§ 8. [Dodatek specjalny o charakterze stałym dla żołnierza zawodowego wykonującego loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych lub statków powietrznych będących na wyposażeniu Lotniczej Akademii Wojskowej [3] , otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym, ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 1,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 2000 godzin lotu;

2) 1,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

3) 1,30 – piloci, którzy wykonali powyżej 1100 godzin do 1500 godzin lotu;

4) 1,00 – piloci, którzy wykonali powyżej 750 godzin do 1100 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2500 godzin lotu;

5) 0,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 750 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2000 godzin do 2500 godzin lotu;

6) 0,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 300 godzin do 500 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

7) 0,50 – piloci, którzy wykonali do 300 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1000 godzin do 1500 godzin lotu;

8) 0,40 – inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 1000 godzin lotu;

9) 0,30 – inni członkowie załóg, którzy wykonali do 500 godzin lotu.

2. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7, zwiększa się żołnierzom zawodowym wykonującym loty:

1) samolotem wielozadaniowym F-16 przez okres:

a) do 3 lat – o 0,2,

b) od 3 do 6 lat – o 0,4,

c) od 6 do 9 lat – o 0,7,

d) od 9 do 12 lat – o 1,0,

e) powyżej 12 lat – o 1,5;

2) statkiem powietrznym przeznaczonym do wykonywania lotów oznaczonych statusem HEAD do wartości określonej w tabeli:

3. Przepis ust. 2 pkt 1 stosuje się odpowiednio do żołnierza zawodowego wykonującego w trakcie szkolenia wojskowego loty na samolocie wielozadaniowym F-16 niebędącym statkiem powietrznym używanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.

3a. Zwiększenie dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, stosuje się do żołnierza zawodowego pełniącego służbę w Jednostce Wojskowej Nr 4198 lub w Jednostce Wojskowej Nr 1155, spełniającego warunki do wykonywania lotów z najważniejszymi osobami w państwie na pokładach wojskowych statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD.

4. Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który zgodnie z Indywidualnym rocznym planem szkolenia i treningu w powietrzu oraz na urządzeniach treningowych i symulatorach, zwanym dalej „indywidualnym rocznym planem”, w ciągu roku kalendarzowego wykonuje loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym.

W przypadku pełnienia służby wojskowej na stanowisku służbowym, o którym mowa w ust. 1, przez część roku kalendarzowego, przyjmuje się liczbę godzin lotów przypadającą proporcjonalnie do okresu pełnych miesięcy kalendarzowych, w których żołnierz jest uprawniony do otrzymywania dodatku na zajmowanym stanowisku służbowym. Liczbę godzin lotów zaokrągla się w górę do pełnych godzin.

4a. [4] W przypadku pilota, o którym mowa w ust. 1, zajmującego stanowisko służbowe w jednostce wojskowej powyżej szczebla brygady lotnictwa (skrzydła lotnictwa) albo dowódcy związku taktycznego, posiadającego licencję pilota klasy pierwszej lub mistrzowskiej, dopuszcza się wykonanie 30% wymiarów lotów, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2, na symulatorach lotu.

5. Do liczby godzin lotów, o których mowa w ust. 1 i 4, wlicza się czas lotów:

1) w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne wykonywanych w ramach wojskowego szkolenia lotniczego w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej;

2) w składzie załóg wojskowych statków powietrznych, statków powietrznych będących na wyposażeniu Lotniczej Akademii Wojskowej [5] oraz innych niż wojskowe statki powietrzne wykonywanych w okresie pełnienia zawodowej służby wojskowej w trakcie wojskowego szkolenia lotniczego, a w odniesieniu do pilotów – czas lotów wykonanych za sterami statku powietrznego;

3) [6] (uchylony)

6. W przypadku wykonywania przez żołnierza zawodowego, w ciągu roku kalendarzowego, lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 4 pkt 2.

