§ 3. [Wsparcie na ochronę własności przemysłowej ] 1. Agencja może udzielić mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy mającemu siedzibę, a w przypadku przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną – miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pomocy finansowej w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego na uzyskanie ochrony prawa własności przemysłowej, zwanej dalej „wsparciem na ochronę własności przemysłowej”.

2. Wsparcie na ochronę własności przemysłowej jest udzielane z przeznaczeniem na pokrycie kosztów zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego lub znaku towarowego do właściwego organu w celu uzyskania ochrony przyznawanej przez krajowe, regionalne lub międzynarodowe organy ochrony praw własności przemysłowej, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Wsparcie na ochronę własności przemysłowej nie może być udzielane z przeznaczeniem na pokrycie kosztów zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego lub znaku towarowego do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej w celu uzyskania ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem na ochronę własności przemysłowej są, poniesione przez przedsiębiorcę w okresie 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o udzielenie wsparcia do dnia jego złożenia, wydatki na:

1) opłaty urzędowe za zgłoszenie wynalazku lub wzoru użytkowego na podstawie Układu o współpracy patentowej, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 19 czerwca 1970 r., poprawionego dnia 2 października 1979 r. i zmienionego dnia 3 lutego 1984 r. (Dz. U. z 1991 r. poz. 303 i 304), obejmujące opłatę międzynarodową podstawową za zgłoszenie, opłatę międzynarodową za poszukiwanie oraz opłaty krajowe w fazach narodowych za zgłoszenie wnoszone do urzędów tych państw, w których zgłaszający ubiega się o patent lub prawo ochronne;

2) opłaty za zgłoszenie wynalazku w procedurze międzynarodowej na podstawie Konwencji o udzielaniu patentów europejskich (Konwencji o patencie europejskim), sporządzonej w Monachium dnia 5 października 1973 r., zmienionej aktem zmieniającym artykuł 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz decyzjami Rady Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej z dnia 21 grudnia 1978 r., 13 grudnia 1994 r., 20 października 1995 r., 5 grudnia 1996 r. oraz 10 grudnia 1998 r., wraz z Protokołami stanowiącymi jej integralną część (Dz. U. z 2004 r. poz. 737 oraz z 2007 r. poz. 1736), obejmujące opłaty za zgłoszenie oraz opłaty za poszukiwanie;

3) opłaty za zgłoszenie w organach ochrony praw własności przemysłowej, o których mowa w ust. 2:

a) wynalazku, obejmujące podstawową opłatę za zgłoszenie oraz opłatę za poszukiwanie,

b) znaku towarowego, obejmujące podstawową opłatę za zgłoszenie za jedną klasę towarową oraz dopłatę za każdą kolejną klasę towarową,

c) wzoru przemysłowego,

d) wzoru użytkowego;

4) (uchylony);

5) (uchylony);

6) opłaty za zgłoszenie znaku towarowego na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. Urz. WE L 11 z 14.01.1994, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 17, t. 1, str. 146, z późn. zm.) [2], obejmujące podstawową opłatę za zgłoszenie oraz dopłatę za każdą kolejną klasę towarową powyżej trzech klas;

7) opłaty za zgłoszenie znaku towarowego na podstawie Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków z dnia 14 kwietnia 1891 r., zrewidowanego w Brukseli dnia 14 grudnia 1900 r., w Waszyngtonie dnia 2 czerwca 1911 r., w Hadze dnia 6 listopada 1925 r., w Londynie dnia 2 czerwca 1934 r., w Nicei dnia 15 czerwca 1957 r. i w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. oraz zmienionego dnia 2 października 1979 r. (Dz. U. z 1993 r. poz. 514 i 515), oraz Protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków, sporządzonego w Madrycie dnia 27 czerwca 1989 r. (Dz. U. z 2003 r. poz. 129 i 130);

8) opłaty za zgłoszenie wzoru przemysłowego na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (Dz. Urz. WE L 3 z 05.01.2002, str. 1 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 27, str. 142), obejmujące podstawową opłatę za rejestrację jednego wzoru, dopłatę za rejestrację od 2 do 10 wzorów oraz dopłatę za rejestrację każdego wzoru powyżej liczby 10.

5. Kwota wsparcia na ochronę własności przemysłowej nie może być niższa niż 4000 zł na jeden wniosek o udzielenie wsparcia na ochronę własności przemysłowej.

6. Wielkość wsparcia na ochronę własności przemysłowej nie może przekroczyć 80% wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem.

7. W przypadku poniesienia wydatków, o których mowa w ust. 4, w walucie obcej wsparcie na ochronę własności przemysłowej jest wypłacane w złotych, według średniego kursu tej waluty ogłaszanego w Narodowym Banku Polskim, obowiązującego w dniu poniesienia wydatku.

8. Opłaty, o których mowa w ust. 4, mogą być wnoszone bezpośrednio przez przedsiębiorcę wnioskującego o przyznanie wsparcia lub za pośrednictwem zawodowego pełnomocnika, który zgodnie z przepisami obowiązującymi w danym kraju jest uprawniony do występowania przed właściwym organem ochrony praw własności przemysłowej w celu zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego lub znaku towarowego.

