Wersja obowiązująca od 2021.05.27 do 2023.02.03 (Dz.U.2021.966 tekst jednolity)
§ 13. [Dodatek specjalny przysługujący żołnierzowi, który wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym ustalony, przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:
1) do 0,10 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku do 10 lat;
2) do 0,20 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku od 10 do 20 lat;
3) do 0,30 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku powyżej 20 lat.
2. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się żołnierzowi zawodowemu wykonującemu bezpośrednią obsługę:
1) samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej – o 0,10;
2) statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD – o 0,20.
3. Stanowiskami służbowymi objętymi prawem do dodatku, o którym mowa w ust. 1, są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, oznaczone w etatach jednostek wojskowych cechą korpusu osobowego sił powietrznych – 22, cechą grupy osobowej inżynieryjno-lotniczej – J.
4. Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza oraz uprawnienia posiadane przez niego w zakresie obsługi statków powietrznych, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań, liczbę podległych lub nadzorowanych żołnierzy, a także uciążliwości i zagrożenia związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego.
Wersja obowiązująca od 2021.05.27 do 2023.02.03 (Dz.U.2021.966 tekst jednolity)
§ 13. [Dodatek specjalny przysługujący żołnierzowi, który wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym ustalony, przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:
1) do 0,10 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku do 10 lat;
2) do 0,20 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku od 10 do 20 lat;
3) do 0,30 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku powyżej 20 lat.
2. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się żołnierzowi zawodowemu wykonującemu bezpośrednią obsługę:
1) samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej – o 0,10;
2) statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD – o 0,20.
3. Stanowiskami służbowymi objętymi prawem do dodatku, o którym mowa w ust. 1, są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, oznaczone w etatach jednostek wojskowych cechą korpusu osobowego sił powietrznych – 22, cechą grupy osobowej inżynieryjno-lotniczej – J.
4. Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza oraz uprawnienia posiadane przez niego w zakresie obsługi statków powietrznych, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań, liczbę podległych lub nadzorowanych żołnierzy, a także uciążliwości i zagrożenia związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2019.05.08 do 2021.05.26 (Dz.U.2019.853 tekst jednolity)
§ 13. [Dodatek specjalny przysługujący żołnierzowi, który wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych ] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym ustalony, przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:
1) do 0,10 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku do 10 lat;
2) do 0,20 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku od 10 do 20 lat;
3) do 0,30 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku powyżej 20 lat.
2. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się żołnierzowi zawodowemu wykonującemu bezpośrednią obsługę:
1) samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej – o 0,10;
2) statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD – o 0,20.
3. Stanowiskami służbowymi objętymi prawem do dodatku, o którym mowa w ust. 1, są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, oznaczone w etatach jednostek wojskowych cechą korpusu osobowego sił powietrznych – 22, cechą grupy osobowej inżynieryjno-lotniczej – J.
4. Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza oraz uprawnienia posiadane przez niego w zakresie obsługi statków powietrznych, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań, liczbę podległych lub nadzorowanych żołnierzy, a także uciążliwości i zagrożenia związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.11.01 do 2019.05.07
§ 13. [Dodatek specjalny przysługujący żołnierzowi, który wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych ] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym ustalony, przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:
1) do 0,10 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku do 10 lat;
2) do 0,20 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku od 10 do 20 lat;
3) do 0,30 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku powyżej 20 lat.
2. [7] Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się żołnierzowi zawodowemu wykonującemu bezpośrednią obsługę:
1) samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej – o 0,10;
2) statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD – o 0,20.
3. Stanowiskami służbowymi objętymi prawem do dodatku, o którym mowa w ust. 1, są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, oznaczone w etatach jednostek wojskowych cechą korpusu osobowego sił powietrznych – 22, cechą grupy osobowej inżynieryjno-lotniczej – J.
4. Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza oraz uprawnienia posiadane przez niego w zakresie obsługi statków powietrznych, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań, liczbę podległych lub nadzorowanych żołnierzy, a także uciążliwości i zagrożenia związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego.
[7] § 13 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 października 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. poz. 2016). Zmiana weszła w życie 1 listopada 2017 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.01.01 do 2017.10.31
§ 13. [Dodatek specjalny przysługujący żołnierzowi, który wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych ] 1. Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym ustalony, przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:
1) do 0,10 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku do 10 lat;
2) do 0,20 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku od 10 do 20 lat;
3) do 0,30 – jeżeli pełnił służbę wojskową na stanowiskach objętych prawem do dodatku powyżej 20 lat.
2. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się o 0,10 żołnierzom zawodowym wykonującym bezpośrednią obsługę samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej albo statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD.
3. Stanowiskami służbowymi objętymi prawem do dodatku, o którym mowa w ust. 1, są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, oznaczone w etatach jednostek wojskowych cechą korpusu osobowego sił powietrznych – 22, cechą grupy osobowej inżynieryjno-lotniczej – J.
4. Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza oraz uprawnienia posiadane przez niego w zakresie obsługi statków powietrznych, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań, liczbę podległych lub nadzorowanych żołnierzy, a także uciążliwości i zagrożenia związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego.