Wersja obowiązująca od 2021-05-31 (Dz.U.2021.985 tekst jednolity)
[Opodatkowanie podatkiem tonażowym] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:
1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:
a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,
b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,
2) ratownictwa pełnomorskiego
– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.
2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:
1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,
2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,
3) prowadzenia terminali pasażerskich,
4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,
5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,
6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,
7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,
8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,
9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,
10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków
– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.
3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:
1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;
2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;
3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;
4) budowy elektrowni wiatrowych;
5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;
6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;
7) prac podwodnych;
8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;
9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;
10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;
11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.
4. Jeżeli w okresie opodatkowania zmarł przedsiębiorca żeglugowy, podatnikiem podatku tonażowego w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:
1) zarządu sukcesyjnego albo
2) uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170 oraz z 2021 r. poz. 802)
– nie dłużej jednak niż do końca okresu opodatkowania, jest przedsiębiorstwo w spadku.
5. Przedsiębiorstwo w spadku kontynuuje opodatkowanie podatkiem tonażowym na zasadach, jakie obowiązywały zmarłego przedsiębiorcę.
Wersja obowiązująca od 2021-05-31 (Dz.U.2021.985 tekst jednolity)
[Opodatkowanie podatkiem tonażowym] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:
1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:
a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,
b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,
2) ratownictwa pełnomorskiego
– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.
2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:
1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,
2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,
3) prowadzenia terminali pasażerskich,
4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,
5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,
6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,
7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,
8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,
9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,
10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków
– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.
3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:
1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;
2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;
3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;
4) budowy elektrowni wiatrowych;
5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;
6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;
7) prac podwodnych;
8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;
9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;
10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;
11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.
4. Jeżeli w okresie opodatkowania zmarł przedsiębiorca żeglugowy, podatnikiem podatku tonażowego w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:
1) zarządu sukcesyjnego albo
2) uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170 oraz z 2021 r. poz. 802)
– nie dłużej jednak niż do końca okresu opodatkowania, jest przedsiębiorstwo w spadku.
5. Przedsiębiorstwo w spadku kontynuuje opodatkowanie podatkiem tonażowym na zasadach, jakie obowiązywały zmarłego przedsiębiorcę.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-08-25 do 2021-05-30 (Dz.U.2020.1443 tekst jednolity)
[Opodatkowanie podatkiem tonażowym] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:
1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:
a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,
b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,
2) ratownictwa pełnomorskiego
– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.
2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:
1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,
2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,
3) prowadzenia terminali pasażerskich,
4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,
5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,
6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,
7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,
8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,
9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,
10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków
– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.
3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:
1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;
2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;
3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;
4) budowy elektrowni wiatrowych;
5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;
6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;
7) prac podwodnych;
8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;
9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;
10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;
11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.
4. Jeżeli w okresie opodatkowania zmarł przedsiębiorca żeglugowy, podatnikiem podatku tonażowego w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:
1) zarządu sukcesyjnego albo
2) uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170)
– nie dłużej jednak niż do końca okresu opodatkowania, jest przedsiębiorstwo w spadku.
5. Przedsiębiorstwo w spadku kontynuuje opodatkowanie podatkiem tonażowym na zasadach, jakie obowiązywały zmarłego przedsiębiorcę.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-01-07 do 2020-08-24 (Dz.U.2019.31 tekst jednolity)
[Opodatkowanie podatkiem tonażowym ] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:
1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:
a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,
b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,
2) ratownictwa pełnomorskiego
– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.
2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:
1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,
2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,
3) prowadzenia terminali pasażerskich,
4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,
5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,
6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,
7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,
8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,
9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,
10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków
– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.
3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:
1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;
2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;
3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;
4) budowy elektrowni wiatrowych;
5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;
6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;
7) prac podwodnych;
8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;
9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;
10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;
11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.
4. Jeżeli w okresie opodatkowania zmarł przedsiębiorca żeglugowy, podatnikiem podatku tonażowego w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:
1) zarządu sukcesyjnego albo
2) uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869, z późn. zm.)
– nie dłużej jednak niż do końca okresu opodatkowania, jest przedsiębiorstwo w spadku.
5. Przedsiębiorstwo w spadku kontynuuje opodatkowanie podatkiem tonażowym na zasadach, jakie obowiązywały zmarłego przedsiębiorcę.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-11-25 do 2019-01-06
[Opodatkowanie podatkiem tonażowym ] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:
1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:
a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,
b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,
2) ratownictwa pełnomorskiego
– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.
2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:
1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,
2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,
3) prowadzenia terminali pasażerskich,
4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,
5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,
6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,
7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,
8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,
9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,
10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków
– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.
