Wersja obowiązująca od 2023.01.17     (Dz.U.2023.130 tekst jednolity)

Rozdział 4

Gromadzenie, ochrona i upowszechnianie zasobów sztuki filmowej

Art. 28. [Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii] 1. Działalność w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii prowadzi państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii oraz filmoteki regionalne.

2. Do zadań państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii należy w szczególności:

1) gromadzenie i zabezpieczanie:

a) materiałów negatywowych, kopii wzorcowych oraz innych archiwalnych kopii filmowych filmów polskich,

b) archiwalnych kopii filmowych filmów niebędących filmami polskimi, jeżeli filmy te mają istotne znaczenie dla polskiej kultury, nauki lub życia społecznego;

2) wypracowywanie metodologii archiwizacji filmów polskich i polskiej dokumentacji historyczno-filmowej;

3) gromadzenie i archiwizacja dokumentacji dotyczącej produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;

4) upowszechnianie kultury filmowej, w tym udostępnianie zasobów sztuki filmowej;

5) gromadzenie zbiorów bibliotecznych oraz eksponatów dotyczących historii filmu i kinematografii;

6) prowadzenie katalogu dzieł filmowych;

7) współpraca z krajowymi i zagranicznymi podmiotami;

8) działalność kulturalno-oświatowa oraz wydawnicza.

3. Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii udostępnia Instytutowi zgromadzone materiały filmowe, w tym materiały wyjściowe i promocyjne, w celu wykorzystania ich do działalności określonej w ustawie lub w statucie. Wysokość opłat za udostępnianie materiałów określi minister w drodze zarządzenia.

4. Samorządy lokalne mogą tworzyć filmoteki regionalne w formie samorządowych instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194). Zakres działania filmotek regionalnych określa ust. 2, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa kulturalnego kinematografii w regionie.

5. Do działalności państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii i filmotek regionalnych w zakresie państwowego zasobu archiwalnego, określonej w ust. 2 pkt 1–3, stosuje się ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2020 r. poz. 164).

Wersja obowiązująca od 2023.01.17     (Dz.U.2023.130 tekst jednolity)

Rozdział 4

Gromadzenie, ochrona i upowszechnianie zasobów sztuki filmowej

Art. 28. [Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii] 1. Działalność w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii prowadzi państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii oraz filmoteki regionalne.

2. Do zadań państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii należy w szczególności:

1) gromadzenie i zabezpieczanie:

a) materiałów negatywowych, kopii wzorcowych oraz innych archiwalnych kopii filmowych filmów polskich,

b) archiwalnych kopii filmowych filmów niebędących filmami polskimi, jeżeli filmy te mają istotne znaczenie dla polskiej kultury, nauki lub życia społecznego;

2) wypracowywanie metodologii archiwizacji filmów polskich i polskiej dokumentacji historyczno-filmowej;

3) gromadzenie i archiwizacja dokumentacji dotyczącej produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;

4) upowszechnianie kultury filmowej, w tym udostępnianie zasobów sztuki filmowej;

5) gromadzenie zbiorów bibliotecznych oraz eksponatów dotyczących historii filmu i kinematografii;

6) prowadzenie katalogu dzieł filmowych;

7) współpraca z krajowymi i zagranicznymi podmiotami;

8) działalność kulturalno-oświatowa oraz wydawnicza.

3. Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii udostępnia Instytutowi zgromadzone materiały filmowe, w tym materiały wyjściowe i promocyjne, w celu wykorzystania ich do działalności określonej w ustawie lub w statucie. Wysokość opłat za udostępnianie materiałów określi minister w drodze zarządzenia.

4. Samorządy lokalne mogą tworzyć filmoteki regionalne w formie samorządowych instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194). Zakres działania filmotek regionalnych określa ust. 2, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa kulturalnego kinematografii w regionie.

5. Do działalności państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii i filmotek regionalnych w zakresie państwowego zasobu archiwalnego, określonej w ust. 2 pkt 1–3, stosuje się ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2020 r. poz. 164).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2022.05.19 do 2023.01.16     (Dz.U.2022.1066 tekst jednolity)

Rozdział 4

Gromadzenie, ochrona i upowszechnianie zasobów sztuki filmowej

Art. 28. [Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii] 1. Działalność w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii prowadzi państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii oraz filmoteki regionalne.

