Wersja obowiązująca od 2024-03-07
[Wysokość wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru] 1. Wysokość należnej wpłaty wnoszonej przez biuro usług płatniczych na pokrycie kosztów nadzoru za dany rok kalendarzowy, zwanej dalej „należną wpłatą”, oblicza się według wzoru:
Kbn = Tbn-1 x S
gdzie:
Kbn – oznacza należną wpłatę,
Tbn-1 – oznacza całkowitą kwotę transakcji płatniczych wykonanych przez biuro usług płatniczych, w tym przez jego agentów, w poprzednim roku kalendarzowym; do wskazania całkowitej kwoty transakcji płatniczych należy przyjąć dane przekazane Komisji Nadzoru Finansowego na podstawie art. 128 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
S – oznacza stawkę obowiązującą w danym roku kalendarzowym, obliczaną zgodnie z ust. 2 i 5.
2. Stawkę (S) oblicza się według wzoru:
gdzie:
K – oznacza koszty nadzoru do pokrycia w danym roku kalendarzowym, obliczane zgodnie z ust. 3,
Tn-1 – oznacza kwotę transakcji płatniczych wykonanych przez wszystkie biura usług płatniczych, które prowadziły działalność w ostatnim dniu roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy, w tym przez ich agentów.
3. Koszty nadzoru do pokrycia w danym roku kalendarzowym (K) oblicza się według wzoru:
K = PKn – (PKn-1 – WKn-1)
gdzie:
PKn – oznacza planowane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 298, 326, 730, 875 i 1571), zwanej dalej „ustawą o nadzorze”, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na dany rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru,
PKn-1 – oznacza planowane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy o nadzorze, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na poprzedni rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru,
WKn-1 – oznacza wykonane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy o nadzorze, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na poprzedni rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru.
4. Do ustalenia stawki przyjmuje się dane za poprzedni rok kalendarzowy przekazane Komisji Nadzoru Finansowego na podstawie art. 128 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, które Komisja Nadzoru Finansowego posiada w dniu 31 marca danego roku kalendarzowego.
5. [1] Jeżeli wysokość stawki obliczona zgodnie z ust. 2 przekracza 0,023%, do obliczenia należnej wpłaty przyjmuje się stawkę w wysokości 0,023%.
[1] § 2 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 marca 2024 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nad biurami usług płatniczych (Dz.U. poz. 319). Zmiana weszła w życie 7 marca 2024 r.
Wersja obowiązująca od 2024-03-07
[Wysokość wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru] 1. Wysokość należnej wpłaty wnoszonej przez biuro usług płatniczych na pokrycie kosztów nadzoru za dany rok kalendarzowy, zwanej dalej „należną wpłatą”, oblicza się według wzoru:
Kbn = Tbn-1 x S
gdzie:
Kbn – oznacza należną wpłatę,
Tbn-1 – oznacza całkowitą kwotę transakcji płatniczych wykonanych przez biuro usług płatniczych, w tym przez jego agentów, w poprzednim roku kalendarzowym; do wskazania całkowitej kwoty transakcji płatniczych należy przyjąć dane przekazane Komisji Nadzoru Finansowego na podstawie art. 128 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
S – oznacza stawkę obowiązującą w danym roku kalendarzowym, obliczaną zgodnie z ust. 2 i 5.
2. Stawkę (S) oblicza się według wzoru:
gdzie:
K – oznacza koszty nadzoru do pokrycia w danym roku kalendarzowym, obliczane zgodnie z ust. 3,
Tn-1 – oznacza kwotę transakcji płatniczych wykonanych przez wszystkie biura usług płatniczych, które prowadziły działalność w ostatnim dniu roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy, w tym przez ich agentów.
3. Koszty nadzoru do pokrycia w danym roku kalendarzowym (K) oblicza się według wzoru:
K = PKn – (PKn-1 – WKn-1)
gdzie:
PKn – oznacza planowane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 298, 326, 730, 875 i 1571), zwanej dalej „ustawą o nadzorze”, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na dany rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru,
PKn-1 – oznacza planowane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy o nadzorze, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na poprzedni rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru,
WKn-1 – oznacza wykonane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy o nadzorze, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na poprzedni rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru.
4. Do ustalenia stawki przyjmuje się dane za poprzedni rok kalendarzowy przekazane Komisji Nadzoru Finansowego na podstawie art. 128 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, które Komisja Nadzoru Finansowego posiada w dniu 31 marca danego roku kalendarzowego.
5. [1] Jeżeli wysokość stawki obliczona zgodnie z ust. 2 przekracza 0,023%, do obliczenia należnej wpłaty przyjmuje się stawkę w wysokości 0,023%.
[1] § 2 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 marca 2024 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nad biurami usług płatniczych (Dz.U. poz. 319). Zmiana weszła w życie 7 marca 2024 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-08-30 do 2024-03-06
[Wysokość wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru] 1. Wysokość należnej wpłaty wnoszonej przez biuro usług płatniczych na pokrycie kosztów nadzoru za dany rok kalendarzowy, zwanej dalej „należną wpłatą”, oblicza się według wzoru:
Kbn = Tbn-1 x S
gdzie:
Kbn – oznacza należną wpłatę,
Tbn-1 – oznacza całkowitą kwotę transakcji płatniczych wykonanych przez biuro usług płatniczych, w tym przez jego agentów, w poprzednim roku kalendarzowym; do wskazania całkowitej kwoty transakcji płatniczych należy przyjąć dane przekazane Komisji Nadzoru Finansowego na podstawie art. 128 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
S – oznacza stawkę obowiązującą w danym roku kalendarzowym, obliczaną zgodnie z ust. 2 i 5.
2. Stawkę (S) oblicza się według wzoru:
gdzie:
K – oznacza koszty nadzoru do pokrycia w danym roku kalendarzowym, obliczane zgodnie z ust. 3,
Tn-1 – oznacza kwotę transakcji płatniczych wykonanych przez wszystkie biura usług płatniczych, które prowadziły działalność w ostatnim dniu roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy, w tym przez ich agentów.
3. Koszty nadzoru do pokrycia w danym roku kalendarzowym (K) oblicza się według wzoru:
K = PKn – (PKn-1 – WKn-1)
gdzie:
PKn – oznacza planowane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 298, 326, 730, 875 i 1571), zwanej dalej „ustawą o nadzorze”, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na dany rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru,
PKn-1 – oznacza planowane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy o nadzorze, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na poprzedni rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru,
WKn-1 – oznacza wykonane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy o nadzorze, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na poprzedni rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru.
4. Do ustalenia stawki przyjmuje się dane za poprzedni rok kalendarzowy przekazane Komisji Nadzoru Finansowego na podstawie art. 128 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, które Komisja Nadzoru Finansowego posiada w dniu 31 marca danego roku kalendarzowego.
5. Jeżeli wysokość stawki obliczona zgodnie z ust. 2 przekracza 0,025%, do obliczenia należnej wpłaty przyjmuje się stawkę w wysokości 0,025%.