Art. 14. [Dokument identyfikacyjny] 1. Koniowate są identyfikowane i zaopatrywane w dokument identyfikacyjny, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia 2015/262, zwany dalej „dokumentem identyfikacyjnym”, zgodnie z rozporządzeniem 2015/262.

2. Dokument identyfikacyjny, z uwzględnieniem przepisu art. 14a ust. 3, jest wydawany przez:

1) właściwy podmiot prowadzący księgę hodowlaną lub rejestr, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262,

2) podmiot prowadzący księgę hodowlaną koni rasy polski koń zimnokrwisty, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g oraz h rozporządzenia 2015/262,

3) podmiot inny niż określony w pkt 2, jeżeli spełnia warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g rozporządzenia 2015/262

– wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2015/262.

3. Podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek właściciela koniowatego zawierający numery identyfikacyjne rodziców koniowatego oraz oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem koniowatego, a także:

1) dla koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262:

a) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, lub zaświadczenie o przeniesieniu zarodka wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich albo

b) wynik badania markerów genetycznych potwierdzających pochodzenie koniowatego, o ile dopuszcza to regulamin wpisu do danej księgi hodowlanej;

2) w przypadku gdy wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa posiadacz, który nie jest właścicielem koniowatego – oświadczenie posiadacza koniowatego potwierdzające, że posiadacz działa za zgodą właściciela tego koniowatego.

4. Wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia urodzenia koniowatego.

5. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

6. Właściciel koniowatego, dla którego dokument identyfikacyjny został wydany przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, działający na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, przekazuje podmiotowi, o którym mowa w art. 5, dokument identyfikacyjny zgodnie z art. 27 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 wraz z wnioskiem o zarejestrowanie tego dokumentu w rejestrze koniowatych zawierającym informacje, o których mowa w art. 13. Po zarejestrowaniu dokumentu identyfikacyjnego w rejestrze koniowatych, dokument ten jest zwracany właścicielowi koniowatego.

7. Składając wniosek o wydanie lub zarejestrowanie dokumentu identyfikacyjnego, w przypadku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia 2015/262, do dokumentu identyfikacyjnego wydanego przez podmiot mający siedzibę w państwie trzecim dołącza się tłumaczenie tego dokumentu na język polski dokonane przez tłumacza przysięgłego.

8. Podmioty, o których mowa w art. 5, umożliwiają złożenie wniosku o wydanie dokumentu identyfikacyjnego w postaci elektronicznej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 6 i 7.

9. W przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, pochodzących z obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego, podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek dyrektora parku narodowego albo dyrektora parku krajobrazowego.

10. Wniosek, o którym mowa w ust. 9, składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 150 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego.

11. Posiadacz koniowatego, a w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 – dyrektor parku narodowego albo dyrektor parku krajobrazowego, odbiera dokument identyfikacyjny osobiście, chyba że złoży podmiotowi wydającemu dokument identyfikacyjny oświadczenie, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego dokumentu identyfikacyjnego za pośrednictwem placówki pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041 i 2320) przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

12. Jeżeli dokument identyfikacyjny zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym, posiadacz koniowatego w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia tej niezgodności zwraca ten dokument podmiotowi, który go wydał, w celu wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego. Koszt wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego ponosi podmiot, który wydał dokument identyfikacyjny zawierający informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.

13. Identyfikacja koniowatego jest dokonywana przez osobę posiadającą co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe, która zawarła pisemną umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 5.

14. Przy dokonywaniu identyfikacji koniowatego w sposób określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 posiadacz koniowatego jest obowiązany udzielić osobie dokonującej tej identyfikacji pomocy niezbędnej do wykonania tej czynności.

15. Jeżeli obowiązek określony w ust. 14 nie został wykonany, można odstąpić od dokonania identyfikacji koniowatego. W przypadku odstąpienia od dokonania identyfikacji koniowatego osoba dokonująca identyfikacji informuje niezwłocznie o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii.

16. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inny sposób identyfikacji koniowatych niż określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji tożsamości koniowatych, zapobieżenie wielokrotnemu wydawaniu dokumentów identyfikacyjnych oraz wykonanie wytycznych określonych w art. 21 ust. 2 rozporządzenia 2015/262.

Art. 14. [Dokument identyfikacyjny] 1. Koniowate są identyfikowane i zaopatrywane w dokument identyfikacyjny, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia 2015/262, zwany dalej „dokumentem identyfikacyjnym”, zgodnie z rozporządzeniem 2015/262.

2. Dokument identyfikacyjny, z uwzględnieniem przepisu art. 14a ust. 3, jest wydawany przez:

1) [1] właściwy podmiot prowadzący księgę hodowlaną lub rejestr, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262,

2) [2] podmiot prowadzący księgę hodowlaną koni rasy polski koń zimnokrwisty, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g oraz h rozporządzenia 2015/262,

3) podmiot inny niż określony w pkt 2, jeżeli spełnia warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g rozporządzenia 2015/262

– wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2015/262.

3. Podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek właściciela koniowatego zawierający numery identyfikacyjne rodziców koniowatego oraz oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem koniowatego, a także:

1) dla koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262:

a) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, lub zaświadczenie o przeniesieniu zarodka wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich albo

b) wynik badania markerów genetycznych potwierdzających pochodzenie koniowatego, o ile dopuszcza to regulamin wpisu do danej księgi hodowlanej;

2) w przypadku gdy wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa posiadacz, który nie jest właścicielem koniowatego – oświadczenie posiadacza koniowatego potwierdzające, że posiadacz działa za zgodą właściciela tego koniowatego.

4. Wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia urodzenia koniowatego.

5. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

6. Właściciel koniowatego, dla którego dokument identyfikacyjny został wydany przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, działający na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, przekazuje podmiotowi, o którym mowa w art. 5, dokument identyfikacyjny zgodnie z art. 27 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 wraz z wnioskiem o zarejestrowanie tego dokumentu w rejestrze koniowatych zawierającym informacje, o których mowa w art. 13. Po zarejestrowaniu dokumentu identyfikacyjnego w rejestrze koniowatych, dokument ten jest zwracany właścicielowi koniowatego.

7. Składając wniosek o wydanie lub zarejestrowanie dokumentu identyfikacyjnego, w przypadku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia 2015/262, do dokumentu identyfikacyjnego wydanego przez podmiot mający siedzibę w państwie trzecim dołącza się tłumaczenie tego dokumentu na język polski dokonane przez tłumacza przysięgłego.

8. Podmioty, o których mowa w art. 5, umożliwiają złożenie wniosku o wydanie dokumentu identyfikacyjnego w postaci elektronicznej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 6 i 7.

9. W przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, pochodzących z obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego, podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek dyrektora parku narodowego albo dyrektora parku krajobrazowego.

