanych przez instytucje państwowe;

3) przebywającym w zakładach karnych, zakładach poprawczych, okręgowych ośrodkach wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, aresztach śledczych oraz schroniskach dla nieletnich.

2. Sposób realizacji uprawnień określonych w ust. 1 regulują odrębne ustawy oraz przepisy wydane na ich podstawie.

[1] Obecnie zakładach leczniczych podmiotów leczniczych, na podstawie art. 40 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 960), która weszła w życie 15 lipca 2016 r.

[2] Obecnie odpowiednich jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, o których mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2021 r. poz. 2268; ost. zm.: Dz.U. z 2023 r., poz. 185), która weszła w życie 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.09.01 do 2023.02.08

Art. 4. [Prawo do posiadania i korzystania z przedmiotów kultu i praktyk religijnych] 1. Prawo określone w art. 2 pkt 2 oraz prawo do posiadania i korzystania z przedmiotów potrzebnych do uprawiania kultu i praktyk religijnych przysługują również osobom:

1) pełniącym służbę wojskową lub zasadniczą służbę w obronie cywilnej;

2) przebywającym w zakładach służby zdrowia [1] i opieki społecznej [2] oraz dzieciom i młodzieży na krajowych koloniach i obozach organizowanych przez instytucje państwowe;

3) [3] przebywającym w zakładach karnych, zakładach poprawczych, okręgowych ośrodkach wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, aresztach śledczych oraz schroniskach dla nieletnich.

2. Sposób realizacji uprawnień określonych w ust. 1 regulują odrębne ustawy oraz przepisy wydane na ich podstawie.

[1] Obecnie zakładach leczniczych podmiotów leczniczych, na podstawie art. 40 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 960), która weszła w życie 15 lipca 2016 r.

[2] Obecnie odpowiednich jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, o których mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2021 r. poz. 2268 i 2270 oraz z 2022 r. poz. 1, 66 i 1079), która weszła w życie z dniem 1 maja 2004 r.

[3] Art. 4 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 365 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich (Dz.U. poz. 1700). Zmiana weszła w życie 1 września 2022 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.07.07 do 2022.08.31     (Dz.U.2022.1435 tekst jednolity)

Art. 4. [Prawo do posiadania i korzystania z przedmiotów kultu i praktyk religijnych] 1. Prawo określone w art. 2 pkt 2 oraz prawo do posiadania i korzystania z przedmiotów potrzebnych do uprawiania kultu i praktyk religijnych przysługują również osobom:

1) pełniącym służbę wojskową lub zasadniczą służbę w obronie cywilnej;

2) przebywającym w zakładach służby zdrowia [1] i opieki społecznej [2] oraz dzieciom i młodzieży na krajowych koloniach i obozach organizowanych przez instytucje państwowe;

3) przebywającym w zakładach karnych, poprawczych i wychowawczych [3] oraz aresztach śledczych, ośrodkach przystosowania społecznego [4] oraz schroniskach dla nieletnich.

2. Sposób realizacji uprawnień określonych w ust. 1 regulują odrębne ustawy oraz przepisy wydane na ich podstawie.

[1] Obecnie zakładach leczniczych podmiotów leczniczych, na podstawie art. 40 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 960), która weszła w życie 15 lipca 2016 r.

[2] Obecnie odpowiednich jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, o których mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2021 r. poz. 2268 i 2270 oraz z 2022 r. poz. 1, 66 i 1079), która weszła w życie z dniem 1 maja 2004 r.

[3] Obecnie odpowiednich ośrodkach, o których mowa w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. z 2018 r. poz. 969), która weszła w życie z dniem 13 maja 1983 r.

[4] Zlikwidowane na podstawie art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 23 lutego 1990 r. o zmianie Kodeksu karnego wykonawczego (Dz.U. poz. 85), która weszła w życie 28 marca 1990 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.06.14 do 2022.07.06     (Dz.U.2017.1153 tekst jednolity)

Art. 4. [Prawo do posiadania i korzystania z przedmiotów kultu i praktyk religijnych] 1. Prawo określone w art. 2 pkt 2 oraz prawo do posiadania i korzystania z przedmiotów potrzebnych do uprawiania kultu i praktyk religijnych przysługują również osobom:

1) pełniącym służbę wojskową lub zasadniczą służbę w obronie cywilnej;

2) przebywającym w zakładach służby zdrowia [1] i opieki społecznej [2] oraz dzieciom i młodzieży na krajowych koloniach i obozach organizowanych przez instytucje państwowe;

3) przebywającym w zakładach karnych, poprawczych i wychowawczych [3] oraz aresztach śledczych, ośrodkach przystosowania społecznego [4] oraz schroniskach dla nieletnich.

