Wersja obowiązująca od 2022.07.07

Art. 52. [Działania podejmowane w przypadku obniżenia wynagrodzenia pracownika]  [1]  1. W przypadku prowadzenia egzekucji z wynagrodzenia za pracę, jeżeli pracownikowi zostało obniżone wynagrodzenie za pracę o więcej niż 25% z powodu podjętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działań służb sanitarno-epidemiologicznych, służących zapobieganiu zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, kwota określona w art. 87§ 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320, z 2021 r. poz. 1162 oraz z 2022 r. poz. 655) ulega zwiększeniu o 25% na każdego nieosiągającego dochodu członka rodziny, którego pracownik ma na utrzymaniu, nie dłużej jednak niż do dnia zakończenia stanu epidemii w związku z COVID-19. Kwota dodatkowego zwolnienia nie może przekraczać kwoty, o jaką obniżone zostało wynagrodzenie, ani też nie może być łącznie wyższa niż 50% kwoty, o której mowa w art. 871 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

2. Przez członka rodziny, o którym mowa w ust. 1, rozumie się:

1) małżonka lub rodzica wspólnego dziecka;

2) dziecko małoletnie;

3) dziecko w wieku do 25. roku życia kontynuujące naukę;

4) dziecko, które ukończyło 25. rok życia, legitymujące się orzeczeniem o niepełnosprawności, jeżeli w związku z tą niepełnosprawnością przysługuje świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy, o którym mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 615 i 1265), albo zasiłek dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz. U. z 2020 r. poz. 1297).

3. Przez dziecko, o którym mowa w ust. 2, rozumie się dziecko własne pracownika, a także dziecko współmałżonka lub rodzica wspólnego dziecka, o ile pracownik dostarczał temu dziecku środków utrzymania. Do członków rodziny nie zalicza się dziecka pozostającego pod opieką opiekuna prawnego innego niż wymieniony w ust. 2 pkt 1, dziecka pozostającego w związku małżeńskim, a także pełnoletniego dziecka posiadającego własne dziecko.

[1] Art. 52 w brzmieniu ustalonym przez art. 19 ustawy z dnia 8 czerwca 2022 r. o zmianie niektórych ustaw w celu automatyzacji załatwiania niektórych spraw przez Krajową Administrację Skarbową (Dz.U. poz. 1301). Zmiana weszła w życie 7 lipca 2022 r.

Wersja obowiązująca od 2022.07.07

Art. 52. [Działania podejmowane w przypadku obniżenia wynagrodzenia pracownika]  [1]  1. W przypadku prowadzenia egzekucji z wynagrodzenia za pracę, jeżeli pracownikowi zostało obniżone wynagrodzenie za pracę o więcej niż 25% z powodu podjętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działań służb sanitarno-epidemiologicznych, służących zapobieganiu zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, kwota określona w art. 87§ 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320, z 2021 r. poz. 1162 oraz z 2022 r. poz. 655) ulega zwiększeniu o 25% na każdego nieosiągającego dochodu członka rodziny, którego pracownik ma na utrzymaniu, nie dłużej jednak niż do dnia zakończenia stanu epidemii w związku z COVID-19. Kwota dodatkowego zwolnienia nie może przekraczać kwoty, o jaką obniżone zostało wynagrodzenie, ani też nie może być łącznie wyższa niż 50% kwoty, o której mowa w art. 871 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

2. Przez członka rodziny, o którym mowa w ust. 1, rozumie się:

1) małżonka lub rodzica wspólnego dziecka;

2) dziecko małoletnie;

3) dziecko w wieku do 25. roku życia kontynuujące naukę;

4) dziecko, które ukończyło 25. rok życia, legitymujące się orzeczeniem o niepełnosprawności, jeżeli w związku z tą niepełnosprawnością przysługuje świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy, o którym mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 615 i 1265), albo zasiłek dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz. U. z 2020 r. poz. 1297).

3. Przez dziecko, o którym mowa w ust. 2, rozumie się dziecko własne pracownika, a także dziecko współmałżonka lub rodzica wspólnego dziecka, o ile pracownik dostarczał temu dziecku środków utrzymania. Do członków rodziny nie zalicza się dziecka pozostającego pod opieką opiekuna prawnego innego niż wymieniony w ust. 2 pkt 1, dziecka pozostającego w związku małżeńskim, a także pełnoletniego dziecka posiadającego własne dziecko.

[1] Art. 52 w brzmieniu ustalonym przez art. 19 ustawy z dnia 8 czerwca 2022 r. o zmianie niektórych ustaw w celu automatyzacji załatwiania niektórych spraw przez Krajową Administrację Skarbową (Dz.U. poz. 1301). Zmiana weszła w życie 7 lipca 2022 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020.05.16 do 2022.07.06

[Działania podejmowane w przypadku obniżenia wynagrodzenia pracownika ] 1. Jeżeli z powodu podjętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działań służących zapobieganiu zarażeniem wirusem SARS-CoV-2 pracownikowi zostało obniżone wynagrodzenie lub członek rodziny pracownika utracił źródło dochodu, kwoty określone w art. 871 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495) ulegają zwiększeniu o 25% na każdego nieosiągającego dochodu członka rodziny, którego pracownik ten ma na utrzymaniu.

2. Przez członka rodziny, o którym mowa w ust. 1, rozumie się odpowiednio małżonka albo rodzica wspólnego dziecka oraz dziecko w wieku do 25. roku życia, a także dziecko, które ukończyło 25. rok życia legitymujące się orzeczeniem o niepełnosprawności, jeżeli w związku z tą niepełnosprawnością przysługuje świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy, o którym mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111), albo zasiłek dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz. U. z 2017 r. poz. 2092 oraz z 2019 r. poz. 1818).

3. Przez dziecko, o którym mowa w ust. 2, rozumie się dziecko własne pracownika, dziecko współmałżonka, a także dziecko rodzica wspólnego dziecka. Do członków rodziny nie zalicza się dziecka pozostającego pod opieką opiekuna prawnego, dziecka pozostającego w związku małżeńskim, a także pełnoletniego dziecka posiadającego własne dziecko.