Wersja obowiązująca od 2025.04.11

§ 32. [Spełnianie szczególnych wymagań stateczności] [14] 1. Istniejące statki pasażerskie typu ro-ro, które zostały wprowadzone do eksploatacji w celu uprawiania żeglugi na linii regularnej między portem Rzeczypospolitej Polskiej a portem innego państwa po dniu 5 grudnia 2024 r. i które nie były wcześniej certyfikowane zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, certyfikowane do przewozu więcej niż 1350 osób, spełniają szczególne wymagania stateczności określone w:

1) części B rozdziału II-1 Konwencji SOLAS 2020 lub

2) części I załącznika nr 6 do rozporządzenia – wraz z wymogami określonymi w części B rozdziału II-1 Konwencji SOLAS 2009

– w zależności od wyboru armatora.

2. Istniejące statki pasażerskie typu ro-ro, które zostały wprowadzone do eksploatacji w celu uprawiania żeglugi na linii regularnej między portem Rzeczypospolitej Polskiej a portem innego państwa po dniu 5 grudnia 2024 r. i które nie były wcześniej certyfikowane zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, certyfikowane do przewozu nie więcej niż 1350 osób, spełniają szczególne wymagania stateczności określone w:

1) części I załącznika nr 6 do rozporządzenia lub

2) części II załącznika nr 6 do rozporządzenia

– w zależności od wyboru armatora.

[14] § 32 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 marca 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznego uprawiania żeglugi przez statki morskie (Dz.U. poz. 391). Zmiana weszła w życie 11 kwietnia 2025 r.

Wersja obowiązująca od 2025.04.11

§ 32. [Spełnianie szczególnych wymagań stateczności] [14] 1. Istniejące statki pasażerskie typu ro-ro, które zostały wprowadzone do eksploatacji w celu uprawiania żeglugi na linii regularnej między portem Rzeczypospolitej Polskiej a portem innego państwa po dniu 5 grudnia 2024 r. i które nie były wcześniej certyfikowane zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, certyfikowane do przewozu więcej niż 1350 osób, spełniają szczególne wymagania stateczności określone w:

1) części B rozdziału II-1 Konwencji SOLAS 2020 lub

2) części I załącznika nr 6 do rozporządzenia – wraz z wymogami określonymi w części B rozdziału II-1 Konwencji SOLAS 2009

– w zależności od wyboru armatora.

2. Istniejące statki pasażerskie typu ro-ro, które zostały wprowadzone do eksploatacji w celu uprawiania żeglugi na linii regularnej między portem Rzeczypospolitej Polskiej a portem innego państwa po dniu 5 grudnia 2024 r. i które nie były wcześniej certyfikowane zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, certyfikowane do przewozu nie więcej niż 1350 osób, spełniają szczególne wymagania stateczności określone w:

1) części I załącznika nr 6 do rozporządzenia lub

2) części II załącznika nr 6 do rozporządzenia

– w zależności od wyboru armatora.

[14] § 32 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 marca 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznego uprawiania żeglugi przez statki morskie (Dz.U. poz. 391). Zmiana weszła w życie 11 kwietnia 2025 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2021.10.11 do 2025.04.10     (Dz.U.2021.1840 tekst jednolity)

§ 32. [Sprawdzanie spełnienia wymogów stateczności] 1. Nie naruszając wymogów prawidła 8 części B rozdziału II-1 Konwencji SOLAS dotyczących podziału wodoszczelnego i stateczności statków pasażerskich w stanie uszkodzonym, statki pasażerskie typu ro-ro, o których mowa w § 30, powinny spełniać szczególne wymagania stateczności.

2. Spełnienie wymogów prawidła 8 części B rozdziału II-1 Konwencji SOLAS przez statek pasażerski typu ro-ro pływający wyłącznie na obszarach, w których znacząca wysokość fal nie przekracza 1,5 m, uznaje się za równoważne szczególnym wymaganiom stateczności.

3. Za równoważne obliczeniom dokonywanym zgodnie z pkt 4 i 6 załącznika nr 6 do rozporządzenia przyjmuje się wyniki próby modelowej, przeprowadzonej dla danego statku zgodnie z wymaganiami określonymi w dodatku do załącznika I do dyrektywy 2003/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie szczególnych wymogów stateczności dotyczących statków pasażerskich typu ro-ro (Dz. Urz. UE L 123 z 17.05.2003, str. 22, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 286) poświadczające, że statek nie przewróci się, doznając szkody określonej w prawidle 8.4 części B rozdziału II-1 Konwencji SOLAS w najmniej korzystnym miejscu uszkodzenia w warunkach, o których mowa w pkt 2 załącznika nr 6 do rozporządzenia, oraz w warunkach nieregularnego falowania.

4. Organ inspekcyjny, stosując szczególne wymagania stateczności, posługuje się wytycznymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2003/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie szczególnych wymogów stateczności dotyczących statków pasażerskich typu ro-ro, o ile ich zastosowanie jest możliwe oraz są one zgodne z konstrukcją statku.