history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2022-03-08    (Dz.U.2022.546 tekst jednolity)

Art. 20. (uchylony)

Wersja obowiązująca od 2022-03-08    (Dz.U.2022.546 tekst jednolity)

Art. 20. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021-01-18 do 2022-03-07    (Dz.U.2021.117 tekst jednolity)

Art. 20. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-04-16 do 2021-01-17    (Dz.U.2019.706 tekst jednolity)

(uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-11-20 do 2019-04-15    (Dz.U.2017.2134 tekst jednolity)

Art. 20. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-06-15 do 2017-11-19    (Dz.U.2015.806 tekst jednolity)

Art. 20. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-03-30 do 2015-06-14

[67] (uchylony).

[67] Art. 20 uchylony przez art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o organizmach genetycznie zmodyfikowanych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 277). Zmiana weszła w życie 30 marca 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-02-28 do 2015-03-29    (Dz.U.2007.36.233 tekst jednolity)

1. Użytkownik GMO ma obowiązek okresowej weryfikacji, nie rzadziej niż co 2 lata, uwzględniając postęp techniki i wiedzy, ustaleń oceny zagrożeń oraz podjętych środków bezpieczeństwa, w tym wymagań co do poziomów i rodzajów zabezpieczeń, a także planu postępowania.

2. Użytkownik GMO ma obowiązek niezwłocznego przystąpienia do weryfikacji, o której mowa w ust. 1, w sytuacji, gdy zachodzą podstawy do stwierdzenia, że podjęte działania ochronne nie są już wystarczające albo zachodzą przesłanki do zaliczenia danego działania do wyższej kategorii zagrożenia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-10-26 do 2007-02-27

1. Użytkownik GMO ma obowiązek okresowej weryfikacji, nie rzadziej niż co 2 lata, uwzględniając postęp techniki i wiedzy, ustaleń oceny zagrożeń oraz podjętych środków bezpieczeństwa, w tym wymagań co do poziomów i rodzajów zabezpieczeń, a także planu postępowania.

2. Użytkownik GMO ma obowiązek niezwłocznego przystąpienia do weryfikacji, o której mowa w ust. 1, w sytuacji, gdy zachodzą podstawy do stwierdzenia, że podjęte działania ochronne nie są już wystarczające albo zachodzą przesłanki do zaliczenia danego działania do wyższej kategorii zagrożenia.