Wersja obowiązująca od 2022-05-25 (Dz.U.2022.1105 tekst jednolity)

Rozdział 6

Aktywizacja zawodowa repatriantów

Art. 23. [Zapewnienie aktywizacji zawodowej repatriantowi] 1. Repatriantowi, który nie ma możliwości samodzielnego podjęcia pracy, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania repatrianta może zapewnić aktywizację zawodową przez:

1) zwrot części kosztów poniesionych przez repatrianta na podnoszenie kwalifikacji zawodowych;

2) zwrot części kosztów poniesionych przez pracodawcę na:

a) utworzenie stanowiska pracy,

b) przeszkolenie repatrianta,

c) wynagrodzenie, nagrody i składki na ubezpieczenia społeczne.

2. Zwrotu kosztów poniesionych na aktywizację zawodową prowadzoną w formach, o których mowa w ust. 1, można dokonywać w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego.

3. Każda z form aktywizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, może być zastosowana jeden raz.

4. Łączna kwota zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na aktywizację zawodową we wszystkich formach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć dwunastokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień zawarcia pierwszej z umów, o których mowa w art. 27 ust. 1.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-08-06 do 2022-05-24 (Dz.U.2019.1472 tekst jednolity)

Rozdział 6

Aktywizacja zawodowa repatriantów

Art. 23. [Zapewnienie aktywizacji zawodowej repatriantowi] 1. Repatriantowi, który nie ma możliwości samodzielnego podjęcia pracy, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania repatrianta może zapewnić aktywizację zawodową przez:

1) zwrot części kosztów poniesionych przez repatrianta na podnoszenie kwalifikacji zawodowych;

2) zwrot części kosztów poniesionych przez pracodawcę na:

a) utworzenie stanowiska pracy,

b) przeszkolenie repatrianta,

c) wynagrodzenie, nagrody i składki na ubezpieczenia społeczne.

2. Zwrotu kosztów poniesionych na aktywizację zawodową prowadzoną w formach, o których mowa w ust. 1, można dokonywać w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego.

3. Każda z form aktywizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, może być zastosowana jeden raz.

4. Łączna kwota zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na aktywizację zawodową we wszystkich formach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć dwunastokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień zawarcia pierwszej z umów, o których mowa w art. 27 ust. 1.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-03-23 do 2019-08-05 (Dz.U.2018.609 tekst jednolity)

Rozdział 6

Aktywizacja zawodowa repatriantów

Art. 23. [Zapewnienie aktywizacji zawodowej repatriantowi ] 1. Repatriantowi, który nie ma możliwości samodzielnego podjęcia pracy, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania repatrianta może zapewnić aktywizację zawodową przez:

1) zwrot części kosztów poniesionych przez repatrianta na podnoszenie kwalifikacji zawodowych;

2) zwrot części kosztów poniesionych przez pracodawcę na:

a) utworzenie stanowiska pracy,

b) przeszkolenie repatrianta,

c) wynagrodzenie, nagrody i składki na ubezpieczenia społeczne.

2. Zwrotu kosztów poniesionych na aktywizację zawodową prowadzoną w formach, o których mowa w ust. 1, można dokonywać w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego.

3. Każda z form aktywizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, może być zastosowana jeden raz.

4. Łączna kwota zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na aktywizację zawodową we wszystkich formach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć dwunastokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień zawarcia pierwszej z umów, o których mowa w art. 27 ust. 1.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-10-14 do 2018-03-22 (Dz.U.2014.1392 tekst jednolity)

Rozdział 6

Aktywizacja zawodowa repatriantów

Art. 23. [Zapewnienie aktywizacji zawodowej repatriantowi] 1. Repatriantowi, który nie ma możliwości samodzielnego podjęcia pracy, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania repatrianta może zapewnić aktywizację zawodową przez:

1) zwrot części kosztów poniesionych przez repatrianta na podnoszenie kwalifikacji zawodowych;

2) zwrot części kosztów poniesionych przez pracodawcę na:

a) utworzenie stanowiska pracy,

b) przeszkolenie repatrianta,

c) wynagrodzenie, nagrody i składki na ubezpieczenia społeczne.

