history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2020-07-21 do 2021-01-02    (Dz.U.2020.1270 tekst jednolity)

§ 10. [Postępowanie z bulwami lub roślinami ziemniaka uznanymi za porażone ] Bulw lub roślin ziemniaka, uznanych za porażone, nie przeznacza się do sadzenia i pod nadzorem wojewódzkiego inspektora:

1) umieszcza się na składowisku odpadów, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, w szczególności przeniknięcia jej do obszarów rolniczych, lub

2) przeznacza się do przemysłowego przetworzenia, po bezpośrednim i natychmiastowym dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu, lub

2a) wykorzystuje się do produkcji biogazu, jeżeli:

a) w trakcie produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 50°C przez co najmniej 24 godziny lub

b) przed rozpoczęciem produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 70°C przez co najmniej godzinę, lub

3) przeznacza się do konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu, lub

4) spala się, lub

5) zakopuje się na polu, na którym były one uprawiane, lub

6) bulwy te przeznacza się, po bezpośrednim dostarczeniu do zakładów zbiorowego żywienia, do konsumpcji w tych zakładach, jeżeli istnieje w nich możliwość unieszkodliwiania resztek bulw ziemniaka w sposób wykluczający ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, lub

7) przeznacza się do skarmiania zwierząt, na surowo lub po uprzednim zakiszeniu, pod warunkiem że:

a) pochodzący od tych zwierząt obornik zostanie poddany gorącej fermentacji, w trakcie której zostanie osiągnięta temperatura wynosząca minimum 65°C przez co najmniej trzy dni, a następnie wykorzystany na gruncie, na którym przez okres co najmniej:

– roku nie będą uprawiane ziemniaki,

– dwóch lat nie będą uprawiane ziemniaki przeznaczone do sadzenia,

b) maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania, przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty, które miały kontakt z porażonymi bulwami, zostaną poddane czyszczeniu i dezynfekcji;

8) unieszkodliwia się w sposób inny niż określony w pkt 1–7, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie stwarza to ryzyka rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

Wersja obowiązująca od 2020-07-21 do 2021-01-02    (Dz.U.2020.1270 tekst jednolity)

§ 10. [Postępowanie z bulwami lub roślinami ziemniaka uznanymi za porażone ] Bulw lub roślin ziemniaka, uznanych za porażone, nie przeznacza się do sadzenia i pod nadzorem wojewódzkiego inspektora:

1) umieszcza się na składowisku odpadów, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, w szczególności przeniknięcia jej do obszarów rolniczych, lub

2) przeznacza się do przemysłowego przetworzenia, po bezpośrednim i natychmiastowym dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu, lub

2a) wykorzystuje się do produkcji biogazu, jeżeli:

a) w trakcie produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 50°C przez co najmniej 24 godziny lub

b) przed rozpoczęciem produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 70°C przez co najmniej godzinę, lub

3) przeznacza się do konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu, lub

4) spala się, lub

5) zakopuje się na polu, na którym były one uprawiane, lub

6) bulwy te przeznacza się, po bezpośrednim dostarczeniu do zakładów zbiorowego żywienia, do konsumpcji w tych zakładach, jeżeli istnieje w nich możliwość unieszkodliwiania resztek bulw ziemniaka w sposób wykluczający ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, lub

7) przeznacza się do skarmiania zwierząt, na surowo lub po uprzednim zakiszeniu, pod warunkiem że:

a) pochodzący od tych zwierząt obornik zostanie poddany gorącej fermentacji, w trakcie której zostanie osiągnięta temperatura wynosząca minimum 65°C przez co najmniej trzy dni, a następnie wykorzystany na gruncie, na którym przez okres co najmniej:

– roku nie będą uprawiane ziemniaki,

– dwóch lat nie będą uprawiane ziemniaki przeznaczone do sadzenia,

b) maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania, przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty, które miały kontakt z porażonymi bulwami, zostaną poddane czyszczeniu i dezynfekcji;

8) unieszkodliwia się w sposób inny niż określony w pkt 1–7, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie stwarza to ryzyka rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-04-09 do 2020-07-20    (Dz.U.2018.692 tekst jednolity)