10. Wniosek, o którym mowa w ust. 9, składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 150 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego.

11. Posiadacz koniowatego, a w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 – dyrektor parku narodowego albo dyrektor parku krajobrazowego, odbiera dokument identyfikacyjny osobiście, chyba że złoży podmiotowi wydającemu dokument identyfikacyjny oświadczenie, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego dokumentu identyfikacyjnego za pośrednictwem placówki pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041) przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

12. Jeżeli dokument identyfikacyjny zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym, posiadacz koniowatego w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia tej niezgodności zwraca ten dokument podmiotowi, który go wydał, w celu wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego. Koszt wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego ponosi podmiot, który wydał dokument identyfikacyjny zawierający informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.

13. Identyfikacja koniowatego jest dokonywana przez osobę posiadającą co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe, która zawarła pisemną umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 5.

14. Przy dokonywaniu identyfikacji koniowatego w sposób określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 posiadacz koniowatego jest obowiązany udzielić osobie dokonującej tej identyfikacji pomocy niezbędnej do wykonania tej czynności.

15. Jeżeli obowiązek określony w ust. 14 nie został wykonany, można odstąpić od dokonania identyfikacji koniowatego. W przypadku odstąpienia od dokonania identyfikacji koniowatego osoba dokonująca identyfikacji informuje niezwłocznie o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii.

16. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inny sposób identyfikacji koniowatych niż określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji tożsamości koniowatych, zapobieżenie wielokrotnemu wydawaniu dokumentów identyfikacyjnych oraz wykonanie wytycznych określonych w art. 21 ust. 2 rozporządzenia 2015/262.

Art. 14. [Dokument identyfikacyjny] 1. Koniowate są identyfikowane i zaopatrywane w dokument identyfikacyjny, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia 2015/262, zwany dalej „dokumentem identyfikacyjnym”, zgodnie z rozporządzeniem 2015/262.

2. Dokument identyfikacyjny, z uwzględnieniem przepisu art. 14a ust. 3, jest wydawany przez:

1) właściwy podmiot prowadzący księgę lub rejestr, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262,

2) podmiot prowadzący księgę koni rasy polski koń zimnokrwisty, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g i h rozporządzenia 2015/262,

3) podmiot inny niż określony w pkt 2, jeżeli spełnia warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g rozporządzenia 2015/262

– wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2015/262.

3. Podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek właściciela koniowatego zawierający numery identyfikacyjne rodziców koniowatego oraz oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem koniowatego, a także:

1) dla koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262:

a) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, lub zaświadczenie o przeniesieniu zarodka wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich albo

b) wynik badania markerów genetycznych potwierdzających pochodzenie koniowatego, o ile dopuszcza to regulamin wpisu do danej księgi hodowlanej;

2) w przypadku gdy wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa posiadacz, który nie jest właścicielem koniowatego – oświadczenie posiadacza koniowatego potwierdzające, że posiadacz działa za zgodą właściciela tego koniowatego.

4. Wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia urodzenia koniowatego.

5. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

6. Właściciel koniowatego, dla którego dokument identyfikacyjny został wydany przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, działający na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, przekazuje podmiotowi, o którym mowa w art. 5, dokument identyfikacyjny zgodnie z art. 27 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 wraz z wnioskiem o zarejestrowanie tego dokumentu w rejestrze koniowatych zawierającym informacje, o których mowa w art. 13. Po zarejestrowaniu dokumentu identyfikacyjnego w rejestrze koniowatych, dokument ten jest zwracany właścicielowi koniowatego.

7. Składając wniosek o wydanie lub zarejestrowanie dokumentu identyfikacyjnego, w przypadku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia 2015/262, do dokumentu identyfikacyjnego wydanego przez podmiot mający siedzibę w państwie trzecim dołącza się tłumaczenie tego dokumentu na język polski dokonane przez tłumacza przysięgłego.

8. Podmioty, o których mowa w art. 5, umożliwiają złożenie wniosku o wydanie dokumentu identyfikacyjnego w postaci elektronicznej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 6 i 7.

9. W przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, pochodzących z obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego, podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek dyrektora parku narodowego albo dyrektora parku krajobrazowego.

10. Wniosek, o którym mowa w ust. 9, składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 150 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego.

11. Posiadacz koniowatego, a w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 – dyrektor parku narodowego albo dyrektor parku krajobrazowego, odbiera dokument identyfikacyjny osobiście, chyba że złoży podmiotowi wydającemu dokument identyfikacyjny oświadczenie, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego dokumentu identyfikacyjnego za pośrednictwem placówki pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041) przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

12. Jeżeli dokument identyfikacyjny zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym, posiadacz koniowatego w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia tej niezgodności zwraca ten dokument podmiotowi, który go wydał, w celu wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego. Koszt wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego ponosi podmiot, który wydał dokument identyfikacyjny zawierający informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.

13. Identyfikacja koniowatego jest dokonywana przez osobę posiadającą co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe, która zawarła pisemną umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 5.

14. Przy dokonywaniu identyfikacji koniowatego w sposób określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 posiadacz koniowatego jest obowiązany udzielić osobie dokonującej tej identyfikacji pomocy niezbędnej do wykonania tej czynności.

15. Jeżeli obowiązek określony w ust. 14 nie został wykonany, można odstąpić od dokonania identyfikacji koniowatego. W przypadku odstąpienia od dokonania identyfikacji koniowatego osoba dokonująca identyfikacji informuje niezwłocznie o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii.

16. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inny sposób identyfikacji koniowatych niż określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji tożsamości koniowatych, zapobieżenie wielokrotnemu wydawaniu dokumentów identyfikacyjnych oraz wykonanie wytycznych określonych w art. 21 ust. 2 rozporządzenia 2015/262.

Art. 14. [Dokument identyfikacyjny] 1. Koniowate są identyfikowane i zaopatrywane w dokument identyfikacyjny, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia 2015/262, zwany dalej „dokumentem identyfikacyjnym”, zgodnie z rozporządzeniem 2015/262.

2. Dokument identyfikacyjny, z uwzględnieniem przepisu art. 14a ust. 3, jest wydawany przez:

1) właściwy podmiot prowadzący księgę lub rejestr, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262,

2) podmiot prowadzący księgę koni rasy polski koń zimnokrwisty, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g i h rozporządzenia 2015/262,

3) podmiot inny niż określony w pkt 2, jeżeli spełnia warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g rozporządzenia 2015/262

– wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2015/262.

3. Podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek właściciela koniowatego zawierający numery identyfikacyjne rodziców koniowatego oraz oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem koniowatego, a także:

1) dla koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262:

a) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, lub zaświadczenie o przeniesieniu zarodka wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich albo

b) wynik badania markerów genetycznych potwierdzających pochodzenie koniowatego, o ile dopuszcza to regulamin wpisu do danej księgi hodowlanej;

2) w przypadku gdy wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa posiadacz, który nie jest właścicielem koniowatego – oświadczenie posiadacza koniowatego potwierdzające, że posiadacz działa za zgodą właściciela tego koniowatego.

4. Wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia urodzenia koniowatego.

5. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

6. Właściciel koniowatego, dla którego dokument identyfikacyjny został wydany przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, działający na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, przekazuje podmiotowi, o którym mowa w art. 5, dokument identyfikacyjny zgodnie z art. 27 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 wraz z wnioskiem o zarejestrowanie tego dokumentu w rejestrze koniowatych zawierającym informacje, o których mowa w art. 13. Po zarejestrowaniu dokumentu identyfikacyjnego w rejestrze koniowatych, dokument ten jest zwracany właścicielowi koniowatego.

7. Składając wniosek o wydanie lub zarejestrowanie dokumentu identyfikacyjnego, w przypadku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia 2015/262, do dokumentu identyfikacyjnego wydanego przez podmiot mający siedzibę w państwie trzecim dołącza się tłumaczenie tego dokumentu na język polski dokonane przez tłumacza przysięgłego.

8. Podmioty, o których mowa w art. 5, umożliwiają złożenie wniosku o wydanie dokumentu identyfikacyjnego w postaci elektronicznej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 6 i 7.

9. W przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, pochodzących z obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego, podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek dyrektora parku narodowego albo dyrektora parku krajobrazowego.

10. Wniosek, o którym mowa w ust. 9, składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 150 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego.

11. Posiadacz koniowatego, a w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 – dyrektor parku narodowego albo dyrektor parku krajobrazowego, odbiera dokument identyfikacyjny osobiście, chyba że złoży podmiotowi wydającemu dokument identyfikacyjny oświadczenie, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego dokumentu identyfikacyjnego za pośrednictwem placówki pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2188) przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

12. Jeżeli dokument identyfikacyjny zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym, posiadacz koniowatego w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia tej niezgodności zwraca ten dokument podmiotowi, który go wydał, w celu wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego. Koszt wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego ponosi podmiot, który wydał dokument identyfikacyjny zawierający informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.

13. Identyfikacja koniowatego jest dokonywana przez osobę posiadającą co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe, która zawarła pisemną umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 5.

14. Przy dokonywaniu identyfikacji koniowatego w sposób określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 posiadacz koniowatego jest obowiązany udzielić osobie dokonującej tej identyfikacji pomocy niezbędnej do wykonania tej czynności.

15. Jeżeli obowiązek określony w ust. 14 nie został wykonany, można odstąpić od dokonania identyfikacji koniowatego. W przypadku odstąpienia od dokonania identyfikacji koniowatego osoba dokonująca identyfikacji informuje niezwłocznie o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii.

16. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inny sposób identyfikacji koniowatych niż określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji tożsamości koniowatych, zapobieżenie wielokrotnemu wydawaniu dokumentów identyfikacyjnych oraz wykonanie wytycznych określonych w art. 21 ust. 2 rozporządzenia 2015/262.

Art. 14. [Dokument identyfikacyjny] 1. Koniowate są identyfikowane i zaopatrywane w dokument identyfikacyjny, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia 2015/262, zwany dalej „dokumentem identyfikacyjnym”, zgodnie z rozporządzeniem 2015/262.

2. Dokument identyfikacyjny, z uwzględnieniem przepisu art. 14a ust. 3, jest wydawany przez:

1) właściwy podmiot prowadzący księgę lub rejestr, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262,

2) podmiot prowadzący księgę koni rasy polski koń zimnokrwisty, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g i h rozporządzenia 2015/262,

3) podmiot inny niż określony w pkt 2, jeżeli spełnia warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g rozporządzenia 2015/262

– wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2015/262.

3. Podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek właściciela koniowatego zawierający numery identyfikacyjne rodziców koniowatego oraz oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem koniowatego, a także:

1) dla koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262:

a) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, lub zaświadczenie o przeniesieniu zarodka wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich albo

b) wynik badania markerów genetycznych potwierdzających pochodzenie koniowatego, o ile dopuszcza to regulamin wpisu do danej księgi hodowlanej;

2) w przypadku gdy wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa posiadacz, który nie jest właścicielem koniowatego – oświadczenie posiadacza koniowatego potwierdzające, że posiadacz działa za zgodą właściciela tego koniowatego.

4. Wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia urodzenia koniowatego.

5. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

6. [2] Właściciel koniowatego, dla którego dokument identyfikacyjny został wydany przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, działający na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, przekazuje podmiotowi, o którym mowa w art. 5, dokument identyfikacyjny zgodnie z art. 27 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 wraz z wnioskiem o zarejestrowanie tego dokumentu w rejestrze koniowatych zawierającym informacje, o których mowa w art. 13. Po zarejestrowaniu dokumentu identyfikacyjnego w rejestrze koniowatych, dokument ten jest zwracany właścicielowi koniowatego.

7. Składając wniosek o wydanie lub zarejestrowanie dokumentu identyfikacyjnego, w przypadku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia 2015/262, do dokumentu identyfikacyjnego wydanego przez podmiot mający siedzibę w państwie trzecim dołącza się tłumaczenie tego dokumentu na język polski dokonane przez tłumacza przysięgłego.

8. Podmioty, o których mowa w art. 5, umożliwiają złożenie wniosku o wydanie dokumentu identyfikacyjnego w postaci elektronicznej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 6 i 7.

9. W przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, pochodzących z obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego, podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek dyrektora parku narodowego albo dyrektora parku krajobrazowego.

10. Wniosek, o którym mowa w ust. 9, składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 150 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego.

11. Posiadacz koniowatego, a w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 – dyrektor parku narodowego albo dyrektor parku krajobrazowego, odbiera dokument identyfikacyjny osobiście, chyba że złoży podmiotowi wydającemu dokument identyfikacyjny oświadczenie, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego dokumentu identyfikacyjnego za pośrednictwem placówki pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 1113, 1250, 1823 i 1948) przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

12. Jeżeli dokument identyfikacyjny zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym, posiadacz koniowatego w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia tej niezgodności zwraca ten dokument podmiotowi, który go wydał, w celu wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego. Koszt wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego ponosi podmiot, który wydał dokument identyfikacyjny zawierający informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.

13. Identyfikacja koniowatego jest dokonywana przez osobę posiadającą co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe, która zawarła pisemną umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 5.

14. Przy dokonywaniu identyfikacji koniowatego w sposób określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 posiadacz koniowatego jest obowiązany udzielić osobie dokonującej tej identyfikacji pomocy niezbędnej do wykonania tej czynności.

