Wersja obowiązująca od 2025.03.14

§ 3. [Definicje] Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) Konwencja SOLAS – konwencję, o której mowa w art. 5 pkt 5a ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, zwanej dalej „ustawą”;

1a) [2] Konwencja SOLAS 90 – Konwencję SOLAS w wersji zmienionej rezolucją MSC.117(74) przyjętą podczas 74. sesji Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu Międzynarodowej Organizacji Morskiej w dniu 6 czerwca 2001 r.;

2) Kodeks HSC – Międzynarodowy kodeks bezpieczeństwa jednostek szybkich określony w prawidle 1 rozdziału X Konwencji SOLAS3);

3) Kodeks SPS – Kodeks bezpieczeństwa statków specjalistycznych określony w prawidle 4 rozdziału II-1 Konwencji SOLAS4);

3a) [3] Kodeks IP – Międzynarodowy kodeks bezpieczeństwa statków przewożących personel przemysłowy określony w prawidle 1 rozdziału XV Konwencji SOLAS;

4) Kodeks ISM – kodeks, o którym mowa w art. 5 pkt 34 ustawy;

5) statek towarowy – statek, o którym mowa w prawidle 2 rozdziału I Konwencji SOLAS;

6) statek specjalistyczny – statek wyposażony w specjalne urządzenia związane z jego przeznaczeniem, przeznaczony lub używany do przewozu personelu specjalistycznego, znajdującego się na nim w związku z jego przeznaczeniem, niezależnie od załogi statku, którego liczba łącznie z pasażerami jest większa niż 12 osób, z zastrzeżeniem że liczba pasażerów nie może przekroczyć 12 osób;

7) jednostka szybka – statek określony w prawidle 1 rozdziału X Konwencji SOLAS;

8) jednostka dynamicznie unoszona – statek posiadający możliwość poruszania się po powierzchni lub nad powierzchnią wody, którego charakterystyka różni się od charakterystyki statków wypornościowych, do których mają zastosowanie konwencje międzynarodowe;

9) krótka podróż morska – podróż, w czasie której statek nie oddala się na odległość większą niż 200 mil morskich od portu lub miejsca, w którym pasażerowie i załoga mogą znaleźć bezpieczne schronienie, a odległość pomiędzy portem, z którego rozpoczęto podróż, a końcowym portem przeznaczenia oraz droga powrotna nie przekraczają 600 mil morskich, przy czym końcowym portem przeznaczenia jest ostatni odwiedzony w planowanej podróży port, z którego statek rozpoczyna drogę powrotną do portu, w którym ją rozpoczął;

10) żegluga międzynarodowa – żeglugę poza obszarami morskimi Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem żeglugi uprawianej przez statki pasażerskie odbywające żeglugę pomiędzy portami tego samego państwa;

11) żegluga krajowa – żeglugę na obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej;

12) żegluga przybrzeżna – żeglugę w odległości nie większej niż 20 mil morskich od brzegu w rejonie Morza Bałtyckiego lub innego morza zamkniętego o podobnych warunkach żeglugowych;

13) żegluga osłonięta – żeglugę po Zalewie Szczecińskim, Zalewie Wiślanym, Zatoce Puckiej oraz części Zatoki Gdańskiej na południe od linii prostej łączącej latarnię morską Hel z latarnią morską w Krynicy Morskiej;

14) żegluga portowa – żeglugę w granicach portów, a także po akwenie od północnej granicy portu Szczecin do linii równoleżnika przechodzącego przez Bramę Torową nr 4, na Kanale Piastowskim, Zalewie Kamieńskim i cieśninie Dziwnie do pławy W2;

15) obszar morski – obszar morski, na którym mogą pływać statki pasażerskie klasy A, B, C lub D, ustalony zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy;

16) nowy statek pasażerski w żegludze krajowej – statek pasażerski w żegludze krajowej, którego stępkę położono lub który znajdował się na podobnym etapie budowy nie wcześniej niż w dniu 1 lipca 1998 r., przy czym za podobny etap budowy uważa się etap, w którym:

a) rozpoczęła się budowa identyfikowana z konkretnym statkiem oraz

b) rozpoczął się montaż przynajmniej 50 ton albo jednego procenta przybliżonej masy materiałów konstrukcyjnych – w zależności od tego, która z tych wielkości jest mniejsza;