2. Do zadań państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii należy w szczególności:

1) gromadzenie i zabezpieczanie:

a) materiałów negatywowych, kopii wzorcowych oraz innych archiwalnych kopii filmowych filmów polskich,

b) archiwalnych kopii filmowych filmów niebędących filmami polskimi, jeżeli filmy te mają istotne znaczenie dla polskiej kultury, nauki lub życia społecznego;

2) wypracowywanie metodologii archiwizacji filmów polskich i polskiej dokumentacji historyczno-filmowej;

3) gromadzenie i archiwizacja dokumentacji dotyczącej produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;

4) upowszechnianie kultury filmowej, w tym udostępnianie zasobów sztuki filmowej;

5) gromadzenie zbiorów bibliotecznych oraz eksponatów dotyczących historii filmu i kinematografii;

6) prowadzenie katalogu dzieł filmowych;

7) współpraca z krajowymi i zagranicznymi podmiotami;

8) działalność kulturalno-oświatowa oraz wydawnicza.

3. Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii udostępnia Instytutowi zgromadzone materiały filmowe, w tym materiały wyjściowe i promocyjne, w celu wykorzystania ich do działalności określonej w ustawie lub w statucie. Wysokość opłat za udostępnianie materiałów określi minister w drodze zarządzenia.

4. Samorządy lokalne mogą tworzyć filmoteki regionalne w formie samorządowych instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194). Zakres działania filmotek regionalnych określa ust. 2, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa kulturalnego kinematografii w regionie.

5. Do działalności państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii i filmotek regionalnych w zakresie państwowego zasobu archiwalnego, określonej w ust. 2 pkt 1–3, stosuje się ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2020 r. poz. 164).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021.02.08 do 2022.05.18     (Dz.U.2021.257 tekst jednolity)

Rozdział 4

Gromadzenie, ochrona i upowszechnianie zasobów sztuki filmowej

Art. 28. [Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii] 1. Działalność w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii prowadzi państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii oraz filmoteki regionalne.

2. Do zadań państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii należy w szczególności:

1) gromadzenie i zabezpieczanie:

a) materiałów negatywowych, kopii wzorcowych oraz innych archiwalnych kopii filmowych filmów polskich,

b) archiwalnych kopii filmowych filmów niebędących filmami polskimi, jeżeli filmy te mają istotne znaczenie dla polskiej kultury, nauki lub życia społecznego;

2) wypracowywanie metodologii archiwizacji filmów polskich i polskiej dokumentacji historyczno-filmowej;

3) gromadzenie i archiwizacja dokumentacji dotyczącej produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;

4) upowszechnianie kultury filmowej, w tym udostępnianie zasobów sztuki filmowej;

5) gromadzenie zbiorów bibliotecznych oraz eksponatów dotyczących historii filmu i kinematografii;

6) prowadzenie katalogu dzieł filmowych;

7) współpraca z krajowymi i zagranicznymi podmiotami;

8) działalność kulturalno-oświatowa oraz wydawnicza.

3. Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii udostępnia Instytutowi zgromadzone materiały filmowe, w tym materiały wyjściowe i promocyjne, w celu wykorzystania ich do działalności określonej w ustawie lub w statucie. Wysokość opłat za udostępnianie materiałów określi minister w drodze zarządzenia.

4. Samorządy lokalne mogą tworzyć filmoteki regionalne w formie samorządowych instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194). Zakres działania filmotek regionalnych określa ust. 2, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa kulturalnego kinematografii w regionie.

5. Do działalności państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii i filmotek regionalnych w zakresie państwowego zasobu archiwalnego, określonej w ust. 2 pkt 1–3, stosuje się ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2020 r. poz. 164).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019.11.13 do 2021.02.07     (Dz.U.2019.2199 tekst jednolity)

Rozdział 4

Gromadzenie, ochrona i upowszechnianie zasobów sztuki filmowej

Art. 28. [Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii ] 1. Działalność w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii prowadzi państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii oraz filmoteki regionalne.

