Wersja obowiązująca od 2020-10-15 (Dz.U.2020.1805 tekst jednolity)

§ 4. [Stosowanie przepisów dotyczących organu egzekucyjnego] 1. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące organu egzekucyjnego stosuje się odpowiednio do:

1) naczelników urzędów celno-skarbowych, wyznaczonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w zakresie przechowywania i likwidacji:

a) towarów o nieunijnym statusie celnym, które:

– zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie rozstrzygnięć wydanych w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe,

– zostały przejęte na własność Skarbu Państwa w drodze nieodpłatnego przekazania lub zrzeczenia się, w przypadkach przewidzianych w przepisach prawa celnego,

– znajdują się w dyspozycji organów celnych i podlegają likwidacji na podstawie przepisów o postępowaniu karnym, prawa karnego wykonawczego oraz prawa karnego skarbowego,

b) towarów, które zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie rozstrzygnięć wydanych przez sąd powszechny w postępowaniu w sprawach celnych,

c) towarów, które znajdują się w dyspozycji organów celnych i podlegają likwidacji na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów (Dz. U. poz. 1537 oraz z 2009 r. poz. 1241),

d) przedmiotów – które stały się własnością Skarbu Państwa na podstawie prawomocnego orzeczenia ich przepadku – innych niż określone w art. 179 § 5 ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2020 r. poz. 19, 568, 695 i 1106) w prowadzonych przez naczelnika urzędu celno-skarbowego sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe,

2) starostów w zakresie:

a) (uchylona),

b) likwidacji ruchomości, które zostały przejęte na rzecz powiatu na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, 284, 568, 695, 1087 i 1517),

3) naczelników urzędów skarbowych – w odniesieniu do przechowywania oraz likwidacji ruchomości innych niż określone w pkt 1 i 2

– zwanych dalej „organem likwidacyjnym”.

2. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące poborcy skarbowego stosuje się odpowiednio do pracownika obsługującego organ likwidacyjny, upoważnionego do likwidacji ruchomości.

3. O ile dalsze przepisy rozporządzenia nie stanowią inaczej, przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące zobowiązanego stosuje się do właściciela ruchomości niestanowiącej własności Skarbu Państwa lub ostatniego właściciela ruchomości przed przejęciem jej na własność Skarbu Państwa albo powiatu.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-10-10 do 2020-10-14

§ 4. [Stosowanie przepisów dotyczących organu egzekucyjnego ] 1. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące organu egzekucyjnego stosuje się odpowiednio do:

1) naczelników urzędów celno-skarbowych, wyznaczonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w zakresie przechowywania i likwidacji:

a) towarów o nieunijnym statusie celnym, które:

– zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie rozstrzygnięć wydanych w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe,

– zostały przejęte na własność Skarbu Państwa w drodze nieodpłatnego przekazania lub zrzeczenia się, w przypadkach przewidzianych w przepisach prawa celnego,

– znajdują się w dyspozycji organów celnych i podlegają likwidacji na podstawie przepisów o postępowaniu karnym, prawa karnego wykonawczego oraz prawa karnego skarbowego,

b) towarów, które zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie rozstrzygnięć wydanych przez sąd powszechny w postępowaniu w sprawach celnych,

c) towarów, które znajdują się w dyspozycji organów celnych i podlegają likwidacji na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów (Dz. U. poz. 1537 oraz z 2009 r. poz. 1241),

d) [1] przedmiotów – które stały się własnością Skarbu Państwa na podstawie prawomocnego orzeczenia ich przepadku – innych niż określone w art. 179 § 5 ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1958, z późn. zm.) w prowadzonych przez naczelnika urzędu celno-skarbowego sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe,

2) starostów w zakresie:

a) (uchylona),

b) likwidacji ruchomości, które zostały przejęte na rzecz powiatu na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260, z późn. zm.),

3) naczelników urzędów skarbowych – w odniesieniu do przechowywania oraz likwidacji ruchomości innych niż określone w pkt 1 i 2

– zwanych dalej „organem likwidacyjnym”.

2. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące poborcy skarbowego stosuje się odpowiednio do pracownika obsługującego organ likwidacyjny, upoważnionego do likwidacji ruchomości.

3. O ile dalsze przepisy rozporządzenia nie stanowią inaczej, przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące zobowiązanego stosuje się do właściciela ruchomości niestanowiącej własności Skarbu Państwa lub ostatniego właściciela ruchomości przed przejęciem jej na własność Skarbu Państwa albo powiatu.

