Wersja obowiązująca od 2022-08-18 do 2029-12-14 (Dz.U.2022.1736 tekst jednolity)

§ 2. [Czynności wykonywane przez wojewódzkiego inspektora w wyniku urzędowej kontroli] Wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa, zwany dalej „wojewódzkim inspektorem”, w przypadku stwierdzenia w wyniku urzędowej kontroli występowania lub objawów występowania pchełki wyznacza:

1) strefę porażenia obejmującą zasięgiem co najmniej:

a) grunty przeznaczone pod uprawę lub na których prowadzi się jednolitą uprawę roślin w sposób zapewniający jednorodny stan fitosanitarny gruntu, lub na których składuje się rośliny, zwane dalej „polami”, na których stwierdzono występowanie lub objawy występowania pchełki,

b) pola, na których były lub są uprawiane rośliny porażone przez pchełkę,

2) strefę bezpieczeństwa wokół strefy porażenia, której granica przebiega w odległości co najmniej 500 m od granicy strefy porażenia, przy czym, jeżeli część pola znajduje się w odległości nie większej niż 500 m od granicy strefy porażenia, do strefy bezpieczeństwa włącza się całe takie pole

– mając w szczególności na uwadze biologię pchełki, stopień porażenia roślin przez pchełkę, rozmieszczenie roślin żywicielskich, zadomowienie się pchełki na danym obszarze, możliwości rozprzestrzenienia się pchełki poza obszar, na którym zostało stwierdzone jej występowanie, a także ukształtowanie terenu, występowanie naturalnych granic gruntów oraz możliwość stworzenia sztucznych granic między polem porażonym i sąsiadującymi polami.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-11-15 do 2022-08-17

§ 2. [Czynności wykonywane przez wojewódzkiego inspektora w wyniku urzędowej kontroli] Wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa, zwany dalej „wojewódzkim inspektorem”, w przypadku stwierdzenia w wyniku urzędowej kontroli występowania lub objawów występowania pchełki wyznacza: [2]

1) strefę porażenia obejmującą zasięgiem co najmniej:

a) [3] grunty przeznaczone pod uprawę lub na których prowadzi się jednolitą uprawę roślin w sposób zapewniający jednorodny stan fitosanitarny gruntu, lub na których składuje się rośliny, zwane dalej „polami”, na których stwierdzono występowanie lub objawy występowania pchełki,

b) pola, na których były lub są uprawiane rośliny porażone przez pchełkę,

2) strefę bezpieczeństwa wokół strefy porażenia, której granica przebiega w odległości co najmniej 500 m od granicy strefy porażenia, przy czym, jeżeli część pola znajduje się w odległości nie większej niż 500 m od granicy strefy porażenia, do strefy bezpieczeństwa włącza się całe takie pole

– mając w szczególności na uwadze biologię pchełki, stopień porażenia roślin przez pchełkę, rozmieszczenie roślin żywicielskich, zadomowienie się pchełki na danym obszarze, możliwości rozprzestrzenienia się pchełki poza obszar, na którym zostało stwierdzone jej występowanie, a także ukształtowanie terenu, występowanie naturalnych granic gruntów oraz możliwość stworzenia sztucznych granic między polem porażonym i sąsiadującymi polami.

[2] § 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 października 2018 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się organizmów Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix papa sp. n., Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner) (Dz.U. poz. 2083). Zmiana weszła w życie 15 listopada 2018 r.

[3] § 2 pkt 1 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 października 2018 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się organizmów Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix papa sp. n., Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner) (Dz.U. poz. 2083). Zmiana weszła w życie 15 listopada 2018 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-02-22 do 2018-11-14

§ 2. [Czynności wykonywane przez wojewódzkiego inspektora w wyniku urzędowej kontroli] Wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa, zwany dalej „wojewódzkim inspektorem”, w przypadku stwierdzenia w wyniku urzędowej kontroli występowania pchełki wyznacza:

1) strefę porażenia obejmującą zasięgiem co najmniej:

a) grunty przeznaczone pod uprawę lub na których prowadzi się jednolitą uprawę roślin w sposób zapewniający jednorodny stan fitosanitarny gruntu, lub na których składuje się rośliny, zwane dalej „polami”, na których stwierdzono występowanie pchełki,

b) pola, na których były lub są uprawiane rośliny porażone przez pchełkę,

2) [3] strefę bezpieczeństwa wokół strefy porażenia, której granica przebiega w odległości co najmniej 500 m od granicy strefy porażenia, przy czym, jeżeli część pola znajduje się w odległości nie większej niż 500 m od granicy strefy porażenia, do strefy bezpieczeństwa włącza się całe takie pole

– mając w szczególności na uwadze biologię pchełki, stopień porażenia roślin przez pchełkę, rozmieszczenie roślin żywicielskich, zadomowienie się pchełki na danym obszarze, możliwości rozprzestrzenienia się pchełki poza obszar, na którym zostało stwierdzone jej występowanie, a także ukształtowanie terenu, występowanie naturalnych granic gruntów oraz możliwość stworzenia sztucznych granic między polem porażonym i sąsiadującymi polami.

[3] § 2 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 stycznia 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się organizmów Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner) (Dz.U. poz. 227). Zmiana weszła w życie 22 lutego 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-02-05 do 2017-02-21

§ 2. [Czynności wykonywane przez wojewódzkiego inspektora w wyniku urzędowej kontroli] Wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa, zwany dalej „wojewódzkim inspektorem”, w przypadku stwierdzenia w wyniku urzędowej kontroli występowania pchełki wyznacza:

1) strefę porażenia obejmującą zasięgiem co najmniej:

a) grunty przeznaczone pod uprawę lub na których prowadzi się jednolitą uprawę roślin w sposób zapewniający jednorodny stan fitosanitarny gruntu, lub na których składuje się rośliny, zwane dalej „polami”, na których stwierdzono występowanie pchełki,

b) pola, na których były lub są uprawiane rośliny porażone przez pchełkę,

2) strefę bezpieczeństwa wokół strefy porażenia, której granica przebiega w odległości co najmniej 100 m od granicy strefy porażenia, przy czym jeżeli część pola znajduje się w odległości nie większej niż 100 m od granicy strefy porażenia, do strefy bezpieczeństwa włącza się całe takie pole

– mając w szczególności na uwadze biologię pchełki, stopień porażenia roślin przez pchełkę, rozmieszczenie roślin żywicielskich, zadomowienie się pchełki na danym obszarze, możliwości rozprzestrzenienia się pchełki poza obszar, na którym zostało stwierdzone jej występowanie, a także ukształtowanie terenu, występowanie naturalnych granic gruntów oraz możliwość stworzenia sztucznych granic między polem porażonym i sąsiadującymi polami.