Wersja obowiązująca od 2021.10.05     (Dz.U.2021.1818 tekst jednolity)

Art. 1. [Zakres regulacji] [1] Ustawa reguluje:

1) zasady, wysokość oraz tryb przyznawania świadczenia pieniężnego, zwanego dalej „świadczeniem”, osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich;

2) zasady wydawania legitymacji osoby deportowanej do pracy przymusowej lub osadzonej w obozie pracy przez III Rzeszę lub Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, zwanej dalej „legitymacją”;

3) inne niż wymienione w pkt 1 i 2 uprawnienia osób deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzonych w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. poz. 1552). Zmiana weszła w życie 30 października 2018 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019.06.25 do 2021.10.04     (Dz.U.2019.1168 tekst jednolity)

Art. 1. [Zakres regulacji] [1] Ustawa reguluje:

1) zasady, wysokość oraz tryb przyznawania świadczenia pieniężnego, zwanego dalej „świadczeniem”, osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich;

2) zasady wydawania legitymacji osoby deportowanej do pracy przymusowej lub osadzonej w obozie pracy przez III Rzeszę lub Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, zwanej dalej „legitymacją”;

3) inne niż wymienione w pkt 1 i 2 uprawnienia osób deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzonych w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. poz. 1552). Zmiana weszła w życie 30 października 2018 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018.10.30 do 2019.06.24

Art. 1. [Zakres regulacji] [1] Ustawa reguluje:

1) zasady, wysokość oraz tryb przyznawania świadczenia pieniężnego, zwanego dalej „świadczeniem”, osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich;

2) zasady wydawania legitymacji osoby deportowanej do pracy przymusowej lub osadzonej w obozie pracy przez III Rzeszę lub Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, zwanej dalej „legitymacją”;

3) inne niż wymienione w pkt 1 i 2 uprawnienia osób deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzonych w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. poz. 1552). Zmiana weszła w życie 30 października 2018 r.

Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. poz. 1552). Zmiana weszła w życie 30 października 2018 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014.07.30 do 2018.10.29     (Dz.U.2014.1001 tekst jednolity)

Art. 1. [Podmioty uprawnione] 1. Świadczenie pieniężne, zwane dalej „świadczeniem”, przysługuje osobom, które w okresie podlegania represjom określonym w ustawie były obywatelami polskimi i są nimi obecnie.

2. Świadczenie przysługuje wyłącznie osobom, które nie mają ustalonego prawa do dodatku:

1) kombatanckiego, określonego w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego;

2) za tajne nauczanie, przysługującego na podstawie odrębnych przepisów.

3. Osobie uprawnionej równocześnie do świadczenia i do dodatku określonego w przepisach:

1) o ubezpieczeniu społecznym rolników,

2) o uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnionym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu

– przysługuje świadczenie albo jeden z dodatków – wyższy lub wybrany przez uprawnionego.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010.01.01 do 2014.07.29

Art. 1. [Podmioty uprawnione] 1. [1] Świadczenie pieniężne, zwane dalej „świadczeniem”, przysługuje osobom, które w okresie podlegania represjom określonym w ustawie były obywatelami polskimi i są nimi obecnie.

2. Świadczenie przysługuje wyłącznie osobom, które nie mają ustalonego prawa do dodatku:

1) kombatanckiego, określonego w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego,

2) za tajne nauczanie, przysługującego na podstawie odrębnych przepisów.

3. Osobie uprawnionej równocześnie do świadczenia i do dodatku określonego w przepisach:

1) o ubezpieczeniu społecznym rolników,

2) o uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnionym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu

- przysługuje świadczenie albo jeden z dodatków - wyższy lub wybrany przez uprawnionego.

[1] Art. 1 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin oraz ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. Nr 219, poz. 1709). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1996.08.07 do 2009.12.31

Art. 1. 1. Świadczenie pieniężne, zwane dalej „świadczeniem”, przysługuje osobom, które w okresie podlegania represjom określonym w ustawie były obywatelami polskimi i są nimi obecnie oraz posiadają stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Świadczenie przysługuje wyłącznie osobom, które nie mają ustalonego prawa do dodatku:

1) kombatanckiego, określonego w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego,

2) za tajne nauczanie, przysługującego na podstawie odrębnych przepisów.

3. Osobie uprawnionej równocześnie do świadczenia i do dodatku określonego w przepisach:

1) o ubezpieczeniu społecznym rolników,

2) o uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnionym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu

- przysługuje świadczenie albo jeden z dodatków - wyższy lub wybrany przez uprawnionego.