15. Jeżeli obowiązek określony w ust. 14 nie został wykonany, można odstąpić od dokonania identyfikacji koniowatego. W przypadku odstąpienia od dokonania identyfikacji koniowatego osoba dokonująca identyfikacji informuje niezwłocznie o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii.

16. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inny sposób identyfikacji koniowatych niż określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji tożsamości koniowatych, zapobieżenie wielokrotnemu wydawaniu dokumentów identyfikacyjnych oraz wykonanie wytycznych określonych w art. 21 ust. 2 rozporządzenia 2015/262.

Art. 14. [Dokument identyfikacyjny] 1. Koniowate są identyfikowane i zaopatrywane w dokument identyfikacyjny, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia 2015/262, zwany dalej „dokumentem identyfikacyjnym”, zgodnie z rozporządzeniem 2015/262.

2. Dokument identyfikacyjny, z uwzględnieniem przepisu art. 14a ust. 3, jest wydawany przez:

1) właściwy podmiot prowadzący księgę lub rejestr, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262,

2) podmiot prowadzący księgę koni rasy polski koń zimnokrwisty, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g i h rozporządzenia 2015/262,

3) podmiot inny niż określony w pkt 2, jeżeli spełnia warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g rozporządzenia 2015/262

– wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2015/262.

3. Podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek właściciela koniowatego zawierający numery identyfikacyjne rodziców koniowatego oraz oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem koniowatego, a także:

1) dla koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262:

a) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, lub zaświadczenie o przeniesieniu zarodka wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich albo

b) wynik badania markerów genetycznych potwierdzających pochodzenie koniowatego, o ile dopuszcza to regulamin wpisu do danej księgi hodowlanej;

2) w przypadku gdy wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa posiadacz, który nie jest właścicielem koniowatego – oświadczenie posiadacza koniowatego potwierdzające, że posiadacz działa za zgodą właściciela tego koniowatego.

4. Wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia urodzenia koniowatego.

5. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

6. Właściciel koniowatego, dla którego dokument identyfikacyjny został wydany przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, działający na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, przekazuje podmiotowi, o którym mowa w art. 5, dokument identyfikacyjny zgodnie z art. 27 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 wraz z wnioskiem o zarejestrowanie tego dokumentu w rejestrze koniowatych i tłumaczeniem na język polski sekcji I tego dokumentu dokonanym przez tłumacza przysięgłego. Po zarejestrowaniu dokumentu identyfikacyjnego w rejestrze koniowatych, dokument ten jest zwracany właścicielowi koniowatego.

7. Składając wniosek o wydanie lub zarejestrowanie dokumentu identyfikacyjnego, w przypadku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia 2015/262, do dokumentu identyfikacyjnego wydanego przez podmiot mający siedzibę w państwie trzecim dołącza się tłumaczenie tego dokumentu na język polski dokonane przez tłumacza przysięgłego.

8. Podmioty, o których mowa w art. 5, umożliwiają złożenie wniosku o wydanie dokumentu identyfikacyjnego w postaci elektronicznej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 6 i 7.

9. W przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, pochodzących z obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego, podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek dyrektora parku narodowego albo dyrektora parku krajobrazowego.

10. Wniosek, o którym mowa w ust. 9, składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 150 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego.

11. Posiadacz koniowatego, a w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 – dyrektor parku narodowego albo dyrektor parku krajobrazowego, odbiera dokument identyfikacyjny osobiście, chyba że złoży podmiotowi wydającemu dokument identyfikacyjny oświadczenie, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego dokumentu identyfikacyjnego za pośrednictwem placówki pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 1113, 1250, 1823 i 1948) przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

12. Jeżeli dokument identyfikacyjny zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym, posiadacz koniowatego w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia tej niezgodności zwraca ten dokument podmiotowi, który go wydał, w celu wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego. Koszt wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego ponosi podmiot, który wydał dokument identyfikacyjny zawierający informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.

13. Identyfikacja koniowatego jest dokonywana przez osobę posiadającą co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe [1], która zawarła pisemną umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 5.

14. Przy dokonywaniu identyfikacji koniowatego w sposób określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 posiadacz koniowatego jest obowiązany udzielić osobie dokonującej tej identyfikacji pomocy niezbędnej do wykonania tej czynności.

15. Jeżeli obowiązek określony w ust. 14 nie został wykonany, można odstąpić od dokonania identyfikacji koniowatego. W przypadku odstąpienia od dokonania identyfikacji koniowatego osoba dokonująca identyfikacji informuje niezwłocznie o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii.

16. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inny sposób identyfikacji koniowatych niż określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji tożsamości koniowatych, zapobieżenie wielokrotnemu wydawaniu dokumentów identyfikacyjnych oraz wykonanie wytycznych określonych w art. 21 ust. 2 rozporządzenia 2015/262.

Art. 14. [Dokument identyfikacyjny] 1. Koniowate są identyfikowane i zaopatrywane w dokument identyfikacyjny, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia 2015/262, zwany dalej „dokumentem identyfikacyjnym”, zgodnie z rozporządzeniem 2015/262.

2. Dokument identyfikacyjny, z uwzględnieniem przepisu art. 14a ust. 3, jest wydawany przez:

1) właściwy podmiot prowadzący księgę lub rejestr, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262,

2) podmiot prowadzący księgę koni rasy polski koń zimnokrwisty, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g i h rozporządzenia 2015/262,

3) podmiot inny niż określony w pkt 2, jeżeli spełnia warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g rozporządzenia 2015/262

– wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2015/262.

3. Podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek właściciela koniowatego zawierający numery identyfikacyjne rodziców koniowatego oraz oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem koniowatego, a także:

1) dla koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262:

a) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, lub zaświadczenie o przeniesieniu zarodka wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich albo

b) wynik badania markerów genetycznych potwierdzających pochodzenie koniowatego, o ile dopuszcza to regulamin wpisu do danej księgi hodowlanej;

2) w przypadku gdy wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa posiadacz, który nie jest właścicielem koniowatego – oświadczenie posiadacza koniowatego potwierdzające, że posiadacz działa za zgodą właściciela tego koniowatego.

4. Wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia urodzenia koniowatego.

5. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

6. Właściciel koniowatego, dla którego dokument identyfikacyjny został wydany przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, działający na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, przekazuje podmiotowi, o którym mowa w art. 5, dokument identyfikacyjny zgodnie z art. 27 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 wraz z wnioskiem o zarejestrowanie tego dokumentu w rejestrze koniowatych i tłumaczeniem na język polski sekcji I tego dokumentu dokonanym przez tłumacza przysięgłego. Po zarejestrowaniu dokumentu identyfikacyjnego w rejestrze koniowatych, dokument ten jest zwracany właścicielowi koniowatego.

7. Składając wniosek o wydanie lub zarejestrowanie dokumentu identyfikacyjnego, w przypadku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia 2015/262, do dokumentu identyfikacyjnego wydanego przez podmiot mający siedzibę w państwie trzecim dołącza się tłumaczenie tego dokumentu na język polski dokonane przez tłumacza przysięgłego.

