Wersja obowiązująca od 2019-04-10 (Dz.U.2019.669 tekst jednolity)

Art. 30. [Maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy w latach 2013–2022] 1. W latach 2013–2022 maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy wynosi:

1) dla Funduszu w roku:

a) 2013 – 200,0 mln zł,

b) 2014 – 204,6 mln zł,

c) 2015 – 459,7 mln zł,

d) 2016 – 465,0 mln zł,

e) 2017 – 220,3 mln zł,

f) 2018 – 225,6 mln zł,

g) 2019 – 231 mln zł,

h) 2020 – 236,6 mln zł,

i) 2021 – 242,3 mln zł,

j) 2022 – 248,1 mln zł;

2) dla Funduszu Pracy w roku:

a) 2013 – 50,0 mln zł,

b) 2014 – 51,2 mln zł,

c) 2015 – 52,4 mln zł,

d) 2016 – 53,7 mln zł,

e) 2017 – 55,1 mln zł,

f) 2018 – 56,4 mln zł,

g) 2019 – 57,8 mln zł,

h) 2020 – 59,1 mln zł,

i) 2021 – 60,6 mln zł,

j) 2022 – 62,0 mln zł.

2. W przypadku wyczerpania przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący, polegający na odmowie udzielenia marszałkowi województwa limitu wydatków, o którym mowa w art. 9 ust. 1, a staroście (prezydentowi miasta na prawach powiatu) limitu wydatków, o którym mowa w art. 19 ust. 1.

3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu i dysponent Funduszu Pracy.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-04-26 do 2019-04-09 (Dz.U.2017.842 tekst jednolity)

Art. 30. [Maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy w latach 2013–2022 ] 1. W latach 2013–2022 maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy wynosi:

1) dla Funduszu w roku:

a) 2013 – 200,0 mln zł,

b) 2014 – 204,6 mln zł,

c) 2015 – 459,7 mln zł,

d) 2016 – 465,0 mln zł,

e) 2017 – 220,3 mln zł,

f) 2018 – 225,6 mln zł,

g) 2019 – 231 mln zł,

h) 2020 – 236,6 mln zł,

i) 2021 – 242,3 mln zł,

j) 2022 – 248,1 mln zł;

2) dla Funduszu Pracy w roku:

a) 2013 – 50,0 mln zł,

b) 2014 – 51,2 mln zł,

c) 2015 – 52,4 mln zł,

d) 2016 – 53,7 mln zł,

e) 2017 – 55,1 mln zł,

f) 2018 – 56,4 mln zł,

g) 2019 – 57,8 mln zł,

h) 2020 – 59,1 mln zł,

i) 2021 – 60,6 mln zł,

j) 2022 – 62,0 mln zł.

2. W przypadku wyczerpania przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący, polegający na odmowie udzielenia marszałkowi województwa limitu wydatków, o którym mowa w art. 9 ust. 1, a staroście (prezydentowi miasta na prawach powiatu) limitu wydatków, o którym mowa w art. 19 ust. 1.

3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu i dysponent Funduszu Pracy.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-03-19 do 2017-04-25 (Dz.U.2015.385 tekst jednolity)

Art. 30. [Maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy w latach 2013–2022 ] 1. W latach 2013–2022 maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy wynosi:

1) dla Funduszu w roku:

a) 2013 – 200,0 mln zł,

b) 2014 – 204,6 mln zł,

c) 2015 – 459,7 mln zł,

d) 2016 – 465,0 mln zł,

e) 2017 – 220,3 mln zł,

f) 2018 – 225,6 mln zł,

g) 2019 – 231 mln zł,

h) 2020 – 236,6 mln zł,

i) 2021 – 242,3 mln zł,

j) 2022 – 248,1 mln zł;

2) dla Funduszu Pracy w roku:

a) 2013 – 50,0 mln zł,

b) 2014 – 51,2 mln zł,

c) 2015 – 52,4 mln zł,

d) 2016 – 53,7 mln zł,

e) 2017 – 55,1 mln zł,

f) 2018 – 56,4 mln zł,

g) 2019 – 57,8 mln zł,

h) 2020 – 59,1 mln zł,

i) 2021 – 60,6 mln zł,

j) 2022 – 62,0 mln zł.

