Wersja obowiązująca od 2018.03.19     (Dz.U.2018.577 tekst jednolity)

Art. 13. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017.02.14 do 2018.03.18     (Dz.U.2017.246 tekst jednolity)

Art. 13. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015.08.27 do 2017.02.13     (Dz.U.2015.1241 tekst jednolity)

Art. 13. (uchylony)

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011.05.30 do 2015.08.26     (Dz.U.2011.109.639 tekst jednolity)

Art. 13. (uchylony).

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.01.01 do 2011.05.29

Art. 13. [1] (skreślony).

[1] Art. 13 skreślony przez art. 195 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.10.01

Art. 13.  1. Środki na wynagrodzenia zasadnicze urzędników ustala się:

1) w pierwszym roku obowiązywania ustawy – przeciętnie w wysokości 35% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego,

2) w drugim roku obowiązywania ustawy – przeciętnie w wysokości 40% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego,

3) w trzecim roku obowiązywania ustawy – przeciętnie w wysokości 50% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego

– z tym że w drugim i trzecim roku obowiązywania ustawy środki na wynagrodzenia zasadnicze urzędników podwyższa się o wartość składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o której mowa w art. 110 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887).

2. Podwyższenie indywidualnych wynagrodzeń urzędników nalicza się od dnia 1 stycznia każdego roku.