8. Podmioty, o których mowa w art. 5, umożliwiają złożenie wniosku o wydanie dokumentu identyfikacyjnego w postaci elektronicznej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 6 i 7.

9. W przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, pochodzących z obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego, podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek dyrektora parku narodowego albo dyrektora parku krajobrazowego.

10. Wniosek, o którym mowa w ust. 9, składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 150 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego.

11. Posiadacz koniowatego, a w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 – dyrektor parku narodowego albo dyrektor parku krajobrazowego, odbiera dokument identyfikacyjny osobiście, chyba że złoży podmiotowi wydającemu dokument identyfikacyjny oświadczenie, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego dokumentu identyfikacyjnego za pośrednictwem placówki pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 1113, 1250, 1823 i 1948) przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

12. Jeżeli dokument identyfikacyjny zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym, posiadacz koniowatego w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia tej niezgodności zwraca ten dokument podmiotowi, który go wydał, w celu wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego. Koszt wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego ponosi podmiot, który wydał dokument identyfikacyjny zawierający informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.

13. Identyfikacja koniowatego jest dokonywana przez osobę posiadającą co najmniej średnie wykształcenie, która zawarła pisemną umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 5.

14. Przy dokonywaniu identyfikacji koniowatego w sposób określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 posiadacz koniowatego jest obowiązany udzielić osobie dokonującej tej identyfikacji pomocy niezbędnej do wykonania tej czynności.

15. Jeżeli obowiązek określony w ust. 14 nie został wykonany, można odstąpić od dokonania identyfikacji koniowatego. W przypadku odstąpienia od dokonania identyfikacji koniowatego osoba dokonująca identyfikacji informuje niezwłocznie o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii.

16. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inny sposób identyfikacji koniowatych niż określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji tożsamości koniowatych, zapobieżenie wielokrotnemu wydawaniu dokumentów identyfikacyjnych oraz wykonanie wytycznych określonych w art. 21 ust. 2 rozporządzenia 2015/262.

Art. 14. [Dokument identyfikacyjny] [12] 1. Koniowate są identyfikowane i zaopatrywane w dokument identyfikacyjny, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia 2015/262, zwany dalej „dokumentem identyfikacyjnym”, zgodnie z rozporządzeniem 2015/262.

2. Dokument identyfikacyjny, z uwzględnieniem przepisu art. 14a ust. 3, jest wydawany przez:

1) właściwy podmiot prowadzący księgę lub rejestr, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262,

2) podmiot prowadzący księgę koni rasy polski koń zimnokrwisty, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g i h rozporządzenia 2015/262,

3) podmiot inny niż określony w pkt 2, jeżeli spełnia warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g rozporządzenia 2015/262

– wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2015/262.

3. Podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek właściciela koniowatego zawierający numery identyfikacyjne rodziców koniowatego oraz oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem koniowatego, a także:

1) dla koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262:

a) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, lub zaświadczenie o przeniesieniu zarodka wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich albo

b) wynik badania markerów genetycznych potwierdzających pochodzenie koniowatego, o ile dopuszcza to regulamin wpisu do danej księgi hodowlanej;

2) w przypadku gdy wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa posiadacz, który nie jest właścicielem koniowatego – oświadczenie posiadacza koniowatego potwierdzające, że posiadacz działa za zgodą właściciela tego koniowatego.

4. Wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia urodzenia koniowatego.

5. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

6. Właściciel koniowatego, dla którego dokument identyfikacyjny został wydany przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, działający na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, przekazuje podmiotowi, o którym mowa w art. 5, dokument identyfikacyjny zgodnie z art. 27 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 wraz z wnioskiem o zarejestrowanie tego dokumentu w rejestrze koniowatych i tłumaczeniem na język polski sekcji I tego dokumentu dokonanym przez tłumacza przysięgłego. Po zarejestrowaniu dokumentu identyfikacyjnego w rejestrze koniowatych, dokument ten jest zwracany właścicielowi koniowatego.

7. Składając wniosek o wydanie lub zarejestrowanie dokumentu identyfikacyjnego, w przypadku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia 2015/262, do dokumentu identyfikacyjnego wydanego przez podmiot mający siedzibę w państwie trzecim dołącza się tłumaczenie tego dokumentu na język polski dokonane przez tłumacza przysięgłego.

8. Podmioty, o których mowa w art. 5, umożliwiają złożenie wniosku o wydanie dokumentu identyfikacyjnego w postaci elektronicznej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 6 i 7.

9. W przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, pochodzących z obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego, podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek dyrektora parku narodowego albo dyrektora parku krajobrazowego.

10. Wniosek, o którym mowa w ust. 9, składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 150 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego.

11. Posiadacz koniowatego, a w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 – dyrektor parku narodowego albo dyrektor parku krajobrazowego, odbiera dokument identyfikacyjny osobiście, chyba że złoży podmiotowi wydającemu dokument identyfikacyjny oświadczenie, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego dokumentu identyfikacyjnego za pośrednictwem placówki pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529 oraz z 2015 r. poz. 1830) przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

12. Jeżeli dokument identyfikacyjny zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym, posiadacz koniowatego w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia tej niezgodności zwraca ten dokument podmiotowi, który go wydał, w celu wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego. Koszt wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego ponosi podmiot, który wydał dokument identyfikacyjny zawierający informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.

13. Identyfikacja koniowatego jest dokonywana przez osobę posiadającą co najmniej średnie wykształcenie, która zawarła pisemną umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 5.

14. Przy dokonywaniu identyfikacji koniowatego w sposób określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 posiadacz koniowatego jest obowiązany udzielić osobie dokonującej tej identyfikacji pomocy niezbędnej do wykonania tej czynności.

15. Jeżeli obowiązek określony w ust. 14 nie został wykonany, można odstąpić od dokonania identyfikacji koniowatego. W przypadku odstąpienia od dokonania identyfikacji koniowatego osoba dokonująca identyfikacji informuje niezwłocznie o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii.

16. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inny sposób identyfikacji koniowatych niż określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji tożsamości koniowatych, zapobieżenie wielokrotnemu wydawaniu dokumentów identyfikacyjnych oraz wykonanie wytycznych określonych w art. 21 ust. 2 rozporządzenia 2015/262.

Art. 14. [Paszport koniowatego] 1. Koniowate są zaopatrywane w paszport koniowatego zgodnie z rozporządzeniem nr 504/2008.

2. Wzór paszportu koniowatego jest określony w załączniku I do rozporządzenia nr 504/2008.

3. Informacje inne niż określone w rozporządzeniu nr 504/2008 umieszcza się w paszporcie koniowatego po informacjach, o których mowa w rozporządzeniu nr 504/2008, nie naruszając struktury tego paszportu przewidzianej w rozporządzeniu nr 504/2008.

