history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2020-07-21 do 2021-01-02    (Dz.U.2020.1270 tekst jednolity)

§ 14. [Miejsca produkcji oraz pola uznane za porażone] 1. W miejscach produkcji uznanych za porażone:

1) na polu uznanym za porażone:

a) przez co najmniej trzy sezony uprawowe następujące po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka, naturalnie występujących roślin żywicielskich tej bakterii oraz innych roślin stwarzających ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której, jeżeli są uprawiane ziemniaki, wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1,

c) w kolejnym sezonie uprawy dopuszcza się uprawę sadzeniaków ziemniaka, jeżeli zastosowano zmianowanie wyłączające to pole z uprawy ziemniaków przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe; uprawa podlega urzędowej kontroli, o której mowa w § 3 ust. 1, albo

2) na polu uznanym za porażone:

a) podczas czterech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– stosuje się odłogowanie albo przeznacza się je na pastwisko, stosując częste niskie koszenie lub intensywny wypas,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków, w tym ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1;

3) na polach innych niż uznane za porażone:

a) w pierwszym sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka oraz innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus albo

– dopuszcza się sadzenie sadzeniaków ziemniaka z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko występowania samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w drugim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora w miejscu produkcji innym niż uznane za porażone i uznanych, w wyniku urzędowej kontroli, za wolne od bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

c) w trzecim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora z sadzeniaków ziemniaka,

d) w każdym sezonie uprawowym, o których mowa w lit. a–c:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1.

2. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora odkaża się przez oczyszczenie i dezynfekcję wszystkie urządzenia, maszyny, środki transportu i przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty w sposób uniemożliwiający rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus:

1) bezpośrednio po stwierdzeniu porażenia oraz

2) po pierwszym sezonie uprawowym.

3. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku systemu produkcji umożliwiającego całkowitą wymianę podłoża:

1) nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka do czasu przeprowadzenia pod nadzorem wojewódzkiego inspektora zabiegów mających na celu zniszczenie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus i usunięcie materiału roślinnego roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, obejmujących co najmniej całkowitą wymianę podłoża oraz oczyszczenie i dezynfekcję miejsca uprawy, sprzętu i urządzeń używanych w produkcji;

2) po dokonaniu zabiegów, o których mowa w pkt 1, w przypadku uprawy ziemniaków dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka, minibulw albo mikroroślin ziemniaka wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

4. Do przypadku wysadzenia bulw ziemniaka na polu uznanym za porażone bakterią Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus w okresie trzech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie, stosuje się odpowiednio przepisy § 10a.

Wersja obowiązująca od 2020-07-21 do 2021-01-02    (Dz.U.2020.1270 tekst jednolity)

§ 14. [Miejsca produkcji oraz pola uznane za porażone] 1. W miejscach produkcji uznanych za porażone:

1) na polu uznanym za porażone:

a) przez co najmniej trzy sezony uprawowe następujące po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka, naturalnie występujących roślin żywicielskich tej bakterii oraz innych roślin stwarzających ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której, jeżeli są uprawiane ziemniaki, wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1,

c) w kolejnym sezonie uprawy dopuszcza się uprawę sadzeniaków ziemniaka, jeżeli zastosowano zmianowanie wyłączające to pole z uprawy ziemniaków przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe; uprawa podlega urzędowej kontroli, o której mowa w § 3 ust. 1, albo

2) na polu uznanym za porażone:

a) podczas czterech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– stosuje się odłogowanie albo przeznacza się je na pastwisko, stosując częste niskie koszenie lub intensywny wypas,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków, w tym ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1;

3) na polach innych niż uznane za porażone:

a) w pierwszym sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka oraz innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus albo

– dopuszcza się sadzenie sadzeniaków ziemniaka z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko występowania samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w drugim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora w miejscu produkcji innym niż uznane za porażone i uznanych, w wyniku urzędowej kontroli, za wolne od bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

c) w trzecim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora z sadzeniaków ziemniaka,

d) w każdym sezonie uprawowym, o których mowa w lit. a–c:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1.

2. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora odkaża się przez oczyszczenie i dezynfekcję wszystkie urządzenia, maszyny, środki transportu i przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty w sposób uniemożliwiający rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus:

1) bezpośrednio po stwierdzeniu porażenia oraz

2) po pierwszym sezonie uprawowym.

3. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku systemu produkcji umożliwiającego całkowitą wymianę podłoża:

1) nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka do czasu przeprowadzenia pod nadzorem wojewódzkiego inspektora zabiegów mających na celu zniszczenie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus i usunięcie materiału roślinnego roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, obejmujących co najmniej całkowitą wymianę podłoża oraz oczyszczenie i dezynfekcję miejsca uprawy, sprzętu i urządzeń używanych w produkcji;

2) po dokonaniu zabiegów, o których mowa w pkt 1, w przypadku uprawy ziemniaków dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka, minibulw albo mikroroślin ziemniaka wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

4. Do przypadku wysadzenia bulw ziemniaka na polu uznanym za porażone bakterią Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus w okresie trzech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie, stosuje się odpowiednio przepisy § 10a.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-04-09 do 2020-07-20    (Dz.U.2018.692 tekst jednolity)

§ 14. [Miejsca produkcji oraz pola uznane za porażone] 1. W miejscach produkcji uznanych za porażone:

1) na polu uznanym za porażone:

a) przez co najmniej trzy sezony uprawowe następujące po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka, naturalnie występujących roślin żywicielskich tej bakterii oraz innych roślin stwarzających ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której, jeżeli są uprawiane ziemniaki, wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1,

c) w kolejnym sezonie uprawy dopuszcza się uprawę sadzeniaków ziemniaka, jeżeli zastosowano zmianowanie wyłączające to pole z uprawy ziemniaków przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe; uprawa podlega urzędowej kontroli, o której mowa w § 3 ust. 1, albo

2) na polu uznanym za porażone:

a) podczas czterech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

stosuje się odłogowanie albo przeznacza się je na pastwisko, stosując częste niskie koszenie lub intensywny wypas,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków, w tym ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1;

3) na polach innych niż uznane za porażone:

a) w pierwszym sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka oraz innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus albo

– dopuszcza się sadzenie sadzeniaków ziemniaka z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko występowania samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w drugim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora w miejscu produkcji innym niż uznane za porażone i uznanych, w wyniku urzędowej kontroli, za wolne od bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

c) w trzecim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora z sadzeniaków ziemniaka,

d) w każdym sezonie uprawowym, o których mowa w lit. a–c:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1.

2. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora odkaża się przez oczyszczenie i dezynfekcję wszystkie urządzenia, maszyny, środki transportu i przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty w sposób uniemożliwiający rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus:

1) bezpośrednio po stwierdzeniu porażenia oraz

2) po pierwszym sezonie uprawowym.

3. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku systemu produkcji umożliwiającego całkowitą wymianę podłoża:

1) nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka do czasu przeprowadzenia pod nadzorem wojewódzkiego inspektora zabiegów mających na celu zniszczenie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus i usunięcie materiału roślinnego roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, obejmujących co najmniej całkowitą wymianę podłoża oraz oczyszczenie i dezynfekcję miejsca uprawy, sprzętu i urządzeń używanych w produkcji;

2) po dokonaniu zabiegów, o których mowa w pkt 1, w przypadku uprawy ziemniaków dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka, minibulw albo mikroroślin ziemniaka wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

4. Do przypadku wysadzenia bulw ziemniaka na polu uznanym za porażone bakterią Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus w okresie trzech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie, stosuje się odpowiednio przepisy § 10a.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-08-25 do 2018-04-08    (Dz.U.2014.1121 tekst jednolity)

[Miejsca produkcji oraz pola uznane za porażone] 1. W miejscach produkcji uznanych za porażone:

1) na polu uznanym za porażone:

a) przez co najmniej trzy sezony uprawowe następujące po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka, naturalnie występujących roślin żywicielskich tej bakterii oraz innych roślin stwarzających ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp.sepedonicus,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której, jeżeli są uprawiane ziemniaki, wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1,

c) w kolejnym sezonie uprawy dopuszcza się uprawę sadzeniaków ziemniaka, jeżeli zastosowano zmianowanie wyłączające to pole z uprawy ziemniaków przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe; uprawa podlega urzędowej kontroli, o której mowa w § 3 ust. 1, albo

2) na polu uznanym za porażone:

a) podczas czterech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– stosuje się odłogowanie albo przeznacza się je na pastwisko, stosując częste niskie koszenie lub intensywny wypas,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków, w tym ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1;

3) na polach innych niż uznane za porażone:

a) w pierwszym sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka oraz innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus albo

– dopuszcza się sadzenie sadzeniaków ziemniaka z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko występowania samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w drugim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora w miejscu produkcji innym niż uznane za porażone i uznanych, w wyniku urzędowej kontroli, za wolne od bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

c) w trzecim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora z sadzeniaków ziemniaka,

d) w każdym sezonie uprawowym, o których mowa w lit. a–c:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1.

2. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora odkaża się przez oczyszczenie i dezynfekcję wszystkie urządzenia, maszyny, środki transportu i przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty w sposób uniemożliwiający rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus:

1) bezpośrednio po stwierdzeniu porażenia oraz

2) po pierwszym sezonie uprawowym.

3. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku systemu produkcji umożliwiającego całkowitą wymianę podłoża:

1) nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka do czasu przeprowadzenia pod nadzorem wojewódzkiego inspektora zabiegów mających na celu zniszczenie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus i usunięcie materiału roślinnego roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, obejmujących co najmniej całkowitą wymianę podłoża oraz oczyszczenie i dezynfekcję miejsca uprawy, sprzętu i urządzeń używanych w produkcji;

2) po dokonaniu zabiegów, o których mowa w pkt 1, w przypadku uprawy ziemniaków dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka, minibulw albo mikroroślin ziemniaka wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

4. Do przypadku wysadzenia bulw ziemniaka na polu uznanym za porażone bakterią Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus w okresie trzech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie, stosuje się odpowiednio przepisy § 10a.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-09-23 do 2014-08-24    (Dz.U.2013.1121 tekst jednolity)

[Miejsca produkcji oraz pola uznane za porażone] 1. W miejscach produkcji uznanych za porażone:

1) na polu uznanym za porażone:

a) przez co najmniej trzy sezony uprawowe następujące po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka, naturalnie występujących roślin żywicielskich tej bakterii oraz innych roślin stwarzających ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której, jeżeli są uprawiane ziemniaki, wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1,

c) w kolejnym sezonie uprawy dopuszcza się uprawę sadzeniaków ziemniaka, jeżeli zastosowano zmianowanie wyłączające to pole z uprawy ziemniaków przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe; uprawa podlega urzędowej kontroli, o której mowa w § 3 ust. 1, albo

2) na polu uznanym za porażone:

a) podczas czterech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– stosuje się odłogowanie albo przeznacza się je na pastwisko, stosując częste niskie koszenie lub intensywny wypas,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków, w tym ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1;

3) na polach innych niż uznane za porażone:

a) w pierwszym sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka oraz innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus albo

– dopuszcza się sadzenie sadzeniaków ziemniaka z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko występowania samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w drugim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora w miejscu produkcji innym niż uznane za porażone i uznanych, w wyniku urzędowej kontroli, za wolne od bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

c) w trzecim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora z sadzeniaków ziemniaka,

d) w każdym sezonie uprawowym, o których mowa w lit. a–c:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1.

2. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora odkaża się przez oczyszczenie i dezynfekcję wszystkie urządzenia, maszyny, środki transportu i przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty w sposób uniemożliwiający rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus:

1) bezpośrednio po stwierdzeniu porażenia oraz

2) po pierwszym sezonie uprawowym.

3. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku systemu produkcji umożliwiającego całkowitą wymianę podłoża:

1) nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka do czasu przeprowadzenia pod nadzorem wojewódzkiego inspektora zabiegów mających na celu zniszczenie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus i usunięcie materiału roślinnego roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, obejmujących co najmniej całkowitą wymianę podłoża oraz oczyszczenie i dezynfekcję miejsca uprawy, sprzętu i urządzeń używanych w produkcji;

2) po dokonaniu zabiegów, o których mowa w pkt 1, w przypadku uprawy ziemniaków dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka, minibulw albo mikroroślin ziemniaka wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

4. Do przypadku wysadzenia bulw ziemniaka na polu uznanym za porażone bakterią Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus w okresie trzech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie, stosuje się odpowiednio przepisy § 10a.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-05-25 do 2013-09-22

1. W miejscach produkcji uznanych za porażone:

1) na polu uznanym za porażone:

a) przez co najmniej trzy sezony uprawowe następujące po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka, naturalnie występujących roślin żywicielskich tej bakterii oraz innych roślin stwarzających ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której, jeżeli są uprawiane ziemniaki, wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1,

c) [17] w kolejnym sezonie uprawy dopuszcza się uprawę sadzeniaków ziemniaka, jeżeli zastosowano zmianowanie wyłączające to pole z uprawy ziemniaków przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe; uprawa podlega urzędowej kontroli, o której mowa w § 3 ust. 1, albo

2) na polu uznanym za porażone:

a) podczas czterech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– stosuje się odłogowanie albo przeznacza się je na pastwisko, stosując częste niskie koszenie lub intensywny wypas,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków, w tym ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1;

3) na polach innych niż uznane za porażone:

a) w pierwszym sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka oraz innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus albo

– dopuszcza się sadzenie sadzeniaków ziemniaka z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko występowania samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w drugim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora w miejscu produkcji innym niż uznane za porażone i uznanych, w wyniku urzędowej kontroli, za wolne od bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

c) w trzecim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora z sadzeniaków ziemniaka,

d) w każdym sezonie uprawowym, o których mowa w lit. a–c:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1.

2. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora odkaża się przez oczyszczenie i dezynfekcję wszystkie urządzenia, maszyny, środki transportu i przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty w sposób uniemożliwiający rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus:

1) bezpośrednio po stwierdzeniu porażenia oraz

2) po pierwszym sezonie uprawowym.

3. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku systemu produkcji umożliwiającego całkowitą wymianę podłoża:

1) nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka do czasu przeprowadzenia pod nadzorem wojewódzkiego inspektora zabiegów mających na celu zniszczenie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus i usunięcie materiału roślinnego roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, obejmujących co najmniej całkowitą wymianę podłoża oraz oczyszczenie i dezynfekcję miejsca uprawy, sprzętu i urządzeń używanych w produkcji;

2) po dokonaniu zabiegów, o których mowa w pkt 1, w przypadku uprawy ziemniaków dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka, minibulw albo mikroroślin ziemniaka wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

4. [18] Do przypadku wysadzenia bulw ziemniaka na polu uznanym za porażone bakterią Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus w okresie trzech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie, stosuje się odpowiednio przepisy § 10a.

[17] § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 9 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. Nr 94, poz. 556). Zmiana weszła w życie 25 maja 2011 r.

[18] § 14 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 9 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. Nr 94, poz. 556). Zmiana weszła w życie 25 maja 2011 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-04-23 do 2011-05-24

1. W miejscach produkcji uznanych za porażone:

1) na polu uznanym za porażone:

a) przez co najmniej trzy sezony uprawowe następujące po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka, naturalnie występujących roślin żywicielskich tej bakterii oraz innych roślin stwarzających ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której, jeżeli są uprawiane ziemniaki, wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1,

c) w kolejnym sezonie uprawy dopuszcza się uprawę ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, jeżeli zastosowano zmianowanie wyłączające to pole z uprawy ziemniaków przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe; uprawa podlega urzędowej kontroli, o której mowa w § 3 ust. 1, albo

2) na polu uznanym za porażone:

a) podczas czterech sezonów uprawowych następujących po roku, w którym stwierdzono porażenie:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– stosuje się odłogowanie albo przeznacza się je na pastwisko, stosując częste niskie koszenie lub intensywny wypas,

b) w pierwszym sezonie uprawy ziemniaka następującym po okresie, o którym mowa w lit. a, dopuszcza się uprawę ziemniaków, w tym ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, jeżeli przez co najmniej dwa kolejne sezony uprawowe poprzedzające ten sezon uprawowy stwierdzono w wyniku urzędowych kontroli, że pole to jest wolne od samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus; uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1;

3) na polach innych niż uznane za porażone:

a) w pierwszym sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie:

 – nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka oraz innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus albo

– dopuszcza się sadzenie sadzeniaków ziemniaka z przeznaczeniem na ziemniaki inne niż ziemniaki do sadzenia, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko występowania samosiewów ziemniaka i innych naturalnie występujących roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

b) w drugim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora w miejscu produkcji innym niż uznane za porażone i uznanych, w wyniku urzędowej kontroli, za wolne od bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

c) w trzecim sezonie uprawowym następującym po roku, w którym stwierdzono porażenie, w przypadku uprawy ziemniaków, w tym z przeznaczeniem na ziemniaki do sadzenia, dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka albo ziemniaków wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora z sadzeniaków ziemniaka,

d) w każdym sezonie uprawowym, o których mowa w lit. a–c:

– niszczy się samosiewy ziemniaka i inne naturalnie występujące rośliny żywicielskie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus,

– uprawa podlega urzędowej kontroli, w ramach której wojewódzki inspektor przeprowadza badania laboratoryjne, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1.

2. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora odkaża się przez oczyszczenie i dezynfekcję wszystkie urządzenia, maszyny, środki transportu i przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty w sposób uniemożliwiający rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus:

1) bezpośrednio po stwierdzeniu porażenia oraz

2) po pierwszym sezonie uprawowym.

3. W miejscach produkcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku systemu produkcji umożliwiającego całkowitą wymianę podłoża:

1) nie sadzi się bulw, roślin i nasion ziemniaka do czasu przeprowadzenia pod nadzorem wojewódzkiego inspektora zabiegów mających na celu zniszczenie bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus i usunięcie materiału roślinnego roślin żywicielskich bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, obejmujących co najmniej całkowitą wymianę podłoża oraz oczyszczenie i dezynfekcję miejsca uprawy, sprzętu i urządzeń używanych w produkcji;

2) po dokonaniu zabiegów, o których mowa w pkt 1, w przypadku uprawy ziemniaków dopuszcza się sadzenie wyłącznie sadzeniaków ziemniaka, minibulw albo mikroroślin ziemniaka wyprodukowanych pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.