history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2024-11-01
[12] 1. Oznakowanie nocne przeszkody lotniczej będącej morską turbiną wiatrową wykonuje się przez użycie światła przeszkodowego średniej intensywności typu B, umieszczonego na najwyższym punkcie gondoli, przy czym dopuszcza się umieszczenie tego światła niżej na gondoli pod warunkiem zapewnienia jego widoczności dla statków powietrznych w zakresie 360° oraz wykluczenia możliwości kolizji z pracą serwisowych statków powietrznych obsługujących taką morską turbinę wiatrową.
2. Przeszkodę lotniczą, o której mowa w ust. 1, o wysokości 150 m powyżej poziomu otaczającej wody i wyższą oznakowuje się dodatkowo przez użycie co najmniej trzech świateł niskiej intensywności typu E umieszczonych na jednym poziomie wyznaczonym w połowie odległości (z tolerancją do 10 %) między średnim poziomem morza a najwyższym punktem gondoli.
3. Na przeszkodzie lotniczej, o której mowa w ust. 1, o wysokości 150 m powyżej poziomu otaczającej wody i wyższej umieszcza się rezerwowe światło przeszkodowe średniej intensywności typu B, które uruchamia się automatycznie w przypadku awarii światła przeszkodowego, o którym mowa w ust. 1.
4. W przypadku gdy co najmniej dwie przeszkody lotnicze, o których mowa w ust. 1, znajdują się w odległości do 1852 m od siebie, rozmieszczone na nich światła przeszkodowe błyskają równocześnie.
[12] § 37a dodany przez § 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 7 października 2024 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie przeszkód lotniczych, powierzchni ograniczających przeszkody oraz urządzeń o charakterze niebezpiecznym (Dz.U. poz. 1540). Zmiana weszła w życie 1 listopada 2024 r.
Wersja obowiązująca od 2024-11-01
[12] 1. Oznakowanie nocne przeszkody lotniczej będącej morską turbiną wiatrową wykonuje się przez użycie światła przeszkodowego średniej intensywności typu B, umieszczonego na najwyższym punkcie gondoli, przy czym dopuszcza się umieszczenie tego światła niżej na gondoli pod warunkiem zapewnienia jego widoczności dla statków powietrznych w zakresie 360° oraz wykluczenia możliwości kolizji z pracą serwisowych statków powietrznych obsługujących taką morską turbinę wiatrową.
2. Przeszkodę lotniczą, o której mowa w ust. 1, o wysokości 150 m powyżej poziomu otaczającej wody i wyższą oznakowuje się dodatkowo przez użycie co najmniej trzech świateł niskiej intensywności typu E umieszczonych na jednym poziomie wyznaczonym w połowie odległości (z tolerancją do 10 %) między średnim poziomem morza a najwyższym punktem gondoli.
3. Na przeszkodzie lotniczej, o której mowa w ust. 1, o wysokości 150 m powyżej poziomu otaczającej wody i wyższej umieszcza się rezerwowe światło przeszkodowe średniej intensywności typu B, które uruchamia się automatycznie w przypadku awarii światła przeszkodowego, o którym mowa w ust. 1.
4. W przypadku gdy co najmniej dwie przeszkody lotnicze, o których mowa w ust. 1, znajdują się w odległości do 1852 m od siebie, rozmieszczone na nich światła przeszkodowe błyskają równocześnie.
[12] § 37a dodany przez § 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 7 października 2024 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie przeszkód lotniczych, powierzchni ograniczających przeszkody oraz urządzeń o charakterze niebezpiecznym (Dz.U. poz. 1540). Zmiana weszła w życie 1 listopada 2024 r.