4. Właściciel koniowatego dokonuje zgłoszenia koniowatego, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia nr 504/2008, podmiotowi, o którym mowa w art. 5, przed dniem opuszczenia przez koniowatego lub jego matkę siedziby stada, w której ten koniowaty się urodził, nie później niż w terminie 90 dni przed terminem określonym w art. 5 ust. 6 rozporządzenia nr 504/2008.

5. Po otrzymaniu zgłoszenia podmiot, o którym mowa w art. 5, nadaje koniowatemu numer identyfikacyjny w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. d rozporządzenia nr 504/2008 oraz wydaje zgłaszającemu paszport koniowatego w terminie 90 dni od dnia otrzymania zgłoszenia.

6. Identyfikacja koniowatego jest dokonywana przez osobę posiadającą co najmniej średnie wykształcenie, która zawarła pisemną umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 5.

7. Przy dokonywaniu identyfikacji koniowatego w sposób określony w art. 11 rozporządzenia nr 504/2008 właściciel koniowatego jest obowiązany udzielić osobie dokonującej tej identyfikacji pomocy niezbędnej do wykonania tej czynności.

8. Jeżeli warunek określony w ust. 7 nie zostanie spełniony można odstąpić od dokonania identyfikacji koniowatego. W przypadku odstąpienia od dokonania identyfikacji koniowatego opłata, o której mowa w art. 15 ust. 1, podlega zwrotowi w wysokości pomniejszonej o koszty poniesione przez podmiot dokonujący tej identyfikacji związane z przystąpieniem do identyfikacji tego koniowatego.

9. Podstawą wystawienia paszportu koniowatego jest:

1) dla koni pełnej krwi angielskiej, koni czystej krwi arabskiej, koni rasy kłusak oraz kuców szetlandzkich – zidentyfikowanie konia oraz zaświadczenie potwierdzające dokonanie wpisu do księgi hodowlanej, wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich;

2) dla koni hodowlanych innych ras niż wymienione w pkt 1 – zgłoszenie właściciela konia zawierające numery identyfikacyjne rodziców konia, do którego dołącza się:

a) oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem tego koniowatego,

b) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego konia, wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich;

3) dla pozostałych koniowatych:

a) zgłoszenie właściciela koniowatego zawierające numery identyfikacyjne rodziców koniowatego, do którego dołącza się:

– oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem tego koniowatego,

– zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, albo

b) zgłoszenie właściciela koniowatego, do którego dołącza się:

– oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem tego koniowatego,

– wyniki badań tego koniowatego w kierunku nosacizny (Glanders), niedokrwistości zakaźnej koni (Equine infectious anaemia) i zarazy stadniczej (Dourine).

10. W przypadku koniowatych, o których mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 504/2008, pochodzących z obszaru parku narodowego lub parku krajobrazowego podstawą wystawienia paszportu koniowatego jest zgłoszenie dyrektora parku narodowego lub dyrektora parku krajobrazowego.

11. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 10, dokonuje się podmiotowi o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 60 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego obszaru parku narodowego lub parku krajobrazowego.

12. Właściciel koniowatego, a w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 504/2008 – dyrektor parku narodowego lub dyrektor parku krajobrazowego, odbiera paszport koniowatego lub jego duplikat osobiście, chyba że złoży podmiotowi prowadzącemu rejestr koniowatych oświadczenie, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego paszportu lub jego duplikatu za pośrednictwem placówki pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529), przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

13. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inny sposób identyfikacji koniowatych niż określony w art. 11 rozporządzenia nr 504/2008, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji tożsamości koniowatych, zapobieżenia wielokrotnego wydawania dokumentów identyfikacyjnych oraz wykonanie wytycznych określonych w art. 12 ust. 3 rozporządzenia nr 504/2008.

Art. 14. [Paszport koniowatego] 1. Koniowate są zaopatrywane w paszport koniowatego zgodnie z rozporządzeniem nr 504/2008.

2. Wzór paszportu koniowatego jest określony w załączniku I do rozporządzenia nr 504/2008.

3. Informacje inne niż określone w rozporządzeniu nr 504/2008 umieszcza się w paszporcie koniowatego po informacjach, o których mowa w rozporządzeniu nr 504/2008, nie naruszając struktury tego paszportu przewidzianej w rozporządzeniu nr 504/2008.

4. Właściciel koniowatego dokonuje zgłoszenia koniowatego, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia nr 504/2008, podmiotowi, o którym mowa w art. 5, przed dniem opuszczenia przez koniowatego lub jego matkę siedziby stada, w której ten koniowaty się urodził, nie później niż w terminie 90 dni przed terminem określonym w art. 5 ust. 6 rozporządzenia nr 504/2008.

5. Po otrzymaniu zgłoszenia podmiot, o którym mowa w art. 5, nadaje koniowatemu numer identyfikacyjny w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. d rozporządzenia nr 504/2008 oraz wydaje zgłaszającemu paszport koniowatego w terminie 90 dni od dnia otrzymania zgłoszenia.

6. Identyfikacja koniowatego jest dokonywana przez osobę posiadającą co najmniej średnie wykształcenie, która zawarła pisemną umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 5.

7. Przy dokonywaniu identyfikacji koniowatego w sposób określony w art. 11 rozporządzenia nr 504/2008 właściciel koniowatego jest obowiązany udzielić osobie dokonującej tej identyfikacji pomocy niezbędnej do wykonania tej czynności.

8. Jeżeli warunek określony w ust. 7 nie zostanie spełniony można odstąpić od dokonania identyfikacji koniowatego. W przypadku odstąpienia od dokonania identyfikacji koniowatego opłata, o której mowa w art. 15 ust. 1, podlega zwrotowi w wysokości pomniejszonej o koszty poniesione przez podmiot dokonujący tej identyfikacji związane z przystąpieniem do identyfikacji tego koniowatego.

9. Podstawą wystawienia paszportu koniowatego jest:

1) dla koni pełnej krwi angielskiej, koni czystej krwi arabskiej, koni rasy kłusak oraz kuców szetlandzkich – zidentyfikowanie konia oraz zaświadczenie potwierdzające dokonanie wpisu do księgi hodowlanej, wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich;

2) dla koni hodowlanych innych ras niż wymienione w pkt 1 – zgłoszenie właściciela konia zawierające numery identyfikacyjne rodziców konia, do którego dołącza się:

a) oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem tego koniowatego,

b) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego konia, wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich;

3) dla pozostałych koniowatych:

a) zgłoszenie właściciela koniowatego zawierające numery identyfikacyjne rodziców koniowatego, do którego dołącza się:

– oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem tego koniowatego,

– zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, albo

b) zgłoszenie właściciela koniowatego, do którego dołącza się:

– oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem tego koniowatego,

– wyniki badań tego koniowatego w kierunku nosacizny (Glanders), niedokrwistości zakaźnej koni (Equine infectious anaemia) i zarazy stadniczej (Dourine).

