history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2020-07-21 do 2021-01-02    (Dz.U.2020.1270 tekst jednolity)

§ 12. [Ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii] 1. Prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka nie przeznacza się do sadzenia.

2. Bulwy i rośliny ziemniaka, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora, unieszkodliwia się w sposób określony w § 10 lub przeznacza się do:

1) konsumpcji po bezpośrednim dostarczeniu bulw ziemniaka do odbiorcy, bez konieczności przepakowywania lub przeładunku, z tym że w przypadku, gdy bulwy te zostały dostarczone w opakowaniach, to ich pakowanie powinno odbyć się w miejscu, w którym istniała możliwość unieszkodliwienia resztek tych bulw lub roślin ziemniaka w sposób gwarantujący, że nie nastąpi rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus;

2) przemysłowego przetworzenia, bezpośrednio po dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu;

2a) produkcji biogazu, jeżeli:

a) w trakcie produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 50°C przez co najmniej 24 godziny lub

b) przed rozpoczęciem produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 70°C przez co najmniej godzinę, lub

3) konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu.

3. Jeżeli w miejscach, o których mowa w ust. 2 pkt 1, jest planowane przechowywanie ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, ziemniaki te izoluje się od prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka lub miejsce takie wcześniej czyści się i dezynfekuje.

4. Jeżeli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, prawdopodobnie porażone bulwy lub rośliny ziemniaka niszczy się pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

5. W przypadku wysadzenia bulw ziemniaków, które zostały uznane za prawdopodobnie porażone, wojewódzki inspektor:

1) uznaje za prawdopodobnie porażone:

a) bulwy lub rośliny ziemniaka uzyskane w wyniku uprawy prawdopodobnie porażonych bulw ziemniaka,

b) pola lub miejsca produkcji, gdzie były wysadzone prawdopodobnie porażone bulwy ziemniaka;

2) ustala zasięg prawdopodobnego porażenia i możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor:

1) przy ustalaniu zasięgu:

a) prawdopodobnego porażenia stosuje przepisy § 7 pkt 5a,

b) możliwego rozprzestrzeniania stosuje przepisy § 8;

2) na podstawie ustalonego zasięgu prawdopodobnego porażenia i zasięgu możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus ustala strefę zagrożenia, w której będą podejmowane działania w celu zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się tej bakterii.

Wersja obowiązująca od 2020-07-21 do 2021-01-02    (Dz.U.2020.1270 tekst jednolity)

§ 12. [Ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii] 1. Prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka nie przeznacza się do sadzenia.

2. Bulwy i rośliny ziemniaka, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora, unieszkodliwia się w sposób określony w § 10 lub przeznacza się do:

1) konsumpcji po bezpośrednim dostarczeniu bulw ziemniaka do odbiorcy, bez konieczności przepakowywania lub przeładunku, z tym że w przypadku, gdy bulwy te zostały dostarczone w opakowaniach, to ich pakowanie powinno odbyć się w miejscu, w którym istniała możliwość unieszkodliwienia resztek tych bulw lub roślin ziemniaka w sposób gwarantujący, że nie nastąpi rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus;

2) przemysłowego przetworzenia, bezpośrednio po dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu;

2a) produkcji biogazu, jeżeli:

a) w trakcie produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 50°C przez co najmniej 24 godziny lub

b) przed rozpoczęciem produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 70°C przez co najmniej godzinę, lub

3) konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu.

3. Jeżeli w miejscach, o których mowa w ust. 2 pkt 1, jest planowane przechowywanie ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, ziemniaki te izoluje się od prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka lub miejsce takie wcześniej czyści się i dezynfekuje.

4. Jeżeli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, prawdopodobnie porażone bulwy lub rośliny ziemniaka niszczy się pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

5. W przypadku wysadzenia bulw ziemniaków, które zostały uznane za prawdopodobnie porażone, wojewódzki inspektor:

1) uznaje za prawdopodobnie porażone:

a) bulwy lub rośliny ziemniaka uzyskane w wyniku uprawy prawdopodobnie porażonych bulw ziemniaka,

b) pola lub miejsca produkcji, gdzie były wysadzone prawdopodobnie porażone bulwy ziemniaka;

2) ustala zasięg prawdopodobnego porażenia i możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor:

1) przy ustalaniu zasięgu:

a) prawdopodobnego porażenia stosuje przepisy § 7 pkt 5a,

b) możliwego rozprzestrzeniania stosuje przepisy § 8;

2) na podstawie ustalonego zasięgu prawdopodobnego porażenia i zasięgu możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus ustala strefę zagrożenia, w której będą podejmowane działania w celu zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się tej bakterii.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-04-09 do 2020-07-20    (Dz.U.2018.692 tekst jednolity)

§ 12. [Ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii] 1. Prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka nie przeznacza się do sadzenia.

