§ 2. [Przesłanki dopuszczenia cudzoziemca do szkolenia lotniczego w RP ] 1. Cudzoziemiec może być dopuszczony do szkolenia lotniczego w Rzeczypospolitej Polskiej, po uzyskaniu zezwolenia Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, zwanego dalej „Prezesem”.

2. Cudzoziemiec, aby uzyskać zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, powinien:

1) posiadać ważny dokument podróży z ważną wizą lub dokument uprawniający do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydany przez uprawniony organ na podstawie ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2018 r. poz. 2094 i 2399 oraz z 2019 r. poz. 577 i 622) lub umowy międzynarodowej;

2) spełniać obowiązujące w Rzeczypospolitej Polskiej wymagania do dopuszczenia do szkolenia lotniczego danego rodzaju, w zakresie:

a) (uchylona),

b) kwalifikacji lotniczych.

3. Dopuszczenie cudzoziemca do szkolenia praktycznego w celu uzyskania licencji, o których mowa w art. 94 ust. 6 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, zwanej dalej „ustawą”, lub wpisywanych do tych licencji uprawnień lotniczych może nastąpić, jeżeli posiada on ważne orzeczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego.

4. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 3, wydaje:

1) podmiot uprawniony do wydania takiego orzeczenia, o którym mowa w art. 106 ust. 1 ustawy, albo

2) odpowiedni organ orzeczniczy obcego państwa, którego orzeczenia o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania czynności lotniczych są uznawane w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy międzynarodowej.

5. Cudzoziemiec, który zgodnie z prawem obowiązującym w państwie, którego jest obywatelem, jest niepełnoletni, może uzyskać zezwolenie, o którym mowa w ust. 2, jeżeli przedłoży zezwolenie prawnego opiekuna, w którym autentyczność podpisu opiekuna jest poświadczona notarialnie lub przez ambasadę lub placówkę konsularną państwa, którego jest obywatelem, albo przedłoży dokument z ambasady lub placówki konsularnej o obowiązującym w tym państwie wieku dojrzałości.

6. Cudzoziemiec odbywa szkolenie w Rzeczypospolitej Polskiej w lotniczym certyfikowanym ośrodku szkolenia albo organizacji szkolenia lotniczego, zwanymi dalej „organizacjami szkoleniowymi”.

7. Jeżeli cudzoziemiec nie posiada ważnej wizy lub dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a organ właściwy do ich wydania uzależnia ich otrzymanie od przedstawienia przez cudzoziemca promesy zezwolenia na szkolenie lotnicze, Prezes wydaje taką promesę, jeżeli wnioskodawca spełnia pozostałe warunki niezbędne do uzyskania zezwolenia na szkolenie lotnicze w Rzeczypospolitej Polskiej.

8. (uchylony).

§ 2. [Przesłanki dopuszczenia cudzoziemca do szkolenia lotniczego w RP ] 1. Cudzoziemiec może być dopuszczony do szkolenia lotniczego w Rzeczypospolitej Polskiej, po uzyskaniu zezwolenia Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, zwanego dalej „Prezesem”.

2. Cudzoziemiec, aby uzyskać zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, powinien:

1) [3] posiadać ważny dokument podróży z ważną wizą lub dokument uprawniający do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydany przez uprawniony organ na podstawie ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2018 r. poz. 2094 i 2399 oraz z 2019 r. poz. 577 i 622) lub umowy międzynarodowej;

2) spełniać obowiązujące w Rzeczypospolitej Polskiej wymagania do dopuszczenia do szkolenia lotniczego danego rodzaju, w zakresie:

a) [4] (uchylona)

b) kwalifikacji lotniczych.

3. [5] Dopuszczenie cudzoziemca do szkolenia praktycznego w celu uzyskania licencji, o których mowa w art. 94 ust. 6 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, zwanej dalej „ustawą”, lub wpisywanych do tych licencji uprawnień lotniczych może nastąpić, jeżeli posiada on ważne orzeczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego.

4. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 3, wydaje:

1) [6] podmiot uprawniony do wydania takiego orzeczenia, o którym mowa w art. 106 ust. 1 ustawy, albo

2) odpowiedni organ orzeczniczy obcego państwa, którego orzeczenia o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania czynności lotniczych są uznawane w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy międzynarodowej.

5. Cudzoziemiec, który zgodnie z prawem obowiązującym w państwie, którego jest obywatelem, jest niepełnoletni, może uzyskać zezwolenie, o którym mowa w ust. 2, jeżeli przedłoży zezwolenie prawnego opiekuna, w którym autentyczność podpisu opiekuna jest poświadczona notarialnie lub przez ambasadę lub placówkę konsularną państwa, którego jest obywatelem, albo przedłoży dokument z ambasady lub placówki konsularnej o obowiązującym w tym państwie wieku dojrzałości.

6. Cudzoziemiec odbywa szkolenie w Rzeczypospolitej Polskiej w lotniczym certyfikowanym ośrodku szkolenia albo organizacji szkolenia lotniczego, zwanymi dalej „organizacjami szkoleniowymi”.

7. [7] Jeżeli cudzoziemiec nie posiada ważnej wizy lub dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a organ właściwy do ich wydania uzależnia ich otrzymanie od przedstawienia przez cudzoziemca promesy zezwolenia na szkolenie lotnicze, Prezes wydaje taką promesę, jeżeli wnioskodawca spełnia pozostałe warunki niezbędne do uzyskania zezwolenia na szkolenie lotnicze w Rzeczypospolitej Polskiej.

8. [8] (uchylony)

§ 2. 1. Cudzoziemiec może być dopuszczony do szkolenia lotniczego w Rzeczypospolitej Polskiej, po uzyskaniu zezwolenia Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, zwanego dalej „Prezesem”.

2. Cudzoziemiec, aby uzyskać zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, powinien:

1) [2] posiadać ważny dokument podróży z właściwą wizą lub zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony albo zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydane przez uprawniony organ na podstawie odrębnych przepisów lub umowy międzynarodowej;

2) spełniać obowiązujące w Rzeczypospolitej Polskiej wymagania do dopuszczenia do szkolenia lotniczego danego rodzaju, w zakresie:

a) wieku i wykształcenia,

b) kwalifikacji lotniczych.

3. Dopuszczenie cudzoziemca do szkolenia praktycznego w celu uzyskania licencji pilota, nawigatora lotniczego, radiooperatora pokładowego albo skoczka spadochronowego zawodowego połączonego z wykonywaniem skoków spadochronowych lub licencji kontrolera ruchu lotniczego, lub wpisywanych do tych licencji uprawnień lotniczych może nastąpić, jeżeli posiada on ważne orzeczenie właściwej kategorii o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego.

4. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 3, wydaje:

1) podmiot uprawniony do wydania takiego orzeczenia, o którym mowa w art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, zwanej dalej „ustawą”, albo

2) odpowiedni organ orzeczniczy obcego państwa, którego orzeczenia o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania czynności lotniczych są uznawane w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy międzynarodowej.

5. Cudzoziemiec, który zgodnie z prawem obowiązującym w państwie, którego jest obywatelem, jest niepełnoletni, może uzyskać zezwolenie, o którym mowa w ust. 2, jeżeli przedłoży zezwolenie prawnego opiekuna, w którym autentyczność podpisu opiekuna jest poświadczona notarialnie lub przez ambasadę lub placówkę konsularną państwa, którego jest obywatelem, albo przedłoży dokument z ambasady lub placówki konsularnej o obowiązującym w tym państwie wieku dojrzałości.

6. Cudzoziemiec odbywa szkolenie w Rzeczypospolitej Polskiej w lotniczym certyfikowanym ośrodku szkolenia albo organizacji szkolenia lotniczego, zwanymi dalej „organizacjami szkoleniowymi”.

7. Jeżeli cudzoziemiec nie posiada wizy lub zezwolenia, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b, a organ właściwy do ich wydania lub udzielenia uzależnia ich otrzymanie od przedstawienia przez cudzoziemca promesy zezwolenia na szkolenie lotnicze. Prezes wydaje taką promesę, jeżeli wnioskodawca spełnia pozostałe warunki niezbędne do uzyskania zezwolenia na szkolenie lotnicze w Rzeczypospolitej Polskiej.