10. W przypadku koniowatych, o których mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 504/2008, pochodzących z obszaru parku narodowego lub parku krajobrazowego podstawą wystawienia paszportu koniowatego jest zgłoszenie dyrektora parku narodowego lub dyrektora parku krajobrazowego.

11. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 10, dokonuje się podmiotowi o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 60 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego obszaru parku narodowego lub parku krajobrazowego.

12. [1] Właściciel koniowatego, a w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 504/2008 – dyrektor parku narodowego lub dyrektor parku krajobrazowego, odbiera paszport koniowatego lub jego duplikat osobiście, chyba że złoży podmiotowi prowadzącemu rejestr koniowatych oświadczenie, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego paszportu lub jego duplikatu za pośrednictwem placówki pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529), przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

13. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inny sposób identyfikacji koniowatych niż określony w art. 11 rozporządzenia nr 504/2008, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji tożsamości koniowatych, zapobieżenia wielokrotnego wydawania dokumentów identyfikacyjnych oraz wykonanie wytycznych określonych w art. 12 ust. 3 rozporządzenia nr 504/2008.

Art. 14. [Paszport koniowatego] [24] 1. Koniowate są zaopatrywane w paszport koniowatego zgodnie z rozporządzeniem nr 504/2008.

2. Wzór paszportu koniowatego jest określony w załączniku I do rozporządzenia nr 504/2008.

3. Informacje inne niż określone w rozporządzeniu nr 504/2008 umieszcza się w paszporcie koniowatego po informacjach, o których mowa w rozporządzeniu nr 504/2008, nie naruszając struktury tego paszportu przewidzianej w rozporządzeniu nr 504/2008.

4. Właściciel koniowatego dokonuje zgłoszenia koniowatego, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia nr 504/2008, podmiotowi, o którym mowa w art. 5, przed dniem opuszczenia przez koniowatego lub jego matkę siedziby stada, w której ten koniowaty się urodził, nie później niż w terminie 90 dni przed terminem określonym w art. 5 ust. 6 rozporządzenia nr 504/2008.

5. Po otrzymaniu zgłoszenia podmiot, o którym mowa w art. 5, nadaje koniowatemu numer identyfikacyjny w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. d rozporządzenia nr 504/2008 oraz wydaje zgłaszającemu paszport koniowatego w terminie 90 dni od dnia otrzymania zgłoszenia.

6. Identyfikacja koniowatego jest dokonywana przez osobę posiadającą co najmniej średnie wykształcenie, która zawarła pisemną umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 5.

7. Przy dokonywaniu identyfikacji koniowatego w sposób określony w art. 11 rozporządzenia nr 504/2008 właściciel koniowatego jest obowiązany udzielić osobie dokonującej tej identyfikacji pomocy niezbędnej do wykonania tej czynności.

8. Jeżeli warunek określony w ust. 7 nie zostanie spełniony można odstąpić od dokonania identyfikacji koniowatego. W przypadku odstąpienia od dokonania identyfikacji koniowatego opłata, o której mowa w art. 15 ust. 1, podlega zwrotowi w wysokości pomniejszonej o koszty poniesione przez podmiot dokonujący tej identyfikacji związane z przystąpieniem do identyfikacji tego koniowatego.

9. Podstawą wystawienia paszportu koniowatego jest:

1) dla koni pełnej krwi angielskiej, koni czystej krwi arabskiej, koni rasy kłusak oraz kuców szetlandzkich – zidentyfikowanie konia oraz zaświadczenie potwierdzające dokonanie wpisu do księgi hodowlanej, wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich;

2) dla koni hodowlanych innych ras niż wymienione w pkt 1 – zgłoszenie właściciela konia zawierające numery identyfikacyjne rodziców konia, do którego dołącza się:

a) oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem tego koniowatego,

b) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego konia, wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich;

3) dla pozostałych koniowatych:

a) zgłoszenie właściciela koniowatego zawierające numery identyfikacyjne rodziców koniowatego, do którego dołącza się:

– oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem tego koniowatego,

– zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, albo

b) zgłoszenie właściciela koniowatego, do którego dołącza się:

– oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem tego koniowatego,

– wyniki badań tego koniowatego w kierunku nosacizny (Glanders), niedokrwistości zakaźnej koni (Equine infectious anaemia) i zarazy stadniczej (Dourine).

10. W przypadku koniowatych, o których mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 504/2008, pochodzących z obszaru parku narodowego lub parku krajobrazowego podstawą wystawienia paszportu koniowatego jest zgłoszenie dyrektora parku narodowego lub dyrektora parku krajobrazowego.

11. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 10, dokonuje się podmiotowi o którym mowa w art. 5, nie później niż w terminie 60 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego obszaru parku narodowego lub parku krajobrazowego.

12. Właściciel koniowatego, a w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 504/2008 – dyrektor parku narodowego lub dyrektor parku krajobrazowego, odbiera paszport koniowatego lub jego duplikat osobiście, chyba że złoży podmiotowi prowadzącemu rejestr koniowatych oświadczenie, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego paszportu lub jego duplikatu za pośrednictwem placówki pocztowej operatora publicznego, przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

13. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inny sposób identyfikacji koniowatych niż określony w art. 11 rozporządzenia nr 504/2008, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji tożsamości koniowatych, zapobieżenia wielokrotnego wydawania dokumentów identyfikacyjnych oraz wykonanie wytycznych określonych w art. 12 ust. 3 rozporządzenia nr 504/2008.

Art. 14. 1. Koniowate, z wyjątkiem koniowatych wolno żyjących, są zaopatrywane w paszport konia albo paszport koniowatego innego niż koń gatunku zgodnie z decyzją Komisji nr 93/623/EWG z dnia 20 października 1993 r. ustanawiającą dokument identyfikacyjny (paszport) towarzyszący zarejestrowanym zwierzętom z rodziny koniowatych (Dz. Urz. WE L 298 z 03.12.1993, str. 45; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 15, str. 207) oraz decyzją Komisji nr 2000/68/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. zmieniającą decyzję Komisji 93/623/EWG oraz ustanawiającą identyfikację hodowlanych i rzeźnych zwierząt z rodziny koniowatych (Dz. Urz. WE L 23 z 28.01.2000, str. 72; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 28, str. 189).

1a. Informacje inne niż te, które są określone w przepisach Unii Europejskiej, umieszcza się w paszporcie konia albo paszporcie koniowatego innego niż koń gatunku po tych informacjach, nie naruszając struktury tego paszportu przewidzianej w przepisach Unii Europejskiej.