[1] § 4 ust. 1 pkt 1 lit. d) dodana przez § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 września 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. poz. 1917). Zmiana weszła w życie 10 października 2019 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-05-28 do 2019-10-09 (Dz.U.2018.1016 tekst jednolity)

§ 4. [Stosowanie przepisów dotyczących organu egzekucyjnego] 1. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące organu egzekucyjnego stosuje się odpowiednio do:

1) naczelników urzędów celno-skarbowych, wyznaczonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w zakresie przechowywania i likwidacji:

a) towarów o nieunijnym statusie celnym, które:

– zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie rozstrzygnięć wydanych w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe,

– zostały przejęte na własność Skarbu Państwa w drodze nieodpłatnego przekazania lub zrzeczenia się, w przypadkach przewidzianych w przepisach prawa celnego,

– znajdują się w dyspozycji organów celnych i podlegają likwidacji na podstawie przepisów o postępowaniu karnym, prawa karnego wykonawczego oraz prawa karnego skarbowego,

b) towarów, które zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie rozstrzygnięć wydanych przez sąd powszechny w postępowaniu w sprawach celnych,

c) towarów, które znajdują się w dyspozycji organów celnych i podlegają likwidacji na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów (Dz. U. poz. 1537 oraz z 2009 r. poz. 1241),

2) starostów w zakresie:

a) (uchylona),

b) likwidacji ruchomości, które zostały przejęte na rzecz powiatu na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260, z późn. zm.),

3) naczelników urzędów skarbowych – w odniesieniu do przechowywania oraz likwidacji ruchomości innych niż określone w pkt 1 i 2

– zwanych dalej „organem likwidacyjnym”.

2. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące poborcy skarbowego stosuje się odpowiednio do pracownika obsługującego organ likwidacyjny, upoważnionego do likwidacji ruchomości.

3. O ile dalsze przepisy rozporządzenia nie stanowią inaczej, przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące zobowiązanego stosuje się do właściciela ruchomości niestanowiącej własności Skarbu Państwa lub ostatniego właściciela ruchomości przed przejęciem jej na własność Skarbu Państwa albo powiatu.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-03-01 do 2018-05-27

§ 4. [Stosowanie przepisów dotyczących organu egzekucyjnego ] 1. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące organu egzekucyjnego stosuje się odpowiednio do:

1) [1] naczelników urzędów celno-skarbowych, wyznaczonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w zakresie przechowywania i likwidacji:

a) towarów o nieunijnym statusie celnym, które:

– zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie rozstrzygnięć wydanych w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe,

– zostały przejęte na własność Skarbu Państwa w drodze nieodpłatnego przekazania lub zrzeczenia się, w przypadkach przewidzianych w przepisach prawa celnego,

– znajdują się w dyspozycji organów celnych i podlegają likwidacji na podstawie przepisów o postępowaniu karnym, prawa karnego wykonawczego oraz prawa karnego skarbowego,

b) towarów, które zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie rozstrzygnięć wydanych przez sąd powszechny w postępowaniu w sprawach celnych,

c) towarów, które znajdują się w dyspozycji organów celnych i podlegają likwidacji na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów (Dz. U. poz. 1537 oraz z 2009 r. poz. 1241),

2) starostów w zakresie:

a) (uchylona),

b) likwidacji ruchomości, które zostały przejęte na rzecz powiatu na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 128 i 60),

3) naczelników urzędów skarbowych – w odniesieniu do przechowywania oraz likwidacji ruchomości innych niż określone w pkt 1 i 2

– zwanych dalej „organem likwidacyjnym”.

2. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące poborcy skarbowego stosuje się odpowiednio do pracownika obsługującego organ likwidacyjny, upoważnionego do likwidacji ruchomości.

3. O ile dalsze przepisy rozporządzenia nie stanowią inaczej, przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące zobowiązanego stosuje się do właściciela ruchomości niestanowiącej własności Skarbu Państwa lub ostatniego właściciela ruchomości przed przejęciem jej na własność Skarbu Państwa albo powiatu.

[1] § 4 ust. 1 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 lutego 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. poz. 422). Zmiana weszła w życie 1 marca 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-02-15 do 2017-02-28 (Dz.U.2017.265 tekst jednolity)

§ 4. [Stosowanie przepisów dotyczących organu egzekucyjnego ] 1. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące organu egzekucyjnego stosuje się odpowiednio do:

1) dyrektorów izb celnych, wyznaczonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w zakresie przechowywania i likwidacji ruchomości, które:

a) zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie rozstrzygnięć wydanych w postępowaniu w sprawach celnych lub w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe albo w postępowaniu dotyczącym likwidacji niepodjętych depozytów, a znajdujących się w dyspozycji organów Służby Celnej,

b) zostały przejęte na własność Skarbu Państwa w drodze nieodpłatnego przekazania lub zrzeczenia się, w przypadkach przewidzianych w przepisach prawa celnego,

c) znajdują się w dyspozycji organów celnych i podlegają likwidacji na podstawie przepisów o postępowaniu karnym i prawa karnego wykonawczego, prawa karnego skarbowego, prawa celnego oraz przepisów o likwidacji niepodjętych depozytów,

2) starostów w zakresie:

a) (uchylona),

b) likwidacji ruchomości, które zostały przejęte na rzecz powiatu na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 128 i 60),

3) naczelników urzędów skarbowych – w odniesieniu do przechowywania oraz likwidacji ruchomości innych niż określone w pkt 1 i 2

– zwanych dalej „organem likwidacyjnym”.

2. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące poborcy skarbowego stosuje się odpowiednio do pracownika obsługującego organ likwidacyjny, upoważnionego do likwidacji ruchomości.

3. O ile dalsze przepisy rozporządzenia nie stanowią inaczej, przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące zobowiązanego stosuje się do właściciela ruchomości niestanowiącej własności Skarbu Państwa lub ostatniego właściciela ruchomości przed przejęciem jej na własność Skarbu Państwa albo powiatu.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-11-12 do 2017-02-14

§ 4. [Stosowanie przepisów dotyczących organu egzekucyjnego] 1. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące organu egzekucyjnego stosuje się odpowiednio do:

1) dyrektorów izb celnych, wyznaczonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w zakresie przechowywania i likwidacji ruchomości, które:

a) [3] zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie rozstrzygnięć wydanych w postępowaniu w sprawach celnych lub w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe albo w postępowaniu dotyczącym likwidacji niepodjętych depozytów, a znajdujących się w dyspozycji organów Służby Celnej,

b) zostały przejęte na własność Skarbu Państwa w drodze nieodpłatnego przekazania lub zrzeczenia się, w przypadkach przewidzianych w przepisach prawa celnego,

c) [4] znajdują się w dyspozycji organów celnych i podlegają likwidacji na podstawie przepisów o postępowaniu karnym i prawa karnego wykonawczego, prawa karnego skarbowego, prawa celnego oraz przepisów o likwidacji niepodjętych depozytów,

2) starostów w zakresie:

a) [5] (uchylona),

b) likwidacji ruchomości, które zostały przejęte na rzecz powiatu na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.²⁾),

3) naczelników urzędów skarbowych – w odniesieniu do przechowywania oraz likwidacji ruchomości innych niż określone w pkt 1 i 2

– zwanych dalej „organem likwidacyjnym”.

2. [6] Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące poborcy skarbowego stosuje się odpowiednio do pracownika obsługującego organ likwidacyjny, upoważnionego do likwidacji ruchomości.

3. O ile dalsze przepisy rozporządzenia nie stanowią inaczej, przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące zobowiązanego stosuje się do właściciela ruchomości niestanowiącej własności Skarbu Państwa lub ostatniego właściciela ruchomości przed przejęciem jej na własność Skarbu Państwa albo powiatu.

[3] § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 października 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. poz. 1728). Zmiana weszła w życie 12 listopada 2015 r.

[4] § 4 ust. 1 pkt 1 lit. c) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 października 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. poz. 1728). Zmiana weszła w życie 12 listopada 2015 r.

[5] § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a) uchylona przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 października 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. poz. 1728). Zmiana weszła w życie 12 listopada 2015 r.

[6] § 4 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 października 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. poz. 1728). Zmiana weszła w życie 12 listopada 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-03-03 do 2015-11-11

§ 4. [Stosowanie przepisów dotyczących organu egzekucyjnego] 1. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące organu egzekucyjnego stosuje się odpowiednio do:

1) dyrektorów izb celnych, wyznaczonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w zakresie przechowywania i likwidacji ruchomości, które:

a) zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie rozstrzygnięć wydanych w postępowaniu w sprawach celnych lub w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe albo w postępowaniu dotyczącym likwidacji niepodjętych depozytów i nieodebranych rzeczy, a znajdujących się w dyspozycji organów Służby Celnej,

b) zostały przejęte na własność Skarbu Państwa w drodze nieodpłatnego przekazania lub zrzeczenia się, w przypadkach przewidzianych w przepisach prawa celnego,

c) znajdują się w dyspozycji organów celnych i podlegają likwidacji na podstawie przepisów o postępowaniu karnym i prawa karnego wykonawczego, prawa karnego skarbowego, prawa celnego, przepisów o rzeczach znalezionych oraz przepisów o likwidacji niepodjętych depozytów i nieodebranych rzeczy,

2) starostów w zakresie:

a) przechowywania rzeczy znalezionych,

b) likwidacji ruchomości, które zostały przejęte na rzecz powiatu na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.²⁾),

3) naczelników urzędów skarbowych – w odniesieniu do przechowywania oraz likwidacji ruchomości innych niż określone w pkt 1 i 2

– zwanych dalej „organem likwidacyjnym”.

2. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące poborcy skarbowego stosuje się odpowiednio do pracownika urzędu organu likwidacyjnego, upoważnionego do likwidacji ruchomości.

3. O ile dalsze przepisy rozporządzenia nie stanowią inaczej, przepisy działu II rozdziału 6 ustawy dotyczące zobowiązanego stosuje się do właściciela ruchomości niestanowiącej własności Skarbu Państwa lub ostatniego właściciela ruchomości przed przejęciem jej na własność Skarbu Państwa albo powiatu.