2. Sposób realizacji uprawnień określonych w ust. 1 regulują odrębne ustawy oraz przepisy wydane na ich podstawie.

[1] Obecnie zakładach leczniczych podmiotów leczniczych, na podstawie art. 40 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 960), która weszła w życie 15 lipca 2016 r.

[2] Obecnie odpowiednie jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930; ost. zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 777), która weszła w życie 1 maja 2004 r.

[3] Obecnie odpowiednich ośrodkach, o których mowa w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2016 r. poz. 1654; ost. zm.: Dz.U. z 2017 r. poz. 773), która weszła w życie 13 maja 1983 r.

[4] Zlikwidowane na podstawie art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 23 lutego 1990 r. o zmianie Kodeksu karnego wykonawczego (Dz. U. poz. 85), która weszła w życie 28 marca 1990 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.11.28 do 2017.06.13     (Dz.U.2005.231.1965 tekst jednolity)

Art. 4. 1. Prawo określone w art. 2 pkt 2 oraz prawo do posiadania i korzystania z przedmiotów potrzebnych do uprawiania kultu i praktyk religijnych przysługują również osobom:

1) pełniącym służbę wojskową lub zasadniczą służbę w obronie cywilnej;

2) przebywającym w zakładach służby zdrowia [1] i opieki społecznej [2] oraz dzieciom i młodzieży na krajowych koloniach i obozach organizowanych przez instytucje państwowe;

3) przebywającym w zakładach karnych, poprawczych i wychowawczych [3] oraz aresztach śledczych, ośrodkach przystosowania społecznego [4] oraz schroniskach dla nieletnich.

2. Sposób realizacji uprawnień określonych w ust. 1 regulują odrębne ustawy oraz przepisy wydane na ich podstawie.

[1] Obecnie: zakładach opieki zdrowotnej, zgodnie z ustawą z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408; ost. zm.: Dz.U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1420), która weszła w życie 15 stycznia 1992 r.

[2] Obecnie: odpowiednich jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, zgodnie z ustawą z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. Nr 64, poz. 593; ost. zm.: Dz.U. z 2005 r. Nr 180, poz. 1493), która weszła w życie 1 maja 2004 r.

[3] Obecnie: odpowiednich ośrodkach przewidzianych w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109; ost. zm.: Dz.U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1413), która weszła w życie 13 maja 1983 r.

[4] Zlikwidowane na mocy art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 lutego 1990 r. o zmianie Kodeksu karnego wykonawczego (Dz.U. Nr 14, poz. 85), która weszła w życie 27 marca 1990 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2000.04.10 do 2005.11.27     (Dz.U.2000.26.319 tekst jednolity)

Art. 4. 1. Prawo określone w art. 2 pkt 2 oraz prawo do posiadania i korzystania z przedmiotów potrzebnych do uprawiania kultu i praktyk religijnych przysługują również osobom:

1) pełniącym służbę wojskową lub zasadniczą służbę w obronie cywilnej,

2) przebywającym w zakładach służby zdrowia [1] i opieki społecznej [2] oraz dzieciom i młodzieży na krajowych koloniach i obozach organizowanych przez instytucje państwowe,

3) przebywającym w zakładach karnych, poprawczych i wychowawczych oraz aresztach śledczych, ośrodkach przystosowania społecznego [3] oraz schroniskach dla nieletnich.

2. Sposób realizacji uprawnień określonych w ust. 1 regulują odrębne ustawy oraz przepisy wydane na ich podstawie.

[1] Obecnie są to zakłady opieki zdrowotnej zgodnie z ustawą z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, ost. zm. Dz.U. z 2000 r. Nr 12, poz. 136), która weszła w życie 15 stycznia 1992 r.

[2] Obecnie są to zakłady pomocy społecznej zgodnie z ustawą z dnia 29 listopada 1990 r, o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, ost. zm. Dz. U. z 2000 r. Nr 19, poz. 238), która weszła w życie 17 stycznia 1991 r.

[3] Zlikwidowane na mocy art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 lutego 1990 r. o zmianie Kodeksu karnego wykonawczego (Dz. U. Nr 14, poz. 85), która weszła w życie 27 marca 1990 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1989.05.23

Art. 4. 1. Prawo określone w art. 2 pkt 2 oraz prawo do posiadania i korzystania z przedmiotów potrzebnych do uprawiania kultu i praktyk religijnych przysługują również osobom:

1) pełniącym służbę wojskową lub zasadniczą służbą w obronie cywilnej,

2) przebywającym w zakładach służby zdrowia i opieki społecznej oraz dzieciom i młodzieży na krajowych koloniach i obozach organizowanych przez instytucje państwowe,

3) przebywającym w zakładach karnych, poprawczych i wychowawczych oraz aresztach śledczych, ośrodkach przystosowania społecznego oraz schroniskach dla nieletnich.

2. Sposób realizacji uprawnień określonych w ust. 1 regulują odrębne ustawy oraz przepisy wydane na ich podstawie.