Wersja obowiązująca od 2019.05.23 do 2020.03.14     (Dz.U.2019.972 tekst jednolity)

Art. 108. [Naruszenie przepisów ustawy podlegające opłacie sankcyjnej ] 1. Podmiot, który:

1) nie realizuje obowiązków określonych w decyzji wydanej na podstawie art. 8 ust. 1 lub art. 10 ust. 2, podlega karze pieniężnej w wysokości od 1000 do 5000 zł;

2) wyprowadzając z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do innych państw członkowskich lub przemieszczając na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z przeznaczeniem do wyprowadzenia do innych państw członkowskich rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, nie zaopatruje ich w dokumenty lub oznakowania inne niż określone w art. 15 ust. 1 pkt 1, 2 lub 4, wymagane przy przemieszczaniu ich do innych państw członkowskich, podlega karze pieniężnej w wysokości od 2000 do 12 500 zł.

2. Karę pieniężną, o której mowa w:

1) ust. 1 pkt 1, określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu, o którym mowa w ust. 1;

2) ust. 1 pkt 2, określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu, o którym mowa w ust. 1, albo – w przypadku braku miejsca zamieszkania albo siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – wojewódzki inspektor przeprowadzający kontrolę.

3. Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa i jest uiszczana na rachunek właściwego wojewódzkiego inspektoratu w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja nakładająca karę pieniężną stała się ostateczna.

4–9. (uchylone)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2019.01.01 do 2019.05.22

Art. 108. [Naruszenie przepisów ustawy podlegające opłacie sankcyjnej] 1. [64] Podmiot, który:

1) nie realizuje obowiązków określonych w decyzji wydanej na podstawie art. 8 ust. 1 lub art. 10 ust. 2, podlega karze pieniężnej w wysokości od 1000 do 5000 zł;

2) wyprowadzając z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do innych państw członkowskich lub przemieszczając na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z przeznaczeniem do wyprowadzenia do innych państw członkowskich rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, nie zaopatruje ich w dokumenty lub oznakowania inne niż określone w art. 15 ust. 1 pkt 1, 2 lub 4, wymagane przy przemieszczaniu ich do innych państw członkowskich, podlega karze pieniężnej w wysokości od 2000 do 12 500 zł.

2. [65] Karę pieniężną, o której mowa w:

1) ust. 1 pkt 1, określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu, o którym mowa w ust. 1;

2) ust. 1 pkt 2, określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu, o którym mowa w ust. 1, albo – w przypadku braku miejsca zamieszkania albo siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – wojewódzki inspektor przeprowadzający kontrolę.

3. [66] Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa i jest uiszczana na rachunek właściwego wojewódzkiego inspektoratu w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja nakładająca karę pieniężną stała się ostateczna.

4. [67] (uchylony)

5. [68] (uchylony)

6. [69] (uchylony)

7. [70] (uchylony)

8. [71] (uchylony)

9. [72] (uchylony)

[64] Art. 108 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 lit. a) ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1616). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r.

[65] Art. 108 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 lit. a) ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1616). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r.

[66] Art. 108 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 lit. a) ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1616). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r.

[67] Art. 108 ust. 4 uchylony przez art. 1 pkt 17 lit. b) ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1616). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r.

[68] Art. 108 ust. 5 uchylony przez art. 1 pkt 17 lit. b) ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1616). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r.

[69] Art. 108 ust. 6 uchylony przez art. 1 pkt 17 lit. b) ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1616). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r.

[70] Art. 108 ust. 7 uchylony przez art. 1 pkt 17 lit. b) ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1616). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r.

[71] Art. 108 ust. 8 uchylony przez art. 1 pkt 17 lit. b) ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1616). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r.

[72] Art. 108 ust. 9 uchylony przez art. 1 pkt 17 lit. b) ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1616). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.11.21 do 2018.12.31     (Dz.U.2017.2138 tekst jednolity)

Art. 108. [Naruszenie przepisów ustawy podlegające opłacie sankcyjnej ] 1. Kto:

1) (uchylony)

2) (uchylony)

3) wprowadza lub przemieszcza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, które są szczególnie podatne na porażenie przez organizmy kwarantannowe, bez wpisu do rejestru przedsiębiorców, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 – wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze względu na swoją siedzibę albo miejsce zamieszkania opłatę sankcyjną w wysokości 2270 zł.

2. Opłatę sankcyjną, o której mowa w ust. 1 pkt 1–3 [2] , określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania podmiotu.