§ 10. [Postępowanie z bulwami lub roślinami ziemniaka uznanymi za porażone ] Bulw lub roślin ziemniaka, uznanych za porażone, nie przeznacza się do sadzenia i pod nadzorem wojewódzkiego inspektora:

1) umieszcza się na składowisku odpadów, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, w szczególności przeniknięcia jej do obszarów rolniczych, lub

2) przeznacza się do przemysłowego przetworzenia, po bezpośrednim i natychmiastowym dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu, lub

2a) wykorzystuje się do produkcji biogazu, jeżeli:

a) w trakcie produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 50°C przez co najmniej 24 godziny lub

b) przed rozpoczęciem produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 70°C przez co najmniej godzinę, lub

3) przeznacza się do konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu, lub

4) spala się, lub

5) zakopuje się na polu, na którym były one uprawiane, lub

6) bulwy te przeznacza się, po bezpośrednim dostarczeniu do zakładów zbiorowego żywienia, do konsumpcji w tych zakładach, jeżeli istnieje w nich możliwość unieszkodliwiania resztek bulw ziemniaka w sposób wykluczający ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, lub

7) przeznacza się do skarmiania zwierząt, na surowo lub po uprzednim zakiszeniu, pod warunkiem że:

a) pochodzący od tych zwierząt obornik zostanie poddany gorącej fermentacji, w trakcie której zostanie osiągnięta temperatura wynosząca minimum 65°C przez co najmniej trzy dni, a następnie wykorzystany na gruncie, na którym przez okres co najmniej:

– roku nie będą uprawiane ziemniaki,

– dwóch lat nie będą uprawiane ziemniaki przeznaczone do sadzenia,

b) maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania, przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty, które miały kontakt z porażonymi bulwami, zostaną poddane czyszczeniu i dezynfekcji;

8) unieszkodliwia się w sposób inny niż określony w pkt 1–7, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie stwarza to ryzyka rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-05-18 do 2018-04-08

[Postępowanie z bulwami lub roślinami ziemniaka uznanymi za porażone ] Bulw lub roślin ziemniaka, uznanych za porażone, nie przeznacza się do sadzenia i pod nadzorem wojewódzkiego inspektora:

1) umieszcza się na składowisku odpadów, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, w szczególności przeniknięcia jej do obszarów rolniczych, lub

2) przeznacza się do przemysłowego przetworzenia, po bezpośrednim i natychmiastowym dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu, lub

2a) [3] wykorzystuje się do produkcji biogazu, jeżeli:

a) w trakcie produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 50°C przez co najmniej 24 godziny lub

b) przed rozpoczęciem produkcji biogazu te bulwy lub rośliny zostaną poddane działaniu temperatury wynoszącej co najmniej 70°C przez co najmniej godzinę, lub

3) przeznacza się do konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu, lub

4) spala się, lub

5) zakopuje się na polu, na którym były one uprawiane, lub

6) bulwy te przeznacza się, po bezpośrednim dostarczeniu do zakładów zbiorowego żywienia, do konsumpcji w tych zakładach, jeżeli istnieje w nich możliwość unieszkodliwiania resztek bulw ziemniaka w sposób wykluczający ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, lub

7) przeznacza się do skarmiania zwierząt, na surowo lub po uprzednim zakiszeniu, pod warunkiem że:

a) pochodzący od tych zwierząt obornik zostanie poddany gorącej fermentacji, w trakcie której zostanie osiągnięta temperatura wynosząca minimum 65°C przez co najmniej trzy dni, a następnie wykorzystany na gruncie, na którym przez okres co najmniej:

– roku nie będą uprawiane ziemniaki,

– dwóch lat nie będą uprawiane ziemniaki przeznaczone do sadzenia,

b) maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania, przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty, które miały kontakt z porażonymi bulwami, zostaną poddane czyszczeniu i dezynfekcji;

8) unieszkodliwia się w sposób inny niż określony w pkt 1–7, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie stwarza to ryzyka rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

[3] § 10 pkt 2a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 kwietnia 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. poz. 911). Zmiana weszła w życie 18 maja 2017 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-08-25 do 2017-05-17    (Dz.U.2014.1121 tekst jednolity)