2. Do zadań państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii należy w szczególności:

1) gromadzenie i zabezpieczanie:

a) materiałów negatywowych, kopii wzorcowych oraz innych archiwalnych kopii filmowych filmów polskich,

b) archiwalnych kopii filmowych filmów niebędących filmami polskimi, jeżeli filmy te mają istotne znaczenie dla polskiej kultury, nauki lub życia społecznego;

2) wypracowywanie metodologii archiwizacji filmów polskich i polskiej dokumentacji historyczno-filmowej;

3) gromadzenie i archiwizacja dokumentacji dotyczącej produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;

4) upowszechnianie kultury filmowej, w tym udostępnianie zasobów sztuki filmowej;

5) gromadzenie zbiorów bibliotecznych oraz eksponatów dotyczących historii filmu i kinematografii;

6) prowadzenie katalogu dzieł filmowych;

7) współpraca z krajowymi i zagranicznymi podmiotami;

8) działalność kulturalno-oświatowa oraz wydawnicza.

3. Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii udostępnia Instytutowi zgromadzone materiały filmowe, w tym materiały wyjściowe i promocyjne, w celu wykorzystania ich do działalności określonej w ustawie lub w statucie. Wysokość opłat za udostępnianie materiałów określi minister w drodze zarządzenia.

4. Samorządy lokalne mogą tworzyć filmoteki regionalne w formie samorządowych instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1983 oraz z 2019 r. poz. 115, 730 i 1696). Zakres działania filmotek regionalnych określa ust. 2, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa kulturalnego kinematografii w regionie.

5. Do działalności państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii i filmotek regionalnych w zakresie państwowego zasobu archiwalnego, określonej w ust. 2 pkt 1–3, stosuje się ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2019 r. poz. 553 i 730).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018.03.22 do 2019.11.12     (Dz.U.2018.597 tekst jednolity)

Rozdział 4

Gromadzenie, ochrona i upowszechnianie zasobów sztuki filmowej

Art. 28. [Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii ] 1. Działalność w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii prowadzi państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii oraz filmoteki regionalne.

2. Do zadań państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii należy w szczególności:

1) gromadzenie i zabezpieczanie:

a) materiałów negatywowych, kopii wzorcowych oraz innych archiwalnych kopii filmowych filmów polskich,

b) archiwalnych kopii filmowych filmów niebędących filmami polskimi, jeżeli filmy te mają istotne znaczenie dla polskiej kultury, nauki lub życia społecznego;

2) wypracowywanie metodologii archiwizacji filmów polskich i polskiej dokumentacji historyczno-filmowej;

3) gromadzenie i archiwizacja dokumentacji dotyczącej produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;

4) upowszechnianie kultury filmowej, w tym udostępnianie zasobów sztuki filmowej;

5) gromadzenie zbiorów bibliotecznych oraz eksponatów dotyczących historii filmu i kinematografii;

6) prowadzenie katalogu dzieł filmowych;

7) współpraca z krajowymi i zagranicznymi podmiotami;

8) działalność kulturalno-oświatowa oraz wydawnicza.

3. Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii udostępnia Instytutowi zgromadzone materiały filmowe, w tym materiały wyjściowe i promocyjne, w celu wykorzystania ich do działalności określonej w ustawie lub w statucie. Wysokość opłat za udostępnianie materiałów określi minister w drodze zarządzenia.

4. Samorządy lokalne mogą tworzyć filmoteki regionalne w formie samorządowych instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 862 oraz z 2018 r. poz. 152). Zakres działania filmotek regionalnych określa ust. 2, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa kulturalnego kinematografii w regionie.

5. Do działalności państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii i filmotek regionalnych w zakresie państwowego zasobu archiwalnego, określonej w ust. 2 pkt 1–3, stosuje się ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2018 r. poz. 217, 357 i 398).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.06.01 do 2018.03.21

Rozdział 4

Gromadzenie, ochrona i upowszechnianie zasobów sztuki filmowej

Art. 28. [Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii ] 1. Działalność w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii prowadzi państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii [1] oraz filmoteki regionalne.