§ 3. 1. Agencja może udzielić mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy mającemu siedzibę, a w przypadku przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną – miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pomocy finansowej w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego na uzyskanie ochrony prawa własności przemysłowej, zwanej dalej „wsparciem na ochronę własności przemysłowej”.

2. Wsparcie na ochronę własności przemysłowej jest udzielane z przeznaczeniem na pokrycie kosztów zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego lub znaku towarowego do właściwego organu w celu uzyskania ochrony przyznawanej przez krajowe, regionalne lub międzynarodowe organy ochrony praw własności przemysłowej, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Wsparcie na ochronę własności przemysłowej nie może być udzielane z przeznaczeniem na pokrycie kosztów zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego lub znaku towarowego do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej w celu uzyskania ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem na ochronę własności przemysłowej są, poniesione przez przedsiębiorcę w okresie 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o udzielenie wsparcia do dnia jego złożenia, wydatki na: [6]

1) opłaty urzędowe za zgłoszenie wynalazku lub wzoru użytkowego na podstawie Układu o współpracy patentowej, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 19 czerwca 1970 r., poprawionego dnia 2 października 1979 r. i zmienionego dnia 3 lutego 1984 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 70, poz. 303), obejmujące opłatę międzynarodową podstawową za zgłoszenie, opłatę międzynarodową za poszukiwanie oraz opłaty krajowe w fazach narodowych za zgłoszenie wnoszone do urzędów tych państw, w których zgłaszający ubiega się o patent lub prawo ochronne;

2) opłaty za zgłoszenie wynalazku w procedurze międzynarodowej na podstawie Konwencji o udzielaniu patentów europejskich (Konwencji o patencie europejskim), sporządzonej w Monachium dnia 5 października 1973 r., zmienionej aktem zmieniającym artykuł 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz decyzjami Rady Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej z dnia 21 grudnia 1978 r., 13 grudnia 1994 r., 20 października 1995 r., 5 grudnia 1996 r. oraz 10 grudnia 1998 r., wraz z Protokołami stanowiącymi jej integralną część (Dz. U. z 2004 r. Nr 79, poz. 737), obejmujące opłaty za zgłoszenie oraz opłaty za poszukiwanie;

3) [7] opłaty za zgłoszenie w organach ochrony praw własności przemysłowej, o których mowa w ust. 2:

a) wynalazku, obejmujące podstawową opłatę za zgłoszenie oraz opłatę za poszukiwanie,

b) znaku towarowego, obejmujące podstawową opłatę za zgłoszenie za jedną klasę towarową oraz dopłatę za każdą kolejną klasę towarową,

c) wzoru przemysłowego,

d) wzoru użytkowego;

4) [8] (uchylony);

5) [9] (uchylony);

6) opłaty za zgłoszenie znaku towarowego na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. Urz. WE L 11 z 14.01.1994, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 17, t. 1, str. 146, z późn. zm.), obejmujące podstawową opłatę za zgłoszenie oraz dopłatę za każdą kolejną klasę towarową powyżej trzech klas;

7) opłaty za zgłoszenie znaku towarowego na podstawie Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków z dnia 14 kwietnia 1891 r.. zrewidowanego w Brukseli dnia 14 grudnia 1900 r., w Waszyngtonie dnia 2 czerwca 1911 r., w Hadze dnia 6 listopada 1925 r., w Londynie dnia 2 czerwca 1934 r., w Nicei dnia 15 czerwca 1957 r. i w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. oraz zmienionego dnia 2 października 1979 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 116, poz. 514), oraz Protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków, sporządzonego w Madrycie dnia 27 czerwca 1989 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 13, poz. 129);

8) opłaty za zgłoszenie wzoru przemysłowego na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (Dz. Urz. WE L 3 z 5.01.2002, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 27, str. 142), obejmujące podstawową opłatę za rejestrację jednego wzoru, dopłatę za rejestrację od 2 do 10 wzorów oraz dopłatę za rejestrację każdego wzoru powyżej liczby 10.

5. Kwota wsparcia na ochronę własności przemysłowej nie może być niższa niż 4 000 zł na jeden wniosek o udzielenie wsparcia na ochronę własności przemysłowej.

6. Wielkość wsparcia na ochronę własności przemysłowej nie może przekroczyć 80 % wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem.

7. W przypadku poniesienia wydatków, o których mowa w ust. 4, w walucie obcej wsparcie na ochronę własności przemysłowej jest wypłacane w złotych, według średniego kursu tej waluty ogłaszanego w Narodowym Banku Polskim, obowiązującego w dniu poniesienia wydatku.

8. [10] Opłaty, o których mowa w ust. 4, mogą być wnoszone bezpośrednio przez przedsiębiorcę wnioskującego o przyznanie wsparcia lub za pośrednictwem zawodowego pełnomocnika, który zgodnie z przepisami obowiązującymi w danym kraju jest uprawniony do występowania przed właściwym organem ochrony praw własności przemysłowej w celu zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego lub znaku towarowego.

