§ 3. [Forma prawna zatrudnienia praktykanta oraz czas trwania praktyki] 1. Technik farmaceutyczny, zwany dalej „praktykantem”, odbywa praktykę na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub na czas określony w celu odbycia praktyki.

2. Czas trwania praktyki określony w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, zwanej dalej „ustawą”, ulega przedłużeniu w przypadku:

1) pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy;

2) nieprzerwanej niezdolności do pracy, o której mowa w art. 92 § 1 Kodeksu pracy, przez okres dłuższy niż 14 dni;

3) urlopu macierzyńskiego;

4) powołania po zakończeniu nauki do odbycia przeszkolenia wojskowego;

5) urlopu wychowawczego, nie dłużej jednak niż o rok;

6) urlopu bezpłatnego, nie dłużej jednak niż o 3 miesiące;

7) niezrealizowania programu praktyki w związku z ciążą odbywającej praktykę lub sprawowania opieki nad dzieckiem do lat 4.

3. Przedłużenie czasu trwania praktyki, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, obejmuje okres do pełnego wymiaru czasu pracy.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2–7, przedłużenie czasu trwania praktyki następuje na okres realizacji tej jej części, która nie została zrealizowana w czasie, o którym mowa w art. 91 ust. 1 ustawy.

5. Okres odbywania stażu lub przygotowania zawodowego przez technika farmaceutycznego, który otrzymał skierowanie starosty na podstawie art. 53 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 690, 830, 1079, 1383 i 1561), może być wliczony do okresu praktyki.

§ 3. [Forma prawna zatrudnienia praktykanta oraz czas trwania praktyki] 1. [1] Technik farmaceutyczny, zwany dalej „praktykantem”, odbywa praktykę na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub na czas określony w celu odbycia praktyki.

2. Czas trwania praktyki określony w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, zwanej dalej „ustawą”, ulega przedłużeniu w przypadku:

1) pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy,

2) nieprzerwanej niezdolności do pracy, o której mowa w art. 92 § 1 Kodeksu pracy, przez okres dłuższy niż 14 dni,

3) urlopu macierzyńskiego,

4) powołania po zakończeniu nauki do odbycia przeszkolenia wojskowego,

5) urlopu wychowawczego, nie dłużej jednak niż o rok,

6) urlopu bezpłatnego, nie dłużej jednak niż o 3 miesiące,

7) niezrealizowania programu praktyki w związku z ciążą odbywającej praktykę lub sprawowania opieki nad dzieckiem do lat 4.

3. Przedłużenie czasu trwania praktyki, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, obejmuje okres do pełnego wymiaru czasu pracy.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2–7, przedłużenie czasu trwania praktyki następuje na okres realizacji tej jej części, która nie została zrealizowana w czasie, o którym mowa w art. 91 ust. 1 ustawy.

5. [2]  Okres odbywania stażu lub przygotowania zawodowego przez technika farmaceutycznego, który otrzymał skierowanie starosty na podstawie art. 53 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 94, poz. 788), może być wliczony do okresu praktyki.

§ 3. 1. Technik farmaceutyczny, zwany dalej „praktykantem”, odbywa praktykę na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub na czas określony w celu odbycia praktyki. Umowa jest zawierana z pracodawcą, u którego odbywana jest praktyka.

2. Czas trwania praktyki określony w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, zwanej dalej „ustawą”, ulega przedłużeniu w przypadku:

1) pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy,

2) nieprzerwanej niezdolności do pracy, o której mowa w art. 92 § 1 Kodeksu pracy, przez okres dłuższy niż 14 dni,

3) urlopu macierzyńskiego,

4) powołania po zakończeniu nauki do odbycia przeszkolenia wojskowego,

5) urlopu wychowawczego, nie dłużej jednak niż o rok,

6) urlopu bezpłatnego, nie dłużej jednak niż o 3 miesiące,

7) niezrealizowania programu praktyki w związku z ciążą odbywającej praktykę lub sprawowania opieki nad dzieckiem do lat 4.

3. Przedłużenie czasu trwania praktyki, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, obejmuje okres do pełnego wymiaru czasu pracy.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2–7, przedłużenie czasu trwania praktyki następuje na okres realizacji tej jej części, która nie została zrealizowana w czasie, o którym mowa w art. 91 ust. 1 ustawy.