Wersja obowiązująca od 2020-10-02 (Dz.U.2020.1700 tekst jednolity)

Art. 1. [Zakres regulacji] 1. Ustawa określa zasady i tryb restrukturyzacji zobowiązań operatorów eksploatujących stacjonarne publiczne sieci telefoniczne z tytułu opłat za udzielenie koncesji na świadczenie strefowych usług telekomunikacyjnych oraz związanych z nimi opłat prolongacyjnych, przez ich:

1) umarzanie, w związku z poniesieniem nakładów inwestycyjnych na infrastrukturę telekomunikacyjną;

2) zamianę na udziały albo akcje lub obligacje.

2. Ustawę stosuje się do zobowiązań określonych w ust. 1, których termin płatności został określony:

1) w decyzji o udzieleniu koncesji, przekształconej na podstawie art. 142 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. poz. 852, z późn. zm.) [1] w zezwolenie telekomunikacyjne, lub

2) w decyzji wydanej przez ministra właściwego do spraw informatyzacji

i przypada po dniu wejścia w życie ustawy.

3. Ustawy nie stosuje się do przedsiębiorców znajdujących się w likwidacji lub upadłości.

[1] Utraciła moc 3 września 2004 r. na podstawie art. 234 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. poz. 1800), która weszła w życie 3 września 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-01-12 do 2020-10-01 (Dz.U.2018.111 tekst jednolity)

Art. 1. [Zakres regulacji] 1. Ustawa określa zasady i tryb restrukturyzacji zobowiązań operatorów eksploatujących stacjonarne publiczne sieci telefoniczne z tytułu opłat za udzielenie koncesji na świadczenie strefowych usług telekomunikacyjnych oraz związanych z nimi opłat prolongacyjnych, przez ich:

1) umarzanie, w związku z poniesieniem nakładów inwestycyjnych na infrastrukturę telekomunikacyjną;

2) zamianę na udziały albo akcje lub obligacje.

2. Ustawę stosuje się do zobowiązań określonych w ust. 1, których termin płatności został określony:

1) w decyzji o udzieleniu koncesji, przekształconej na podstawie art. 142 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. poz. 852, z późn. zm.) [1] w zezwolenie telekomunikacyjne, lub

2) w decyzji wydanej przez ministra właściwego do spraw informatyzacji

i przypada po dniu wejścia w życie ustawy.

3. Ustawy nie stosuje się do przedsiębiorców znajdujących się w likwidacji lub upadłości.

[1] Utraciła moc 3 września 2004 r. na podstawie art. 234 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. poz. 1800), która weszła w życie 3 września 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-09-07 do 2018-01-11 (Dz.U.2016.1414 tekst jednolity)

Art. 1. [Zakres regulacji] 1. Ustawa określa zasady i tryb restrukturyzacji zobowiązań operatorów eksploatujących stacjonarne publiczne sieci telefoniczne z tytułu opłat za udzielenie koncesji na świadczenie strefowych usług telekomunikacyjnych oraz związanych z nimi opłat prolongacyjnych, przez ich:

1) umarzanie, w związku z poniesieniem nakładów inwestycyjnych na infrastrukturę telekomunikacyjną;

2) zamianę na udziały albo akcje lub obligacje.

2. Ustawę stosuje się do zobowiązań określonych w ust. 1, których termin płatności został określony:

1) w decyzji o udzieleniu koncesji, przekształconej na podstawie art. 142 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. poz. 852, z późn. zm.) [1] w zezwolenie telekomunikacyjne, lub

2) w decyzji wydanej przez ministra właściwego do spraw informatyzacji

i przypada po dniu wejścia w życie ustawy.

3. Ustawy nie stosuje się do przedsiębiorców znajdujących się w likwidacji lub upadłości.

[1] Utraciła moc 3 września 2004 r. na podstawie art. 234 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. poz. 1800), która weszła w życie 3 września 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-01-01 do 2016-09-06

Art. 1. [Zakres regulacji] 1. Ustawa określa zasady i tryb restrukturyzacji zobowiązań operatorów eksploatujących stacjonarne publiczne sieci telefoniczne z tytułu opłat za udzielenie koncesji na świadczenie strefowych usług telekomunikacyjnych oraz związanych z nimi opłat prolongacyjnych, przez ich:

1) umarzanie, w związku z poniesieniem nakładów inwestycyjnych na infrastrukturę telekomunikacyjną;

2) zamianę na udziały albo akcje lub obligacje.

2. Ustawę stosuje się do zobowiązań określonych w ust. 1, których termin płatności został określony:

1) w decyzji o udzieleniu koncesji, przekształconej na podstawie art. 142 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 73, poz. 852, z późn. zm.¹⁾) w zezwolenie telekomunikacyjne, lub

2) w decyzji wydanej przez ministra właściwego do spraw informatyzacji [1] i przypada po dniu wejścia w życie ustawy.

3. Ustawy nie stosuje się do przedsiębiorców znajdujących się w likwidacji lub upadłości.

[1] Art. 1 ust. 2 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 17 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2281). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2016 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-12-28 do 2015-12-31

Art. 1. [Zakres regulacji] 1. Ustawa określa zasady i tryb restrukturyzacji zobowiązań operatorów eksploatujących stacjonarne publiczne sieci telefoniczne z tytułu opłat za udzielenie koncesji na świadczenie strefowych usług telekomunikacyjnych oraz związanych z nimi opłat prolongacyjnych, przez ich:

1) umarzanie, w związku z poniesieniem nakładów inwestycyjnych na infrastrukturę telekomunikacyjną;

2) zamianę na udziały albo akcje lub obligacje.

2. Ustawę stosuje się do zobowiązań określonych w ust. 1, których termin płatności został określony:

1) w decyzji o udzieleniu koncesji, przekształconej na podstawie art. 142 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 73, poz. 852, z późn. zm.¹⁾) w zezwolenie telekomunikacyjne, lub

2) w decyzji wydanej przez ministra właściwego do spraw łączności i przypada po dniu wejścia w życie ustawy.

3. Ustawy nie stosuje się do przedsiębiorców znajdujących się w likwidacji lub upadłości.