3. Opłata sankcyjna stanowi dochód budżetu państwa i jest uiszczana na rachunek właściwego wojewódzkiego inspektoratu w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja określająca tę opłatę stała się ostateczna.

4. Opłaty sankcyjnej nie określa się, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym popełniono czyn stanowiący podstawę określenia tej opłaty, upłynęło 5 lat.

5. Określonej opłaty sankcyjnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o jej określeniu.

6. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 5, przerywa się przez zastosowanie środka egzekucyjnego, o którym podmiot został powiadomiony.

7. Po przerwaniu biegu przedawnienia, biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny.

8. Od nieuiszczonych w terminie opłat sankcyjnych pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości i na zasadach obowiązujących dla zaległości podatkowych.

9. Egzekucja określonych opłat sankcyjnych wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

[2] Uchylony przez art. 77 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz. U. z 2017 r. poz. 50; ost. zm.: Dz.U. z 2017 r., poz. 60), która weszła w życie 27 kwietnia 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.12.16 do 2017.11.20     (Dz.U.2016.2041 tekst jednolity)

Art. 108. [Naruszenie przepisów ustawy podlegające opłacie sankcyjnej ] 1. Kto:

1) (uchylony)

2) (uchylony)

3) wprowadza lub przemieszcza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, które są szczególnie podatne na porażenie przez organizmy kwarantannowe, bez wpisu do rejestru przedsiębiorców, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 – wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze względu na swoją siedzibę albo miejsce zamieszkania opłatę sankcyjną w wysokości 2270 zł.

2. Opłatę sankcyjną, o której mowa w ust. 1 pkt 1–3 [2] , określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania podmiotu.

3. Opłata sankcyjna stanowi dochód budżetu państwa i jest uiszczana na rachunek właściwego wojewódzkiego inspektoratu w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja określająca tę opłatę stała się ostateczna.

4. Opłaty sankcyjnej nie określa się, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym popełniono czyn stanowiący podstawę określenia tej opłaty, upłynęło 5 lat.

5. Określonej opłaty sankcyjnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o jej określeniu.

6. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 5, przerywa się przez zastosowanie środka egzekucyjnego, o którym podmiot został powiadomiony.

7. Po przerwaniu biegu przedawnienia, biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny.

8. Od nieuiszczonych w terminie opłat sankcyjnych pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości i na zasadach obowiązujących dla zaległości podatkowych.

9. Egzekucja określonych opłat sankcyjnych wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

[2] Uchylony przez art. 77 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz. U. poz. 455), która weszła w życie 27 kwietnia 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016.01.05 do 2016.12.15     (Dz.U.2016.17 tekst jednolity)

Art. 108. [Naruszenie przepisów ustawy podlegające opłacie sankcyjnej ] 1. Kto:

1) (uchylony)

2) (uchylony)

3) wprowadza lub przemieszcza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, które są szczególnie podatne na porażenie przez organizmy kwarantannowe, bez wpisu do rejestru przedsiębiorców, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 – wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze względu na swoją siedzibę albo miejsce zamieszkania opłatę sankcyjną w wysokości 2270 zł.

2. Opłatę sankcyjną, o której mowa w ust. 1 pkt 1–3 [2] , określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania podmiotu.

3. Opłata sankcyjna stanowi dochód budżetu państwa i jest uiszczana na rachunek właściwego wojewódzkiego inspektoratu w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja określająca tę opłatę stała się ostateczna.

4. Opłaty sankcyjnej nie określa się, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym popełniono czyn stanowiący podstawę określenia tej opłaty, upłynęło 5 lat.

5. Określonej opłaty sankcyjnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o jej określeniu.

6. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 5, przerywa się przez zastosowanie środka egzekucyjnego, o którym podmiot został powiadomiony.

7. Po przerwaniu biegu przedawnienia, biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny.

8. Od nieuiszczonych w terminie opłat sankcyjnych pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości i na zasadach obowiązujących dla zaległości podatkowych.

9. Egzekucja określonych opłat sankcyjnych wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

[2] Uchylony przez art. 77 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz. U. poz. 455), która weszła w życie 27 kwietnia 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2014.05.15 do 2016.01.04     (Dz.U.2014.621 tekst jednolity)

Art. 108. [Naruszenie przepisów ustawy podlegające opłacie sankcyjnej ] 1. Kto:

1) (uchylony);

2) (uchylony);

3) wprowadza lub przemieszcza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, które są szczególnie podatne na porażenie przez organizmy kwarantannowe, bez wpisu do rejestru przedsiębiorców, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 – wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze względu na swoją siedzibę albo miejsce zamieszkania opłatę sankcyjną w wysokości 2270 zł.