8. Stwierdzenie posiadania kwalifikacji lotniczych, które nie uprawniają do zarobkowego wykonywania czynności członka personelu lotniczego, na podstawie licencji wydanej przez państwo obce, może nastąpić tylko wtedy, jeżeli licencja ta oraz odpowiednie wpisane do niej uprawnienia lotnicze zostały uznane przez Prezesa zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 104 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy albo zgodnie z umową międzynarodową, której Rzeczpospolita Polska jest stroną.

§ 2. 1. Cudzoziemiec może być dopuszczony do szkolenia lotniczego w Rzeczypospolitej Polskiej, po uzyskaniu zezwolenia Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, zwanego dalej „Prezesem”.

2. Cudzoziemiec, aby uzyskać zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, powinien:

1) posiadać:

a) zezwolenie na pobyt lub zezwolenie na pobyt czasowy – w przypadku obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej,

b) ważny dokument podróży z właściwą wizą lub zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony albo zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydane przez uprawniony organ administracji państwowej na podstawie odrębnych przepisów lub umowy międzynarodowej – w przypadku obywateli pozostałych państw;

2) spełniać obowiązujące w Rzeczypospolitej Polskiej wymagania do dopuszczenia do szkolenia lotniczego danego rodzaju, w zakresie:

a) wieku i wykształcenia,

b) kwalifikacji lotniczych.

3. Dopuszczenie cudzoziemca do szkolenia praktycznego w celu uzyskania licencji pilota, nawigatora lotniczego, radiooperatora pokładowego albo skoczka spadochronowego zawodowego połączonego z wykonywaniem skoków spadochronowych lub licencji kontrolera ruchu lotniczego, lub wpisywanych do tych licencji uprawnień lotniczych może nastąpić, jeżeli posiada on ważne orzeczenie właściwej kategorii o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego.

4. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 3, wydaje:

1) podmiot uprawniony do wydania takiego orzeczenia, o którym mowa w art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, zwanej dalej „ustawą”, albo

2) odpowiedni organ orzeczniczy obcego państwa, którego orzeczenia o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania czynności lotniczych są uznawane w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy międzynarodowej.

5. Cudzoziemiec, który zgodnie z prawem obowiązującym w państwie, którego jest obywatelem, jest niepełnoletni, może uzyskać zezwolenie, o którym mowa w ust. 2, jeżeli przedłoży zezwolenie prawnego opiekuna, w którym autentyczność podpisu opiekuna jest poświadczona notarialnie lub przez ambasadę lub placówkę konsularną państwa, którego jest obywatelem, albo przedłoży dokument z ambasady lub placówki konsularnej o obowiązującym w tym państwie wieku dojrzałości.

6. Cudzoziemiec odbywa szkolenie w Rzeczypospolitej Polskiej w lotniczym certyfikowanym ośrodku szkolenia albo organizacji szkolenia lotniczego, zwanymi dalej „organizacjami szkoleniowymi”.

7. Jeżeli cudzoziemiec nie posiada wizy lub zezwolenia, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b, a organ właściwy do ich wydania lub udzielenia uzależnia ich otrzymanie od przedstawienia przez cudzoziemca promesy zezwolenia na szkolenie lotnicze. Prezes wydaje taką promesę, jeżeli wnioskodawca spełnia pozostałe warunki niezbędne do uzyskania zezwolenia na szkolenie lotnicze w Rzeczypospolitej Polskiej.

8. Stwierdzenie posiadania kwalifikacji lotniczych, które nie uprawniają do zarobkowego wykonywania czynności członka personelu lotniczego, na podstawie licencji wydanej przez państwo obce, może nastąpić tylko wtedy, jeżeli licencja ta oraz odpowiednie wpisane do niej uprawnienia lotnicze zostały uznane przez Prezesa zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 104 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy albo zgodnie z umową międzynarodową, której Rzeczpospolita Polska jest stroną.