3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:
1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;
2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;
3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;
4) budowy elektrowni wiatrowych;
5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;
6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;
7) prac podwodnych;
8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;
9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;
10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;
11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.
4. [4] Jeżeli w okresie opodatkowania zmarł przedsiębiorca żeglugowy, podatnikiem podatku tonażowego w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:
1) zarządu sukcesyjnego albo
2) uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 106, 650, 771 i 1629)
– nie dłużej jednak niż do końca okresu opodatkowania, jest przedsiębiorstwo w spadku.
5. [5] Przedsiębiorstwo w spadku kontynuuje opodatkowanie podatkiem tonażowym na zasadach, jakie obowiązywały zmarłego przedsiębiorcę.
[4] Art. 3 ust. 4 dodany przez art. 100 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz.U. poz. 1629). Zmiana weszła w życie 25 listopada 2018 r.
[5] Art. 3 ust. 5 dodany przez art. 100 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz.U. poz. 1629). Zmiana weszła w życie 25 listopada 2018 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-02-15 do 2018-11-24 (Dz.U.2018.381 tekst jednolity)
[Opodatkowanie podatkiem tonażowym] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:
1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:
a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,
b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,
2) ratownictwa pełnomorskiego
– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.
2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:
1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,
2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,
3) prowadzenia terminali pasażerskich,
4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,
5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,
6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,
7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,
8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,
9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,
10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków
– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.
3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:
1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;
2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;
3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;
4) budowy elektrowni wiatrowych;
5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;
6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;
7) prac podwodnych;
8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;
9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;
10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;
11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-04-23 do 2018-02-14 (Dz.U.2014.511 tekst jednolity)
[Opodatkowanie podatkiem tonażowym] 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:
1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:
a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,
b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,
2) ratownictwa pełnomorskiego
– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.
2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:
1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,
2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,
3) prowadzenia terminali pasażerskich,
4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,
5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,
6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,
7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,
8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,
9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,
10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków
– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.
3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:
1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;
2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;
3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;
4) budowy elektrowni wiatrowych;
5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;
6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;
7) prac podwodnych;
8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;
9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;
10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;
11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-01-01 do 2014-04-22
[Opodatkowanie podatkiem tonażowym] 1. [8] Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:
1) przewozu ładunku lub pasażerów – z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:
a) holownik – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,
b) pogłębiarkę – co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,
2) ratownictwa pełnomorskiego
– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.
2. [9] Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie:
1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,
2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,
3) prowadzenia terminali pasażerskich,
4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,
5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,
6) dowozu lądowego i morskiego ładunku lub pasażerów,
7) przewozu ładunku lub pasażerów w transporcie multimodalnym,
8) zarządzania cudzym statkiem – jeżeli przedsiębiorca żeglugowy prowadzi tę działalność z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i większość osób zatrudnionych przez niego na lądzie lub na statku stanowią obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej,
9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudnienia, związanych z załogą statku,
10) zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków
– pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.
3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:
1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;
2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;
3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;
4) budowy elektrowni wiatrowych;
5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;
6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;
7) prac podwodnych;
8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;
9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;
10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;
11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.
[8] Art. 3 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku tonażowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1540). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2013 r.
[9] Art. 3 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku tonażowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1540). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2013 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-01-01 do 2012-12-31
1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają armatorzy prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto powyżej 100 GT każdy, w zakresie:
1) transportu ładunków lub pasażerów,
2) holowania pełnomorskiego, pod warunkiem że co najmniej 50 % przychodów z działalności faktycznie wykonywanej w ciągu roku przez holownik stanowią przychody uzyskane z usługi holowania innego niż holowanie do portu i z portu oraz w granicach portu,
3) ratownictwa pełnomorskiego,
4) pogłębiania, pod warunkiem że co najmniej 50 % przychodów z całości działalności faktycznie wykonywanej w ciągu roku przez pogłębiarkę stanowią przychody z transportu wydobytych materiałów na pełnym morzu
– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.
2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność armatora w zakresie:
1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,
2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,
3) prowadzenia terminali pasażerskich,
4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,
5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,
6) dowozu lądowego i morskiego ładunków lub pasażerów,
7) przewozu ładunków lub pasażerów w transporcie multimodalnym,
8) zarządu nad statkami,
9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudniania, związanych z załogą statku,
10) działalności polegającej na wynajmie, dzierżawie lub wyczarterowaniu statku
– pod warunkiem, że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.
3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:
1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;
2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;
3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;
4) budowy elektrowni wiatrowych;
5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;
6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;
7) prac podwodnych;
8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;
9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;
10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;
11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.