Wersja obowiązująca od 2020-11-23 (Dz.U.2020.2065 tekst jednolity)

Art. 51. [Podmiot wymierzający karę] 1. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 1–3, 5, 7, 9, 11–14, 16, 18–21, art. 48 pkt 2, 3, 5, 7, 9, 10, 13–15, 16, 18, 19, 21, 23–25, 27–29, 31–33 oraz art. 49 pkt 1, 2 i 4–11 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 4, 6, 8, 10, 15 i 17, art. 48 pkt 1, 4, 6, 8, 11, 12, 17, 20, 22, 26, 30 i 34 oraz art. 49 pkt 3 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organ Państwowej Straży Pożarnej.

3. Administracyjne kary pieniężne, o których mowa w art. 47–49, wnosi się odpowiednio na rachunek bankowy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska albo właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

4. W sprawach dotyczących administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–50, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 i 1423), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują odpowiednio wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska albo właściwym organom Państwowej Straży Pożarnej albo ministrowi właściwemu do spraw klimatu.

5. Przy ustalaniu wysokości administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–49, uwzględnia się rodzaj i zakres naruszenia, w tym jego wpływ na środowisko, dotychczasową działalność podmiotu, który popełnił naruszenie, w zakresie objętym przepisami ustawy oraz skutki naruszenia.

6. Jeżeli okoliczności sprawy i dowody wskazują, że do naruszenia doszło wskutek zdarzeń lub okoliczności, którym podmiot popełniający naruszenie nie mógł zapobiec, właściwy organ odstępuje od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej i umarza postępowanie.

7. Nie można nałożyć administracyjnej kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia naruszenia upłynęły 3 lata.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-02-29 do 2020-11-22

Art. 51. [Podmiot wymierzający karę] 1. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 1–3, 5, 7, 9, 11–14, 16, 18–21, art. 48 pkt 2, 3, 5, 7, 9, 10, 13–15, 16, 18, 19, 21, 23–25, 27–29, 31–33 oraz art. 49 pkt 1, 2 i 4–11 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 4, 6, 8, 10, 15 i 17, art. 48 pkt 1, 4, 6, 8, 11, 12, 17, 20, 22, 26, 30 i 34 oraz art. 49 pkt 3 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organ Państwowej Straży Pożarnej.

3. Administracyjne kary pieniężne, o których mowa w art. 47–49, wnosi się odpowiednio na rachunek bankowy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska albo właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

4. W sprawach dotyczących administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–50, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują odpowiednio wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska albo właściwym organom Państwowej Straży Pożarnej albo ministrowi właściwemu do spraw klimatu [46].

5. Przy ustalaniu wysokości administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–49, uwzględnia się rodzaj i zakres naruszenia, w tym jego wpływ na środowisko, dotychczasową działalność podmiotu, który popełnił naruszenie, w zakresie objętym przepisami ustawy oraz skutki naruszenia.

6. Jeżeli okoliczności sprawy i dowody wskazują, że do naruszenia doszło wskutek zdarzeń lub okoliczności, którym podmiot popełniający naruszenie nie mógł zapobiec, właściwy organ odstępuje od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej i umarza postępowanie.

7. Nie można nałożyć administracyjnej kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia naruszenia upłynęły 3 lata.

[46] Art. 51 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 80 ustawy z dnia 23 stycznia 2020 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 284). Zmiana weszła w życie 29 lutego 2020 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-11-07 do 2020-02-28 (Dz.U.2019.2158 tekst jednolity)

Art. 51. [Podmiot wymierzający karę] 1. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 1–3, 5, 7, 9, 11–14, 16, 18–21, art. 48 pkt 2, 3, 5, 7, 9, 10, 13–15, 16, 18, 19, 21, 23–25, 27–29, 31–33 oraz art. 49 pkt 1, 2 i 4–11 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 4, 6, 8, 10, 15 i 17, art. 48 pkt 1, 4, 6, 8, 11, 12, 17, 20, 22, 26, 30 i 34 oraz art. 49 pkt 3 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organ Państwowej Straży Pożarnej.

3. Administracyjne kary pieniężne, o których mowa w art. 47–49, wnosi się odpowiednio na rachunek bankowy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska albo właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

4. W sprawach dotyczących administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–50, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują odpowiednio wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska albo właściwym organom Państwowej Straży Pożarnej albo ministrowi właściwemu do spraw środowiska.

