Wersja obowiązująca od 2020-05-07 (Dz.U.2020.818 tekst jednolity)
[Ponowne wykorzystanie środków finansowych zwróconych do instrumentów finansowych ] 1. Środki finansowe, po wykonaniu zobowiązań wynikających z umowy o dofinansowanie projektu lub decyzji o dofinansowaniu projektu, przypisane do wkładu finansowego z programu operacyjnego, oraz odsetki i inne przychody, a także zyski powstałe na skutek obrotu tymi środkami podlegają zwrotowi na rachunek wskazany przez właściwą instytucję, a następnie są ponownie wykorzystywane:
1) w okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 44 ust. 1 rozporządzenia ogólnego oraz zgodnie z warunkami określonymi w tym przepisie;
2) w okresie co najmniej 8 lat po okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 45 rozporządzenia ogólnego;
3) w okresie następującym po okresie, o którym mowa w pkt 2 – w formie wsparcia finansowego niestanowiącego dotacji, podlegającego całkowitemu albo częściowemu zwrotowi, przyznawanego w szczególności w formie pożyczek, gwarancji lub poręczeń, na realizację celów wynikających z programów rozwoju, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
2. Dysponentem środków finansowych, o których mowa w ust. 1, jest:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
2) zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego programu operacyjnego.
3. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, nie stanowią dochodu dysponenta ani podmiotów, którym mogą być przekazywane w celu ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
4. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, są wydatkowane i rozliczane przez podmioty, którym środki te mogą być przekazywane w celu ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1, na warunkach określonych w umowach lub porozumieniach zawieranych przez dysponenta z tymi podmiotami.
4a. Środki finansowe, o których mowa w ust. 2 pkt 1, wykorzystywane na działalność poręczeniową lub gwarancyjną na rzecz mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9a ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2020 r. poz. 122 i 568), po okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zostają przekazane na pokrycie kosztów i wydatków, o których mowa w art. 34g ust. 2 tej ustawy, z zastrzeżeniem art. 45 rozporządzenia ogólnego.
5. Umowy lub porozumienia, o których mowa w ust. 4, określają w szczególności:
1) cele, na jakie zostaną przeznaczone środki finansowe, o których mowa w ust. 1;
2) okres realizacji umowy lub porozumienia;
3) mechanizmy zapewniające efektywność wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1;
4) warunki wycofania środków finansowych, o których mowa w ust. 1;
5) koszty zarządzania środkami finansowymi, o których mowa w ust. 1, i opłaty za zarządzanie tymi środkami finansowymi;
6) obowiązki sprawozdawcze wobec dysponenta w zakresie wskazanym w art. 37a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
6. W celu ponownego wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1, dysponent otwiera w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek do obsługi tych środków.
7. Obsługa finansowa rachunku, o którym mowa w ust. 6, jest prowadzona przez Bank Gospodarstwa Krajowego zgodnie z umową zawartą między dysponentem a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
8. Środki finansowe zgromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 6, są uruchamiane przez Bank Gospodarstwa Krajowego na wniosek dysponenta w celu ich ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
Wersja obowiązująca od 2020-05-07 (Dz.U.2020.818 tekst jednolity)
[Ponowne wykorzystanie środków finansowych zwróconych do instrumentów finansowych ] 1. Środki finansowe, po wykonaniu zobowiązań wynikających z umowy o dofinansowanie projektu lub decyzji o dofinansowaniu projektu, przypisane do wkładu finansowego z programu operacyjnego, oraz odsetki i inne przychody, a także zyski powstałe na skutek obrotu tymi środkami podlegają zwrotowi na rachunek wskazany przez właściwą instytucję, a następnie są ponownie wykorzystywane:
1) w okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 44 ust. 1 rozporządzenia ogólnego oraz zgodnie z warunkami określonymi w tym przepisie;
2) w okresie co najmniej 8 lat po okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 45 rozporządzenia ogólnego;
3) w okresie następującym po okresie, o którym mowa w pkt 2 – w formie wsparcia finansowego niestanowiącego dotacji, podlegającego całkowitemu albo częściowemu zwrotowi, przyznawanego w szczególności w formie pożyczek, gwarancji lub poręczeń, na realizację celów wynikających z programów rozwoju, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
2. Dysponentem środków finansowych, o których mowa w ust. 1, jest:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
2) zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego programu operacyjnego.
3. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, nie stanowią dochodu dysponenta ani podmiotów, którym mogą być przekazywane w celu ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
4. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, są wydatkowane i rozliczane przez podmioty, którym środki te mogą być przekazywane w celu ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1, na warunkach określonych w umowach lub porozumieniach zawieranych przez dysponenta z tymi podmiotami.