2. Do zadań państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii [2] należy w szczególności:

1) gromadzenie i zabezpieczanie:

a) materiałów negatywowych, kopii wzorcowych oraz innych archiwalnych kopii filmowych filmów polskich,

b) archiwalnych kopii filmowych filmów niebędących filmami polskimi, jeżeli filmy te mają istotne znaczenie dla polskiej kultury, nauki lub życia społecznego;

2) wypracowywanie metodologii archiwizacji filmów polskich i polskiej dokumentacji historyczno-filmowej;

3) gromadzenie i archiwizacja dokumentacji dotyczącej produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;

4) upowszechnianie kultury filmowej, w tym udostępnianie zasobów sztuki filmowej;

5) gromadzenie zbiorów bibliotecznych oraz eksponatów dotyczących historii filmu i kinematografii;

6) prowadzenie katalogu dzieł filmowych;

7) współpraca z krajowymi i zagranicznymi podmiotami;

8) działalność kulturalno-oświatowa oraz wydawnicza.

3. Państwowa instytucja kultury wyspecjalizowana w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii [3] udostępnia Instytutowi zgromadzone materiały filmowe, w tym materiały wyjściowe i promocyjne, w celu wykorzystania ich do działalności określonej w ustawie lub w statucie. Wysokość opłat za udostępnianie materiałów określi minister w drodze zarządzenia.

4. Samorządy lokalne mogą tworzyć filmoteki regionalne w formie samorządowych instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406, z 2014 r. poz. 423 oraz z 2015 r. poz. 337 i 1505). Zakres działania filmotek regionalnych określa ust. 2, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa kulturalnego kinematografii w regionie.

5. Do działalności państwowej instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii [4] i filmotek regionalnych w zakresie państwowego zasobu archiwalnego, określonej w ust. 2 pkt 1–3, stosuje się ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2015 r. poz. 1446 oraz z 2016 r. poz. 352).

[1] Art. 28 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o kinematografii oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 961). Zmiana weszła w życie 1 czerwca 2017 r.

[2] Art. 28 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o kinematografii oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 961). Zmiana weszła w życie 1 czerwca 2017 r.

[3] Art. 28 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o kinematografii oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 961). Zmiana weszła w życie 1 czerwca 2017 r.

[4] Art. 28 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o kinematografii oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 961). Zmiana weszła w życie 1 czerwca 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.04.01 do 2017.05.31     (Dz.U.2016.438 tekst jednolity)

Rozdział 4

Gromadzenie, ochrona i upowszechnianie zasobów sztuki filmowej

Art. 28. [Filmoteka Narodowa] 1. Działalność w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii prowadzi Filmoteka Narodowa oraz filmoteki regionalne.

2. Do zadań Filmoteki Narodowej należy w szczególności:

1) gromadzenie i zabezpieczanie:

a) materiałów negatywowych, kopii wzorcowych oraz innych archiwalnych kopii filmowych filmów polskich,

b) archiwalnych kopii filmowych filmów niebędących filmami polskimi, jeżeli filmy te mają istotne znaczenie dla polskiej kultury, nauki lub życia społecznego;

2) wypracowywanie metodologii archiwizacji filmów polskich i polskiej dokumentacji historyczno-filmowej;

3) gromadzenie i archiwizacja dokumentacji dotyczącej produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;

4) upowszechnianie kultury filmowej, w tym udostępnianie zasobów sztuki filmowej;

5) gromadzenie zbiorów bibliotecznych oraz eksponatów dotyczących historii filmu i kinematografii;

6) prowadzenie katalogu dzieł filmowych;

7) współpraca z krajowymi i zagranicznymi podmiotami;

8) działalność kulturalno-oświatowa oraz wydawnicza.

3. Filmoteka Narodowa udostępnia Instytutowi zgromadzone materiały filmowe, w tym materiały wyjściowe i promocyjne, w celu wykorzystania ich do działalności określonej w ustawie lub w statucie. Wysokość opłat za udostępnianie materiałów określi minister w drodze zarządzenia.

4. Samorządy lokalne mogą tworzyć filmoteki regionalne w formie samorządowych instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406, z 2014 r. poz. 423 oraz z 2015 r. poz. 337 i 1505). Zakres działania filmotek regionalnych określa ust. 2, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa kulturalnego kinematografii w regionie.