17) istniejący statek pasażerski w żegludze krajowej – każdy statek pasażerski w żegludze krajowej, który nie jest nowym statkiem pasażerskim w żegludze krajowej;

18) nowy statek rybacki – statek rybacki, w sprawie którego:

a) w dniu 1 stycznia 1999 r. lub po tym dniu zawarto umowę dotyczącą budowy lub znaczącej przebudowy lub

b) przed dniem 1 stycznia 1999 r. zawarto umowę dotyczącą budowy lub znaczącej przebudowy i który został dostarczony nie wcześniej niż 3 lata po tym dniu, lub

c) nie istnieje umowa dotycząca budowy, a dnia 1 stycznia 1999 r. lub po tym dniu:

– położono stępkę lub

– rozpoczęła się budowa identyfikowana z konkretnym statkiem, lub

– rozpoczął się montaż przynajmniej 50 ton lub jednego procenta przybliżonej masy materiałów konstrukcyjnych

– w zależności od tego, która z tych wielkości jest mniejsza;

19) istniejący statek rybacki – każdy statek rybacki, który nie jest nowym statkiem rybackim;

20) [4] personel przemysłowy – osoby, o których mowa w definicji zawartej w prawidle 1 rozdziału XV Konwencji SOLAS.

[2] § 3 pkt 1a dodany przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i audytów statku morskiego (Dz.U. poz. 243). Zmiana weszła w życie 14 marca 2025 r.

[3] § 3 pkt 3a dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i audytów statku morskiego (Dz.U. poz. 243). Zmiana weszła w życie 14 marca 2025 r.

[4] § 3 pkt 20 dodany przez § 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i audytów statku morskiego (Dz.U. poz. 243). Zmiana weszła w życie 14 marca 2025 r.

Wersja obowiązująca od 2025.03.14

§ 3. [Definicje] Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) Konwencja SOLAS – konwencję, o której mowa w art. 5 pkt 5a ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, zwanej dalej „ustawą”;

1a) [2] Konwencja SOLAS 90 – Konwencję SOLAS w wersji zmienionej rezolucją MSC.117(74) przyjętą podczas 74. sesji Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu Międzynarodowej Organizacji Morskiej w dniu 6 czerwca 2001 r.;

2) Kodeks HSC – Międzynarodowy kodeks bezpieczeństwa jednostek szybkich określony w prawidle 1 rozdziału X Konwencji SOLAS3);

3) Kodeks SPS – Kodeks bezpieczeństwa statków specjalistycznych określony w prawidle 4 rozdziału II-1 Konwencji SOLAS4);

3a) [3] Kodeks IP – Międzynarodowy kodeks bezpieczeństwa statków przewożących personel przemysłowy określony w prawidle 1 rozdziału XV Konwencji SOLAS;

4) Kodeks ISM – kodeks, o którym mowa w art. 5 pkt 34 ustawy;

5) statek towarowy – statek, o którym mowa w prawidle 2 rozdziału I Konwencji SOLAS;

6) statek specjalistyczny – statek wyposażony w specjalne urządzenia związane z jego przeznaczeniem, przeznaczony lub używany do przewozu personelu specjalistycznego, znajdującego się na nim w związku z jego przeznaczeniem, niezależnie od załogi statku, którego liczba łącznie z pasażerami jest większa niż 12 osób, z zastrzeżeniem że liczba pasażerów nie może przekroczyć 12 osób;

7) jednostka szybka – statek określony w prawidle 1 rozdziału X Konwencji SOLAS;

8) jednostka dynamicznie unoszona – statek posiadający możliwość poruszania się po powierzchni lub nad powierzchnią wody, którego charakterystyka różni się od charakterystyki statków wypornościowych, do których mają zastosowanie konwencje międzynarodowe;

9) krótka podróż morska – podróż, w czasie której statek nie oddala się na odległość większą niż 200 mil morskich od portu lub miejsca, w którym pasażerowie i załoga mogą znaleźć bezpieczne schronienie, a odległość pomiędzy portem, z którego rozpoczęto podróż, a końcowym portem przeznaczenia oraz droga powrotna nie przekraczają 600 mil morskich, przy czym końcowym portem przeznaczenia jest ostatni odwiedzony w planowanej podróży port, z którego statek rozpoczyna drogę powrotną do portu, w którym ją rozpoczął;