1b. Podmiot, o którym mowa w art. 5, przedstawia ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa:

1) wzór stosowanego przez siebie paszportu konia;

2) wzór zmienionego paszportu konia – w przypadku zmiany wzoru.

2. Posiadacz koniowatego jest obowiązany do zgłoszenia urodzenia się koniowatego podmiotom, o których mowa w art. 5.

3. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, z wyjątkiem zgłoszenia konia pełnej krwi angielskiej, konia czystej krwi arabskiej i konia rasy kłusak, należy dokonać w terminie 60 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego gospodarstwa, ale nie później niż 30 dni przed dniem odłączenia (odsadzenia) źrebięcia od matki.

4. W przypadku konia pełnej krwi angielskiej, konia czystej krwi arabskiej i konia rasy kłusak zgłoszenia należy dokonać w terminie 30 dni przed dniem opuszczenia przez konia gospodarstwa.

5. Po otrzymaniu zgłoszenia podmiot, o którym mowa w art. 5, nadaje koniowatemu numer identyfikacyjny i wydaje zgłaszającemu paszport konia albo paszport koniowatego innego niż koń gatunku w ciągu 60 dni od dnia otrzymania zgłoszenia.

6. Podstawą wystawienia paszportu konia jest:

1) dla koni pełnej krwi angielskiej, koni czystej krwi arabskiej, koni rasy kłusak oraz kuców szetlandzkich – zidentyfikowanie konia oraz zaświadczenie o wpisie do księgi, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich;

2) dla pozostałych koni – zgłoszenie posiadacza konia zawierające numery identyfikacyjne rodziców konia.

7. Podstawą wystawienia paszportu koniowatego innego niż koń gatunku jest zgłoszenie posiadacza tego koniowatego zawierające numery identyfikacyjne rodziców koniowatego.

8. Posiadacz koniowatego odbiera paszport koniowatego lub jego duplikat osobiście, chyba że złoży oświadczenie podmiotowi prowadzącemu rejestr koniowatych, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego paszportu lub jego duplikatu za pośrednictwem poczty, przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

Art. 14. 1. [4] Koniowate, z wyjątkiem koniowatych wolno żyjących, są zaopatrywane w paszport konia albo paszport koniowatego innego niż koń gatunku zgodnie z decyzją Komisji nr 93/623/EWG z dnia 20 października 1993 r. ustanawiającą dokument identyfikacyjny (paszport) towarzyszący zarejestrowanym zwierzętom z rodziny koniowatych (Dz. Urz. WE L 298 z 03.12.1993, str. 45; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 15, str. 207) oraz decyzją Komisji nr 2000/68/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. zmieniającą decyzję Komisji 93/623/EWG oraz ustanawiającą identyfikację hodowlanych i rzeźnych zwierząt z rodziny koniowatych (Dz. Urz. WE L 23 z 28.01.2000, str. 72; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 28, str. 189).

1a. [5] Informacje inne niż te, które są określone w przepisach Unii Europejskiej, umieszcza się w paszporcie konia albo paszporcie koniowatego innego niż koń gatunku po tych informacjach, nie naruszając struktury tego paszportu przewidzianej w przepisach Unii Europejskiej.

1b. [6] Podmiot, o którym mowa w art. 5, przedstawia ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa:

1) wzór stosowanego przez siebie paszportu konia;

2) wzór zmienionego paszportu konia – w przypadku zmiany wzoru.

2. Posiadacz koniowatego jest obowiązany do zgłoszenia urodzenia się koniowatego podmiotom, o których mowa w art. 5.

3. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, z wyjątkiem zgłoszenia konia pełnej krwi angielskiej, konia czystej krwi arabskiej i konia rasy kłusak, należy dokonać w terminie 60 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego gospodarstwa, ale nie później niż 30 dni przed dniem odłączenia (odsadzenia) źrebięcia od matki.

4. W przypadku konia pełnej krwi angielskiej, konia czystej krwi arabskiej i konia rasy kłusak zgłoszenia należy dokonać w terminie 30 dni przed dniem opuszczenia przez konia gospodarstwa.

5. Po otrzymaniu zgłoszenia podmiot, o którym mowa w art. 5, nadaje koniowatemu numer identyfikacyjny i wydaje zgłaszającemu paszport konia albo paszport koniowatego innego niż koń gatunku w ciągu 60 dni od dnia otrzymania zgłoszenia.

6. Podstawą wystawienia paszportu konia jest:

1) dla koni pełnej krwi angielskiej, koni czystej krwi arabskiej, koni rasy kłusak oraz kuców szetlandzkich – zidentyfikowanie konia oraz zaświadczenie o wpisie do księgi, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich;

2) dla pozostałych koni – zgłoszenie posiadacza konia zawierające numery identyfikacyjne rodziców konia.

7. Podstawą wystawienia paszportu koniowatego innego niż koń gatunku jest zgłoszenie posiadacza tego koniowatego zawierające numery identyfikacyjne rodziców koniowatego.

8. [7] Posiadacz koniowatego odbiera paszport koniowatego lub jego duplikat osobiście, chyba że złoży oświadczenie podmiotowi prowadzącemu rejestr koniowatych, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego paszportu lub jego duplikatu za pośrednictwem poczty, przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

Art. 14. 1. Koniowate, z wyjątkiem koniowatych wolno żyjących, są zaopatrywane w paszport konia albo paszport koniowatego innego niż koń gatunku.

2. Posiadacz koniowatego jest obowiązany do zgłoszenia urodzenia się koniowatego podmiotom, o których mowa w art. 5.

3. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, z wyjątkiem zgłoszenia konia pełnej krwi angielskiej, konia czystej krwi arabskiej i konia rasy kłusak, należy dokonać w terminie 60 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego gospodarstwa, ale nie później niż 30 dni przed dniem odłączenia (odsadzenia) źrebięcia od matki.

4. W przypadku konia pełnej krwi angielskiej, konia czystej krwi arabskiej i konia rasy kłusak zgłoszenia należy dokonać w terminie 30 dni przed dniem opuszczenia przez konia gospodarstwa.

5. Po otrzymaniu zgłoszenia podmiot, o którym mowa w art. 5, nadaje koniowatemu numer identyfikacyjny i wydaje zgłaszającemu paszport konia albo paszport koniowatego innego niż koń gatunku w ciągu 60 dni od dnia otrzymania zgłoszenia.

6. Podstawą wystawienia paszportu konia jest:

1) dla koni pełnej krwi angielskiej, koni czystej krwi arabskiej, koni rasy kłusak oraz kuców szetlandzkich – zidentyfikowanie konia oraz zaświadczenie o wpisie do księgi, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich;

2) dla pozostałych koni – zgłoszenie posiadacza konia zawierające numery identyfikacyjne rodziców konia.

7. Podstawą wystawienia paszportu koniowatego innego niż koń gatunku jest zgłoszenie posiadacza tego koniowatego zawierające numery identyfikacyjne rodziców koniowatego.