5. Przy ustalaniu wysokości administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–49, uwzględnia się rodzaj i zakres naruszenia, w tym jego wpływ na środowisko, dotychczasową działalność podmiotu, który popełnił naruszenie, w zakresie objętym przepisami ustawy oraz skutki naruszenia.

6. Jeżeli okoliczności sprawy i dowody wskazują, że do naruszenia doszło wskutek zdarzeń lub okoliczności, którym podmiot popełniający naruszenie nie mógł zapobiec, właściwy organ odstępuje od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej i umarza postępowanie.

7. Nie można nałożyć administracyjnej kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia naruszenia upłynęły 3 lata.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-01-01 do 2019-11-06

Art. 51. [Podmiot wymierzający karę] 1. [11] Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 1–3, 5, 7, 9, 11–14, 16, 18–21, art. 48 pkt 2, 3, 5, 7, 9, 10, 13–15, 16, 18, 19, 21, 23–25, 27–29, 31–33 oraz art. 49 pkt 1, 2 i 4–11 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2. [12] Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 4, 6, 8, 10, 15 i 17, art. 48 pkt 1, 4, 6, 8, 11, 12, 17, 20, 22, 26, 30 i 34 oraz art. 49 pkt 3 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organ Państwowej Straży Pożarnej.

3. Administracyjne kary pieniężne, o których mowa w art. 47–49, wnosi się odpowiednio na rachunek bankowy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska albo właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

4. W sprawach dotyczących administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–50, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują odpowiednio wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska albo właściwym organom Państwowej Straży Pożarnej albo ministrowi właściwemu do spraw środowiska.

5. Przy ustalaniu wysokości administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–49, uwzględnia się rodzaj i zakres naruszenia, w tym jego wpływ na środowisko, dotychczasową działalność podmiotu, który popełnił naruszenie, w zakresie objętym przepisami ustawy oraz skutki naruszenia.

6. Jeżeli okoliczności sprawy i dowody wskazują, że do naruszenia doszło wskutek zdarzeń lub okoliczności, którym podmiot popełniający naruszenie nie mógł zapobiec, właściwy organ odstępuje od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej i umarza postępowanie.

7. Nie można nałożyć administracyjnej kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia naruszenia upłynęły 3 lata.

[11] Art. 51 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1479). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r.

[12] Art. 51 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1479). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-11-28 do 2018-12-31 (Dz.U.2018.2221 tekst jednolity)

Art. 51. [Podmiot wymierzający karę] 1. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 1–3, 5, 7, 9, 11–14, 16, 18–20, art. 48 pkt 2, 3, 5, 7, 9, 10, 13–15, 17, 19, 20, 22, 24–26, 28–30, 32 i 33 oraz art. 49 pkt 1, 2 i 4–11 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 4, 6, 8, 10, 15 i 17, w art. 48 pkt 1, 4, 6, 8, 11, 12, 18, 21, 23, 27 i 31 oraz w art. 49 pkt 3 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organ Państwowej Straży Pożarnej.

3. Administracyjne kary pieniężne, o których mowa w art. 47–49, wnosi się odpowiednio na rachunek bankowy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska albo właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

4. W sprawach dotyczących administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–50, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują odpowiednio wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska albo właściwym organom Państwowej Straży Pożarnej albo ministrowi właściwemu do spraw środowiska.

5. Przy ustalaniu wysokości administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–49, uwzględnia się rodzaj i zakres naruszenia, w tym jego wpływ na środowisko, dotychczasową działalność podmiotu, który popełnił naruszenie, w zakresie objętym przepisami ustawy oraz skutki naruszenia.

6. Jeżeli okoliczności sprawy i dowody wskazują, że do naruszenia doszło wskutek zdarzeń lub okoliczności, którym podmiot popełniający naruszenie nie mógł zapobiec, właściwy organ odstępuje od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej i umarza postępowanie.

7. Nie można nałożyć administracyjnej kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia naruszenia upłynęły 3 lata.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-10-20 do 2018-11-27 (Dz.U.2017.1951 tekst jednolity)

Art. 51. [Podmiot wymierzający karę] 1. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 1–3, 5, 7, 9, 11–14, 16, 18–20, art. 48 pkt 2, 3, 5, 7, 9, 10, 13–15, 17, 19, 20, 22, 24–26, 28–30, 32 i 33 oraz art. 49 pkt 1, 2 i 4–11 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 4, 6, 8, 10, 15 i 17, w art. 48 pkt 1, 4, 6, 8, 11, 12, 18, 21, 23, 27 i 31 oraz w art. 49 pkt 3 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organ Państwowej Straży Pożarnej.