10) żegluga międzynarodowa – żeglugę poza obszarami morskimi Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem żeglugi uprawianej przez statki pasażerskie odbywające żeglugę pomiędzy portami tego samego państwa;

11) żegluga krajowa – żeglugę na obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej;

12) żegluga przybrzeżna – żeglugę w odległości nie większej niż 20 mil morskich od brzegu w rejonie Morza Bałtyckiego lub innego morza zamkniętego o podobnych warunkach żeglugowych;

13) żegluga osłonięta – żeglugę po Zalewie Szczecińskim, Zalewie Wiślanym, Zatoce Puckiej oraz części Zatoki Gdańskiej na południe od linii prostej łączącej latarnię morską Hel z latarnią morską w Krynicy Morskiej;

14) żegluga portowa – żeglugę w granicach portów, a także po akwenie od północnej granicy portu Szczecin do linii równoleżnika przechodzącego przez Bramę Torową nr 4, na Kanale Piastowskim, Zalewie Kamieńskim i cieśninie Dziwnie do pławy W2;

15) obszar morski – obszar morski, na którym mogą pływać statki pasażerskie klasy A, B, C lub D, ustalony zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy;

16) nowy statek pasażerski w żegludze krajowej – statek pasażerski w żegludze krajowej, którego stępkę położono lub który znajdował się na podobnym etapie budowy nie wcześniej niż w dniu 1 lipca 1998 r., przy czym za podobny etap budowy uważa się etap, w którym:

a) rozpoczęła się budowa identyfikowana z konkretnym statkiem oraz

b) rozpoczął się montaż przynajmniej 50 ton albo jednego procenta przybliżonej masy materiałów konstrukcyjnych – w zależności od tego, która z tych wielkości jest mniejsza;

17) istniejący statek pasażerski w żegludze krajowej – każdy statek pasażerski w żegludze krajowej, który nie jest nowym statkiem pasażerskim w żegludze krajowej;

18) nowy statek rybacki – statek rybacki, w sprawie którego:

a) w dniu 1 stycznia 1999 r. lub po tym dniu zawarto umowę dotyczącą budowy lub znaczącej przebudowy lub

b) przed dniem 1 stycznia 1999 r. zawarto umowę dotyczącą budowy lub znaczącej przebudowy i który został dostarczony nie wcześniej niż 3 lata po tym dniu, lub

c) nie istnieje umowa dotycząca budowy, a dnia 1 stycznia 1999 r. lub po tym dniu:

– położono stępkę lub

– rozpoczęła się budowa identyfikowana z konkretnym statkiem, lub

– rozpoczął się montaż przynajmniej 50 ton lub jednego procenta przybliżonej masy materiałów konstrukcyjnych

– w zależności od tego, która z tych wielkości jest mniejsza;

19) istniejący statek rybacki – każdy statek rybacki, który nie jest nowym statkiem rybackim;

20) [4] personel przemysłowy – osoby, o których mowa w definicji zawartej w prawidle 1 rozdziału XV Konwencji SOLAS.

[2] § 3 pkt 1a dodany przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i audytów statku morskiego (Dz.U. poz. 243). Zmiana weszła w życie 14 marca 2025 r.

[3] § 3 pkt 3a dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i audytów statku morskiego (Dz.U. poz. 243). Zmiana weszła w życie 14 marca 2025 r.

[4] § 3 pkt 20 dodany przez § 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i audytów statku morskiego (Dz.U. poz. 243). Zmiana weszła w życie 14 marca 2025 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020.02.08 do 2025.03.13

§ 3. [Definicje] Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) Konwencja SOLAS – konwencję, o której mowa w art. 5 pkt 5a ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, zwanej dalej „ustawą”;

2) Kodeks HSC – Międzynarodowy kodeks bezpieczeństwa jednostek szybkich określony w prawidle 1 rozdziału X Konwencji SOLAS3);

3) Kodeks SPS – Kodeks bezpieczeństwa statków specjalistycznych określony w prawidle 4 rozdziału II-1 Konwencji SOLAS4);

4) Kodeks ISM – kodeks, o którym mowa w art. 5 pkt 34 ustawy;