2. Opłatę sankcyjną, o której mowa w ust. 1 pkt 1–3 [2], określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania podmiotu.

3. Opłata sankcyjna stanowi dochód budżetu państwa i jest uiszczana na rachunek właściwego wojewódzkiego inspektoratu w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja określająca tę opłatę stała się ostateczna.

4. Opłaty sankcyjnej nie określa się, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym popełniono czyn stanowiący podstawę określenia tej opłaty, upłynęło 5 lat.

5. Określonej opłaty sankcyjnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o jej określeniu.

6. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 5, przerywa się przez zastosowanie środka egzekucyjnego, o którym podmiot został powiadomiony.

7. Po przerwaniu biegu przedawnienia, biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny.

8. Od nieuiszczonych w terminie opłat sankcyjnych pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości i na zasadach obowiązujących dla zaległości podatkowych.

9. Egzekucja określonych opłat sankcyjnych wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

[2] Uchylony przez art. 77 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz. U. poz. 455), która weszła w życie 27 kwietnia 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013.04.27 do 2014.05.14

Art. 108. [Naruszenie przepisów ustawy podlegające opłacie sankcyjnej] 1. Kto:

1) [91] (uchylony);

2) [92] (uchylony);

3) wprowadza lub przemieszcza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, które są szczególnie podatne na porażenie przez organizmy kwarantannowe, bez wpisu do rejestru przedsiębiorców, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 – wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze względu na swoją siedzibę albo miejsce zamieszkania opłatę sankcyjną w wysokości 2 270 zł.

2. Opłatę sankcyjną, o której mowa w ust. 1 pkt 1–3, określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania podmiotu.

3. Opłata sankcyjna stanowi dochód budżetu państwa i jest uiszczana na rachunek właściwego wojewódzkiego inspektoratu w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja określająca tę opłatę stała się ostateczna.

4. Opłaty sankcyjnej nie określa się, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym popełniono czyn stanowiący podstawę określenia tej opłaty, upłynęło 5 lat.

5. Określonej opłaty sankcyjnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o jej określeniu.

6. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 5, przerywa się przez zastosowanie środka egzekucyjnego, o którym podmiot został powiadomiony.

7. Po przerwaniu biegu przedawnienia, biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny.

8. Od nieuiszczonych w terminie opłat sankcyjnych pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości i na zasadach obowiązujących dla zaległości podatkowych.

9. Egzekucja określonych opłat sankcyjnych wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

[91] Art. 108 ust. 1 pkt 1 uchylony przez art. 77 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz.U. poz. 455). Zmiana weszła w życie 27 kwietnia 2013 r.

[92] Art. 108 ust. 1 pkt 2 uchylony przez art. 77 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz.U. poz. 455). Zmiana weszła w życie 27 kwietnia 2013 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008.07.25 do 2013.04.26     (Dz.U.2008.133.849 tekst jednolity)

Art. 108. 1. Kto:

1) sprzedaje środki ochrony roślin niedopuszczone do obrotu – wycofuje je z obrotu na własny koszt oraz wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze względu na swoją siedzibę albo miejsce zamieszkania opłatę sankcyjną w wysokości stanowiącej 200 % kwoty wartości sprzedanych środków ochrony roślin według ceny ich sprzedaży, zgodnie z wystawionym dokumentem sprzedaży;

2) prowadzi obrót lub konfekcjonowanie środkami ochrony roślin bez wpisu do rejestru – wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze względu na swoją siedzibę albo miejsce zamieszkania opłatę sankcyjną w wysokości 2 270 zł;

3) wprowadza lub przemieszcza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, które są szczególnie podatne na porażenie przez organizmy kwarantannowe, bez wpisu do rejestru przedsiębiorców, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 – wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze względu na swoją siedzibę albo miejsce zamieszkania opłatę sankcyjną w wysokości 2 270 zł.

2. Opłatę sankcyjną, o której mowa w ust. 1 pkt 1–3, określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania podmiotu.

3. Opłata sankcyjna stanowi dochód budżetu państwa i jest uiszczana na rachunek właściwego wojewódzkiego inspektoratu w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja określająca tę opłatę stała się ostateczna.

4. Opłaty sankcyjnej nie określa się, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym popełniono czyn stanowiący podstawę określenia tej opłaty, upłynęło 5 lat.

5. Określonej opłaty sankcyjnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o jej określeniu.

6. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 5, przerywa się przez zastosowanie środka egzekucyjnego, o którym podmiot został powiadomiony.