4a. Środki finansowe, o których mowa w ust. 2 pkt 1, wykorzystywane na działalność poręczeniową lub gwarancyjną na rzecz mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9a ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2020 r. poz. 122 i 568), po okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zostają przekazane na pokrycie kosztów i wydatków, o których mowa w art. 34g ust. 2 tej ustawy, z zastrzeżeniem art. 45 rozporządzenia ogólnego.
5. Umowy lub porozumienia, o których mowa w ust. 4, określają w szczególności:
1) cele, na jakie zostaną przeznaczone środki finansowe, o których mowa w ust. 1;
2) okres realizacji umowy lub porozumienia;
3) mechanizmy zapewniające efektywność wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1;
4) warunki wycofania środków finansowych, o których mowa w ust. 1;
5) koszty zarządzania środkami finansowymi, o których mowa w ust. 1, i opłaty za zarządzanie tymi środkami finansowymi;
6) obowiązki sprawozdawcze wobec dysponenta w zakresie wskazanym w art. 37a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
6. W celu ponownego wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1, dysponent otwiera w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek do obsługi tych środków.
7. Obsługa finansowa rachunku, o którym mowa w ust. 6, jest prowadzona przez Bank Gospodarstwa Krajowego zgodnie z umową zawartą między dysponentem a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
8. Środki finansowe zgromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 6, są uruchamiane przez Bank Gospodarstwa Krajowego na wniosek dysponenta w celu ich ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-07-25 do 2020-05-06 (Dz.U.2018.1431 tekst jednolity)
[Ponowne wykorzystanie środków finansowych zwróconych do instrumentów finansowych ] 1. Środki finansowe, po wykonaniu zobowiązań wynikających z umowy o dofinansowanie projektu lub decyzji o dofinansowaniu projektu, przypisane do wkładu finansowego z programu operacyjnego, oraz odsetki i inne przychody, a także zyski powstałe na skutek obrotu tymi środkami podlegają zwrotowi na rachunek wskazany przez właściwą instytucję, a następnie są ponownie wykorzystywane:
1) w okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 44 ust. 1 rozporządzenia ogólnego oraz zgodnie z warunkami określonymi w tym przepisie;
2) w okresie co najmniej 8 lat po okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 45 rozporządzenia ogólnego;
3) w okresie następującym po okresie, o którym mowa w pkt 2 – w formie wsparcia finansowego niestanowiącego dotacji, podlegającego całkowitemu albo częściowemu zwrotowi, przyznawanego w szczególności w formie pożyczek, gwarancji lub poręczeń, na realizację celów wynikających z programów rozwoju, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
2. Dysponentem środków finansowych, o których mowa w ust. 1, jest:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
2) zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego programu operacyjnego.
3. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, nie stanowią dochodu dysponenta ani podmiotów, którym mogą być przekazywane w celu ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
4. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, są wydatkowane i rozliczane przez podmioty, którym środki te mogą być przekazywane w celu ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1, na warunkach określonych w umowach lub porozumieniach zawieranych przez dysponenta z tymi podmiotami.
4a. Środki finansowe, o których mowa w ust. 2 pkt 1, wykorzystywane na działalność poręczeniową lub gwarancyjną na rzecz mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9a ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2022 i 2433), po okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zostają przekazane na pokrycie kosztów i wydatków, o których mowa w art. 34g ust. 2 tej ustawy, z zastrzeżeniem art. 45 rozporządzenia ogólnego.
5. Umowy lub porozumienia, o których mowa w ust. 4, określają w szczególności:
1) cele, na jakie zostaną przeznaczone środki finansowe, o których mowa w ust. 1;
2) okres realizacji umowy lub porozumienia;
3) mechanizmy zapewniające efektywność wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1;
4) warunki wycofania środków finansowych, o których mowa w ust. 1;
5) koszty zarządzania środkami finansowymi, o których mowa w ust. 1, i opłaty za zarządzanie tymi środkami finansowymi;
6) obowiązki sprawozdawcze wobec dysponenta w zakresie wskazanym w art. 37a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
6. W celu ponownego wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1, dysponent otwiera w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek do obsługi tych środków.