7. Dla celów ustalania godzin lotu, o których mowa w ust. 1, czas lotu personelu latającego jest liczony od chwili, gdy statek powietrzny rozpoczyna poruszanie się za pomocą własnej mocy z zamiarem wykonania startu, do chwili wyłączenia silnika po zakończonym locie, a w odniesieniu dla załóg śmigłowców jest liczony od chwili uruchomienia silnika do zatrzymania łopat wirnika po zakończonym locie, z tym że czas lotu wykonanego:

1) statkiem powietrznym realizującym zadania w strefie działań wojennych przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 3,0;

2) samolotem naddźwiękowym albo śmigłowcem pokładowym lotnictwa Marynarki Wojennej przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 2,0;

3) samolotem odrzutowym poddźwiękowym przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,5;

4) innym niż wymienionym w pkt 1 i 2 śmigłowcem przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,2.

8. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1 i 2, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin lotu określonej w ust. 4, począwszy od dnia 1 stycznia następnego roku kalendarzowego przyznaje się dodatek specjalny w wysokości:

1) 1/30 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 i 2, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – jeżeli żołnierz wykonywał loty wyłącznie samolotem naddźwiękowym;

2) 1/40 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 i 2, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – w innym przypadku niż określony w pkt 1.

9. Dodatek specjalny, ustalony w sposób określony w ust. 8, wypłaca się żołnierzowi zawodowemu do dnia wykonania liczby godzin lotów określonych w ust. 4, nie dłużej jednak niż do końca roku kalendarzowego. Od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny ustala się w sposób wskazany w ust. 1.

10. [7] Przepisów ust. 6 nie stosuje się do żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 1, zajmującego stanowisko służbowe w jednostce wojskowej powyżej szczebla brygady lotnictwa (skrzydła lotnictwa).

11. [8] Inspektor Sił Powietrznych, corocznie w terminie do 30 czerwca i do 31 grudnia, przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej do akceptacji wykaz personelu latającego wraz z uzasadnieniem i liczbą godzin nalotu w danym roku kalendarzowym, celem ujęcia w indywidualnym rocznym planie.

12. [9] Przepisy ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio, uwzględniając normę godzin lotu zawartą w indywidualnym rocznym planie.

13. [10] Żołnierzom zawodowym, którzy nie otrzymali nalotu na dany rok kalendarzowy, na wniosek Inspektora Sił Powietrznych za zgodą Ministra Obrony Narodowej przyznaje się dodatek, o którym mowa w ust. 1.

14. [11] Żołnierzowi zawodowemu, który ze względu na stan zdrowia utracił możliwość wykonywania lotów, przyznaje się dodatek, o którym mowa w ust. 1 i 2, w wysokości:

1) 75% ostatnio otrzymywanego zwiększenia, jeżeli wykonywał loty co najmniej 10 lat;

2) 100% ostatnio otrzymywanego zwiększenia, jeżeli wykonywał loty co najmniej 15 lat.

Dodatek przysługuje nie dłużej niż przez łączny okres 6 lat od dnia wydania orzeczenia o utracie zdrowia i niemożliwości wykonywania lotów.

15. [12] Żołnierzowi zawodowemu, który nie będzie przeszkalany na nowy typ statku powietrznego, w przypadku wycofania statku powietrznego z eksploatacji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Inspektora Sił Powietrznych za zgodą Ministra Obrony Narodowej przyznaje się dodatek, o którym mowa w ust. 1, przez okres nie dłuższy niż 3 lata.

§ 8. [Dodatek specjalny o charakterze stałym dla żołnierza zawodowego wykonującego loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych, otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym, ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 1,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 2000 godzin lotu;

2) 1,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

3) 1,30 – piloci, którzy wykonali powyżej 1100 godzin do 1500 godzin lotu;

4) 1,00 – piloci, którzy wykonali powyżej 750 godzin do 1100 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2500 godzin lotu;

5) 0,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 750 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2000 godzin do 2500 godzin lotu;

6) 0,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 300 godzin do 500 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

7) 0,50 – piloci, którzy wykonali do 300 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1000 godzin do 1500 godzin lotu;

8) 0,40 – inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 1000 godzin lotu;

9) 0,30 – inni członkowie załóg, którzy wykonali do 500 godzin lotu.

2. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7, zwiększa się żołnierzom zawodowym wykonującym loty:

1) samolotem wielozadaniowym F-16 przez okres:

a) do 3 lat – o 0,2,

b) od 3 do 6 lat – o 0,4,

c) od 6 do 9 lat – o 0,7,

d) od 9 do 12 lat – o 1,0,

e) powyżej 12 lat – o 1,5;

2) statkiem powietrznym przeznaczonym do wykonywania lotów oznaczonych statusem HEAD do wartości określonej w tabeli:

3. Przepis ust. 2 pkt 1 stosuje się odpowiednio do żołnierza zawodowego wykonującego w trakcie szkolenia wojskowego loty na samolocie wielozadaniowym F-16 niebędącym statkiem powietrznym używanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.

3a. Zwiększenie dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, stosuje się do żołnierza zawodowego pełniącego służbę w Jednostce Wojskowej Nr 4198 lub w Jednostce Wojskowej Nr 1155, spełniającego warunki do wykonywania lotów z najważniejszymi osobami w państwie na pokładach wojskowych statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD.

4. Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który zgodnie z Indywidualnym rocznym planem szkolenia i treningu w powietrzu oraz na urządzeniach treningowych i symulatorach, zwanym dalej „indywidualnym rocznym planem”, w ciągu roku kalendarzowego wykonuje loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym.

W przypadku pełnienia służby wojskowej na stanowisku służbowym, o którym mowa w ust. 1, przez część roku kalendarzowego, przyjmuje się liczbę godzin lotów przypadającą proporcjonalnie do okresu pełnych miesięcy kalendarzowych, w których żołnierz jest uprawniony do otrzymywania dodatku na zajmowanym stanowisku służbowym. Liczbę godzin lotów zaokrągla się w górę do pełnych godzin.

5. Do liczby godzin lotów, o których mowa w ust. 1 i 4, wlicza się czas lotów:

1) w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne wykonywanych w ramach wojskowego szkolenia lotniczego w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej;

2) w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne wykonywanych w okresie pełnienia zawodowej służby wojskowej w trakcie wojskowego szkolenia lotniczego, a w odniesieniu do pilotów – czas lotów wykonanych za sterami statku powietrznego;

3) inspektorskich – wykonanych przez żołnierza zawodowego – pilota, o którym mowa w § 9 ust. 1 pkt 3.

6. W przypadku wykonywania przez żołnierza zawodowego, w ciągu roku kalendarzowego, lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 4 pkt 2.

7. Dla celów ustalania godzin lotu, o których mowa w ust. 1, czas lotu personelu latającego jest liczony od chwili, gdy statek powietrzny rozpoczyna poruszanie się za pomocą własnej mocy z zamiarem wykonania startu, do chwili wyłączenia silnika po zakończonym locie, a w odniesieniu dla załóg śmigłowców jest liczony od chwili uruchomienia silnika do zatrzymania łopat wirnika po zakończonym locie, z tym że czas lotu wykonanego:

1) statkiem powietrznym realizującym zadania w strefie działań wojennych przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 3,0;

2) samolotem naddźwiękowym albo śmigłowcem pokładowym lotnictwa Marynarki Wojennej przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 2,0;

3) samolotem odrzutowym poddźwiękowym przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,5;

4) innym niż wymienionym w pkt 1 i 2 śmigłowcem przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,2.

8. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1 i 2, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin lotu określonej w ust. 4, począwszy od dnia 1 stycznia następnego roku kalendarzowego przyznaje się dodatek specjalny w wysokości:

1) 1/30 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 i 2, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – jeżeli żołnierz wykonywał loty wyłącznie samolotem naddźwiękowym;

2) 1/40 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 i 2, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – w innym przypadku niż określony w pkt 1.

9. Dodatek specjalny, ustalony w sposób określony w ust. 8, wypłaca się żołnierzowi zawodowemu do dnia wykonania liczby godzin lotów określonych w ust. 4, nie dłużej jednak niż do końca roku kalendarzowego. Od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny ustala się w sposób wskazany w ust. 1.

10. Przepisów § 8 ust. 4 i 6 nie stosuje się do żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 1, zajmującego stanowisko służbowe w jednostce wojskowej powyżej szczebla brygady lotnictwa (skrzydła lotnictwa). Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych określa temu żołnierzowi liczbę godzin lotów, w tym lotów inspektorskich w danym roku kalendarzowym, w celu ujęcia w indywidualnym rocznym planie. W przypadku niewykonania w danym roku kalendarzowym normy godzin lotu, określonej w indywidualnym rocznym planie, przepisy ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio, uwzględniając normę godzin lotu zawartą w indywidualnym rocznym planie.