2. W przypadku wyczerpania przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący, polegający na odmowie udzielenia marszałkowi województwa limitu wydatków, o którym mowa w art. 9 ust. 1, a staroście (prezydentowi miasta na prawach powiatu) limitu wydatków, o którym mowa w art. 19 ust. 1.

3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu i dysponent Funduszu Pracy.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-02-01 do 2015-03-18

Art. 30. [Maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy w latach 2013–2022 ] 1. W latach 2013–2022 maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy wynosi:

1) dla Funduszu w roku:

a) 2013 – 200,0 mln zł,

b) 2014 – 204,6 mln zł,

c) [33] 2015 – 459,7 mln zł,

d) [34] 2016 – 465,0 mln zł,

e) 2017 – 220,3 mln zł,

f) 2018 – 225,6 mln zł,

g) 2019 – 231 mln zł,

h) 2020 – 236,6 mln zł,

i) 2021 – 242,3 mln zł,

j) 2022 – 248,1 mln zł;

2) dla Funduszu Pracy w roku:

a) 2013 – 50,0 mln zł,

b) 2014 – 51,2 mln zł,

c) 2015 – 52,4 mln zł,

d) 2016 – 53,7 mln zł,

e) 2017 – 55,1 mln zł,

f) 2018 – 56,4 mln zł,

g) 2019 – 57,8 mln zł,

h) 2020 – 59,1 mln zł,

i) 2021 – 60,6 mln zł,

j) 2022 – 62,0 mln zł.

2. W przypadku wyczerpania przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący, polegający na odmowie udzielenia marszałkowi województwa limitu wydatków, o którym mowa w art. 9 ust. 1, a staroście (prezydentowi miasta na prawach powiatu) limitu wydatków, o którym mowa w art. 19 ust. 1.

3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu i dysponent Funduszu Pracy.

[33] Art. 30 ust. 1 pkt 1 lit. c) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 19 grudnia 2014 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy (Dz.U. z 2015 r. poz. 150). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2015 r.

[34] Art. 30 ust. 1 pkt 1 lit. d) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 19 grudnia 2014 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy (Dz.U. z 2015 r. poz. 150). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2015 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2013-11-21 do 2015-01-31

Art. 30. [Maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy w latach 2013–2022 ] 1. W latach 2013–2022 maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy wynosi:

1) dla Funduszu w roku:

a) 2013 – 200,0 mln zł,

b) 2014 – 204,6 mln zł,

c) 2015 – 209,7 mln zł,

d) 2016 – 215,0 mln zł,

e) 2017 – 220,3 mln zł,

f) 2018 – 225,6 mln zł,

g) 2019 – 231 mln zł,

h) 2020 – 236,6 mln zł,

i) 2021 – 242,3 mln zł,

j) 2022 – 248,1 mln zł;

2) dla Funduszu Pracy w roku:

a) 2013 – 50,0 mln zł,

b) 2014 – 51,2 mln zł,

c) 2015 – 52,4 mln zł,

d) 2016 – 53,7 mln zł,

e) 2017 – 55,1 mln zł,

f) 2018 – 56,4 mln zł,

g) 2019 – 57,8 mln zł,

h) 2020 – 59,1 mln zł,

i) 2021 – 60,6 mln zł,

j) 2022 – 62,0 mln zł.

2. W przypadku wyczerpania przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący, polegający na odmowie udzielenia marszałkowi województwa limitu wydatków, o którym mowa w art. 9 ust. 1, a staroście (prezydentowi miasta na prawach powiatu) limitu wydatków, o którym mowa w art. 19 ust. 1.

3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu i dysponent Funduszu Pracy.