3. Administracyjne kary pieniężne, o których mowa w art. 47–49, wnosi się odpowiednio na rachunek bankowy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska albo właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

4. W sprawach dotyczących administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–50, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, 648, 768, 935, 1428 i 1537), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują odpowiednio wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska albo właściwym organom Państwowej Straży Pożarnej albo ministrowi właściwemu do spraw środowiska.

5. Przy ustalaniu wysokości administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–49, uwzględnia się rodzaj i zakres naruszenia, w tym jego wpływ na środowisko, dotychczasową działalność podmiotu, który popełnił naruszenie, w zakresie objętym przepisami ustawy oraz skutki naruszenia.

6. Jeżeli okoliczności sprawy i dowody wskazują, że do naruszenia doszło wskutek zdarzeń lub okoliczności, którym podmiot popełniający naruszenie nie mógł zapobiec, właściwy organ odstępuje od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej i umarza postępowanie.

7. Nie można nałożyć administracyjnej kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia naruszenia upłynęły 3 lata.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-09-23 do 2017-10-19

Art. 51. [Podmiot wymierzający karę] 1. [150] Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 1–3, 5, 7, 9, 11–14, 16, 18–20, art. 48 pkt 2, 3, 5, 7, 9, 10, 13–15, 17, 19, 20, 22, 24–26, 28–30, 32 i 33 oraz art. 49 pkt 1, 2 i 4–11 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 4, 6, 8, 10, 15 i 17, w art. 48 pkt 1, 4, 6, 8, 11, 12, 18, 21, 23, 27 i 31 oraz w art. 49 pkt 3 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organ Państwowej Straży Pożarnej.

3. Administracyjne kary pieniężne, o których mowa w art. 47–49, wnosi się odpowiednio na rachunek bankowy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska albo właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

4. W sprawach dotyczących administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–50, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 i 699), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują odpowiednio wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska albo właściwym organom Państwowej Straży Pożarnej albo ministrowi właściwemu do spraw środowiska.

5. Przy ustalaniu wysokości administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–49, uwzględnia się rodzaj i zakres naruszenia, w tym jego wpływ na środowisko, dotychczasową działalność podmiotu, który popełnił naruszenie, w zakresie objętym przepisami ustawy oraz skutki naruszenia.

6. Jeżeli okoliczności sprawy i dowody wskazują, że do naruszenia doszło wskutek zdarzeń lub okoliczności, którym podmiot popełniający naruszenie nie mógł zapobiec, właściwy organ odstępuje od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej i umarza postępowanie.

7. Nie można nałożyć administracyjnej kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia naruszenia upłynęły 3 lata.

[150] Art. 51 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 ustawy z dnia 12 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1567). Zmiana weszła w życie 23 września 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-07-10 do 2017-09-22

Art. 51. [Podmioty wymierzające karę] 1. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 1–3, 5, 7, 9, 11–14, 16, 18 i 19, art. 48 pkt 2, 3, 5, 7, 9, 10, 13–17, 19, 20, 22, 24–26 i 28–30 oraz w art. 49 pkt 1 i 2 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2. Administracyjne kary pieniężne za czyny określone w art. 47 pkt 4, 6, 8, 10, 15 i 17, w art. 48 pkt 1, 4, 6, 8, 11, 12, 18, 21, 23, 27 i 31 oraz w art. 49 pkt 3 wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organ Państwowej Straży Pożarnej.

3. Administracyjne kary pieniężne, o których mowa w art. 47–49, wnosi się odpowiednio na rachunek bankowy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska albo właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

4. W sprawach dotyczących administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–50, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 i 699), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują odpowiednio wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska albo właściwym organom Państwowej Straży Pożarnej albo ministrowi właściwemu do spraw środowiska.

5. Przy ustalaniu wysokości administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 47–49, uwzględnia się rodzaj i zakres naruszenia, w tym jego wpływ na środowisko, dotychczasową działalność podmiotu, który popełnił naruszenie, w zakresie objętym przepisami ustawy oraz skutki naruszenia.

6. Jeżeli okoliczności sprawy i dowody wskazują, że do naruszenia doszło wskutek zdarzeń lub okoliczności, którym podmiot popełniający naruszenie nie mógł zapobiec, właściwy organ odstępuje od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej i umarza postępowanie.

7. Nie można nałożyć administracyjnej kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia naruszenia upłynęły 3 lata.