§ 8. [Dodatek specjalny o charakterze stałym dla żołnierza zawodowego wykonującego loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych ] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych, otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym, ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 1,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 2000 godzin lotu;

2) 1,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

3) 1,30 – piloci, którzy wykonali powyżej 1100 godzin do 1500 godzin lotu;

4) 1,00 – piloci, którzy wykonali powyżej 750 godzin do 1100 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2500 godzin lotu;

5) 0,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 750 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2000 godzin do 2500 godzin lotu;

6) 0,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 300 godzin do 500 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

7) 0,50 – piloci, którzy wykonali do 300 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1000 godzin do 1500 godzin lotu;

8) 0,40 – inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 1000 godzin lotu;

9) 0,30 – inni członkowie załóg, którzy wykonali do 500 godzin lotu.

2. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7, zwiększa się żołnierzom zawodowym wykonującym loty:

1) samolotem wielozadaniowym F-16 przez okres:

a) do 3 lat – o 0,2,

b) od 3 do 6 lat – o 0,4,

c) od 6 do 9 lat – o 0,7,

d) od 9 do 12 lat – o 1,0,

e) powyżej 12 lat – o 1,5;

2) statkiem powietrznym przeznaczonym do wykonywania lotów oznaczonych statusem HEAD do wartości określonej w tabeli:

3. Przepis ust. 2 pkt 1 stosuje się odpowiednio do żołnierza zawodowego wykonującego w trakcie szkolenia wojskowego loty na samolocie wielozadaniowym F-16 niebędącym statkiem powietrznym używanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.

3a. Zwiększenie dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, stosuje się do żołnierza zawodowego pełniącego służbę w Jednostce Wojskowej Nr 4198 lub w Jednostce Wojskowej Nr 1155, spełniającego warunki do wykonywania lotów z najważniejszymi osobami w państwie na pokładach wojskowych statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD.

4. Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który zgodnie z Indywidualnym rocznym planem szkolenia i treningu w powietrzu oraz na urządzeniach treningowych i symulatorach, zwanym dalej „indywidualnym rocznym planem”, w ciągu roku kalendarzowego wykonuje loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym.

W przypadku pełnienia służby wojskowej na stanowisku służbowym, o którym mowa w ust. 1, przez część roku kalendarzowego, przyjmuje się liczbę godzin lotów przypadającą proporcjonalnie do okresu pełnych miesięcy kalendarzowych, w których żołnierz jest uprawniony do otrzymywania dodatku na zajmowanym stanowisku służbowym. Liczbę godzin lotów zaokrągla się w górę do pełnych godzin.

5. Do liczby godzin lotów, o których mowa w ust. 1 i 4, wlicza się czas lotów:

1) w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne wykonywanych w ramach wojskowego szkolenia lotniczego w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej;

2) w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne wykonywanych w okresie pełnienia zawodowej służby wojskowej w trakcie wojskowego szkolenia lotniczego, a w odniesieniu do pilotów – czas lotów wykonanych za sterami statku powietrznego;

3) inspektorskich – wykonanych przez żołnierza zawodowego – pilota, o którym mowa w § 9 ust. 1 pkt 3.

6. W przypadku wykonywania przez żołnierza zawodowego, w ciągu roku kalendarzowego, lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 4 pkt 2.

7. Dla celów ustalania godzin lotu, o których mowa w ust. 1, czas lotu personelu latającego jest liczony od chwili, gdy statek powietrzny rozpoczyna poruszanie się za pomocą własnej mocy z zamiarem wykonania startu, do chwili wyłączenia silnika po zakończonym locie, a w odniesieniu dla załóg śmigłowców jest liczony od chwili uruchomienia silnika do zatrzymania łopat wirnika po zakończonym locie, z tym że czas lotu wykonanego:

1) statkiem powietrznym realizującym zadania w strefie działań wojennych przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 3,0;

2) samolotem naddźwiękowym albo śmigłowcem pokładowym lotnictwa Marynarki Wojennej przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 2,0;

3) samolotem odrzutowym poddźwiękowym przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,5;

4) innym niż wymienionym w pkt 1 i 2 śmigłowcem przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,2.

8. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1 i 2, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin lotu określonej w ust. 4, począwszy od dnia 1 stycznia następnego roku kalendarzowego przyznaje się dodatek specjalny w wysokości:

1) 1/30 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 i 2, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – jeżeli żołnierz wykonywał loty wyłącznie samolotem naddźwiękowym;

2) 1/40 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 i 2, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – w innym przypadku niż określony w pkt 1.

9. Dodatek specjalny, ustalony w sposób określony w ust. 8, wypłaca się żołnierzowi zawodowemu do dnia wykonania liczby godzin lotów określonych w ust. 4, nie dłużej jednak niż do końca roku kalendarzowego. Od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny ustala się w sposób wskazany w ust. 1.

10. Przepisów § 8 ust. 4 i 6 nie stosuje się do żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 1, zajmującego stanowisko służbowe w jednostce wojskowej powyżej szczebla brygady lotnictwa (skrzydła lotnictwa). Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych określa temu żołnierzowi liczbę godzin lotów, w tym lotów inspektorskich w danym roku kalendarzowym, w celu ujęcia w indywidualnym rocznym planie. W przypadku niewykonania w danym roku kalendarzowym normy godzin lotu, określonej w indywidualnym rocznym planie, przepisy ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio, uwzględniając normę godzin lotu zawartą w indywidualnym rocznym planie.

§ 8. [Dodatek specjalny o charakterze stałym dla żołnierza zawodowego wykonującego loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych ] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych, otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym, ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 1,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 2000 godzin lotu;

2) 1,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

3) 1,30 – piloci, którzy wykonali powyżej 1100 godzin do 1500 godzin lotu;

4) 1,00 – piloci, którzy wykonali powyżej 750 godzin do 1100 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2500 godzin lotu;

5) 0,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 750 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2000 godzin do 2500 godzin lotu;

6) 0,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 300 godzin do 500 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

7) 0,50 – piloci, którzy wykonali do 300 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1000 godzin do 1500 godzin lotu;

8) 0,40 – inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 1000 godzin lotu;

9) 0,30 – inni członkowie załóg, którzy wykonali do 500 godzin lotu.

2. [3] Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7, zwiększa się żołnierzom zawodowym wykonującym loty:

1) samolotem wielozadaniowym F-16 przez okres:

a) do 3 lat – o 0,2,

b) od 3 do 6 lat – o 0,4,

c) od 6 do 9 lat – o 0,7,

d) od 9 do 12 lat – o 1,0,

e) powyżej 12 lat – o 1,5;

2) statkiem powietrznym przeznaczonym do wykonywania lotów oznaczonych statusem HEAD do wartości określonej w tabeli:

3. [4] Przepis ust. 2 pkt 1 stosuje się odpowiednio do żołnierza zawodowego wykonującego w trakcie szkolenia wojskowego loty na samolocie wielozadaniowym F-16 niebędącym statkiem powietrznym używanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.

3a. [5] Zwiększenie dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, stosuje się do żołnierza zawodowego pełniącego służbę w Jednostce Wojskowej Nr 4198 lub w Jednostce Wojskowej Nr 1155, spełniającego warunki do wykonywania lotów z najważniejszymi osobami w państwie na pokładach wojskowych statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD.

4. Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który zgodnie z Indywidualnym rocznym planem szkolenia i treningu w powietrzu oraz na urządzeniach treningowych i symulatorach, zwanym dalej „indywidualnym rocznym planem”, w ciągu roku kalendarzowego wykonuje loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym.

W przypadku pełnienia służby wojskowej na stanowisku służbowym, o którym mowa w ust. 1, przez część roku kalendarzowego, przyjmuje się liczbę godzin lotów przypadającą proporcjonalnie do okresu pełnych miesięcy kalendarzowych, w których żołnierz jest uprawniony do otrzymywania dodatku na zajmowanym stanowisku służbowym. Liczbę godzin lotów zaokrągla się w górę do pełnych godzin.