§ 3. 1. Agencja może udzielić mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy mającemu siedzibę, a w przypadku przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną – miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pomocy finansowej w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego na uzyskanie ochrony prawa własności przemysłowej, zwanej dalej „wsparciem na ochronę własności przemysłowej”.

2. Wsparcie na ochronę własności przemysłowej jest udzielane z przeznaczeniem na pokrycie kosztów zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego lub znaku towarowego do właściwego organu w celu uzyskania ochrony przyznawanej przez krajowe, regionalne lub międzynarodowe organy ochrony praw własności przemysłowej, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Wsparcie na ochronę własności przemysłowej nie może być udzielane z przeznaczeniem na pokrycie kosztów zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego lub znaku towarowego do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej w celu uzyskania ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem na ochronę własności przemysłowej są, poniesione przez przedsiębiorcę w okresie 3 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o udzielenie wsparcia do dnia jego złożenia, wydatki na:

1) opłaty urzędowe za zgłoszenie wynalazku lub wzoru użytkowego na podstawie Układu o współpracy patentowej, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 19 czerwca 1970 r., poprawionego dnia 2 października 1979 r. i zmienionego dnia 3 lutego 1984 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 70, poz. 303), obejmujące opłatę międzynarodową podstawową za zgłoszenie, opłatę międzynarodową za poszukiwanie oraz opłaty krajowe w fazach narodowych za zgłoszenie wnoszone do urzędów tych państw, w których zgłaszający ubiega się o patent lub prawo ochronne;

2) opłaty za zgłoszenie wynalazku w procedurze międzynarodowej na podstawie Konwencji o udzielaniu patentów europejskich (Konwencji o patencie europejskim), sporządzonej w Monachium dnia 5 października 1973 r., zmienionej aktem zmieniającym artykuł 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz decyzjami Rady Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej z dnia 21 grudnia 1978 r., 13 grudnia 1994 r., 20 października 1995 r., 5 grudnia 1996 r. oraz 10 grudnia 1998 r., wraz z Protokołami stanowiącymi jej integralną część (Dz. U. z 2004 r. Nr 79, poz. 737), obejmujące opłaty za zgłoszenie oraz opłaty za poszukiwanie;

3) opłaty za zgłoszenie w urzędzie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej:

a) wynalazku, obejmujące podstawową opłatę za zgłoszenie oraz opłatę za poszukiwanie,

b) znaku towarowego, obejmujące podstawową opłatę za zgłoszenie za jedną klasę towarową oraz opłaty za oświadczenia,

c) wzoru przemysłowego;

4) opłaty za zgłoszenie w urzędzie patentowym Japonii:

a) wynalazku,

b) znaku towarowego, obejmujące podstawową opłatę za zgłoszenie za jedną klasę towarową oraz dopłatę za każdą kolejną klasę towarową,

c) wzoru przemysłowego;

5) opłaty za zgłoszenie w urzędzie patentowym Chińskiej Republiki Ludowej:

a) wynalazku,

b) znaku towarowego, obejmujące podstawową opłatę za zgłoszenie za jedną klasę towarową oraz dopłatę za każdy kolejny towar lub usługę w każdej klasie towarowej,

c) wzoru przemysłowego;

6) opłaty za zgłoszenie znaku towarowego na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. Urz. WE L 11 z 14.01.1994, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 17, t. 1, str. 146, z późn. zm.), obejmujące podstawową opłatę za zgłoszenie oraz dopłatę za każdą kolejną klasę towarową powyżej trzech klas;

7) opłaty za zgłoszenie znaku towarowego na podstawie Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków z dnia 14 kwietnia 1891 r.. zrewidowanego w Brukseli dnia 14 grudnia 1900 r., w Waszyngtonie dnia 2 czerwca 1911 r., w Hadze dnia 6 listopada 1925 r., w Londynie dnia 2 czerwca 1934 r., w Nicei dnia 15 czerwca 1957 r. i w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. oraz zmienionego dnia 2 października 1979 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 116, poz. 514), oraz Protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków, sporządzonego w Madrycie dnia 27 czerwca 1989 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 13, poz. 129);

8) opłaty za zgłoszenie wzoru przemysłowego na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (Dz. Urz. WE L 3 z 5.01.2002, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 27, str. 142), obejmujące podstawową opłatę za rejestrację jednego wzoru, dopłatę za rejestrację od 2 do 10 wzorów oraz dopłatę za rejestrację każdego wzoru powyżej liczby 10.

5. Kwota wsparcia na ochronę własności przemysłowej nie może być niższa niż 4 000 zł na jeden wniosek o udzielenie wsparcia na ochronę własności przemysłowej.

6. Wielkość wsparcia na ochronę własności przemysłowej nie może przekroczyć 80 % wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem.

7. W przypadku poniesienia wydatków, o których mowa w ust. 4, w walucie obcej wsparcie na ochronę własności przemysłowej jest wypłacane w złotych, według średniego kursu tej waluty ogłaszanego w Narodowym Banku Polskim, obowiązującego w dniu poniesienia wydatku.