2. Bulwy i rośliny ziemniaka, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora, unieszkodliwia się w sposób określony w § 10 lub przeznacza się do:

1) konsumpcji po bezpośrednim dostarczeniu bulw ziemniaka do odbiorcy, bez konieczności przepakowywania lub przeładunku, z tym że w przypadku, gdy bulwy te zostały dostarczone w opakowaniach, to ich pakowanie powinno odbyć się w miejscu, w którym istniała możliwość unieszkodliwienia resztek tych bulw lub roślin ziemniaka w sposób gwarantujący, że nie nastąpi rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus;

2) przemysłowego przetworzenia, bezpośrednio po dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu;

2a) produkcji biogazu, jeżeli:

a) w trakcie produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 50°C przez co najmniej 24 godziny lub

b) przed rozpoczęciem produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 70°C przez co najmniej godzinę, lub

3) konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu.

3. Jeżeli w miejscach, o których mowa w ust. 2 pkt 1, jest planowane przechowywanie ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, ziemniaki te izoluje się od prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka lub miejsce takie wcześniej czyści się i dezynfekuje.

4. Jeżeli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, prawdopodobnie porażone bulwy lub rośliny ziemniaka niszczy się pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

5. W przypadku wysadzenia bulw ziemniaków, które zostały uznane za prawdopodobnie porażone, wojewódzki inspektor:

1) uznaje za prawdopodobnie porażone:

a) bulwy lub rośliny ziemniaka uzyskane w wyniku uprawy prawdopodobnie porażonych bulw ziemniaka,

b) pola lub miejsca produkcji, gdzie były wysadzone prawdopodobnie porażone bulwy ziemniaka;

2) ustala zasięg prawdopodobnego porażenia i możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor:

1) przy ustalaniu zasięgu:

a) prawdopodobnego porażenia stosuje przepisy § 7 pkt 5a,

b) możliwego rozprzestrzeniania stosuje przepisy § 8;

2) na podstawie ustalonego zasięgu prawdopodobnego porażenia i zasięgu możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus ustala strefę zagrożenia, w której będą podejmowane działania w celu zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się tej bakterii.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-05-18 do 2018-04-08

[Ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii] 1. Prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka nie przeznacza się do sadzenia.

2. Bulwy i rośliny ziemniaka, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora, unieszkodliwia się w sposób określony w § 10 lub przeznacza się do:

1) konsumpcji po bezpośrednim dostarczeniu bulw ziemniaka do odbiorcy, bez konieczności przepakowywania lub przeładunku, z tym że w przypadku, gdy bulwy te zostały dostarczone w opakowaniach, to ich pakowanie powinno odbyć się w miejscu, w którym istniała możliwość unieszkodliwienia resztek tych bulw lub roślin ziemniaka w sposób gwarantujący, że nie nastąpi rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus;

2) przemysłowego przetworzenia, bezpośrednio po dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu;

2a) [4] produkcji biogazu, jeżeli:

a) w trakcie produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 50°C przez co najmniej 24 godziny lub

b) przed rozpoczęciem produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 70°C przez co najmniej godzinę, lub

3) konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu.

3. Jeżeli w miejscach, o których mowa w ust. 2 pkt 1, jest planowane przechowywanie ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, ziemniaki te izoluje się od prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka lub miejsce takie wcześniej czyści się i dezynfekuje.