7. Obsługa finansowa rachunku, o którym mowa w ust. 6, jest prowadzona przez Bank Gospodarstwa Krajowego zgodnie z umową zawartą między dysponentem a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
8. Środki finansowe zgromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 6, są uruchamiane przez Bank Gospodarstwa Krajowego na wniosek dysponenta w celu ich ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-01-01 do 2018-07-24
[Ponowne wykorzystanie środków finansowych zwróconych do instrumentów finansowych ] 1. Środki finansowe, po wykonaniu zobowiązań wynikających z umowy o dofinansowanie projektu lub decyzji o dofinansowaniu projektu, przypisane do wkładu finansowego z programu operacyjnego, oraz odsetki i inne przychody, a także zyski powstałe na skutek obrotu tymi środkami podlegają zwrotowi na rachunek wskazany przez właściwą instytucję, a następnie są ponownie wykorzystywane:
1) w okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 44 ust. 1 rozporządzenia ogólnego oraz zgodnie z warunkami określonymi w tym przepisie;
2) w okresie co najmniej 8 lat po okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 45 rozporządzenia ogólnego;
3) w okresie następującym po okresie, o którym mowa w pkt 2 – w formie wsparcia finansowego niestanowiącego dotacji, podlegającego całkowitemu albo częściowemu zwrotowi, przyznawanego w szczególności w formie pożyczek, gwarancji lub poręczeń, na realizację celów wynikających z programów rozwoju, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
2. Dysponentem środków finansowych, o których mowa w ust. 1, jest:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
2) zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego programu operacyjnego.
3. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, nie stanowią dochodu dysponenta ani podmiotów, którym mogą być przekazywane w celu ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
4. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, są wydatkowane i rozliczane przez podmioty, którym środki te mogą być przekazywane w celu ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1, na warunkach określonych w umowach lub porozumieniach zawieranych przez dysponenta z tymi podmiotami.
4a. [1] Środki finansowe, o których mowa w ust. 2 pkt 1, wykorzystywane na działalność poręczeniową lub gwarancyjną na rzecz mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9a ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. 2017 r. poz. 2022 i 2433), po okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zostają przekazane na pokrycie kosztów i wydatków, o których mowa w art. 34g ust. 2 tej ustawy, z zastrzeżeniem art. 45 rozporządzenia ogólnego.
5. Umowy lub porozumienia, o których mowa w ust. 4, określają w szczególności:
1) cele, na jakie zostaną przeznaczone środki finansowe, o których mowa w ust. 1;
2) okres realizacji umowy lub porozumienia;
3) mechanizmy zapewniające efektywność wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1;
4) warunki wycofania środków finansowych, o których mowa w ust. 1;
5) koszty zarządzania środkami finansowymi, o których mowa w ust. 1, i opłaty za zarządzanie tymi środkami finansowymi;
6) obowiązki sprawozdawcze wobec dysponenta w zakresie wskazanym w art. 37a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
6. W celu ponownego wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1, dysponent otwiera w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek do obsługi tych środków.
7. Obsługa finansowa rachunku, o którym mowa w ust. 6, jest prowadzona przez Bank Gospodarstwa Krajowego zgodnie z umową zawartą między dysponentem a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
8. Środki finansowe zgromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 6, są uruchamiane przez Bank Gospodarstwa Krajowego na wniosek dysponenta w celu ich ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
[1] Art. 29 ust. 4a dodany przez art. 3 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2433). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2018 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-09-02 do 2017-12-31
[Ponowne wykorzystanie środków finansowych zwróconych do instrumentów finansowych ] [24] 1. Środki finansowe, po wykonaniu zobowiązań wynikających z umowy o dofinansowanie projektu lub decyzji o dofinansowaniu projektu, przypisane do wkładu finansowego z programu operacyjnego, oraz odsetki i inne przychody, a także zyski powstałe na skutek obrotu tymi środkami podlegają zwrotowi na rachunek wskazany przez właściwą instytucję, a następnie są ponownie wykorzystywane:
1) w okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 44 ust. 1 rozporządzenia ogólnego oraz zgodnie z warunkami określonymi w tym przepisie;
2) w okresie co najmniej 8 lat po okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 45 rozporządzenia ogólnego;
3) w okresie następującym po okresie, o którym mowa w pkt 2 – w formie wsparcia finansowego niestanowiącego dotacji, podlegającego całkowitemu albo częściowemu zwrotowi, przyznawanego w szczególności w formie pożyczek, gwarancji lub poręczeń, na realizację celów wynikających z programów rozwoju, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
2. Dysponentem środków finansowych, o których mowa w ust. 1, jest:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
2) zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego programu operacyjnego.
3. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, nie stanowią dochodu dysponenta ani podmiotów, którym mogą być przekazywane w celu ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
4. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, są wydatkowane i rozliczane przez podmioty, którym środki te mogą być przekazywane w celu ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1, na warunkach określonych w umowach lub porozumieniach zawieranych przez dysponenta z tymi podmiotami.
5. Umowy lub porozumienia, o których mowa w ust. 4, określają w szczególności:
1) cele, na jakie zostaną przeznaczone środki finansowe, o których mowa w ust. 1;
2) okres realizacji umowy lub porozumienia;
3) mechanizmy zapewniające efektywność wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1;
4) warunki wycofania środków finansowych, o których mowa w ust. 1;
5) koszty zarządzania środkami finansowymi, o których mowa w ust. 1, i opłaty za zarządzanie tymi środkami finansowymi;
6) obowiązki sprawozdawcze wobec dysponenta w zakresie wskazanym w art. 37a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
6. W celu ponownego wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1, dysponent otwiera w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek do obsługi tych środków.