5) statek towarowy – statek, o którym mowa w prawidle 2 rozdziału I Konwencji SOLAS;

6) statek specjalistyczny – statek wyposażony w specjalne urządzenia związane z jego przeznaczeniem, przeznaczony lub używany do przewozu personelu specjalistycznego, znajdującego się na nim w związku z jego przeznaczeniem, niezależnie od załogi statku, którego liczba łącznie z pasażerami jest większa niż 12 osób, z zastrzeżeniem że liczba pasażerów nie może przekroczyć 12 osób;

7) jednostka szybka – statek określony w prawidle 1 rozdziału X Konwencji SOLAS;

8) jednostka dynamicznie unoszona – statek posiadający możliwość poruszania się po powierzchni lub nad powierzchnią wody, którego charakterystyka różni się od charakterystyki statków wypornościowych, do których mają zastosowanie konwencje międzynarodowe;

9) krótka podróż morska – podróż, w czasie której statek nie oddala się na odległość większą niż 200 mil morskich od portu lub miejsca, w którym pasażerowie i załoga mogą znaleźć bezpieczne schronienie, a odległość pomiędzy portem, z którego rozpoczęto podróż, a końcowym portem przeznaczenia oraz droga powrotna nie przekraczają 600 mil morskich, przy czym końcowym portem przeznaczenia jest ostatni odwiedzony w planowanej podróży port, z którego statek rozpoczyna drogę powrotną do portu, w którym ją rozpoczął;

10) żegluga międzynarodowa – żeglugę poza obszarami morskimi Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem żeglugi uprawianej przez statki pasażerskie odbywające żeglugę pomiędzy portami tego samego państwa;

11) żegluga krajowa – żeglugę na obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej;

12) żegluga przybrzeżna – żeglugę w odległości nie większej niż 20 mil morskich od brzegu w rejonie Morza Bałtyckiego lub innego morza zamkniętego o podobnych warunkach żeglugowych;

13) żegluga osłonięta – żeglugę po Zalewie Szczecińskim, Zalewie Wiślanym, Zatoce Puckiej oraz części Zatoki Gdańskiej na południe od linii prostej łączącej latarnię morską Hel z latarnią morską w Krynicy Morskiej;

14) żegluga portowa – żeglugę w granicach portów, a także po akwenie od północnej granicy portu Szczecin do linii równoleżnika przechodzącego przez Bramę Torową nr 4, na Kanale Piastowskim, Zalewie Kamieńskim i cieśninie Dziwnie do pławy W2;

15) obszar morski – obszar morski, na którym mogą pływać statki pasażerskie klasy A, B, C lub D, ustalony zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy;

16) nowy statek pasażerski w żegludze krajowej – statek pasażerski w żegludze krajowej, którego stępkę położono lub który znajdował się na podobnym etapie budowy nie wcześniej niż w dniu 1 lipca 1998 r., przy czym za podobny etap budowy uważa się etap, w którym:

a) rozpoczęła się budowa identyfikowana z konkretnym statkiem oraz

b) rozpoczął się montaż przynajmniej 50 ton albo jednego procenta przybliżonej masy materiałów konstrukcyjnych – w zależności od tego, która z tych wielkości jest mniejsza;

17) istniejący statek pasażerski w żegludze krajowej – każdy statek pasażerski w żegludze krajowej, który nie jest nowym statkiem pasażerskim w żegludze krajowej;

18) nowy statek rybacki – statek rybacki, w sprawie którego:

a) w dniu 1 stycznia 1999 r. lub po tym dniu zawarto umowę dotyczącą budowy lub znaczącej przebudowy lub

b) przed dniem 1 stycznia 1999 r. zawarto umowę dotyczącą budowy lub znaczącej przebudowy i który został dostarczony nie wcześniej niż 3 lata po tym dniu, lub

c) nie istnieje umowa dotycząca budowy, a dnia 1 stycznia 1999 r. lub po tym dniu:

– położono stępkę lub

– rozpoczęła się budowa identyfikowana z konkretnym statkiem, lub

– rozpoczął się montaż przynajmniej 50 ton lub jednego procenta przybliżonej masy materiałów konstrukcyjnych

– w zależności od tego, która z tych wielkości jest mniejsza;

19) istniejący statek rybacki – każdy statek rybacki, który nie jest nowym statkiem rybackim.