4. Jeżeli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, prawdopodobnie porażone bulwy lub rośliny ziemniaka niszczy się pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

5. W przypadku wysadzenia bulw ziemniaków, które zostały uznane za prawdopodobnie porażone, wojewódzki inspektor:

1) uznaje za prawdopodobnie porażone:

a) bulwy lub rośliny ziemniaka uzyskane w wyniku uprawy prawdopodobnie porażonych bulw ziemniaka,

b) pola lub miejsca produkcji, gdzie były wysadzone prawdopodobnie porażone bulwy ziemniaka;

2) ustala zasięg prawdopodobnego porażenia i możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor:

1) przy ustalaniu zasięgu:

a) prawdopodobnego porażenia stosuje przepisy § 7 pkt 5a,

b) możliwego rozprzestrzeniania stosuje przepisy § 8;

2) na podstawie ustalonego zasięgu prawdopodobnego porażenia i zasięgu możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus ustala strefę zagrożenia, w której będą podejmowane działania w celu zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się tej bakterii.

[4] § 12 ust. 2 pkt 2a dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 kwietnia 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. poz. 911). Zmiana weszła w życie 18 maja 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-08-25 do 2017-05-17    (Dz.U.2014.1121 tekst jednolity)

[Ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii] 1. Prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka nie przeznacza się do sadzenia.

2. Bulwy i rośliny ziemniaka, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora, unieszkodliwia się w sposób określony w § 10 lub przeznacza się do:

1) konsumpcji po bezpośrednim dostarczeniu bulw ziemniaka do odbiorcy, bez konieczności przepakowywania lub przeładunku, z tym że w przypadku, gdy bulwy te zostały dostarczone w opakowaniach, to ich pakowanie powinno odbyć się w miejscu, w którym istniała możliwość unieszkodliwienia resztek tych bulw lub roślin ziemniaka w sposób gwarantujący, że nie nastąpi rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus;

2) przemysłowego przetworzenia, bezpośrednio po dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu;

3) konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu.

3. Jeżeli w miejscach, o których mowa w ust. 2 pkt 1, jest planowane przechowywanie ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, ziemniaki te izoluje się od prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka lub miejsce takie wcześniej czyści się i dezynfekuje.

4. Jeżeli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, prawdopodobnie porażone bulwy lub rośliny ziemniaka niszczy się pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

5. W przypadku wysadzenia bulw ziemniaków, które zostały uznane za prawdopodobnie porażone, wojewódzki inspektor:

1) uznaje za prawdopodobnie porażone:

a) bulwy lub rośliny ziemniaka uzyskane w wyniku uprawy prawdopodobnie porażonych bulw ziemniaka,

b) pola lub miejsca produkcji, gdzie były wysadzone prawdopodobnie porażone bulwy ziemniaka;

2) ustala zasięg prawdopodobnego porażenia i możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor:

1) przy ustalaniu zasięgu:

a) prawdopodobnego porażenia stosuje przepisy § 7 pkt 5a,

b) możliwego rozprzestrzeniania stosuje przepisy § 8;

2) na podstawie ustalonego zasięgu prawdopodobnego porażenia i zasięgu możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus ustala strefę zagrożenia, w której będą podejmowane działania w celu zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się tej bakterii.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-09-23 do 2014-08-24    (Dz.U.2013.1121 tekst jednolity)

[Ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii] 1. Prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka nie przeznacza się do sadzenia.

2. Bulwy i rośliny ziemniaka, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora, unieszkodliwia się w sposób określony w § 10 lub przeznacza się do:

1) konsumpcji po bezpośrednim dostarczeniu bulw ziemniaka do odbiorcy, bez konieczności przepakowywania lub przeładunku, z tym że w przypadku, gdy bulwy te zostały dostarczone w opakowaniach, to ich pakowanie powinno odbyć się w miejscu, w którym istniała możliwość unieszkodliwienia resztek tych bulw lub roślin ziemniaka w sposób gwarantujący, że nie nastąpi rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus;

2) przemysłowego przetworzenia, bezpośrednio po dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu;

3) konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu.

3. Jeżeli w miejscach, o których mowa w ust. 2 pkt 1, jest planowane przechowywanie ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, ziemniaki te izoluje się od prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka lub miejsce takie wcześniej czyści się i dezynfekuje.