5. Do liczby godzin lotów, o których mowa w ust. 1 i 4, wlicza się czas lotów:

1) w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne wykonywanych w ramach wojskowego szkolenia lotniczego w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej;

2) w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne wykonywanych w okresie pełnienia zawodowej służby wojskowej w trakcie wojskowego szkolenia lotniczego, a w odniesieniu do pilotów – czas lotów wykonanych za sterami statku powietrznego;

3) inspektorskich – wykonanych przez żołnierza zawodowego – pilota, o którym mowa w § 9 ust. 1 pkt 3.

6. W przypadku wykonywania przez żołnierza zawodowego, w ciągu roku kalendarzowego, lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 4 pkt 2.

7. Dla celów ustalania godzin lotu, o których mowa w ust. 1, czas lotu personelu latającego jest liczony od chwili, gdy statek powietrzny rozpoczyna poruszanie się za pomocą własnej mocy z zamiarem wykonania startu, do chwili wyłączenia silnika po zakończonym locie, a w odniesieniu dla załóg śmigłowców jest liczony od chwili uruchomienia silnika do zatrzymania łopat wirnika po zakończonym locie, z tym że czas lotu wykonanego:

1) statkiem powietrznym realizującym zadania w strefie działań wojennych przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 3,0;

2) samolotem naddźwiękowym albo śmigłowcem pokładowym lotnictwa Marynarki Wojennej przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 2,0;

3) samolotem odrzutowym poddźwiękowym przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,5;

4) innym niż wymienionym w pkt 1 i 2 śmigłowcem przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,2.

8. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1 i 2, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin lotu określonej w ust. 4, począwszy od dnia 1 stycznia następnego roku kalendarzowego przyznaje się dodatek specjalny w wysokości:

1) l/30 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 i 2, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – jeżeli żołnierz wykonywał loty wyłącznie samolotem naddźwiękowym;

2) 1/40 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 i 2, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – w innym przypadku niż określony w pkt 1.

9. Dodatek specjalny, ustalony w sposób określony w ust. 8, wypłaca się żołnierzowi zawodowemu do dnia wykonania liczby godzin lotów określonych w ust. 4, nie dłużej jednak niż do końca roku kalendarzowego. Od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny ustala się w sposób wskazany w ust. 1.

10. Przepisów § 8 ust. 4 i 6 nie stosuje się do żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 1, zajmującego stanowisko służbowe w jednostce wojskowej powyżej szczebla brygady lotnictwa (skrzydła lotnictwa). Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych określa temu żołnierzowi liczbę godzin lotów, w tym lotów inspektorskich w danym roku kalendarzowym, w celu ujęcia w indywidualnym rocznym planie. W przypadku niewykonania w danym roku kalendarzowym normy godzin lotu, określonej w indywidualnym rocznym planie, przepisy ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio, uwzględniając normę godzin lotu zawartą w indywidualnym rocznym planie.

§ 8. [Dodatek specjalny o charakterze stałym dla żołnierza zawodowego wykonującego loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych ] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych, otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym, ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

1) 1,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 2000 godzin lotu;

2) 1,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

3) 1,30 – piloci, którzy wykonali powyżej 1100 godzin do 1500 godzin lotu;

4) 1,00 – piloci, którzy wykonali powyżej 750 godzin do 1100 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2500 godzin lotu;

5) 0,80 – piloci, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 750 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 2000 godzin do 2500 godzin lotu;

6) 0,60 – piloci, którzy wykonali powyżej 300 godzin do 500 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1500 godzin do 2000 godzin lotu;

7) 0,50 – piloci, którzy wykonali do 300 godzin lotu, oraz inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 1000 godzin do 1500 godzin lotu;

8) 0,40 – inni członkowie załóg, którzy wykonali powyżej 500 godzin do 1000 godzin lotu;

9) 0,30 – inni członkowie załóg, którzy wykonali do 500 godzin lotu.

2. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7, zwiększa się pilotom, którzy wykonują loty samolotem wielozadaniowym F-l 6, przez okres:

1) do 3 lat – o 0,2;

2) od 3 do 6 lat – o 0,4;

3) od 6 do 9 lat – o 0,7;

4) od 9 do l2 lat – o 1,0;

5) powyżej 12 lat – o 1,5.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do żołnierza zawodowego wykonującego w trakcie szkolenia wojskowego loty na samolocie wielozadaniowym F-16 niebędącym statkiem powietrznym używanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który zgodnie z Indywidualnym rocznym planem szkolenia i treningu w powietrzu oraz na urządzeniach treningowych i symulatorach, zwanym dalej „indywidualnym rocznym planem”, w ciągu roku kalendarzowego wykonuje loty w wymiarze nie niższym niż:

1) 30 godzin – samolotem naddźwiękowym albo

2) 40 godzin – innym wojskowym statkiem powietrznym.

W przypadku pełnienia służby wojskowej na stanowisku służbowym, o którym mowa w ust. 1, przez część roku kalendarzowego, przyjmuje się liczbę godzin lotów przypadającą proporcjonalnie do okresu pełnych miesięcy kalendarzowych, w których żołnierz jest uprawniony do otrzymywania dodatku na zajmowanym stanowisku służbowym. Liczbę godzin lotów zaokrągla się w górę do pełnych godzin.

5. Do liczby godzin lotów, o których mowa w ust. 1 i 4, wlicza się czas lotów:

1) w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne wykonywanych w ramach wojskowego szkolenia lotniczego w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej;

2) w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statki powietrzne wykonywanych w okresie pełnienia zawodowej służby wojskowej w trakcie wojskowego szkolenia lotniczego, a w odniesieniu do pilotów – czas lotów wykonanych za sterami statku powietrznego;

3) inspektorskich – wykonanych przez żołnierza zawodowego – pilota, o którym mowa w § 9 ust. 1 pkt 3.

6. W przypadku wykonywania przez żołnierza zawodowego, w ciągu roku kalendarzowego, lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 4 pkt 2.

7. Dla celów ustalania godzin lotu, o których mowa w ust. 1, czas lotu personelu latającego jest liczony od chwili, gdy statek powietrzny rozpoczyna poruszanie się za pomocą własnej mocy z zamiarem wykonania startu, do chwili wyłączenia silnika po zakończonym locie, a w odniesieniu dla załóg śmigłowców jest liczony od chwili uruchomienia silnika do zatrzymania łopat wirnika po zakończonym locie, z tym że czas lotu wykonanego:

1) statkiem powietrznym realizującym zadania w strefie działań wojennych przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 3,0;

2) samolotem naddźwiękowym albo śmigłowcem pokładowym lotnictwa Marynarki Wojennej przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 2,0;

3) samolotem odrzutowym poddźwiękowym przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,5;

4) innym niż wymienionym w pkt 1 i 2 śmigłowcem przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,2.

8. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1 i 2, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin lotu określonej w ust. 4, począwszy od dnia 1 stycznia następnego roku kalendarzowego przyznaje się dodatek specjalny w wysokości:

1) l/30 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 i 2, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – jeżeli żołnierz wykonywał loty wyłącznie samolotem naddźwiękowym;

2) 1/40 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1 i 2, za każdą godzinę lotu wykonanego w okresie poprzedniego roku kalendarzowego – w innym przypadku niż określony w pkt 1.

9. Dodatek specjalny, ustalony w sposób określony w ust. 8, wypłaca się żołnierzowi zawodowemu do dnia wykonania liczby godzin lotów określonych w ust. 4, nie dłużej jednak niż do końca roku kalendarzowego. Od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny ustala się w sposób wskazany w ust. 1.

10. Przepisów § 8 ust. 4 i 6 nie stosuje się do żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 1, zajmującego stanowisko służbowe w jednostce wojskowej powyżej szczebla brygady lotnictwa (skrzydła lotnictwa). Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych określa temu żołnierzowi liczbę godzin lotów, w tym lotów inspektorskich w danym roku kalendarzowym, w celu ujęcia w indywidualnym rocznym planie. W przypadku niewykonania w danym roku kalendarzowym normy godzin lotu, określonej w indywidualnym rocznym planie, przepisy ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio, uwzględniając normę godzin lotu zawartą w indywidualnym rocznym planie.