5. Do działalności Filmoteki Narodowej i filmotek regionalnych w zakresie państwowego zasobu archiwalnego, określonej w ust. 2 pkt 1–3, stosuje się ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2015 r. poz. 1446 oraz z 2016 r. poz. 352).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015.09.16 do 2016.03.31     (Dz.U.2015.1403 tekst jednolity)

Rozdział 4

Gromadzenie, ochrona i upowszechnianie zasobów sztuki filmowej

Art. 28. [Filmoteka Narodowa] 1. Działalność w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii prowadzi Filmoteka Narodowa oraz filmoteki regionalne.

2. Do zadań Filmoteki Narodowej należy w szczególności:

1) gromadzenie i zabezpieczanie:

a) materiałów negatywowych, kopii wzorcowych oraz innych archiwalnych kopii filmowych filmów polskich,

b) archiwalnych kopii filmowych filmów niebędących filmami polskimi, jeżeli filmy te mają istotne znaczenie dla polskiej kultury, nauki lub życia społecznego;

2) wypracowywanie metodologii archiwizacji filmów polskich i polskiej dokumentacji historyczno-filmowej;

3) gromadzenie i archiwizacja dokumentacji dotyczącej produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;

4) upowszechnianie kultury filmowej, w tym udostępnianie zasobów sztuki filmowej;

5) gromadzenie zbiorów bibliotecznych oraz eksponatów dotyczących historii filmu i kinematografii;

6) prowadzenie katalogu dzieł filmowych;

7) współpraca z krajowymi i zagranicznymi podmiotami;

8) działalność kulturalno-oświatowa oraz wydawnicza.

3. Filmoteka Narodowa udostępnia Instytutowi zgromadzone materiały filmowe, w tym materiały wyjściowe i promocyjne, w celu wykorzystania ich do działalności określonej w ustawie lub w statucie. Wysokość opłat za udostępnianie materiałów określi minister w drodze zarządzenia.

4. Samorządy lokalne mogą tworzyć filmoteki regionalne w formie samorządowych instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406, z 2014 r. poz. 423 oraz z 2015 r. poz. 337). Zakres działania filmotek regionalnych określa ust. 2, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa kulturalnego kinematografii w regionie.

5. Do działalności Filmoteki Narodowej i filmotek regionalnych w zakresie państwowego zasobu archiwalnego, określonej w ust. 2 pkt 1–3, stosuje się ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2011 r. Nr 123, poz. 698, z późn. zm.).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.08.19 do 2015.09.15

Rozdział 4

Gromadzenie, ochrona i upowszechnianie zasobów sztuki filmowej

Art. 28. 1. Działalność w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii prowadzi Filmoteka Narodowa oraz filmoteki regionalne.

2. Do zadań Filmoteki Narodowej należy w szczególności:

1) gromadzenie i zabezpieczanie:

a) materiałów negatywowych, kopii wzorcowych oraz innych archiwalnych kopii filmowych filmów polskich,

b) archiwalnych kopii filmowych filmów niebędących filmami polskimi, jeżeli filmy te mają istotne znaczenie dla polskiej kultury, nauki lub życia społecznego;

2) wypracowywanie metodologii archiwizacji filmów polskich i polskiej dokumentacji historyczno-filmowej;

3) gromadzenie i archiwizacja dokumentacji dotyczącej produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;

4) upowszechnianie kultury filmowej, w tym udostępnianie zasobów sztuki filmowej;

5) gromadzenie zbiorów bibliotecznych oraz eksponatów dotyczących historii filmu i kinematografii;

6) prowadzenie katalogu dzieł filmowych;

7) współpraca z krajowymi i zagranicznymi podmiotami;

8) działalność kulturalno-oświatowa oraz wydawnicza.

3. Filmoteka Narodowa udostępnia Instytutowi zgromadzone materiały filmowe, w tym materiały wyjściowe i promocyjne, w celu wykorzystania ich do działalności określonej w ustawie lub w statucie. Wysokość opłat za udostępnianie materiałów określi minister w drodze zarządzenia.

4. Samorządy lokalne mogą tworzyć filmoteki regionalne w formie samorządowych instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123, z późn. zm.1)). Zakres działania filmotek regionalnych określa ust. 2, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa kulturalnego kinematografii w regionie.

5. Do działalności Filmoteki Narodowej i filmotek regionalnych w zakresie państwowego zasobu archiwalnego, określonej w ust. 2 pkt 1–3, stosuje się ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1396, z późn. zm.2)).