[Postępowanie z bulwami lub roślinami ziemniaka uznanymi za porażone ] Bulw lub roślin ziemniaka, uznanych za porażone, nie przeznacza się do sadzenia i pod nadzorem wojewódzkiego inspektora:

1) umieszcza się na składowisku odpadów, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, w szczególności przeniknięcia jej do obszarów rolniczych, lub

2) przeznacza się do przemysłowego przetworzenia, po bezpośrednim i natychmiastowym dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu, lub

3) przeznacza się do konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu, lub

4) spala się, lub

5) zakopuje się na polu, na którym były one uprawiane, lub

6) bulwy te przeznacza się, po bezpośrednim dostarczeniu do zakładów zbiorowego żywienia, do konsumpcji w tych zakładach, jeżeli istnieje w nich możliwość unieszkodliwiania resztek bulw ziemniaka w sposób wykluczający ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, lub

7) przeznacza się do skarmiania zwierząt, na surowo lub po uprzednim zakiszeniu, pod warunkiem że:

a) pochodzący od tych zwierząt obornik zostanie poddany gorącej fermentacji, w trakcie której zostanie osiągnięta temperatura wynosząca minimum 65°C przez co najmniej trzy dni, a następnie wykorzystany na gruncie, na którym przez okres co najmniej:

– roku nie będą uprawiane ziemniaki,

– dwóch lat nie będą uprawiane ziemniaki przeznaczone do sadzenia,

b) maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania, przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty, które miały kontakt z porażonymi bulwami, zostaną poddane czyszczeniu i dezynfekcji;

8) unieszkodliwia się w sposób inny niż określony w pkt 1–7, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie stwarza to ryzyka rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-03-19 do 2014-08-24

[Postępowanie z bulwami lub roślinami ziemniaka uznanymi za porażone ] Bulw lub roślin ziemniaka, uznanych za porażone, nie przeznacza się do sadzenia i pod nadzorem wojewódzkiego inspektora:

1) umieszcza się na składowisku odpadów, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, w szczególności przeniknięcia jej do obszarów rolniczych, lub

2) przeznacza się do przemysłowego przetworzenia, po bezpośrednim i natychmiastowym dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu, lub

3) przeznacza się do konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu, lub

4) spala się, lub

5) zakopuje się na polu, na którym były one uprawiane, lub

6) bulwy te przeznacza się, po bezpośrednim dostarczeniu do zakładów zbiorowego żywienia, do konsumpcji w tych zakładach, jeżeli istnieje w nich możliwość unieszkodliwiania resztek bulw ziemniaka w sposób wykluczający ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, lub

7) przeznacza się do skarmiania zwierząt, na surowo lub po uprzednim zakiszeniu, pod warunkiem że:

a) pochodzący od tych zwierząt obornik zostanie poddany gorącej fermentacji, w trakcie której zostanie osiągnięta temperatura wynosząca minimum 65°C przez co najmniej trzy dni, a następnie wykorzystany na gruncie, na którym przez okres co najmniej:

– roku nie będą uprawiane ziemniaki,

– dwóch lat nie będą uprawiane ziemniaki przeznaczone do sadzenia,

b) maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania, przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty, które miały kontakt z porażonymi bulwami, zostaną poddane czyszczeniu i dezynfekcji;

8) [1] unieszkodliwia się w sposób inny niż określony w pkt 1–7, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie stwarza to ryzyka rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

[1] § 10 pkt 8 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 lutego 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus (Dz.U. poz. 270). Zmiana weszła w życie 19 marca 2014 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-09-23 do 2014-03-18    (Dz.U.2013.1121 tekst jednolity)

[Postępowanie z bulwami lub roślinami ziemniaka uznanymi za porażone ] Bulw lub roślin ziemniaka, uznanych za porażone, nie przeznacza się do sadzenia i pod nadzorem wojewódzkiego inspektora:

1) umieszcza się na składowisku odpadów, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, w szczególności przeniknięcia jej do obszarów rolniczych, lub

2) przeznacza się do przemysłowego przetworzenia, po bezpośrednim i natychmiastowym dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu, lub