2. Zwrotu kosztów poniesionych na aktywizację zawodową prowadzoną w formach, o których mowa w ust. 1, można dokonywać w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego.

3. Każda z form aktywizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, może być zastosowana jeden raz.

4. Łączna kwota zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na aktywizację zawodową we wszystkich formach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć dwunastokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień zawarcia pierwszej z umów, o których mowa w art. 27 ust. 1.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-04-02 do 2014-10-13 (Dz.U.2004.53.532 tekst jednolity)

Rozdział 6

Aktywizacja zawodowa repatriantów

Art. 23. 1. Repatriantowi, który nie ma możliwości samodzielnego podjęcia pracy, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania repatrianta może zapewnić aktywizację zawodową przez:

1) zwrot części kosztów poniesionych przez repatrianta na podnoszenie kwalifikacji zawodowych;

2) zwrot części kosztów poniesionych przez pracodawcę na:

a) utworzenie stanowiska pracy,

b) przeszkolenie repatrianta,

c) wynagrodzenie, nagrody i składki na ubezpieczenia społeczne.

2. Zwrotu kosztów poniesionych na aktywizację zawodową prowadzoną w formach, o których mowa w ust. 1, można dokonywać w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego.

3. Każda z form aktywizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, może być zastosowana jeden raz.

4. Łączna kwota zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na aktywizację zawodową we wszystkich formach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć dwunastokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień zawarcia pierwszej z umów, o których mowa w art. 27 ust. 1.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-01-01 do 2004-04-01

Rozdział 6

Aktywizacja zawodowa repatriantów

Art. 23. [12] 1. Repatriantowi, który nie ma możliwości samodzielnego podjęcia pracy, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania repatrianta może zapewnić aktywizację zawodową przez:

1) zwrot części kosztów poniesionych przez repatrianta na podnoszenie kwalifikacji zawodowych,

2) zwrot części kosztów poniesionych przez pracodawcę na:

a) utworzenie stanowiska pracy,

b) przeszkolenie repatrianta,

c) wynagrodzenie, nagrody i składki na ubezpieczenia społeczne.

2. Zwrotu kosztów poniesionych na aktywizację zawodową prowadzoną w formach, o których mowa w ust. 1, można dokonywać w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego.

3. Każda z form aktywizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, może być zastosowana jeden raz.

4. Łączna kwota zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na aktywizację zawodową we wszystkich formach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć dwunastokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień zawarcia pierwszej z umów, o których mowa w art. 27 ust. 1.

[12] Rozdział 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 28 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy o repatriacji (Dz.U. Nr 175, poz. 1691). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-10-27 do 2003-12-31

Rozdział 6

Aktywizacja zawodowa repatriantów

Art. 23. 1. W celu zapewnienia repatriantowi źródła utrzymania i w celu jego aktywizacji zawodowej gmina może refundować pracodawcy część kosztów poniesionych na:

1) wynagrodzenia, nagrody i składki na ubezpieczenia społeczne,

2) wyposażenie stanowiska pracy,

3) szkolenie zawodowe repatrianta.

2. Formy aktywizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, są realizowane na podstawie umowy zawartej pomiędzy wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) [1] a pracodawcą.

3. Formy aktywizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, mogą być realizowane w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego, przy czym co najmniej jedna z tych form powinna być realizowana w pierwszym roku od dnia nabycia obywatelstwa polskiego.

[1] Art. 23 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 89 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (Dz.U. Nr 113, poz. 984). Zmiana weszła w życie 27 października 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-01-01 do 2002-10-26

Rozdział 6

Aktywizacja zawodowa repatriantów

Art. 23. 1. W celu zapewnienia repatriantowi źródła utrzymania i w celu jego aktywizacji zawodowej gmina może refundować pracodawcy część kosztów poniesionych na:

1) wynagrodzenia, nagrody i składki na ubezpieczenia społeczne,

2) wyposażenie stanowiska pracy,

3) szkolenie zawodowe repatrianta.

2. Formy aktywizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, są realizowane na podstawie umowy zawartej pomiędzy zarządem gminy a pracodawcą.

3. Formy aktywizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, mogą być realizowane w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego, przy czym co najmniej jedna z tych form powinna być realizowana w pierwszym roku od dnia nabycia obywatelstwa polskiego.