Wersja obowiązująca od 2022-08-17 (Dz.U.2022.1722 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja obowiązująca od 2022-08-17 (Dz.U.2022.1722 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-05-05 do 2022-08-16 (Dz.U.2020.805 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-02-25 do 2020-05-04 (Dz.U.2019.361 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-07-24 do 2019-02-24 (Dz.U.2017.1414 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-05-09 do 2017-07-23 (Dz.U.2016.639 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-10-02 do 2016-05-08 (Dz.U.2015.1531 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-11-20 do 2015-10-01
(uchylony).
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-11-29 do 2005-06-15 (Dz.U.2004.253.2531 tekst jednolity)
1. Za używanie odbiorników radiofonicznych oraz telewizyjnych pobiera się opłaty abonamentowe.
2. Domniemywa się, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika.
3. [4] Krajowa Rada określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty abonamentowej za używanie odbiornika radiofonicznego oraz opłaty abonamentowej za używanie odbiornika telewizyjnego albo odbiornika radiofonicznego i telewizyjnego, sposób i tryb wnoszenia tych opłat, a także może określić przypadki, w których umarza lub rozkłada na raty zaległości w płatności opłat abonamentowych. Krajowa Rada może, ze względów społecznych, przyznać niektórym kategoriom osób zniżki lub zwolnienia od opłat abonamentowych.
4. Opłatę abonamentową uiszcza się za każdy odbiornik radiofoniczny i telewizyjny, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. Niezależnie od liczby odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych używanych przez:
1) osoby fizyczne w tym samym gospodarstwie domowym lub w samochodzie stanowiącym ich własność,
2) publiczne zakłady opieki zdrowotnej, sanatoria, żłobki, publiczne jednostki organizacyjne systemu oświaty, państwowe szkoły wyższe i domy pomocy społecznej – w tym samym budynku, zespole budynków lub w samochodach będących w używaniu tych instytucji
– uiszcza się tylko jedną z opłat, o której mowa w ust. 3.
6. Przepisy ust. 3–5 nie naruszają uprawnień w zakresie zwolnień od opłat abonamentowych wynikających z odrębnych ustaw.
[4] Utraci moc 30 września 2005 r. na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 września 2004 r. sygn. akt K 2/03 (Dz.U. Nr 204, poz. 2092).
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-09-20 do 2004-11-28 (Dz.U.2001.101.1114 tekst jednolity)
1. Za używanie odbiorników radiofonicznych oraz telewizyjnych pobiera się opłaty abonamentowe.
2. Domniemywa się, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika.
3. Krajowa Rada określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty abonamentowej za używanie odbiornika radiofonicznego oraz opłaty abonamentowej za używanie odbiornika telewizyjnego albo odbiornika radiofonicznego i telewizyjnego, sposób i tryb wnoszenia tych opłat, a także może określić przypadki, w których umarza lub rozkłada na raty zaległości w płatności opłat abonamentowych. Krajowa Rada może, ze względów społecznych, przyznać niektórym kategoriom osób zniżki lub zwolnienia od opłat abonamentowych.
4. Opłatę abonamentową uiszcza się za każdy odbiornik radiofoniczny i telewizyjny, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. Niezależnie od liczby odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych używanych przez:
1) osoby fizyczne w tym samym gospodarstwie domowym lub w samochodzie stanowiącym ich własność,
2) publiczne zakłady opieki zdrowotnej, sanatoria, żłobki, publiczne jednostki organizacyjne systemu oświaty, państwowe szkoły wyższe i domy pomocy społecznej – w tym samym budynku, zespole budynków lub w samochodach będących w używaniu tych instytucji
– uiszcza się tylko jedną z opłat, o której mowa w ust. 3.
6. Przepisy ust. 3–5 nie naruszają uprawnień w zakresie zwolnień od opłat abonamentowych wynikających z odrębnych ustaw.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1993-02-28
1. Za używanie odbiorników radiofonicznych oraz telewizyjnych pobiera się opłaty abonamentowe.
2. Domniemywa się, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika.
3. Krajowa Rada określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty abonamentowej za używanie odbiornika radiofonicznego oraz opłaty abonamentowej za używanie odbiornika telewizyjnego albo odbiornika radiofonicznego i telewizyjnego, a także sposób i tryb wnoszenia tych opłat. Krajowa Rada może, że względów społecznych, przyznać niektórym kategoriom osób zniżki lub zwolnienia od opłat abonamentowych.
4. Opłatę abonamentową uiszcza się za każdy odbiornik radiofoniczny i telewizyjny, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. Niezależnie od liczby odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych używanych przez:
1) osoby fizyczne w tym samym gospodarstwie domowym lub w samochodzie stanowiącym ich własność,
2) publiczne zakłady opieki zdrowotnej, sanatoria, żłobki, publiczne jednostki organizacyjne systemu oświaty, państwowe szkoły wyższe i domy pomocy społecznej – w tym samym budynku, zespole budynków lub w samochodach będących w używaniu tych instytucji
– uiszcza się tylko jedną z opłat, o której mowa w ust. 3.
6. Przepisy ust. 3–5 nie naruszają uprawnień w zakresie zwolnień od opłat abonamentowych wynikających z odrębnych ustaw.