3) przeznacza się do konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu, lub

4) spala się, lub

5) zakopuje się na polu, na którym były one uprawiane, lub

6) bulwy te przeznacza się, po bezpośrednim dostarczeniu do zakładów zbiorowego żywienia, do konsumpcji w tych zakładach, jeżeli istnieje w nich możliwość unieszkodliwiania resztek bulw ziemniaka w sposób wykluczający ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, lub

7) przeznacza się do skarmiania zwierząt, na surowo lub po uprzednim zakiszeniu, pod warunkiem że:

a) pochodzący od tych zwierząt obornik zostanie poddany gorącej fermentacji, w trakcie której zostanie osiągnięta temperatura wynosząca minimum 65°C przez co najmniej trzy dni, a następnie wykorzystany na gruncie, na którym przez okres co najmniej:

– roku nie będą uprawiane ziemniaki,

– dwóch lat nie będą uprawiane ziemniaki przeznaczone do sadzenia,

b) maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania, przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty, które miały kontakt z porażonymi bulwami, zostaną poddane czyszczeniu i dezynfekcji.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-05-25 do 2013-09-22

Bulw lub roślin ziemniaka, uznanych za porażone, nie przeznacza się do sadzenia i pod nadzorem wojewódzkiego inspektora:

1) umieszcza się na składowisku odpadów, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, w szczególności przeniknięcia jej do obszarów rolniczych, lub

2) przeznacza się do przemysłowego przetworzenia, po bezpośrednim i natychmiastowym dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu, lub

3) [6] przeznacza się do konsumpcji, po ich uprzednim ugotowaniu, lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu, lub

4) [7] spala się, lub

5) [8] zakopuje się na polu, na którym były one uprawiane, lub

6) [9] bulwy te przeznacza się, po bezpośrednim dostarczeniu do zakładów zbiorowego żywienia, do konsumpcji w tych zakładach, jeżeli istnieje w nich możliwość unieszkodliwiania resztek bulw ziemniaka w sposób wykluczający ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, lub

7) [10] przeznacza się do skarmiania zwierząt, na surowo lub po uprzednim zakiszeniu, pod warunkiem że:

a) pochodzący od tych zwierząt obornik zostanie poddany gorącej fermentacji, w trakcie której zostanie osiągnięta temperatura wynosząca minimum 65 °C przez co najmniej trzy dni, a następnie wykorzystany na gruncie, na którym przez okres co najmniej:

– roku nie będą uprawiane ziemniaki,

– dwóch lat nie będą uprawiane ziemniaki przeznaczone do sadzenia,

b) maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania, przechowalnie lub ich części oraz inne przedmioty, które miały kontakt z porażonymi bulwami, zostaną poddane czyszczeniu i dezynfekcji.

[6] § 10 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. Nr 94, poz. 556). Zmiana weszła w życie 25 maja 2011 r.

[7] § 10 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. Nr 94, poz. 556). Zmiana weszła w życie 25 maja 2011 r.

[8] § 10 pkt 5 dodany przez § 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. Nr 94, poz. 556). Zmiana weszła w życie 25 maja 2011 r.

[9] § 10 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. Nr 94, poz. 556). Zmiana weszła w życie 25 maja 2011 r.

[10] § 10 pkt 7 dodany przez § 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus (Dz.U. Nr 94, poz. 556). Zmiana weszła w życie 25 maja 2011 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-04-23 do 2011-05-24

Bulw lub roślin ziemniaka, uznanych za porażone, nie przeznacza się do sadzenia i pod nadzorem wojewódzkiego inspektora:

1) umieszcza się na składowisku odpadów, jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, w szczególności przeniknięcia jej do obszarów rolniczych, lub

2) przeznacza się do przemysłowego przetworzenia, po bezpośrednim i natychmiastowym dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli zakład ten dysponuje technologią unieszkodliwiania resztek powstałych w czasie przemysłowego przetwarzania gwarantującą, że nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, oraz systemem czyszczenia i dezynfekcji obejmującym co najmniej środki transportu, lub

3) przeznacza się do konsumpcji lub skarmiania zwierząt, po ich uprzednim ugotowaniu lub uparowaniu, lub

4) spala się.