4. Jeżeli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, prawdopodobnie porażone bulwy lub rośliny ziemniaka niszczy się pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

5. W przypadku wysadzenia bulw ziemniaków, które zostały uznane za prawdopodobnie porażone, wojewódzki inspektor:

1) uznaje za prawdopodobnie porażone:

a) bulwy lub rośliny ziemniaka uzyskane w wyniku uprawy prawdopodobnie porażonych bulw ziemniaka,

b) pola lub miejsca produkcji, gdzie były wysadzone prawdopodobnie porażone bulwy ziemniaka;

2) ustala zasięg prawdopodobnego porażenia i możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor:

1) przy ustalaniu zasięgu:

a) prawdopodobnego porażenia stosuje przepisy § 7 pkt 5a,

b) możliwego rozprzestrzeniania stosuje przepisy § 8;

2) na podstawie ustalonego zasięgu prawdopodobnego porażenia i zasięgu możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus ustala strefę zagrożenia, w której będą podejmowane działania w celu zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się tej bakterii.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-05-25 do 2013-09-22

1. Prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka nie przeznacza się do sadzenia.

2. Bulwy i rośliny ziemniaka, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora, unieszkodliwia się w sposób określony w § 10 lub przeznacza się do: [12]

1) [13] konsumpcji po bezpośrednim dostarczeniu bulw ziemniaka do odbiorcy, bez konieczności przepakowywania lub przeładunku, z tym że w przypadku, gdy bulwy te zostały dostarczone w opakowaniach, to ich pakowanie powinno odbyć się w miejscu, w którym istniała możliwość unieszkodliwienia resztek tych bulw lub roślin ziemniaka w sposób gwarantujący, że nie nastąpi rozprzestrzenianie się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus;

2) przemysłowego przetworzenia, bezpośrednio po dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu;

3) [14] konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu.

3. Jeżeli w miejscach, o których mowa w ust. 2 pkt 1, jest planowane przechowywanie ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, ziemniaki te izoluje się od prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka lub miejsce takie wcześniej czyści się i dezynfekuje.

4. Jeżeli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, prawdopodobnie porażone bulwy lub rośliny ziemniaka niszczy się pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.

5. [15] W przypadku wysadzenia bulw ziemniaków, które zostały uznane za prawdopodobnie porażone, wojewódzki inspektor:

1) uznaje za prawdopodobnie porażone:

a) bulwy lub rośliny ziemniaka uzyskane w wyniku uprawy prawdopodobnie porażonych bulw ziemniaka,

b) pola lub miejsca produkcji, gdzie były wysadzone prawdopodobnie porażone bulwy ziemniaka;

2) ustala zasięg prawdopodobnego porażenia i możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

6. [16] W przypadku, o którym mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor:

1) przy ustalaniu zasięgu:

a) prawdopodobnego porażenia stosuje przepisy § 7 pkt 5a,

b) możliwego rozprzestrzeniania stosuje przepisy § 8;

2) na podstawie ustalonego zasięgu prawdopodobnego porażenia i zasięgu możliwego rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus ustala strefę zagrożenia, w której będą podejmowane działania w celu zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się tej bakterii.

[12] § 12 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. Nr 94, poz. 556). Zmiana weszła w życie 25 maja 2011 r.

[13] § 12 ust. 2 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. Nr 94, poz. 556). Zmiana weszła w życie 25 maja 2011 r.

[14] § 12 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. Nr 94, poz. 556). Zmiana weszła w życie 25 maja 2011 r.

[15] § 12 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. Nr 94, poz. 556). Zmiana weszła w życie 25 maja 2011 r.

[16] § 12 ust. 6 dodany przez § 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. Nr 94, poz. 556). Zmiana weszła w życie 25 maja 2011 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-04-23 do 2011-05-24

1. Prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka nie przeznacza się do sadzenia.

2. Bulwy i rośliny ziemniaka, o których mowa w ust. 1, pod nadzorem wojewódzkiego inspektora, przeznacza się do:

1) konsumpcji, po ich uprzednim zapakowaniu w miejscu, w którym istnieje możliwość unieszkodliwiania resztek w sposób gwarantujący, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, i bezpośrednim dostarczeniu do odbiorcy, bez konieczności przepakowywania;

2) przemysłowego przetworzenia, bezpośrednio po dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu;

3) konsumpcji lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu.

3. Jeżeli w miejscach, o których mowa w ust. 2 pkt 1, jest planowane przechowywanie ziemniaków przeznaczonych do sadzenia, ziemniaki te izoluje się od prawdopodobnie porażonych bulw lub roślin ziemniaka lub miejsce takie wcześniej czyści się i dezynfekuje.

4. Jeżeli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, prawdopodobnie porażone bulwy lub rośliny ziemniaka niszczy się pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.