Wersja obowiązująca od 2020-10-21 do 2021-06-16 (Dz.U.2020.1854 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja obowiązująca od 2020-10-21 do 2021-06-16 (Dz.U.2020.1854 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-02-10 do 2020-10-20 (Dz.U.2020.211 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-10-25 do 2020-02-09 (Dz.U.2018.2040 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-01-25 do 2018-10-24 (Dz.U.2017.161 tekst jednolity)
(uchylony)
Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-05-10 do 2004-12-31
1. W ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw
zagranicznych tworzy się środki specjalne, w rozumieniu przepisów o finansach
publicznych, w celu wsparcia finansowania inwestycji i utrzymania placówek
zagranicznych oraz finansowania wydatków wynikających z art. 27
i 29.
2. Środki specjalne tworzy się z następujących źródeł:
1) opłat z tytułu zryczałtowanych kosztów rzeczywistych za wykonywane czynności konsularne,
2) wpływów ze sprzedaży składników majątkowych placówek zagranicznych,
3) przychodów uzyskiwanych z najmu pokoi gościnnych, mieszkań i lokali służbowych w placówkach zagranicznych,
4) zwrotów w państwie przyjmującym placówkom zagranicznym kwot podatku od towarów i usług,
5) odsetek z tytułu wkładów i lokat na rachunkach bankowych placówek zagranicznych,
6) darowizn, spadków i zapisów.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu i ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb wydatkowania środków, a także rodzaj sprawozdawczości i tryb przekazywania danych o przychodach ze środków specjalnych oraz tryb przekazywania na rachunek środka specjalnego jego przychodów – biorąc pod uwagę uzyskiwanie przychodów w różnych walutach i w bankach różnych państw.