7. Po przerwaniu biegu przedawnienia, biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny.

8. Od nieuiszczonych w terminie opłat sankcyjnych pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości i na zasadach obowiązujących dla zaległości podatkowych.

9. Egzekucja określonych opłat sankcyjnych wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007.05.24 do 2008.07.24

Art. 108. [114] 1. Kto:

1) sprzedaje środki ochrony roślin niedopuszczone do obrotu – wycofuje je z obrotu na własny koszt oraz wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze względu na swoją siedzibę albo miejsce zamieszkania opłatę sankcyjną w wysokości stanowiącej 200 % kwoty wartości sprzedanych środków ochrony roślin według ceny ich sprzedaży, zgodnie z wystawionym dokumentem sprzedaży;

2) prowadzi obrót lub konfekcjonowanie środkami ochrony roślin bez wpisu do rejestru – wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze względu na swoją siedzibę albo miejsce zamieszkania opłatę sankcyjną w wysokości 2 270 zł;

3) wprowadza lub przemieszcza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, które są szczególnie podatne na porażenie przez organizmy kwarantannowe, bez wpisu do rejestru przedsiębiorców, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 – wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze względu na swoją siedzibę albo miejsce zamieszkania opłatę sankcyjną w wysokości 2 270 zł.

2. Opłatę sankcyjną, o której mowa w ust. 1 pkt 1–3, określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania podmiotu.

3. Opłata sankcyjna stanowi dochód budżetu państwa i jest uiszczana na rachunek właściwego wojewódzkiego inspektoratu w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja określająca tę opłatę stała się ostateczna.

4. Opłaty sankcyjnej nie określa się, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym popełniono czyn stanowiący podstawę określenia tej opłaty, upłynęło 5 lat.

5. Określonej opłaty sankcyjnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o jej określeniu.

6. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 5, przerywa się przez zastosowanie środka egzekucyjnego, o którym podmiot został powiadomiony.

7. Po przerwaniu biegu przedawnienia, biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny.

8. Od nieuiszczonych w terminie opłat sankcyjnych pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości i na zasadach obowiązujących dla zaległości podatkowych.

9. Egzekucja określonych opłat sankcyjnych wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

[114] Art. 108 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 52 ustawy z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 80, poz. 541). Zmiana weszła w życie 24 maja 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.08.21 do 2007.05.23

Art. 108. 1. [6] Kto prowadzi obrót środkami ochrony roślin niedopuszczonymi do obrotu lub bez wymaganego wpisu do rejestru prowadzi konfekcjonowanie lub obrót środkami ochrony roślin, jest obowiązany do wycofania ich z obrotu na własny koszt oraz do wniesienia na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę posiadacza albo miejsce jego zamieszkania opłaty sankcyjnej w wysokości stanowiącej 200 % kwoty wartości wprowadzanych do obrotu środków ochrony roślin według ich ceny nabycia, zgodnie z wystawionym dokumentem sprzedaży.

2. Stwierdzenie niedopełnienia obowiązków skutkujących opłatami sankcyjnymi, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość opłaty sankcyjnej określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor.

3. Wojewódzki inspektor przekazuje kopię decyzji, o której mowa w ust. 2, właściwemu urzędowi skarbowemu.

4. Opłata sankcyjna stanowi dochód budżetu państwa i mają do niej zastosowanie przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.⁴⁾.

[6] Art. 108 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 63 pkt 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173, poz. 1808). Zmiana weszła w życie 21 sierpnia 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.05.01 do 2004.08.20

Art. 108. 1. Kto prowadzi obrót środkami ochrony roślin niedopuszczonymi do obrotu lub bez wymaganego zezwolenia prowadzi konfekcjonowanie lub obrót środkami ochrony roślin, jest obowiązany do wycofania ich z obrotu na własny koszt oraz do wniesienia na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę posiadacza albo miejsce jego zamieszkania opłaty sankcyjnej w wysokości stanowiącej 200% kwoty wartości wprowadzanych do obrotu środków ochrony roślin według ceny ich nabycia, zgodnie z wystawionym dokumentem sprzedaży.

2. Stwierdzenie niedopełnienia obowiązków skutkujących opłatami sankcyjnymi, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość opłaty sankcyjnej określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor.

3. Wojewódzki inspektor przekazuje kopię decyzji, o której mowa w ust. 2, właściwemu urzędowi skarbowemu.

4. Opłata sankcyjna stanowi dochód budżetu państwa i mają do niej zastosowanie przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.⁴⁾.