history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2021-07-29    (Dz.U.2021.1377 tekst jednolity)

§ 39. [Ograniczenia w lataniu statkiem powietrznym osób wykonujących prace podwodne ] 1. Osobie, która wykonywała prace podwodne na głębokości do 20 m, nie wolno latać statkiem powietrznym wcześniej niż po upływie 12 godzin od zakończenia tych prac, a w przypadku prac podwodnych na głębokości powyżej 20 m – wcześniej niż po upływie 24 godzin od zakończenia tych prac.

2. W przypadku zaistnienia wypadku nurkowego decyzję dotyczącą transportu lotniczego osoby, która wykonywała prace podwodne, podejmuje lekarz lub kierownik.

3. Transport poszkodowanego do komory dekompresyjnej wykonywany statkiem powietrznym powinien odbywać się na możliwie jak najmniejszej wysokości, nie większej jednak niż 300 m.

Wersja obowiązująca od 2021-07-29    (Dz.U.2021.1377 tekst jednolity)

§ 39. [Ograniczenia w lataniu statkiem powietrznym osób wykonujących prace podwodne ] 1. Osobie, która wykonywała prace podwodne na głębokości do 20 m, nie wolno latać statkiem powietrznym wcześniej niż po upływie 12 godzin od zakończenia tych prac, a w przypadku prac podwodnych na głębokości powyżej 20 m – wcześniej niż po upływie 24 godzin od zakończenia tych prac.

2. W przypadku zaistnienia wypadku nurkowego decyzję dotyczącą transportu lotniczego osoby, która wykonywała prace podwodne, podejmuje lekarz lub kierownik.

3. Transport poszkodowanego do komory dekompresyjnej wykonywany statkiem powietrznym powinien odbywać się na możliwie jak najmniejszej wysokości, nie większej jednak niż 300 m.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-11-07 do 2021-07-28    (Dz.U.2018.2112 tekst jednolity)

§ 39. [Ograniczenia w lataniu statkiem powietrznym osób wykonujących prace podwodne ] 1. Osobie, która wykonywała prace podwodne na głębokości do 20 m, nie wolno latać statkiem powietrznym wcześniej niż po upływie 12 godzin od zakończenia tych prac, a w przypadku prac podwodnych na głębokości powyżej 20 m – wcześniej niż po upływie 24 godzin od zakończenia tych prac.

2. W przypadku zaistnienia wypadku nurkowego decyzję dotyczącą transportu lotniczego osoby, która wykonywała prace podwodne, podejmuje lekarz lub kierownik.

3. Transport poszkodowanego do komory dekompresyjnej wykonywany statkiem powietrznym powinien odbywać się na możliwie jak najmniejszej wysokości, nie większej jednak niż 300 m.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-08-04 do 2018-11-06

[Ograniczenia w lataniu statkiem powietrznym osób wykonujących prace podwodne ] 1. Osobie, która wykonywała prace podwodne na głębokości do 20 m, nie wolno latać statkiem powietrznym wcześniej niż po upływie 12 godzin od zakończenia tych prac, a w przypadku prac podwodnych na głębokości powyżej 20 m – wcześniej niż po upływie 24 godzin od zakończenia tych prac.

2. [9] W przypadku zaistnienia wypadku nurkowego decyzję dotyczącą transportu lotniczego osoby, która wykonywała prace podwodne, podejmuje lekarz lub kierownik.

3. Transport poszkodowanego do komory dekompresyjnej wykonywany statkiem powietrznym powinien odbywać się na możliwie jak najmniejszej wysokości, nie większej jednak niż 300 m.

[9] § 39 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 czerwca 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków bezpieczeństwa wykonywania prac podwodnych w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej (Dz.U. poz. 1395). Zmiana weszła w życie 4 sierpnia 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-07-31 do 2017-08-03

[Ograniczenia w lataniu statkiem powietrznym osób wykonujących prace podwodne] 1. Osobie, która wykonywała prace podwodne na głębokości do 20 m, nie wolno latać statkiem powietrznym wcześniej niż po upływie 12 godzin od zakończenia tych prac, a w przypadku prac podwodnych na głębokości powyżej 20 m – wcześniej niż po upływie 24 godzin od zakończenia tych prac.

2. W przypadku zaistnienia wypadku nurkowego decyzję dotyczącą transportu lotniczego osoby, która wykonywała prace podwodne, podejmują oficer-lekarz nurkowy, lekarz lub kierownik.

3. Transport poszkodowanego do komory dekompresyjnej wykonywany statkiem powietrznym powinien odbywać się na możliwie jak najmniejszej wysokości, nie większej jednak niż 300 m.