7. Obsługa finansowa rachunku, o którym mowa w ust. 6, jest prowadzona przez Bank Gospodarstwa Krajowego zgodnie z umową zawartą między dysponentem a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
8. Środki finansowe zgromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 6, są uruchamiane przez Bank Gospodarstwa Krajowego na wniosek dysponenta w celu ich ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
[24] Art. 29 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020 oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1475). Zmiana weszła w życie 2 września 2017 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-07-31 do 2017-09-01 (Dz.U.2017.1460 tekst jednolity)
[Ponowne wykorzystanie środków finansowych zwróconych do instrumentów finansowych ] 1. Środki finansowe zwrócone do instrumentów finansowych, przypisane do wkładu z programu operacyjnego są ponownie wykorzystywane:
1) w okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych w art. 44 ust. 1 rozporządzenia ogólnego;
2) po okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 45 rozporządzenia ogólnego.
2. W celu ponownego wykorzystania środków, o którym mowa w ust. 1, instytucja zarządzająca otwiera w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek do obsługi instrumentów finansowych.
3. Obsługa finansowa rachunku, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzona przez Bank Gospodarstwa Krajowego zgodnie z umową podpisaną między instytucją zarządzającą a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
4. Wyłącznym dysponentem środków finansowych zgromadzonych na rachunku, o którym mowa w ust. 2, jest:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
2) zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego programu operacyjnego.
5. Środki finansowe zgromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 2, są uruchamiane przez Bank Gospodarstwa Krajowego na wniosek instytucji zarządzającej w celu ich ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
6. Po zakończeniu okresu kwalifikowalności zadania instytucji zarządzającej określone w niniejszym rozdziale wykonuje:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
2) zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego programu operacyjnego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-02-22 do 2017-07-30 (Dz.U.2016.217 tekst jednolity)
[Ponowne wykorzystanie środków finansowych zwróconych do instrumentów finansowych ] 1. Środki finansowe zwrócone do instrumentów finansowych, przypisane do wkładu z programu operacyjnego są ponownie wykorzystywane:
1) w okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych w art. 44 ust. 1 rozporządzenia ogólnego;
2) po okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 45 rozporządzenia ogólnego.
2. W celu ponownego wykorzystania środków, o którym mowa w ust. 1, instytucja zarządzająca otwiera w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek do obsługi instrumentów finansowych.
3. Obsługa finansowa rachunku, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzona przez Bank Gospodarstwa Krajowego zgodnie z umową podpisaną między instytucją zarządzającą a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
4. Wyłącznym dysponentem środków finansowych zgromadzonych na rachunku, o którym mowa w ust. 2, jest:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
2) zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego programu operacyjnego.
5. Środki finansowe zgromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 2, są uruchamiane przez Bank Gospodarstwa Krajowego na wniosek instytucji zarządzającej w celu ich ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
6. Po zakończeniu okresu kwalifikowalności zadania instytucji zarządzającej określone w niniejszym rozdziale wykonuje:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
2) zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego programu operacyjnego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-09-13 do 2016-02-21
[Ponowne wykorzystanie środków finansowych zwróconych do instrumentów finansowych ] 1. Środki finansowe zwrócone do instrumentów finansowych, przypisane do wkładu z programu operacyjnego są ponownie wykorzystywane:
1) w okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych w art. 44 ust. 1 rozporządzenia ogólnego;
2) po okresie kwalifikowalności – na realizację celów określonych zgodnie z art. 45 rozporządzenia ogólnego.
2. W celu ponownego wykorzystania środków, o którym mowa w ust. 1, instytucja zarządzająca otwiera w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek do obsługi instrumentów finansowych.
3. Obsługa finansowa rachunku, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzona przez Bank Gospodarstwa Krajowego zgodnie z umową podpisaną między instytucją zarządzającą a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
4. Wyłącznym dysponentem środków finansowych zgromadzonych na rachunku, o którym mowa w ust. 2, jest:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
2) zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego programu operacyjnego.
5. Środki finansowe zgromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 2, są uruchamiane przez Bank Gospodarstwa Krajowego na wniosek instytucji zarządzającej w celu ich ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1.
6. Po zakończeniu okresu kwalifikowalności zadania instytucji zarządzającej określone w niniejszym rozdziale wykonuje:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego – w odniesieniu do środków pochodzących z krajowego programu operacyjnego;
2) zarząd województwa – w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego programu operacyjnego.